ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ TOY BYZANTIOY ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2012-2013 ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ TOY BYZANTIOY ΣΚΡΕΤΑΣ ΘΑΝΟΣ ΣΤΑΘΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ Β3’
Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ Το Βυζάντιο, αρχικά, χρησιμοποι-ούσε τη ρωμαϊκή σημαία, που σύμφωνα με την παράδοση σχεδίασε ο στρατάρχης Μάρι-ος (157-86 π.Χ.) και έφερε την ονομασία σίγνο (signum). Η σημαία αυτή, η οποία ήταν κόκκινη και έφερε ασημένιο αετό με ανοικτές φτερούγες και χρυσούς κεραυνούς στα νύχια του, αποτελούσε ίσως το μοναδικό πράγμα που δεν άλλαξε στην πολυτάραχη Ρώμη, η οποία άλλαξε τόσες μορφές πολιτεύματος και υπέφερε αιματηρές και απειλ-λητικές εμφύλιες και πολέμιες συγκρούσεις.
Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΙΤΡΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ Στις λαοσυνάξεις μαζί με την ελληνική σημαία κυμάτιζε και ένα κίτρινο φλάμπουρο με έναν δικέφαλο αετό. Το φλάμπουρο έχει και ένα βασιλικό στέμμα, όπως των βασιλιάδων της Δύσης, όχι των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Ο αετός κρατά στα νύχια του από τη μία μεριά μια λόγχη και από την άλλη μια σφαίρα, στην κορυφή της οποίας υπάρχει ένας σταυρός. Το φλάμπουρο αυτό, μαζί με την ελληνική σημαία, απεικονίζεται και στις φωτογραφίες των μελών της Ιεράς Συνόδου, όπως εμφανίστηκαν πρόσφατα για να δείξουν την ομοψυχία στο θέμα των ταυτοτήτων. Είναι το φλάμπουρο που κυματίζει και σε ναούς και ναΰδρια όλης της επικράτειας. Κοινή πεποίθηση είναι ότι πρόκειται για τη σημαία της Εκκλησίας, που θεωρείται το σύμβολο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο ο δικέφαλος αετός δεν υπήρξε ποτέ σύμβολο του βυζαντινού κράτους. Εμφανίστηκε αρκετά αργά, μετά τον 13ο αιώνα, και αποτέλεσε διακοσμητικό μοτίβο στις σέλες, στις κάλτσες, στα υποδήματα και στα υποπόδια μαξιλαράκια του αυτοκράτορα. Η χρήση του από κάποια μέλη της οικογένειας των Παλαιολόγων, κυρίως μετά την Άλωση, μπορεί να οδηγήσει στην υπόθεση ότι θεωρήθηκε οικόσημο των Παλαιολόγων. Ο δικέφαλος αετός, ως έμβλημα, υιοθετήθηκε από την τρίτη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, αυτήν της Μόσχας. Από εκεί επέστρεψε και την εποχή της Τουρκοκρατίας χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο των πατριαρχικών σταυροπηγιακών μονών.
ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ www.theodromion.com www.tovima.gr