ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ Σκοπός της καλλιέργειας των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών είναι η παραγωγή αιθέριων ελαίων και ξηράς δρόγης. Τα προϊόντα τους χρησιμοποιούνται στις βιομηχανίες αρωματοποιίας, αρτυμάτων και καρυκευμάτων, καθώς και στη φαρμακοβιομηχανία. Η μεγαλύτερη παραγωγός περιοχή είναι η Ασία και ακολουθούν η Ευρώπη και οι ΗΠΑ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2005 οι καλλιεργούμενες εκτάσεις ανέρχονταν περίπου σε 86.000 εκτάρια (860.000 στρ.) και στην Ελλάδα σε 17.000 στρ., δηλαδή περίπου το 2%.

ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ Με βιολογικό τρόπο παραγωγής καλλιεργούνται περίπου τα 2.500 στρ. Η ελληνική αυτοφυής αρωματική και φαρμακευτική χλωρίδα είναι η πλουσιότερη και ποιοτικότερη των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω των ιδιαίτερων εδαφοκλιματικών συνθηκών. Ευδοκιμούν 120 είδη φυτών, τα 70 εκ των οποίων χαρακτηρίζονται ως μελισσοτροφικά.

ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΑ ΕΙΔΗ ΚΟΙΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΚΑΛ/ΜΕΝΗ ΕΚΤΑΣΗ (στρ) Βασιλικός Ocinum basilicum 190 Δενδρολίβανο Rosmarinus officinalis 180 Δίκταμος Origanum dictamus 80 Θυμάρι Thymus capitatus 90 Κρόκος Crocus sativus 2.100

ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΑ ΕΙΔΗ ΚΟΙΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΚΑΛ/ΜΕΝΗ ΕΚΤΑΣΗ (στρ) Λεβάντα Lavandula angustifolia 240 Μέντα Mentha piperita 110 Ρίγανη Origanum vulgare 8.300 Τσάι του βουνού Sideritis syriaka 630 Φασκόμηλο Salvia officinalis 180

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ 2001 Ποσότητα (σε tn) 13.100 850 Αξία (σε €) 10.650.000 6.870.000 2002 5.400 1.150 10.900.000 6.500.000 2003 4.850 2.150 9.000.000 4.500.000

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ Επισημαίνεται το διαχρονικό έλλειμμα (ποσοτήτων και αξίας) στο ισοζύγιο πληρωμών. Ως προς τις ποσότητες η ρίγανη καλύπτει το 63% των εξαγόμενων προϊόντων και ακολουθούν ο κρόκος , η δάφνη και το φασκόμηλο με 2%. Ως προς το σύνολο της αξίας των εξαγώγιμων προϊόντων ο κρόκος κατέχει την πρώτη θέση με ποσοστό 51% και ακολουθεί η ρίγανη με ποσοστό 19%. Το συμπέρασμα που συνάγεται από τα παραπάνω είναι ότι το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας εισαγωγών-εξαγωγών «κλείνει» λόγω της υψηλής αξίας του κρόκου.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΛΑΔΟΥ Μέχρι την ένταξή μας στην ΕΟΚ (1980), εφαρμοζόταν Εθνική Πολιτική για τον κλάδο, με καθορισμό τιμών παρέμβασης και απορρόφηση της παραγωγής από φορείς παρέμβασης (Συνεταιρισμούς). Οι καλλιεργούμενες εκτάσεις υπερέβαιναν τα 50.000 στρ. Μετά την ένταξη της χώρας μας ο κλάδος εξαιρέθηκε από όλες τις ΚΟΑ, με συνέπεια τη σημαντική υποχώρησή του. Στις 12 Ιουνίου 2007, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ προσδιορίστηκε η μεταρρύθμιση της νέας ΚΟΑ οπωροκηπευτικών με ισχύ από 1 Ιανουαρίου 2008. Σε αυτήν περιλαμβάνεται ο κρόκος και αρωματικά φυτά που προορίζονται για μαγειρική χρήση (θυμάρι, βασιλικός, φασκόμηλο και ρίγανη). Γι’ αυτά τα προϊόντα μπορούν να αναγνωριστούν Οργανώσεις Παραγωγών (ΟΠ).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΛΑΔΟΥ Οι ανασταλτικοί παράγοντες επέκτασης της καλλιέργειας είναι οι εξής: Μη επαρκής ενημέρωση των αγροτών ως προς τις καλλιεργητικές τεχνικές. Έλλειψη πιστοποιημένων σπόρων και πολλαπλασιαστικού υλικού. Έλλειψη σύνδεσης πρωτογενούς παραγωγής και βιομηχανιών τυποποίησης ή παραγωγής αιθέριων ελαίων. Συγκέντρωση των μονάδων τυποποίησης και συσκευασίας στην Αθήνα και Μακεδονία κατά κύριο λόγο και στην Κρήτη κατά δεύτερο. Μη επαρκής προώθηση των προϊόντων μέσω καινοτόμων συσκευασιών ως προς την τυποποίησή τους ή ως προς την παραγωγή αιθέριων ελαίων.

ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΕΞΑΓΩΓΩΝ ΠΡΟÏΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ Οι προοπτικές του κλάδου «περνάνε» μέσα από τις ακόλουθες παραμέτρους: Αξιολόγηση αυτοφυούς γενετικού υλικού και δημιουργία τράπεζας γενετικού υλικού, με σκοπό την εξασφάλιση πιστοποιημένου πολλαπλασιαστικού υλικού προς παραγωγή επώνυμων τοπικών προϊόντων. Ανάδειξη πιστοποιημένων ποιοτικών προϊόντων (βιολογικών, προϊόντων ΠΟΠ και προϊόντων ΠΓΕ). Προβολή και προώθηση των προϊόντων στην διεθνή αγορά μέσω ημερίδων, εκθέσεων κλπ. Προώθηση αυτοφυών γενοτύπων, καλλιεργούμενων αποκλειστικά στην Ελλάδα. Ενίσχυση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων τυποποίησης, μεταποίησης και εμπορίας καινοτόμων προϊόντων. Προώθηση της συμβολαιακής γεωργίας μεταξύ παραγωγών και μεταποιητών σε ατομική ή συλλογική βάση. Συντονισμός των ανωτέρω δράσεων μέσω της ίδρυσης Ινστιτούτου Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών.