ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΘΑΝ ΣΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΝΔΟΙΟΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΜΑΘΙΟΥΔΗ ΖΟΥΜΗ ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΒΙΑΡΑ ΜΕΡΣΙΝΑ ΑΜΕΝΤΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΜΕΝΤΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Η μορφή της ελληνικής οικογένειας από τις αρχές μέχρι το μέσο του 20ού αιώνα ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΜΑΘΙΟΥΔΗ

Εκτεταμένη οικογένεια : Στις αρχές του 20ού αιώνα στην Ελλάδα η οικογένεια περιλαμβάνει τους γονείς ,τα παντρεμένα παιδιά και ονομάζεται εκτεταμένη . Όλοι δουλεύουν κανείς δεν εξαιρείται ούτε οι γέροντες ούτε τα παιδιά . Οι ρόλοι που έπαιρνε κάθε μέλος καθορίζονταν αυστηρά από το φύλο και την ηλικία ο ιδιωτικός χώρος αφορά την γυναίκα ενώ ο εξωτερικός τον άντρα , τέλος οι οικιακές δραστηριότητες είναι ευθύνη των γυναικών. Τα μέσα και οι ρόλοι που συνδέονται με τις οικιακές δραστηριότητες αξιολογούνται ως κατώτεροι από αυτούς που συνδέονται με το «έξω» , με το δημόσιο χώρο και επομένως με τον άνδρα.

Η ανδρική κυριαρχία μέχρι τα μέσα το 20ού αιώνα στην ελληνική οικογένεια ήταν τόσο αδιαμφισβήτητη ,ώστε να μην μπαίνει ζήτημα αιτιολόγησης της γυναίκειας καταπίεσης και υποταγής την οποία συναντάμε παντού.

Η ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΖΟΥΜΗ ΜΑΡΙΑ

Η δυνατότητα οικογενειακού προγραμματισμού (μέθοδοι αντισύλληψης) Η μορφή της ελληνικής οικογένειας καθώς και ο καταμερισμός των εργασιών στα πλαίσιαa της άλλαξε από τα μέσα του 20ου αιώνα και μετά. Οι λόγοι που συντέλεσαν στην αλλαγή της οικογενειακής συμβίωσης μπορούμε να πούμε ότι είναι οι εξής: Η είσοδος της γυναίκας στην αγορά εργασίας (το 2000 οι γυναίκες αποτελούσαν το 38% του εργατικού δυναμικού της χώρας) Η διευκόλυνση που παρέχει στα άτομα η ανάπτυξη της τεχνολογίας (οικιακές συσκευές) στο θέμα των οικιακών εργασιών Η δυνατότητα οικογενειακού προγραμματισμού (μέθοδοι αντισύλληψης) Η αλλαγή του οικογενειακού Δικαίου Η διεκδίκηση ισότητας στο πολιτικό επίπεδο Η εκπαίδευση των γυναικών

Οικογενειακό δίκαιο. Πριν από το 1983 Μετά το 1983 *Προσωπικές σχέσεις των συζύγων. Ο άνδρας αποφασίζει ότι αφορά τον συζυγικό βίο. *Περιουσιακές σχέσεις συζύγων. Προικώο σύστημα. *Σχέσεις γονέων και παιδιών. Πατρική εξουσία. Μετά το 1983 *Προσωπικές σχέσεις των συζύγων. Οι σύζυγοι αποφασίζουν από κοινού περί παντός ότι αφορά τον συζυγικό βίο *Περιουσιακές σχέσεις συζύγων. Κατάργηση προικώου συστήματος. *Σχέσεις γονέων και παιδιών. Γονική μεριμνά Ενηλικίωση του παιδιού με τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας του.

Πριν από το 1983 το οικογενειακό πλαίσιο ήταν έτσι διαμορφωμένο, ώστε ο ρόλος του συζύγου ήταν, χωρίς υπερβολή, πατριαρχικός, αφού ο πατέρας αποφάσιζε για όλα , ενώ ακόμα και στις σχέσεις γονέων και παιδιών η μητέρα απουσίαζε . Μετά το 1983 το Οικογενειακό Δίκαιο εκδημοκρατίζεται δίνοντας <<φωνή>> και στη σύζυγο, αφού <<οι σύζυγοι αποφασίζουν από κοινού>>, αξιώνει και αυτή <<συμμέτοχη στα αποκτήματα>> και έχει λόγο για την ανατροφή των παιδιών.

Νόμος 139/83 ( ΦΕΚ 25/Α/18-2-1983) με τον οποίο εκσυγχρονίσθηκε το Οικογενειακό Δίκαιο και προσαρμόσθηκε στην συνταγματική επιταγή της αρχής της ισότητας των δυο φύλων. Ειδικότερα καταργήθηκαν: Η έννοια της πατριαρχικής οικογένεια και αντικαταστάθηκε με την οικογένεια της ισότητας. Ο θεσμός της προίκας και ορίστηκε ότι και οι δύο σύζυγοι υποχρεώνονται να συμβάλλουν, Ανάλογα με τις δυνάμεις τους στην αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας . Ορίστηκε ότι : Η γυναίκα διατηρεί το οικογενειακό της επώνυμο και μετά το γάμο υποχρεωτικά . Οι μελλόνυμφοι έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν πριν από το γάμο τους το επώνυμο των παιδιών τους που μπορεί να είναι είτε το επώνυμο του ενός των συζύγων ,είτε και των δυο . To 18o έτος είναι ο χρόνος ενηλικίωσης των νέων και κατώτατο όριο για την τέλεση γάμου και για τα δυο φυλά. Η ανατροφή και η εκπαίδευση των παιδιών πρέπει να γίνεται χωρίς διάκριση φύλου. Η δυνατότητα <<αξίωσης συμμετοχής>> του καθένα από τους συζύγους στην περιουσία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου. Η επιλογή συστήματος κοινοκτημοσύνης . Ο εκσυγχρονισμός των διατάξεων του διαζυγίου και η θεσμοθέτηση του συναινετικού διαζυγίου . Η απολυτή εξομοίωση των δικαιωμάτων των παιδιών που γεννηθήκαν << χωρίς γάμο>> των γονιών τους με τα δικαιώματα των παιδιών που γεννηθήκαν <<μέσα στο γάμο>> και η νομική ενίσχυση της θέσης της ανύπαντρης μητέρας.

Ενδοοικογενειακή βία

Ορισμός Σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται η κάθε σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος του θύματος από τον (πρώην) σύζυγο ή από το σύντροφο ή άλλα μέλη της οικογένειας.

Τι συμβαίνει στα ελληνικά σπίτια; Θα χαρακτηρίζαμε την ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα ως «αόρατη» βία, συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες καθώς θεωρείται αυστηρά οικογενειακή υπόθεση. Η ενδοοικογενειακή βία δεν περιλαμβάνει μόνο τη σωματική κακοποίηση, αλλά τις άμεσες και έμμεσες απειλές, τη συναισθηματική και ψυχολογική βία, τη σεξουαλική κακοποίηση, την κοινωνική απομόνωση, τον οικονομικό έλεγχο και γενικότερα όλες εκείνες τις συμπεριφορές που ωθούν ένα άτομο να ζει υπό ένα διαρκή φόβο. Συνδέεται δε άρρηκτα με την καταπάτηση των κυρίαρχων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της ασφάλειας και ισότητας μέσα στην οικογένεια και τη νομική προστασία.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ;

Βιολογικές διαφορές γυναίκας-άντρα . Η ΠΡΩΤΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΘΕΩΡΕΙ ΌΤΙ ΟΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αισθήσεις Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γυναίκες (όπως και τα περισσότερα θηλυκά θηλαστικά) είναι πολύ πιο ευαίσθητες από τους άνδρες στα αισθητηριακά ερεθίσματα. Οι γυναίκες ακούν καλύτερα από τους άνδρες και ξεχωρίζουν καλύτερα τους οξείς ήχους, έχουν πιο ευαίσθητη αφή (το γυναικείο δέρμα είναι 10 φορές πιο ευαίσθητο από των ανδρών). Ακόμη, η αίσθηση της γεύσης και της οσμής είναι καλύτερη από την αντίστοιχη των ανδρών.  ΕΠΟΜΕΝΩΣ οι γυναίκες πρέπει να αντιλαμβάνονται ακόμη και την πιο μικρή αλλαγή στην συμπεριφορά και τη διάθεση των άλλων και άρα να προσπαθούν να φέρουν την ισορροπία (γυναικείο ένστικτο).

Εγκέφαλος Ο αντρικός εγκέφαλος είναι λίγο μεγαλύτερος από αυτόν των γυναικών , αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με το IQ. Ο αντρικός εγκέφαλος είναι περισσότερο εξειδικευμένος. Είναι σχηματισμένος έτσι, ώστε να συγκεντρώνεται σε μία ασχολία κάθε φορά, σε ένα μόνο πράγμα.  Οι γυναίκες από την άλλη, δυσκολεύονται να κατανοήσουν κάτι τέτοιο μιας και μπορούν να κάνουν περισσότερα από ένα πράγματα τη φορά (πχ να μιλούν, να διαβάζουν και να ακούν συγχρόνως). Επιπλέον, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη ευφράδεια λόγου και τους αρέσει να μιλάνε και να εκφράζονται . Χωρική ικανότητα είναι η ικανότητα να βλέπει κανείς νοερά τις διαστάσεις κάποιου πράγματος, το σχήμα του, τις αναλογίες, την κίνηση ,τη γεωγραφική του θέση. Το 90% των γυναικών έχουν περιορισμένη την ικανότητά τους αυτή. Οι γυναίκες μπορούν να αντιλαμβάνονται πολύ καλά τις 2 διαστάσεις, υστερούν ωστόσο στην αντίληψη της διάστασης του βάθους.  Αυτή η διαφορά εξηγεί γιατί για πχ οι άνδρες είναι καλύτεροι στα μαθηματικά και οι γυναίκες στα φιλολογικά μαθήματα, οι άνδρες είναι καλύτεροι στο παρκάρισμα σε σχέση με τις γυναίκες , στο να ακολουθούν τη διαδρομή σε έναν χάρτη κλπ.

Ορμόνες Τα οιστρογόνα , οι θηλυκές δηλ. ορμόνες παίζουν καθοριστικό ρόλο σε ο,τι έχει να κάνει με την ανατροφή των παιδιών και την φύλαξη της οικογένειας, χαρίζοντας ένα γενικό αίσθημα ευεξίας. Από την άλλη μεριά, είναι υπεύθυνα για την στέρηση χωρικής ικανότητας που παρατηρείται στις γυναίκες. Η τεστοστερόνη από την άλλη, η βασική ανδρική ορμόνη είναι επιθετική ορμόνη (ωθούσε τον άντρα να βγει για κυνήγι, να εξασφαλίσει την τροφή της οικογένειας). Είναι υπεύθυνη για τα γένια που εμφανίζουν, την βαθιά φωνή που αποκτούν πολλοί άντρες και βελτιώνει την ικανότητα αντίληψης του χώρου. Η τεστοστερόνη πχ. Θεωρείται ότι ωθεί τον άντρα στο να δουλεύει σκληρά ενώ παράλληλα όσο πιο υψηλά είναι τα επίπεδα αυτής στον οργανισμό τόσο μεγαλύτερη απόδοση παρουσιάζει. 

ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ Σύμφωνα με δεύτερη θεωρητική οπτική, της κοινωνικής εκμάθησης των ρόλων, δίνεται έμφαση στην καθοριστική επίδραση της κοινωνίας στην κατασκευή του φύλου (και όχι της φύσης ή της βιολογίας)

Το κορίτσι μαθαίνει – είτε μέσω των παιχνιδιών είτε μέσω των καθημερινών πρακτικών της μητέρας του, την οποία καλείται να βοηθήσει – ότι προορίζεται για οικιακές εργασίες και την καθημερινή διαχείριση της οικιακής οικονομίας, αποκλεισμένο σε ένα χώρο ιδιωτικό, με κύριο προορισμό το γάμο και την μητρότητα. Κάθε παρέκκλιση από το ρόλο αυτό, αποτελεί παραβίαση του κοινωνικού κανόνα, και επιφέρει κοινωνική απαξίωση : «δεν είναι αυτή για σπίτι», «είναι ανοικοκύρευτη» Αντίθετα το αγόρι μαθαίνει μέσα από ανάλογες πρακτικές ότι προορίζεται για την εκπροσώπηση της οικογένειας προς τα έξω, για τον δημόσιο τον επίσημο χώρο, για τις εξωτερικές εργασίες. Κάθε παρέκκλιση από το ρόλο που καλείται να ασκήσει το αγόρι αποτελεί αμφισβήτηση του αντρισμού του: «οι άντρες δεν κλαίνε», «που ακούστηκε αγόρι να πλένει πιάτα»

Στις σύγχρονες πυρηνικές οικογένειες, με εργαζόμενους και τους δύο γονείς και με σχέση ισοτιμίας μεταξύ τους, ο μηχανισμός εκμάθησης των ρόλων είναι (ή πρέπει να είναι) διαφορετικός. Δεν υπάρχουν αποκλεισμοί στα παιχνίδια ούτε στις οικιακές εργασίες στις οποίες καλούνται να βοηθήσουν τα παιδιά. Τα κορίτσια μαθαίνουν ότι δεν έχουν ένα προορισμό στην ζωή τους, να γίνουν δηλαδή καλές νοικοκυρές και καλές μητέρες.

Η γυναικά εισερχόμενη στον επαγγελματικό στίβο, αναγκάστηκε σε μία αναπροσαρμογή των δραστηριοτήτων που αφορούσαν το ρόλο της, το χρόνο της και την ταυτότητα της Παράλληλα όμως και ο άνδρας προσπαθεί να διαχειριστεί με νέους όρους τον ρόλο του στην οικογένεια.

Φεμινισμός ΜΥΡΤΩ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΡΟΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ

Ο Φεμινισμός, ως κοινωνικό κίνημα, εστιάζεται κατά πολύ στον περιορισμό ή εξάλειψη της φυλετικής ανισότητας και στην προώθηση των δικαιωμάτων, των συμφερόντων και των ζητημάτων των γυναικών στην κοινωνία. .

Ο φεμινισμός στην Ελλάδα Η Καλλιρρόη Παρρέν ήταν δημοσιογράφος λογία και μια από τις πρώτες Ελληνίδες φεμινίστριες η οποία διεκδικεί και τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου και εκδότριας όταν το 1888 άρχισε να εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα Εφημερίς των Κυριών, που συντάσσονταν αποκλειστικά από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες κυρίως της Αθήνας και του Πειραιά. Η εφημερίδα αυτή συνέχισε να εκδίδεται για τριάντα σχεδόν χρόνια μέχρι το 1918 όταν η Καλλιρρόη εξορίστηκε στην Ύδρα για τα πολιτικά της φρονήματα. Στόχος της εφημερίδας ήταν να εισάγει και στην Ελλάδα τους φεμινιστικούς προβληματισμούς που ήδη απασχολούσαν τις γυναίκες των δυτικοευρωπαϊκών κρατών και να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των γυναικών της τότε εποχής.

Η κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων στις γυναίκες Η πλήρης κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών ψηφίστηκε στις 28 Μαΐου του 1952, χωρίς όμως τελικά να συμμετάσχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου, γιατί δεν είχαν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι. Το 1953, σε επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής, η Ελένη Σκούρα («Ελληνικός Συναγερμός»). Μαζί με τη Βιργινία Ζάννα («Κόμμα Φιλελευθέρων»), υπήρξαν οι δυο πρώτες γυναίκες υποψήφιες για το βουλευτικό αξίωμα. ΣΤΕΙΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΝΘΟΣ ΑΓΓΕΛΗΣ

Η μεγάλη νίκη του γυναικείου κινήματος Το 1974 στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης, εκλέχθηκαν επτά γυναίκες βουλευτές. Έναν χρόνο αργότερα, Το γυναικείο κίνημα πέτυχε τη μεγαλύτερη νίκη του, όταν στο Σύνταγμα του 1975 καθιερώθηκε η αρχή της ισότητας των δυο φύλων, ορίζοντας ρητά ότι «όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου». Από τις εκλογές του 1977 και μετά εκλέγεται διψήφιος αριθμός γυναικών. Το 1996 σε επαναληπτική εκλογή στη Θεσσαλονίκη, εξελέγη η πρώτη γυναίκα βουλευτής.

Η εφαρμογή της ποσόστωσης σήμερα Το 2008 καθιερώθηκε η για πρώτη φορά η ποσόστωση, σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των υποψηφίων γυναικών στους συνδυασμούς των κομμάτων πρέπει να ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον ίσο με το 1/3 του συνολικού αριθμού των υποψηφίων, στο σύνολο της επικράτειας. Μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, εξήντα τρεις (63) γυναίκες εξελέγησαν βουλευτές. Έτσι, το ποσοστό των εκλεγμένων γυναικών στο εθνικό Κοινοβούλιο ξεπερνά το 21% (21,3%) και αποτελεί το υψηλότερο ποσοστό που έχει σημειωθεί στη χώρα μας, επικυρώνοντας τη συνεχή αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Μαρία Κολέττη

ΑΜΑΛΙΑ ΦΛΕΜΙΝΓΚ

Μια από τις διαπρεπέστερες Έλληνίδες επιστήμονες ήταν η Αμαλία Φλέμινγκ. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 28 Ιουνίου του 1912 και ήταν κόρη του γνωστού δερματολόγου της Πόλης Χαρίλαου Κουτσούρη. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου αναγορεύτηκε διδάκτωρ, και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, και στο Λονδίνο. Στη διάρκεια της κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση και συνελήφθη τον Αύγουστο του 1971, με την κατηγορία ότι σχεδίαζε την απόδραση του Αλέκου Παναγούλη. Με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου πήγε το 1945 στο Λονδίνο όπου εργάστηκε στο Wright Fleming Institute δίπλα στον Νομπελίστα μικροβιολόγο Αλεξάντερ Φλέμινγκ μέχρι το 1949, οπότε επέστρεψε στην Ελλάδα για να αναλάβει τη διεύθυνση του Ευαγγελισμού.

Σήμερα οι γυναίκες επιστήμονες είναι πάρα πολλές Σήμερα οι γυναίκες επιστήμονες είναι πάρα πολλές. Παρόλα αυτά υπάρχουν σημαντικά εμπόδια για την εξέλιξη της καριέρας μιας γυναίκας ως επιστήμονας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα σχόλια μίας γυναίκας που βραβεύτηκε για το έργο της…

η δρ Ελένη Μακαρώνα, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μικροηλεκτρονικής του ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος είπε. «Το να είσαι επιστήμων και γυναίκα απαιτεί πολύ δύσκολες ισορροπίες. Δεν αποκλείει όμως το να είσαι γυναίκα, το να είσαι μητέρα, το να είσαι σύζυγος. Νομίζω ότι ίσα ίσα είναι ένας πολύ ωραίος δρόμος να ολοκληρώνεσαι σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα».

Ισoτητα των δyο φyλων στην εργασία ΡΑΛΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΙΡΚΙΝΕΖΗ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Προοδοσ γυναικειασ εργασιασ Από την δεκαετία του 1970 οι γυναίκες άρχισαν να αναλαμβάνουν καινούργιες θέσεις εργασίας. Οι γυναίκες τώρα πια δεν έχουν μόνο κατακτήσει τις χαμηλές βαθμίδες της ιεραρχίας στην εργασία αλλά υπάρχουν γυναίκες επιχειρηματίες και διευθύνουσες σύμβουλοι ή γενικά υψηλόβαθμα στελέχη περισσότερα από ότι στο παρελθόν και πολλές ασκούν τα καθήκοντα τους με ιδιαίτερη επιτυχία, βελτιώνοντας τα οικονομικά αποτελέσματα μιας επιχείρησης.

ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ Παρά τη μεγάλη πρόοδο, οι γυναίκες, παρόλο που υπερτερούν σε θέματα εκπαίδευσης, εξακολουθούν να υστερούν κατά πολύ σε σχέση με τους άνδρες στα ποσοστά απασχόλησης όπως επίσης και στις αμοιβές και την απασχόλησή τους σε υψηλόβαθμες θέσεις.

Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΦΥΛΟ Στην Ελλάδα σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, υπάρχει εμφανής διαφορά στο ποσοστό ανεργίας μεταξύ αντρών και γυναικών.

ΑΝΕΡΓΙΑ στην ελλαδα ΚΑΤΑ ΦΥΛΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2008-12

Αιτια ανεργιαΣ γυναικασ Μακροπρόθεσμα, οι γυναίκες λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων εγκατέλειπαν την εργασία τους οικιοθελώς και αναγκάζονταν να τηρούν ασταθή σχέση με την αγορά εργασίας. Απασχολούνται, όπου υπάρχουν κενές θέσεις, ή ακόμη υποχρεώνονται σε αποχώρηση και εντάσσονται στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό, σε περιόδους αυξανόμενης ανεργίας. Συνεπακόλουθο αποτελεί η αδυναμία επιμόρφωσης ή επανακατάρτισής τους. Παράλληλα, η συνεχής ανάπτυξη της τεχνολογίας απαιτεί αναβάθμιση των γνώσεων και δεξιοτήτων των εργαζομένων, πρόκληση στην οποία γυναίκες με οικογενειακές υποχρεώσεις δυσκολεύονταν να παρακολουθήσουν.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΙΣΟΤΗΤΑ Η εκπαίδευση των γυναικών και των αντρών στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα έως και τα μέσα του 20 αιώνα. Η εκπαίδευση των γυναικών δεν μπορεί να απομονωθεί από τις κυρίαρχες αντιλήψεις κάθε εποχής για την κοινωνική θέση και τον κοινωνικό ρόλο της γυναίκας. Στη χώρα μας, σε όλο τον 19ο αιώνα, η πατριαρχική οικογένεια περιόριζε τη γυναίκα στο σπίτι και σε καθήκοντα που χαρακτηρίζονταν αποκλειστικά γυναικεία, όπως η φροντίδα για το νοικοκυριό και η ανατροφή των παιδιών. Έτσι, η μη ένταξη της γυναίκας στη διαδικασία των παραγωγικών σχέσεων και οι απόψεις για τη «γυναικεία φύση» και τον «γυναικείο προορισμό» προσδιόρισαν τις μορφές της εκπαίδευσής της, η οποία είχε «συμβολική» λειτουργία και αποτελούσε έναν παράγοντα ενισχυτικό της προίκας της. Αντίθετα, η ανδρική εκπαίδευση είχε επαγγελματική και οικονομική λειτουργία και αποτελούσε το μέσο για την κατάκτηση του δημόσιου χώρου και τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος. ΠΑΤΕΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Στο τέλος του 20ου αιώνα, ξεκινά μια νέα αρχή στην εκπαίδευση όπου κυριαρχεί η ισότητα Όσων αφορά την εκμάθηση των δυο φύλων η πιο διακριτή διαφορά των στο εκπαιδευτικό επίτευγμα είναι το πλεονέκτημα των κοριτσιών στην ανάγνωση. Κατά μέσο όρο, τα κορίτσια διαβάζουν και απολαμβάνουν το διάβασμα περισσότερο από τα αγόρια. Επίσης στις περισσότερες χώρες, αγόρια και κορίτσια, σημειώνουν πανόμοια αποτελέσματα στα μαθηματικά στα πρώτα έτη εκπαίδευσης. Το πλεονέκτημα των αγοριών στα μαθηματικά (μικρή απόκλιση) προκύπτει στα μεταγενέστερα έτη. Παρότι τα κορίτσια παρουσιάζουν εξίσου καλά αποτελέσματα με τα αγόρια, τείνουν να έχουν χαμηλότερη αυτοαντίληψη, αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση στον εν λόγω τομέα. Τα αγόρια υπερτερούν αριθμητικά στους κόλπους του μαθητικού πληθυσμού που εγκαταλείπει πρόωρα το σχολείο. Απεναντίας, περισσότερα κορίτσια αποκτούν απολυτήριο ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα κορίτσια, συνήθως, λαμβάνουν υψηλότερους βαθμούς και σημειώνουν υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας στις απολυτήριες εξετάσεις του σχολείου, γεγονός που εν συνεχεία τις βοηθάει να φοιτήσουν στα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών που επιθυμούν.

Διδακτικό προσωπικό H διδασκαλία στις χαμηλότερες βαθμίδες της εκπαίδευσης είναι ένα κατ’ εξοχήν γυναικείο επάγγελμα. Παρόλα αυτά η εκπαιδευτική διοίκηση, επαφίεται σε μεγάλο βαθμό στα χέρια των αντρών, ενώ φαίνεται ότι υπάρχει σαφής έλλειψη εθνικών πρωτοβουλιών για προώθηση μιας πιο ισορροπημένης κατάστασης. Η αναλογία των γυναικών στους κόλπους του διδακτικού προσωπικού στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, μειώνεται σε κάθε βαθμίδα στην κλίμακα της ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας. Αν και μεγάλος αριθμός γυναικών εισήχθησαν στα πανεπιστήμια και επέλεξαν ακαδημαϊκές καριέρες, ελάχιστες γυναίκες εξελίσσονται στις ανώτερες βαθμίδες του διδακτικού προσωπικού των πανεπιστημίων, που θεωρείται παραδοσιακά ανδροκρατούμενος χώρος.

Φαίνεται να υπάρχει προτίμηση και από τα δυο φύλα για την θετική κατεύθυνση ενώ ακολουθούν στα αγόρια η τεχνολογική και στα κορίτσια η θεωρητική και η τεχνολογική. ΜΑΥΡΕΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΖΑΝΝΙΚΟΣ ΕΥΘΥΜΗΣ

Τα περισσότερα αγόρια στο σπίτι τους στρώνουν το κρεβάτι τους και πετούν τα σκουπίδια. Σε αντίθεση τα κορίτσια συμμετέχουν σε όλες τις δουλειές σε κοντινά ποσοστά.

Δεν υπάρχει κανείς που να μη βγαίνει τα Σαββατοκύριακα Δεν υπάρχει κανείς που να μη βγαίνει τα Σαββατοκύριακα. Όλα τα κορίτσια επιστρέφουν στο σπίτι τους μέχρι τις 02:00, ενώ στα αγόρια υπάρχει ένα 24% που επιστρέφει ό,τι ώρα επιθυμεί.

Γυναίκες & Αθλητισμός Τένια Ζαννίκου

Είναι γεγονός, ότι τα δύο φύλα είχαν άνιση μεταχείριση, σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής διαδρομής του ανθρωπίνου γένους. Το ίδιο «άβατο» ίσχυε και για τον αθλητισμό. Η πρόοδος των γυναικών στον τομέα αυτό ήταν αργή, αφού ο αθλητισμός υπήρξε πάντα προνομιακό πεδίο δράσης των ανδρών. Μαθήτριες του Αρσακείου γυμνάζονται, 1896.

Ο γυναικείος αθλητισμός άρχισε να αναδύεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες έγιναν περισσότερο δραστήριες κοινωνικά και οικονομικά. Η πρώτη σημαντική εξέλιξη για τη γυναικεία συμμετοχή σημειώθηκε στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1900 στο Παρίσι. Τότε, η Charlotte Cooper έγινε η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης κερδίζοντας χρυσό μετάλλιο στο τένις. Το άλλο μοναδικό άθλημα στο οποίο επετράπη η συμμετοχή γυναικών ήταν το γκολφ. Παρόλο που το 1912 προστέθηκε και η κολύμβηση στα ολυμπιακά αθλήματα γυναικών, η συμμετοχή τους παρέμεινε συμβολική μέχρι το 1924, όταν η ΔΟΕ αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες για μεγαλύτερη γυναικεία συμμετοχή στους Αγώνες.

Στο παρελθόν σίγουρα ο γυναικείος αθλητισμός δεν ήταν το ίδιο σημαντικός όσο σήμερα, και τα κορίτσια δεν ενθαρρύνονταν να ασχοληθούν με τα σπορ. Ο επαγγελματικός γυναικείος αθλητισμός δεν είχε κάλυψη από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση. Οι γυναίκες δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθούν τακτικά μαθήματα φυσικής αγωγής και να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, καθώς μεγάλωναν. Πολλά αθλήματα δεν ήταν ανοιχτά στα κορίτσια.