Κεφάλαιο 13 Ασφάλεια, Κινδύνος και Προστασία Περιβάλλοντος

Επιχειρήσεις,Προιόντα και Υπηρεσίες Η πρωταρχική λειτουργία μιας εταιρείας, εκτός από το κέρδος, είναι η παραγωγή ενός αγαθού ή υπηρεσίας. Έτσι, ηθική ανάλυση ξεκινά με ό,τι παράγεται και πώς παράγεται. Μια κάπως παρεμφερείς, αν όχι πανομοιότυπη ανάλυση εφαρμόζεται στις παροχές υπηρεσιών. Η διαταγή «δεν βλάπτει-δεν ειναι κακό» είναι ευρέως αποδεκτή ως ένα δεσμευτικό εκ πρώτης όψεως δεύτερης τάξης ηθική υποχρέωση τόσο σε ιδιώτες όσο και σε εταιρείες. Τα εμπορεύματα που παράγονται πρέπει να είναι ασφαλή και όχι αιτία αποτρέψιμων, προβλέψιμων βλάβών. Τα εμπορεύματα πρέπει να παράγονται υπό συνθήκες που δεν βλάπτουν εκείνους που ασχολούνται με την παραγωγική διαδικασία, και επίσης, αυτά πρέπει να παράγονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ελαχιστοποιούνται τυχόν ζημιές για το περιβάλλον.

Ασφάλεια και Αποδεκτός Κίνδυνος Υπάρχουν τρία διαφορετικά στάδια που εμπλέκονται στην αξιολόγηση της ασφάλειας από ηθικής απόψεως. -Ο πρώτος είναι να προσδιορίστει πόση είναι η εφικτή ασφάλεια και πώς να το επιτύχουν σε μια συγκεκριμένη προσπάθεια. Αυτή είναι η τεχνική γνώση που οι παραγωγοί θα πρέπει να έχουν ή να αποκτήσουν. -Το δεύτερο αποφασίζει πόση ασφάλεια ζητείται όσον αφορά ένα συγκεκριμένο προϊόν ή μια δραστηριότητα. Αυτή είναι μια ερώτηση του αποδεκτού κινδύνου. Το τρίτο βήμα, από τη στιγμή που ο προσδιορισμός γίνεται, είναι να διαπιστωθεί αν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα ενός προϊόντος ή μιας δραστηριότητας συμβαδίζει με τα καθορισμένα πρότυπα.

Ασφάλεια και Αποδεκτός Κίνδυνος ● Στην προσπάθεια να αποφασίσει πόσο κίνδυνο να αποδεχθεί ή πόση ασφάλεια να απαιτήσει (η δεύτερη από τις παραπάνω τρία βήματα) ή για τους ανθρώπους να αποφασίσει ορθολογικά σχετικά με τον κίνδυνο, τέσσερις προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται. ● Κατ 'αρχάς, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι εκτίθενται σε αυτήν. ● Δεύτερον, οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν όχι μόνο ότι είναι σε κίνδυνο, αλλά και η φύση και η πηγή του κινδύνου στον οποίο εκτίθενται, αν είναι λογικά να το αξιολογήσει. ● Τρίτον, προκειμένου να αξιολογήσει τον κίνδυνο ο χρήστης πρέπει να γνωρίζει τόσο το πόσο μεγάλη είναι και πώς να ασχοληθεί με το θέμα, για παράδειγμα, με την αποφυγή ή την ελαχιστοποίηση αυτό το. ● Τέταρτον, προκειμένου να αξιολογήσει τον κίνδυνο λογικά κάποιος πρέπει να ξέρει ποιες είναι οι εναλλακτικές λύσεις, αν υπάρχουν.

Ασφάλεια προϊόντος και εταιρική ευθύνη ● Αν ο κατασκευαστής έχει επίγνωση ενός ελλαττώματος που αυξάνει τον κίνδυνο προς τον αγοραστή, και ούτε διορθώνει το ελλάττωμα ούτε ενημερώνει τον αγοραστή, τότε ο κατασκευαστής κατηγορείται για απερίσκεπτη παράλειψη. ● Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η διαδικασία λήψης τέτοιας απόφασης του “ποσο ασφαλές ειναι το ασφαλές” βαραίνει πλεον την NHTSA. Όμως, από την ίδρυση του το 1966, δεν έχει καθιερώσει πολλές προδιαραφές.

Αντικειμενική ευθύνη ● Οι κατασκευαστές είναι υπεύθυνοι για τα προϊόντα που παράγουν και είναι υπεύθυνοι για το κακό που κάνουν. ● Βλάβη προκαλείται απο αμέλεια, όμως αυτό είναι άλλο θέμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η αντισταθμιστική δικαιοσύνη απαιτεί ότι ο αγοραστής είναι ακέραιος και αμοιβόμενος για οποιαδήποτε νομισματική απώλεια όπως και για οποιαδήποτε βλάβη υποστεί. ● Το δόγμα της αντικειμενικής ευθύνης δεν φέρει ευθύνη/ δεν φταίει. Και ειναι διαφορετικό απο την εύρεση μιας αμελής εταιρείας, η στο ότι δε λαμβάνει επαρκής φροντίδα στην παραγωγή των προϊόντων της, ή παραλείποντας να διορθώσει αμέλειες που γνωρίζει. Τιμωρητικες/εκδικητικές ζημίες μπορεί να ξεπεράσουν πολλές φορες το ποσό των πραγματικών ζημιών που καταβάλλονται σε ενάγοντα.

Αντικειμενική ευθύνη ● Η αντικειμενική ευθύνη είναι μια νομική θεωρία,οχι ηθικη. ● Μια εταιρέια που υπέχει αντικειμενική ευθύνη βάσει του νόμου, δε μπορεί να θεωρηθεί ηθικά υπεύθυνη αν δε μπορούσε να έχει επίγνωση της βλάβης που θα προερχόταν από τη χρήση του προϊόντος. ● Παρ'όλα αυτά, επιχειρήματα έχουν δοθεί για να δείξουν ότι η αντικειμενική ευθύνη δεν είναι ούτε παράλογη ούτε άδικη προς τις επιχειρήσεις. Το βασικό επιχείρημα για την υπεράσπιση της αντικειμενικής ευθύνης έχει τρία μέρη: ● – Το πρώτο είναι ο ισχυρισμός οτι η αντικειμενική ευθύνη αυτή δικαιολογείται από τη θεωρία του “deep pocket” (βαθειά τσέπη). Η ζημία έγινε, και το ερώτημα είναι ποιος είναι σε καλύτερη θέση να αποδεχτεί το κόστος της βλάβης, ο παραγωγός ή ο καταναλωτής; ● --Το δεύτερο μέρος του επιχειρήματος ισχυρίζεται ότι μέσα από το δόγμα της αντικειμενικής ευθύνης, έχει δοθεί στους κατασκευαστές ένα σπουδαιότερο κίνητρο για να κάνουν τα προϊόντα τους ασφαλέστερα απο οτι θα είχαν χωρίς τέτοια ευθύνη. ● --Τρίτον, οι κατασκευαστές είναι σε καλυτερη θέση να διορθώσουν ελλαττώματα στα προϊόντα τους σε συμβάν παρουσίασης βλάβης,και η απειλή του να πρέπει να πληρώσουν για τέτοια βλάβη υπό αντικειμενικών/αυστηρών νόμων ευθύνης τους δίνει ενα κίνητρο να διορθωσουν/καθορίσουν τα ελλαττώματα ή να ανακαλέσουν τα προϊόντα νωρίτερα απ'ότι αργότερα.

Ασφάλεια παραγωγής ● Ακριβώς οπως το επίπεδο ασφάλειας αναμένεται ή απαιτείται απο μια κοινωνία σε σχέση με τα προϊόντα μπορεί να διαφέρει, ανάλογα με το τι είναι δυνατό και τι επίπεδο ασφάλειας μπορεί η κοινωνία να αντέξει οικονομικά, το ίδιο ισχύει και ια την αναμενόμενη και απαιτούμενη ασφάλεια στην παραγωγική διαδικασία. ● Αυτό που διακυβέυεταο εδώ ειναι η ασφάλεια τωμ εργαζομένων ή των υπαλλήλων, παρά των πελατών η των καταναλωτών. ● Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η υπηρεσία Ασφάλεια και Υγείας (OSHA) καθορίζει με μεγάλη λεπτομέρεια τι μέτρα ασφαλείας πρέπει να παρέχουν οι εργοδότες. ● Ο νόμος σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβαίνει τις απαιτήσεις ηθικής, και δεν έχουν όλες οι ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες τις ίδιες προδιαγραφες υγείας και ασφάλειας σε αυτόν τον τομέα οπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ● Οι εργοδότες είναι υπεύθυνοι για ασφαλείς συνθήκες εργασίας και υπεύθυνοι για τραυματισμούς που οι εργαζόμενοι υφίστανται εξαιτίας ελλαττωματικού εξοπλισμού ή μη ασφαλής συνθήκες εργασίας.

Επικίνδυνες βιομηχανίες και LDCs ● Οι πολυεθνικές ειναι υπεύθυνες για οποιαδήποτε ζημία κανουν, άμεσα η έμμεσα, εσκεμμένα η όχι, και θα πρέπει να αποκαταστήσουν ή να καταβάλλουν αποζημείωση ανάλογα με την περίπτωση. ● Σηνειδητή συναίνεση είναι απαραίτητη, αν η ενέργεια πρόκειται να είναι ηθική, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. ● Η συναίνεση δεν είναι αρκετή διότι οι άνθρωποι που απεγνωσμένα χρειάζονται χρήματα μπορεί να συμφωνήσουν να εργαστούν κάτω απο σχδόν οποιεσδήποτε συνθηκες. ● Ενσωματωμένη στον καπιταλισμό ειναι η τάση των εργοδοτών να πληρώνουν οσο το δυνατό λιγότερο και να περνούν όσο το δυνατο λιγότερο χρόνο σε ένα ασφαλές περιβάλλον εργασίας. ● Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η τάση αυτή έχει αντισταθμιστεί από το συνδικαλισμό και τη νομοθεσία της κυβέρνησης. Σε χώρες που δεν αντισταθμίζεται, οι εργοδότες μπορούν να αντλησουν αθέμιτο όφελος των εργαζομένων και να συμμετεχουν σε ανήθικες πρακτικές.

Βλάβη του περιβάλλοντος ● Το είδος της ανάλυσης που έχουμε υποβάλλει αίτηση για την ασφάλεια και τον κίνδυνο του προϊόντος και για την ασφάλεια και τον κίνδυνο της παραγωγής ισχύει καθώς και για την ασφάλεια και τον κίνδυνο του περιβάλλοντος. ● Σε πολλές περιπτώσεις βλάβης του περιβάλλοντος, η ζημία δεν είναι αδικαιολόγητη και παράγει κάποιο καλό. ● --Απο μία ωφελιμιστική άποψη πρέπει να αναρωτηθούμε κατα πόσο πιο καλό γίνεται από κακό, κοιτάζοντας όλους όσους έχουν επηρεαστεί όχι μόνο άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα. ● --Από δεοντολογική άποψη πρέπει να αναρωτηθούμε αν οι δραστηριότητες παραβιάζουν τα δικαιώματα των ανθρώπων. ● --Από κάθε προοπτική πρέπει να θυμόμαστε ότι αν και βλάπτουν το περιβάλλον είναι κακό, στο βαθμό που άμεσα ή έμμεσα βλάπτουν τους ανθρώπους, οι ενέργειες που προκαλούν τη βλάβη συχνά έχουν και θετικά αποτελέσματα.

Ρύπανση και έλεγχος αυτής ● Η ρύπανση μπορεί να γίνεται δεοντολογικώς με πολλούς τρόπους. ● Ενας τρόπος είναι για εκείνους όσους παράγουν βλάβη, να αποζημειώσουν εκείνους που θίγονται για τη ζημιά που έχει γίνει. ● Μια δεύτερη προσέγγιση επιτρέπει σε μια επιχείρηση να ρυπαίνει, αλλά προσπαθεί να εξαλείψει τη ρύπανση ή να την καθαρίσει πριν βλάψει κανέναν. ● Μια τρίτη προσέγγιση για τη ρύπανση είναι να το αποτρέψει στην πηγή. Αυτό σημαίνει ότι η μόλυνση δε θα αφεθεί να ανπτυχθεί.

Υπερθέρμανση του πλανήτη ● Μολονότι το κλίμα του πλανήτη έχει υποστεί πολλές αλλαγές από την εποχή των παγετώνων μέχρι σήμερα, ο ρυθμός της αλλαγής επιταχύνεται, και για πρώτη φορά φαίνεται ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα συμβάλλει στην αλλαγή.

Το πρωτόκολλο του Κυότο ● Το πρωτόκολλο επιχειρεί να ισορροπήσει τρεις αρχές ● -Η πρώτη είναι οτι επειδή οι ανεπτυγμένες χώρες ήταν υπεύθυνες για τη δημιουργία του μεγαλύτερου μέρους των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, για να είμαστε δίκαιοι θα πρέπει να φέρουν το μεγαλύτερο μέρος στην μείωση τους. ● -Δεύτερον, οτι επειδή οι φτωχότερες χώρες είναι οι μικρότερες εκπομπές κατά κεφαλήν, και αν επιτρεπόταν να πουλήσουν πιστωτικά μόρια εκπομπών τους σε ανεπτυγμένες χώρες που εππιθυμούν να υπερβούν τα όρια τους, τα χρήματα και η τεχνολογία που οι φτωχότερες χώρες θα λάβουν μπορεί να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης τους και να πληρώσουν για τη θέσπιση τους για καθαρότερη τεχνολογία απο οτι θα μπορούσαν διαφορετικά. ● -και τρίτων,ότι οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες έχουν το δικαίωμα να αναπτύξουν, πρέπει να δοθεί μια ευκαιρία να πράξουν έτσι με τις τεχνολογίες που μπορούν να αντέξουν οικονομικά, κι ετσι για να είμαστε δίκαιοι για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε χαμηλώτερα πρότυπα από τις ανεπτυγμένες χώρες.