Η θέση της ανοικτής χειρουργικής στην ακράτεια ούρων 6ο Μακεδονικό Ουρολογικό Συμπόσιο Η θέση της ανοικτής χειρουργικής στην ακράτεια ούρων Σταύρος Σπ. Ιωαννίδης Επιστημονικός Συνεργάτης Α΄ Ουρολογικής Κλινικής Α.Π.Θ.

Αμιγής ακράτεια από προσπάθεια Οφείλεται κατά κύριο λόγο σε ανεπάρκεια ενδογενούς μηχανισμού σύγκλισης της ουρήθρας. Κάθε βαθμού πρόπτωση του κυστικού αυχένα, της ουρήθρας και του κόλπου «Υπερκινητικότητα» που μπορεί να συνυπάρχει, είναι δευτερεύων παράγοντας που μπορεί να επηρεάζει ή όχι το πρόβλημα της ακράτειας των ούρων.

Αμιγής ακράτεια από προσπάθεια Στην πράξη η ανάρτηση και επανατοποθέτηση του κυστικού αυχένα και της ουρήθρας σε υψηλότερη θέση, διόρθωση της «Υπερκινητικότητας», είναι συνήθως η πιο κατάλληλη επιλογή. Απλούστερες χειρουργικές επεμβάσεις. Λιγότερες επιπλοκές. Αποτελεσματικότητα 40-85%.

Ειδικές ενδείξεις για την χρήση των οπισθοηβικών επεμβάσεων Συνύπαρξη χειρουργικού λόγου για οπισθοηβική προσπέλαση που δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί διακολπικά. Ελαττωμένη διάμετρος και κινητικότητα του κόλπου μετά από προηγούμενη διακολπική επέμβαση για ακράτεια των ούρων. Ασθενείς που αναπτύσσουν υψηλές ενδοκοιλιακές πιέσεις.

Marshall, Marchetti, Krantz (1949)

Marshall, Marchetti, Krantz Αποτελεσματικότητα 85-90% πρώτο χρόνο, 50 – 30% (5-10 χρόνια). Διάβρωση της ουρήθρας και της κύστης από τα μη απορροφήσιμα ράμματα. Σημαντική απόφραξη 5%. Ηβική οστεΐτιδα 0,9-3,2%.

Burch (1961)

Burch (1961)

Burch Ενδείκνυται μόνον αν υπάρχει ικανή κινητικότητα του κόλπου ώστε τα πλάγια τοιχώματά του να ανυψωθούν και να προσεγγίσουν τους συνδέσμους του Cooper αμφοτερόπλευρα. Αρχικά τουλάχιστον βασίζεται στην επαρκή τάση των ραμμάτων. Υπερβολική τάση των ραμμάτων είναι δυνατό να οδηγήσει σε δυσκολία στην ούρηση.

Burch Αποτελεσματικότητα που κυμαίνεται από 91 – 69%. Επιδεινώνονται αδυναμίες του οπίσθιου κολπικού τοιχώματος. Δεν διορθώνεται η κεντρικού τύπου κυστεοκήλη. Δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις αδύναμου εξωστήρα.

Turner – Warwick (1986)

Turner - Warwick Αποτελεσματικότητα που κυμαίνεται από 69 – 85%. Δεν εξαρτάται η αποτελεσματικότητά της από την τάση των ραμμάτων. Σπανιότερα εμφανίζεται δυσκολία στην ούρηση. Σταθερή στήριξη του τοιχώματος του κόλπου στα σημεία αγκύρωσης.

Επιπλοκές οπισθοβικών επεμβάσεων Διεγχειρητικές (αιμορραγία, τραυματισμός γειτονικών οργάνων). Μετεγχειρητικές (πνευμονική ατελεκτασία και λοιμώξεις, λοίμωξη και διάσπαση τραύματος, βλεβοθρόμβωση). Ανάγκη για μετάγγιση αίματος 3-8%. Συνολικά δεν υπήρξε σημαντική διαφορά με τις άλλες επεμβάσεις ακράτειας σε επίπεδο επιπλοκών. (Leach et al 1997).

Δυσκολία στην ούρηση Εμφανίζεται στο 5% του συνόλου. Προϋπάρχουσα αδυναμία του εξωστήρα της ουροδόχου κύστης. Βλάβη των νεύρων (εργώδης παρασκευή) Υπερβολική διόρθωση του άξονα της ουρήθρας που προκαλεί απόφραξη

Υπερδραστηριότητα Εμφανίζεται: 66% αν προϋπήρχε επιτακτικότητα και αστάθεια 36% αν προϋπήρχε μόνο επιτακτικότητα 11% αν δεν προϋπήρχε επιτακτικότητα και αστάθεια (Leach et al 1997). De novo αστάθεια του εξωστήρα είναι δυνατό να οφείλεται σε απόφραξη.

Κολπικές προπτώσεις Εμφάνιση εντεροκήλης 3-17% Προφυλακτική σύγκλιση του Δουγλάσιου Κυστεοκήλη 11-39% Προεγχειρητικός έλεγχος, πιθανή αλλαγή στρατηγικής.

Επίλογος Ταινίες Ελεύθερης Τάσης: Οπισθοηβικές επεμβάσεις: Ευκολία στην τοποθέτηση Λιγότερο επεμβατικές μέθοδοι Συγκρίσιμη αποτελεσματικότητα Οικονομικό ενδιαφέρων από τις Εταιρίες Οπισθοηβικές επεμβάσεις: Υπάρχει θέση όσο υπάρχουν ειδικές ενδείξεις