Αναστασίου Δημήτρης Αυγουστάκη Σμαράγδα Γαλάνη Ρωξάνη Δημήτρουλα Φαίη Ζαχαριά Γωγώ

 Γιατί άραγε τα πεύκα, που βγαίνουν σε περιοχές περιοσσότερο ζεστές, να καίγονται ευκολότερα; Γιατί να πετούν, όταν διαρκεί η φωτιά τους, τα κουκουνάρια τους μακριά και να τη μεταδίδουν γρηγορότερα; Γιατί στο έδαφος ενός πευκώνα να συγκεντρώνονται οι πευκοβελόνες και να συνιστούν το καλοκαίρι το καλύτερο προσάναμμα; Γιατί οι σπόροι τους δεν φυτρώνουν αν δεν καούν; Τα γεγονότα αυτά τι σημαίνουν; Οι φωτιές, όπως και οι σεισμοί ήταν, είναι και θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού μας περιβάλλοντος.

Ας κάνουμε μια βόλτα χειμώνα στις περιοχές που κάηκαν το καλοκαίρι. Θα διαπιστώσουμε ότι χιλιάδες φυτά φυτρώνουν. Αν συγκρίνουμε τη καμένη με μια άκαυτη γειτονική περιοχή, θα διαπιστώσουμε ότι τα νεαρά πευκάκια είναι ανύπαρκτα στη δεύτερη, ενώ γεμίζουν την πρώτη. Τι άλλο σημαίνει αυτό, από το γεγονός ότι οι σπόροι του πεύκου δεν φυτρώνουν αν δεν καούν; Αν επαναλάβουμε την επίσκεψη μας το Μάιο χιλιάδες λουλούδια ανθίζουν εκεί. Κάτι που δεν συμβαίνει στην άκαυτη περιοχή. Πάνω στα λουλούδια αυτά, βόσκουν μεγάλοι πλυθησμοί εντόμων. Στη βόλτα μας, ας παρατηρήσουμε τα άλλα που κάηκαν. Τα πουρναρια, τις μυρτιές, τις κουμαριές, τις αγριελιές, τις ασφάκες. Ήδη άρχισαν να αναγεννώνται. Τα νέα τους βλαστάρια είναι καταπράσινα και μεγαλώνουν γρήγορα. Αλήθεια! Ποιά είδη φυτών εξαφανίστηκαν από την πυρκαγιά;

Το καλοκαίρι του ‘80 υπήρχαν ειδήσεις που έδειχναν το Γάλλο πρόεδρο να τριγυρνά με ελικόπτερο πάνω από τις καμμένες περιοχές της Νότιας Γαλλίας. Τον χειμώνα του 2000 η τηλεόραση έδειχνε τεράστιες φωτιές στην Αυστραλία (στο Νότιο Ημισφαίριο όταν εμείς έχουμε χειμώνα αυτοί έχουν καλοκαίρι), στις αρχές του καλοκαιριού ξανά, η τηλεόραση έδειχνε τρομερές φωτιές της Πορτογαλίας και στο τέλος Ιουνίου-αρχές Ιουλίου φωτιές μεγάλης έκτασης υπήρξαν στη περιοχή του Σαν Ντιέγκο στην Καλιφόρνια. Τον Αύγουστο οι ειδήσεις είχαν πληροφορίες για φωτιές στην Ιταλία. Δεν είχαμε ειδήσεις με φωτιές στη Χιλή και στη Ν. Αφρική, όχι γιατί δεν έγιναν, όσο γιατί δεν μας ενδιέφερε. Όταν ο Μαγγελάνος πέρασε από το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας σημείωσε ότι υπήρχαν τεράστιες φωτιές.

Σύμφωνα με τα παραπάνω φαίνεται ότι οι φωτιές στα οικοσυστήματα μεσογειακού τύπου είναι μάλλον ένα αναπόφευκτο συμβάν που είναι ενσωματωμένο σε αυτά. Και βέβαια, αμέσως θα ρωτήσει κάποιος. «Μα θέλουν τα συστήματα αυτά να καταστραφούν;» Εδώ η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Όχι, τα συστήματα αυτά θέλουν να διατηρηθούν και η φωτιά που δε θα έρθει καθηστερημένα θα τα ευνοήσει μια και θα έχουν συσσωρευτεί σε αυτά λίγα καύσιμα ( ξύλο ). Εδώ χωρίς αμφιβολία, γεννιούνται πολλές ερωτήσεις και δικαιολογημένα. Πώς είναι δυνατόν να επιδιώκει τη φωτιά ένα οικοσύστημα όταν αυτό σημαίνει καταστροφή; Η απάντηση όμως είναι γιατί σώνει και καλά καταστροφή; Αν κάνουμε μια βόλτα σε περιοχές που κάηκαν πριν από χρόνια και στις οποίες ο άνθρωπος δεν έδρασε με αναδάσωση και βόσκηση,σήμερα καλύπτονται από τον ίδιο τύπο βλάστησης με ξαναγεννημένα πεύκα, πουρνάρια, κουμαριές και αγριελιές. Κανένα ειδος ζώου ή φυτού δεν εξαφανίστηκε, αντίθετα οι περιοχές αυτές δείχνουν ιδιαίτερα θαλερές.