Παραμονές των Χριστουγέννων, ενώ όλοι προετοιμαζόμασταν να γιορτάσουμε τη Γέννηση του Θεανθρώπου Χριστού, του σαρκωμένου Θεού της Αγάπης…

…τα χαράματα της 23ης Δεκεμβρίου, ημέρα Κυριακή, έφυγε από κοντά μας…

η μαθήτριά μας, η Μαρία Αλιζάτεχ του Στ 1. 9/11/2012 η μαθήτριά μας, η Μαρία Αλιζάτεχ του Στ 1.

έδειχνε να χαίρεται τη ζωή… 9/11/2012 Ήταν μόνο 21 χρονών… Γελαστή… έδειχνε να χαίρεται τη ζωή…

το Σχολείο της, τους συμμαθητές, τους καθηγητές της…

φαινόταν να’ χει όνειρα… 9/11/2012 Ευγενική, κοινωνική… φαινόταν να’ χει όνειρα… Έφυγε!

Κι εμείς σιωπηλοί και απορημένοι, αναρωτιόμαστε για τον απρόσμενο και βίαιο θάνατό της.

Γιατί; Ένα μεγάλο γιατί. Έφυγε ή την έσπρωξαν σκληρά και παράκαιρα προς το θάνατο; Άραγε;

Την πήραν από τον Θεό, την πήραν από τους δικούς της… για πάντα από τους ανθρώπους…

από το Σχολείο… από εμάς…

Την πήραν μακριά από τη Ζωή… από την Αλήθεια… από το Φως … από τη Χαρά… από την Αγάπη…

Να’ ξέρε μήπως πως κάποιος ΑΛΛΟΣ την αγαπούσε αληθινά; Πως ήθελε με μια μοναδική αγάπη το δικό της καλό αλλά και την ύπαρξή της ΕΛΕΥΘΕΡΗ;

« Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ» Η Πίστη μας, η Εκκλησία μας, το Ευαγγέλιό μας, διδάσκουν πως: « Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ»

Ο Θεός είναι αγαθός, πανάγαθος… Ο Θεός είναι η αγάπη! Ο Θεός είναι αγαθός, πανάγαθος… Ο Θεός είναι αγαθός διότι αγαπά, είναι όλος αγάπη.

Αγαπά ο Θεός και δίνει ώστε: να καθιστά τον άνθρωπο ευτυχισμένο και στην παρούσα επίγεια ζωή, να τον προστατεύει σε όλες τις ανάγκες και τις θλίψεις της ζωής του, να τον φυλάσσει από την αμαρτία.

Αγαπά ο Θεός τον άνθρωπο για να τον σώσει και οδηγήσει στη μέλλουσα αιώνια ζωή και χαρά. Ο Θεός αγαπά και χορηγεί πλούσια τα πνευματικά Του αγαθά, την πίστη, την προσευχή, την Αλήθεια και γνώση του αγίου Του Ευαγγελίου, τη χάρη των αγίων Του Μυστηρίων.

Η ζωή είναι το μεγαλύτερο δώρο που ο Θεός προσφέρει απλόχερα στον άνθρωπο. Γι’ αυτό και ο άνθρωπος οφείλει: να τη σέβεται, να φυλάσσει την υγεία του σώματος και της ψυχής του.

Αγάπη, ζωή, ευτυχία, δωρεά του Θεού… Και το κακό που υπάρχει γύρω μας ; Στην καθημερινή μας ζωή; ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΙΚΑ "ΚΑΚΟ";

Κακό είναι η στέρηση τού καλού. Όπως σκοτάδι είναι η έλλειψη φωτός και η άγνοια έλλειψη γνώσης. Συνεπώς, αν το καλό είναι η αιωνιότητα, η παντοδυναμία και το υπαρκτό ( το ον) , το κακό είναι η προσωρινότητα, η αδυναμία και η ανυπαρξία (το μη ον)! Δεν μπορεί λοιπόν το κακό να είναι ούτε παντοδύναμο, ούτε αιώνιο, ούτε καν υπαρκτό!

Μα τότε, πώς το κακό "υπάρχει"; Το βλέπουμε γύρω μας καθημερινά! Και όμως, μια αχτίδα φωτός είναι ικανή να διαλύσει το σκοτάδι, μια αχτίδα ήλιου είναι ικανή να διώξει το κρύο!

Η απουσία του φωτός φέρνει σκοτάδι, η απουσία της θερμότητας αφήνει ψύχος, η απουσία του καλού φέρνει το κακό. Τελικά αυτό που βλέπουμε γύρω μας ως "κακό", δεν είναι παρά η έλλειψη του καλού και όχι κάτι αυθύπαρκτο.

ΚΑΚΟ-ΚΟΛΑΣΗ, ΚΑΛΟ-ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ Ο Γέροντας Παϊσιος λέγει πολύ απλοϊκά πως: Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμείβεται με θεϊκή παρηγοριά. Όποιος κάνει το κακό υποφέρει και κάνει τον επίγειο παράδεισο επίγεια κόλαση. Έχεις αγάπη, καλοσύνη; Είσαι άγγελος και όπου πας ή σταθείς μεταφέρεις τον Παράδεισο. Έχεις πάθη, κακία; Έχεις μέσα σου το διάβολο και όπου πας ή σταθείς, μεταφέρεις την κόλαση. Από εδώ αρχίζουμε να ζούμε τον Παράδεισο ή την κόλαση.

Ο Μέγας Βασίλειος λέγει πως: «όσον ο άνθρωπος απομακρύνεται από τον Θεό, τόσο πλησιάζει το θάνατο, τον πνευματικό. Όσον ο άνθρωπος απομακρύνεται από την πηγή της ζωής, του φωτός και της χαράς, τον Θεό, τόσο πλησιάζει το θάνατο, το σκοτάδι και τον πόνο.»

είναι λαχτάρα του θείου…» «Ο Χριστός είναι η χαρά, το φως το αληθινό, η ευτυχία, η ελπίδα μας… Η σχέση με τον Χριστό είναι αγάπη, είναι έρωτας, είναι ενθουσιασμός, είναι λαχτάρα του θείου…» Γέροντας Πορφύριος

«Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Εκείνος που ακολουθεί εμένα δε θα περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά θα έχει το φως της ζωής». 

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, να προσέχετε, να προσέχετε τον εαυτό σας, να προσέχετε γενικά, να προσέχετε… σας παρακαλώ. Γιώργος Κάκκουρας