Μαυρόγυπας Ένα από τα πιο απειλούμενα αρπακτικά στην Ευρώπη είναι ο μαυρόγυπας. Κατά τους ιστορικούς χρόνους το είδος αυτό είχε μεγάλη εξάπλωση και υπήρχε σε χώρες όπως η Γαλλία, η Τσεχία, η Σλοβακία και η Ρουμανία. Απειλές Ο βασικός παράγοντας που έχει οδηγήσει στον περιορισμό του πληθυσμού του μαυρόγυπα είναι η έλλειψη τροφής. Η αλλαγή στον τρόπο ζωής των κατοίκων των αγροτικών περιοχών και -κυρίως- η ταφή των νεκρών ζώων, στερεί από αυτό το αρπακτικό την κυριότερη πηγή τροφής.

Λύκος Ο λύκος υπήρξε το θηλαστικό με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στον πλανήτη μας. Σήμερα έχει εξαφανιστεί από ένα μεγάλο μέρος της προηγούμενης κατανομής του που κάλυπτε σχεδόν όλο το Βόρειο Ημισφαίριο. Από τον 14ο αιώνα και μετά από συστηματικές προσπάθειες εξόντωσης του, εξαφανίσθηκε από 14 χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης. Ο λύκος δεν υπήρξε ποτέ στόχος προσπαθειών ολοκληρωτικής εξόντωσης στην Ελλάδα. Παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά το μέλλον του λύκου στην Ελλάδα: Η ελάττωση της φυσικής λείας του λύκου, η σταδιακή χαλάρωση εφαρμογής μεθόδων και τρόπων πρόληψης των ζημιών τη θεώρηση του επαγγέλματος του κτηνοτρόφου, η παράνομη θανάτωση λύκων, η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων, τα μεγάλα τεχνικά έργα.

Μεσογειακή Φώκια Ένα από τα έξι πιο απειλούμενα με εξαφάνιση θηλαστικά στον κόσμο, η μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) ζούσε παλαιότερα σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και τις βορειοδυτικές ακτές της Αφρικής. Σήμερα, δεκαπέντε εκατομμύρια χρόνια έπειτα από την εμφάνιση του γένους Monachus στον πλανήτη μας, υπολογίζεται ότι οι μεσογειακές φώκιες που απομένουν δεν ξεπερνούν τα 400-500 ζώα. Απειλές Μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι άνθρωποι κυνηγούσαν τη μεσογειακή φώκια για το δέρμα της, με το οποίο έφτιαχναν παπούτσια και ζώνες, και για το λίπος της, από το οποίο έφτιαχναν σπαρματσέτα και σαπούνι. Στις μέρες μας το κυνήγι της για εμπορικούς σκοπούς έχει σταματήσει, αλλά η μεσογειακή φώκια απειλείται περισσότερο παρά ποτέ. Κυριότερα αίτια είναι η καταστροφή των βιότοπων του ζώου καθώς και η εκ προθέσεως θανάτωσή του.

Τίγρης Η Τίγρη (αρσενικό: ο τίγρης) είναι Σαρκοφάγο θηλαστικό, της οικογένειας των αιλουριδών. Το επιστημονικό όνομά της είναι Panthera tigris και είναι ένα από τα πιο μεγάλα σαρκοφάγα. Είναι διαδεδομένο σε πολλές περιοχές, από τη Σουμάτρα και την Ιάβα μέχρι την Περσία, σε ζώνες που παρουσιάζουν πυκνή βλάστηση και σε υψόμετρο μέχρι 2000 μέτρα. Το τρίχωμά της έχει άσπρο χρώμα στην κοιλιά, ανοιχτό κιτρινοκόκκινο στο υπόλοιπο σώμα και είναι διακοσμημένο με χαρακτηριστικές μαύρες λωρίδες. Στα υγρά και θερμά κλίματα το τρίχωμά της είναι πιο αραιό και απαλό από ότι είναι σε ψυχρότερα κλίματα. Σε περιοχές που τα χιόνια διατηρούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα, το τρίχωμά της παίρνει γκριζόλευκο χρώμα. Στα δάση της Μαλαισίας υπάρχουν μαύρες τίγρεις. Τα αρσενικά είναι πιο μεγαλόσωμα από τα θηλυκά και το μήκος του σώματός τους φτάνει τα δυόμισι μέτρα. Η ουρά, που έχει κι αυτή μαύρες λωρίδες, έχει μήκος 1,30 μ. Το ύψος του ακρωμίου κυμαίνεται από ενενήντα εκατοστά μέχρι ένα μέτρο και το μέγιστο βάρος από 280 μέχρι 300 κιλά. Θεωρείται είδος υπό εξαφάνιση, ενώ οι κύριες του απειλές είναι η υποβάθμιση του φυσικού του περιβάλλοντος και η λαθροθηρία.

To Πάντα Τα πάντα είναι κάτι παράξενα μεγάλα αρκούδια που προσπαθούν να εξαφανιστούν και δεν μπορούν. Όλοι θέλουν να τα σώσουν, αλλά και αυτά, δόξα τω θεώ μια χαρά τα καταφέρνουν να κρύβονται από τα όρη του Θιβέτ μέχρι και σε ζωολογικούς κήπους. Σε γενικές γραμμές δεν χρησιμεύουν σε τίποτα, παρά μόνο σαν αιτία καυγά ανάμεσα στους Εξελικτιστές και τους Δημιουργιστές, που τσακώνονται για το αν ο Θεός δημιούργησε τον αντίχειρά τους ή δεν θα έμπαινε ποτέ στον κόπο να κάνει κάτι τόσο γελοίο.

Λιοντάρι Το λιοντάρι (Panthera leo) ανήκει στο γένος Panthera της οικογένειας των Αιλουριδών. Καθώς άποια αρσενικά υπερβαίνουν τα 250 κιλά σε βάρος[4] είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αιλουροειδές μετά την τίγρη που υπάρχει σήμερα. Λιοντάρια σε άγρια κατάσταση υπάρχουν πλέον στην Υποσαχάρια Αφρική και στην Ασία που έχει μείνει ένας πληθυσμός στην βορειοδυτική Ινδία που κινδυνεύει άμεσα από αφανισμό ενώ έχει εξαφανιστεί από την Βόρεια Αφρική, την Μέση Ανατολή και την Δυτική Ασία στα ιστορικά χρόνια. Μέχρι το ύστερο Πλειστόκαινο, περίπου 10.000 χρόνια πριν, το λιοντάρι ήταν το πλέον διασκορπισμένο μεγάλο επίγειο θηλαστικό μετά τον άνθρωπο. Βρίσκονταν στο μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής, μεγάλο μέρος της Ευρασίας από την δυτική Ευρώπη έως την Ινδία, και στην Αμερική από το Γιούκον έως το Περού.

Όρκα ή Φάλαινα Δολοφόνος Η φάλαινα δολοφόνος μπορεί να βρεθεί σε όλες τις θάλασσες του κόσμου από τους δύο τροπικούς μέχρι τον Αρκτικό και τον Ανταρκτικό Ωκεανό. Η αρσενική όρκα έχει μήκος περίπου 6.7 με 7.0 μέτρα και ζυγίζει περίπου 4,000 με 5,000 κιλά. Η θηλυκιά όρκα έχει μήκος περίπου 5.5 με 6.5 μέτρα και ζυγίζει περίπου 2,500 με 3,000 κιλά. Οι φάλαινες δολοφόνοι έχουν 10 με 12 ζευγάρια μεγάλων κωνικών δοντιών σε κάθε σιαγόνα τα οποία εφαρμόζουν ακριβώς το ένα με το άλλο όταν τα σαγόνια κλείνουν.

Μαύρη μάμπα Η μαύρη μπαμπά(black mamba) είναι ένα από τα 10 πιο δηλητηριώδη φίδια του κόσμου. Είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος δηλητηριώδες φίδι της Αφρικής και το δεύτερο μεγαλύτερο παγκόσμια. Η επιστημονική του ονομασία είναι Dendroaspis polylepis. Η ονομασία μαύρη μάμπα σχετίζεται με το εσωτερικό της στοματικής τους κοιλότητας που έχει μαύρο χρώμα. Το φίδι αυτό πιστεύεται πως είναι το πιο γρήγορο φίδι του κόσμου καθώς υπάρχουν καταγραφές ταχύτητας εώς και 20 χιλιόμετρα την ώρα. Το μέσο μήκος μιας(το μιας δεν έχει σχέση με το φύλο) ενήλικης μάμπα είναι 2,5 μέτρα ενώ το μέγιστο είναι 4,5. Ένα δάγκωμα μπορεί να δώσει δηλητήριο ικανό να σκοτώσει 20-40 ανθρώπους. Αν δεν δωθεί αμέσως αντίδοτο, ένα δάγκωμα από τη μαύρη μάμπα είναι θανατηφόρο. Όταν στριμωχθεί επιτίθεται αμέσως. Μπορούν να σηκωθούν μέχρι και 120 εκατοστά από το έδαφος. Αντίθετα με άλλα φίδια, χτυπάει συχνά στο κεφάλι και το σώμα ενός ανθρώπου ελευθερώνοντας διάφορες καρδιοτοξίνες και νευροτοξίνες και μπορεί να σκοτώσει έναν άνθρωπο μέσα σε είκοσι λεπτά. Το φίδι αυτό κυνηγάει τόσο τη μέρα όσο και τη νύχτα. Οι μάυρες μάμπα ζουν κυρίως στα λιβάδια(με γρασίδι) της Αφρικής, κυρίως στο Κονγκό, και τρέφονται με τρωκτικά και μικρά πουλιά παίζοντας σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των ασθενειών που μεταδίδονται με αυτά τα ζώα(τρωκτικά κυρίως).