Η Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α Ελληνική Εκκλησία Ευαγγελική Κατερίνης Ελληνική Εκκλησία Ευαγγελική Κατερίνης ΚΥΡΙΑΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΝΗΛΙΚΩΝ ΕΑΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2008 Η Ε Κ Κ Λ Η Σ Ι Α

Διαφορετικές οπτικές για την ιστορία της εκκλησίας Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2008 Διαφορετικές οπτικές για την ιστορία της εκκλησίας

Ποια ήταν η πορεία της εκκλησίας στην ιστορία;

Η ενωμένη εκκλησία (πρώτοι πέντε αιώνες) Εξάπλωση του χριστιανισμού στην ειδωλολατρική ρωμαϊκή αυτοκρατορία τους τρεις πρώτους αιώνες. Σύγκρουση με το ρωμαϊκό κράτος: Διωγμοί Σύγκρουση με αιρέσεις Σύγκρουση-σύνθεση με την ελληνική φιλοσοφία Ο χριστιανισμός επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 4ο αι. μ.Χ.: νέα ιδεολογία: Ο αυτοκράτορας ως εικών του Χριστού. Εκκοσμίκευση της Εκκλησίας. Μάζες εθνικών εισέρχονται στην εκκλησία. Πέντε ισότιμα πατριαρχεία: Ιερουσαλήμ, Αντιόχεια, Αλεξάνδρεια, Ρώμη, Κωνσταντινούπολη. Οικουμενικές Σύνοδοι ορίζουν το δόγμα της Αγίας Τριάδας και του Χριστού (4ος-7ος αι.).

Νέα φαινόμενα Ανάπτυξη ιεραρχίας: επίσκοποι Ανάπτυξη μοναχισμού: απόσυρση από την εκκοσμικευμένη εκκλησία (από τον 3ο αι. μ.Χ.) Αλλαγές στη Λατρεία (4ος και 5ος αι.) Διαμόρφωση κοσμικής-ενοριακής λατρείας. Έμφαση στον κλήρο και τα μυστήρια, εξέλιξη στη ναοδομία, ανάπτυξη των λειτουργικών και εορτολογικών κύκλων, ανάπτυξη της υμνογραφίας σε κύριο στοιχείο της λατρείας, ανάπτυξη αγιολογίας. Εισαγωγή λατρείας λειψάνων και ιερών αντικειμένων Εισαγωγή λατρείας εικόνων (από τον 6ο αι.)

Η ιστορία των σχισμάτων Οι ανατολικές μονοφυσιτικές εκκλησίες αποκόπτονται το 451 π.Χ. (προχαλκηδόνιες), διαφωνώντας με την Δ’ Οικουμενική Σύνοδο. Τα ανατολικά πατριαρχεία (Ιερουσαλήμ, Αντιό-χεια, Αλεξάνδρεια) πέφτουν στο Ισλάμ (7ος αι.) Εικονομαχία στο Βυζάντιο (8ος-9ος αι.). Σχίσμα μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Εκκλησίας (1054 μ.Χ.). Έμμεσες συνέπειες: ΄Αλωση της Κων/πολης από τους Φράγκους (1204) και από τους Τούρκους (1453). Σχίσμα μεταξύ της Καθολικής και της Διαμαρτυρόμενης Εκκλησίας (16ος αι.).

Α. Η Ορθόδοξη οπτική για την ιστορία της εκκλησίας Α. Η Ορθόδοξη οπτική για την ιστορία της εκκλησίας

Η άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας Η άποψη της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Τι κάνει την εκκλησία εκκλησία; Η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρεί γνήσια εκκλησία εκείνη που ανάγει την καταγωγή της στους αποστόλους μέσω της αποστολικής διαδοχής των επισκόπων τους. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Εκκλησία του Χριστού. Είναι η μόνη ασφαλής οδός σωτηρίας. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μεγάλο ρόλο παίζει η Συνοδικότητα. Οι επτά Οικουμενικές Σύνοδοι (4ος -8ος αι.) θεωρείται ότι εξέφρασαν αλάνθαστα την πίστη της εκκλησίας.

Β. Η Ρωμαιοκαθολική οπτική για την ιστορία της εκκλησίας Β. Η Ρωμαιοκαθολική οπτική για την ιστορία της εκκλησίας

Η οπτική της Καθολικής Εκκλησίας Η οπτική της Καθολικής Εκκλησίας

Τι κάνει την εκκλησία εκκλησία; Η εκκλησία συγκροτεί την εκκλησία επί τη βάσει της αποστολικής διαδοχής, και μάλιστα με πρωταπόστολο τον απόστολο Πέτρο και τους διαδόχους του. «Και εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος, και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου …» Ματθ. ις’ 18

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία Η Καθολική Εκκλησία θεωρεί πως η ίδια είναι η Εκκλησία του Χριστού. Μετά τη Β’ Σύνοδο του Βατικανού (1962-1965), ωστόσο, θεωρεί πως πολλά στοιχεία αλήθειας και αγιότητας υπάρχουν και πέρα από τα ορατά της όρια.

Γ. Η διαμαρτυρόμενη οπτική για την ιστορία της εκκλησίας Γ. Η διαμαρτυρόμενη οπτική για την ιστορία της εκκλησίας

Η οπτική της Διαμαρτυρόμενης Εκκλησίας Η οπτική της Διαμαρτυρόμενης Εκκλησίας

Το ευαγγέλιο συγκροτεί την εκκλησία Το ευαγγέλιο συγκροτεί την εκκλησία Για τους Ευαγγελικούς εκκλησία υπάρχει εκεί όπου το ευαγγέλιο κηρύττεται ορθά. Όταν χάνεται το ευαγγέλιο, χάνεται και η γνησιότητα της εκκλησίας.

Οι πρώτες τέσσερις Οικουμενικές Σύνοδοι Οι ευαγγελικές εκκλησίες γενικά δέχονται τις τέσσερις πρώτες Οικουμενικές Συνόδους. Έχουν, δηλαδή, γενικά κοινή διδασκαλία με την Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία, όσον αφορά την Αγία Τριάδα και το πρόσωπο του Χριστού.

Πού είναι οι ρίζες μας μέσα στην ιστορία; Πού είναι οι ρίζες μας μέσα στην ιστορία; Θεωρούμε τους εαυτούς μας καθολικούς χριστιανούς, με την έννοια ότι ανήκουμε στην καθόλου, δηλαδή την παγκόσμια εκκλησία του Χριστού. Θεωρούμε τους εαυτούς μας αποστολικούς χριστιανούς, με την έννοια ότι κρατούμε τη διδαχή των αποστόλων. Θεωρούμε τους εαυτούς μας ορθόδοξους χριστιανούς, υπό την έννοια ότι ορθοτομούμε τον λόγο του Θεού. Ονομάζουμε τους εαυτούς μας ευαγγελικούς, διότι το ευαγγέλιο είναι η βάση της πίστης και της ζωής μας.

Ποια θέση έχει η παράδοση στη ζωή μας; Ποια θέση έχει η παράδοση στη ζωή μας; Έχουμε να κερδίσουμε βλέποντας τους εαυτούς μας ως κομμάτι της εκκλησιαστικής παράδοσης που ξεκινά από την αρχαία εκκλησία και φτάνει ως τις μέρες μας. Μπορούμε, π.χ., να συνομολογήσουμε το Πιστεύω και να συμφωνήσουμε με τις τέσσερις πρώτες οικουμενικές συνόδους. Μπορούμε να αντλήσουμε από τη σκέψη των πατέρων της εκκλησίας και από τον βίο των μαρτύρων της παγκόσμιας εκκλησίας. Με την διαφορά ότι πάνω από όλα αυτά τοποθετείται η εξουσία της Αγίας Γραφής.

Πώς βλέπουμε τις άλλες εκκλησίες; Πώς βλέπουμε τις άλλες εκκλησίες; Θετικά: Μπορούμε να κοιτάξουμε τα κοινά μας στοιχεία: στη διδασκαλία για τον Θεό και για το πρόσωπο του Χριστού. Εκτιμούμε ότι το ευαγγέλιο διατηρήθηκε μέσα στις παραδοσιακές εκκλησίες ως ο θεόπνευστος λόγος του Θεού. Αρνητικά: Διαφωνούμε στη διδασκαλία περί εκκλησίας και σωτηρίας και σε ζητήματα λατρείας. Θεωρούμε ότι στα σημεία αυτά βρίσκονται σε εκτροπή.

Δ. Γιατί τόσες ομολογίες μέσα στη Διαμαρτυρόμενη Εκκλησία;

Πόσες διαμαρτυρόμενες αποχρώσεις υπάρχουν; Υπάρχουν περίπου 21 διαμαρτυρόμενες αποχρώσεις Ο αριθμός 25.000-30.000, που δίνεται συνήθως, αφορά ξεχωριστές ανεξάρτητες ή αυτόνομες εκκλησίες ή συνόδους, όχι δογματικές αποχρώσεις. Ο αντίστοιχος αριθμός αποχρώσεων για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι 16, ενώ για την Ορθόδοξη Εκκλησία 19.

Παραδόσεις στη διαμαρτυρόμενη εκκλησία Παραδόσεις στη διαμαρτυρόμενη εκκλησία

Πόσες διαμαρτυρόμενες παραδόσεις υπάρχουν; Ως προς το βαθμό διαφθοράς του πεσμένου ανθρώπου: Αναμορφωμένοι: Λουθηρανοί, Καλβινιστές, Πρεσβυτερικοί, Βαπτιστές (οι περισσότεροι) Αρμινιανιστές: Μεθοδιστές, Ουεσλεϋανοί, Πεντηκοστιανοί, Ναζαρηνοί.

Πόσες διαμαρτυρόμενες παραδόσεις υπάρχουν; Ως προς το υπερφυσικό και το φυσικό στοιχείο: Φιλελεύθεροι (liberals): Από διάφορες αποχρώσεις: αρνούνται λιγότερο ή περισσότερο το υπερφυσικό στοιχείο. Έμφαση στην ορθή λογική και στην επιστημονική έρευνα. Χαρισματικοί: Από διάφορες αποχρώσεις: έμφαση στο υπερφυσικό στοιχείο. Σε δεύτερη μοίρα το φυσικό στοιχείο (ορθή λογική και επιστήμη). Φονταμενταλιστές: Aντίδραση στον φιλελευθερισμό. Σε δεύτερη μοίρα η ορθή λογική και η επιστήμη. Ο πολιτισμός ταυτίζεται με τον αμαρτωλό κόσμο. Αρνησικοσμία. Έμφαση σε δευτερεύοντα ζητήματα: ντύσιμο, τρόπος διασκέδασης κ.λπ.

Πόσες διαμαρτυρόμενες παραδόσεις υπάρχουν; Ευαγγελικοί (evangelicals): Ενότητα στα βασικά, ελευθερία στα δευτερεύοντα. Ισορροπία στο φυσικό και υπερφυσικό. Μεταμοντέρνοι (post-modernists): Έμφαση στη ζωή και στην υποκειμενική εμπειρία. Έλλειψη έμφασης στη δογματική διδασκαλία. Emergent Church (αναδυόμενη εκκλησία), με σκοπό να ανταποκριθεί στην παγκοσμιοποιημένη, πολυπολιτισμική κοινωνία.

Βιβλιογραφία Michael Patton, στο: http://www.bible.org/page.php?page_id=747 http://www.ntrmin.org/30000denominations.htm