ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ

Οι 350 επίσκοποι οι οποίοι μετείχαν της Ζ’ Συνόδου, μαζί με δύο αντιπροσώπους του Πάπα, εξέδωσαν απόφαση με την οποία καταδικαζόταν  η Εικονομαχία ως αίρεση.

Εικονομαχία : H εκκλησιαστική και πολιτική διαμάχη που προκλήθηκε από την απόπειρα ορισμένων βυζαντινών αυτοκρατόρων (κατά τον 8ο και 9ο αι.) να καταργήσουν τη χρήση και τη λατρεία των θρησκευτικών εικόνων, ως εκδήλωση μη σύμφωνη προς το πνεύμα και τη διδασκαλία του χριστιανισμού: H πρώτη (726-787) και η δεύτερη (813-843) περίοδος της εικονομαχίας. || η θεολογική και εκκλησιαστική άποψη που (κατά τον 8ο και 9ο αι. στο Βυζάντιο) καταδίκαζε τη χρήση και τη λατρεία των ιερών εικόνων ως ειδωλολατρική παρέκκλιση από το χριστιανισμό. [λόγ. < μσν. εικονομαχία < εικονομάχ(ος) -ία

Εικονολάτρης - Αναστήλωση ο υπέρμαχος της λατρείας των αγίων εικόνων η επαναφορά των της λατρείας των ιερών εικόνων μετά τη λήξη της εικονομαχίας

Αίτια : 1.Το Ισλάμ και ο Ιουδαϊσμός που ήταν αντίθετοι στη χρήση εικόνων για το Θεό 2. Οι αυτοκράτορες που κατάγονταν από τις ανατολικές επαρχίες 3. Η άγνοια και η δεισιδαιμονία πολλών πιστών (λαθεμένη προσκύνηση των εικόνων) 4.πολιτικά και κοινωνικά αίτια ( εξάπλωση και επιρροή των μοναστηριών και επιθυμία περιορισμού τους από το κράτος, μεταρρυθμίσεις)

Οι συνέπειες της εικονομαχίας Στα χρόνια του πολιτισμικού αυτού εμφυλίου μεγάλο διωγμό. Βέβαια φιλελεύθερος βίος και η αστικοποίηση της οικονομίας διατηρήθηκαν στην Βυζαντινή αυτοκρατορία ,όμως ο εμφύλιος πόλεμος είχε δημιουργήσει ένα τεράστιο γεωστρατηγικό πρόβλημα με τη Δύση .Όσο το Βυζάντιο και ο Πάπας είχαν το ίδιο Θρήσκευμα υπήρχε κάποια ισορροπία δυνάμεων και οι Έλληνες μπορούσαν να επεμβαίνουν στα πράγματα της Δύσης.

Οι συνέπειες της εικονομαχίας Με την έκρηξη της εικονομαχίας και την Bίαιη καθιέρωση της ανεικονικής θρησκείας στο Βυζάντιο, το Βατικανό βρήκε το ηθικό πρόσχημα να γίνει το ενοποιητικό στοιχείο των τοπικών βασιλείων της Δύσης. Η στέψη του Καρλομάγνου το 800 ήταν και η απόδοση του δικαιώματος Tου Ρωμαίου πολίτη στους Φράγκους, κάτι που πρακτικά σήμαινε ότι η Δύση αποκτούσε ένα οριακό προβάδισμα στη νομική και οικονομική διαχείριση των Βαλκανίων και της Μεσογείου. Αυτόματα ,η βυζαντινή αυτοκρατορία είχε μετατραπεί σ’ ένα «ανατολίτικο» βασίλειο ισότιμο με τις μουσουλμανικές ηγεμονίες της Μέσης Ανατολής. Η στρατιωτική τάξη , με την έγκριση της Συγκλήτου , της Εκκλησίας και των Γεωργικών κοινοτήτων προσπάθησε να αναστηλώσει το μεγαλείο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας νικώντας Νορμανδούς , Βούλγαρους και Άραβες ώστε να καταφέρουν οι Έλληνες να περισώσουν τα πολιτικά και οικονομικά τους κεκτημένα στην Αν. Μεσόγειο. Όταν αυτή , για εσωτερικούς λόγους , κατέρρευσε, η «Ρωμανία» υπήρχε μόνο στη σφαίρα των δημοτικών τραγουδιών και της παράδοσης.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΥΣΗ Ο Λέων απέτυχε να επιβάλλει την εικονομαχία στην απόμερη Ιταλία και οι σχέσεις Κωνσταντινούπολης-Ρώμης επιδεινώθηκαν . Μετά τη δημοσίευση του εικονοκλαστικού διατάγματος (730), που κατέστησε την εικονομαχική διδασκαλία επίσημο δόγμα του κράτους και της Εκκλησίας, ήταν πλέον αναπόφευκτη η ανοικτή ρήξη, που υποδαυλιζόταν από καιρό.

Α’ Φάση (726-787μ.Χ.) Κατά των εικόνων Οι αυτοκράτορες Λέων ο Γ’ και Κωνσταντίνος ο Ε’ Οι κάτοικοι των ανατολικών επαρχιών Η Σύνοδος της Ιέρειας το 754μΧ. Υπέρ των εικόνων οι πατριάρχες Ο πάπας της Ρώμης Οι κάτοικοι της Ελλάδος (που επαναστάτησαν) Οι μοναχοί

Β’ Φάση (815-843μΧ) Κατά των εικόνων Ο αυτοκράτορας Λέων Ε ο Αρμένιος Ο αυτοκράτορας Λέων Ε ο Αρμένιος Ο αυτοκράτορας Θεόφιλος Υπέρ των εικόνων Θεόδωρος ο Στουδίτης Η αυτοκράτειρα Θεοδώρα που επανέφερε τις εικόνες με τη Σύνοδο τοθ 843μ.Χ

ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΕΛΩΝ ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΑΘΗΝΑ ΝΤΑΜΠΑΛΑΚΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΑΛΙΦΟΓΛΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΟΦΙΑ