ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΣ ΑΠΕΡΓΗΣ ΦΑΝΗΣ ΚΑΤΣΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΝΑΣ ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΙΟΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΡΕΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΜΠΕΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΛΟΥΤΣΑΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ : ΜΑΡΙΑ ΒΟΜΒΥΡΑΚΗ

Η ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

Δυο λόγια για τον συγγραφέα Ο Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ, γνωστός περισσότερο με το ψευδώνυμο Τζορτζ Όργουελ, γεννήθηκε και ανδρώθηκε στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Από τις κορυφαίες στιγμές της ζωής του ήταν η συμμετοχή του στον ισπανικό Εμφύλιο ως μέλος του τροτσκιστικού «Εργατικού Κόμματος της Μαρξιστικής Ενοποίησης» (P.O.U.M., «Partido Obrero de Unificación Marxista»), ο οποίος ήταν πόλεμος μεταξύ των Ισπανών Εθνικιστών και των Δημοκρατικών Ισπανικών Δυνάμεων, όπου και τραυματίστηκε. Το πολιτικό εύρος των Δημοκρατικών Δυνάμεων ήταν μεγάλο, από Φιλελεύθερους αστούς μέχρι Κομμουνιστές και Αναρχικούς επαναστάτες. Η κύρια δύναμή τους βρισκόταν στις αστικές και βιομηχανικές περιοχές, όπως η Αστούριας και η Καταλονία, αλλά είχαν επίσης ισχυρά ερείσματα στους ακτήμονες. Οι Δημοκρατικοί εφοδιάζονταν με όπλα και εθελοντές που προέρχονταν από την ΕΣΣΔ και την Κομμουνιστική Διεθνή. Η βοήθεια πάντως αυτή δεν ήταν συνεχής και σταμάτησε περί το 1938 όταν η ΕΣΣΔ άρχισε να αλλάζει τη διπλωματική τακτική της και να ευνοεί μια μελλοντική συμμαχία με τον Χίτλερ όπου το 1939 ο Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότοφ υπέγραψε το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης γνωστό και ως Σύμφωνο Μολότοφ - Ρίμπεντροπ .

Επιγραμματικά Γεννήθηκε 25, Ιουνίου 1903 (06/25/1903) Motihari, Μπιχάρ, Βρετανική Ινδία Πέθανε 21 του Ιαν. 1950 (21/01/1950) (ηλικίας 46) University College Hospital, Λονδίνο, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο Χώρο ανάπαυσης Sutton Courtenay, Oxfordshire, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο Ψευδώνυμο Τζορτζ Όργουελ Επάγγελμα μυθιστοριογράφος, πολιτικός συγγραφέας και δημοσιογράφος Γλώσσα Αγγλικά Υπηκοότητα Βρετανική Ιθαγένεια ,Βρετανός υπήκοος

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ Στις Ινδίες πέρασε τα μαθητικά του χρόνια, διαμορφώνοντας απ’ τα θρανία, την άποψή του για το ταξικό σύστημα της Αγγλίας. Από κει βρέθηκε υπότροφος στο κολέγιο του Ήτον και από το 1922 ως και το 1927 υπηρέτησε στην αυτοκρατορική αστυνομία της Μπούρμα. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη, έζησε για ένα διάστημα στο Παρίσι και στο Λονδίνο, στα όρια της φτώχιας και της εξαθλίωσης.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΤΖΟΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ Τα βιβλία του Οι αλήτες του Παρισιού και του Λονδίνου (1933), Μέρες της Μπούρμα (1934), Η κόρη του παπά (1935) και Ο δρόμος προς την αποβάθρα του Γουίγκαν (1937), δίνουν το χρονικό της περιόδου αυτής και καταγράφουν την εξέλιξη των ιδεών του.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ Η ιστορία που μας αφηγείται ο Όργουελ συμβαίνει σε μια φάρμα κάπου στην Αγγλία συγγραφέας που αναλαμβάνει την εξιστόρηση της ιστορίας σε γ’ πρόσωπο έχει ζήσει τα γεγονότα που μας περιγράφει.

Σ’ ένα αγρόκτημα τα ζώα επαναστατούν και ριχνουν τον αφέντη τους, που τα καταδυναστεύει και τα καταπιέζει.Η διοίκηση του κτήματος περιέρχεται τωρα στα χέρια των γουρουνιών ,που αυτοαποκαλούνται ανώτερα απο τα υπόλοιπα ζώα. Πολύ σύντομα τα ζώα βρισκονται υπο την διεύθυνση των γουρουνιών ,και δεν αντιδρούν για τα προνόμια που αποκτούν οι κυβερνήτες τους.

Η δράση ξεκινά μια νύχτα που ο γερο-στρατηγός συγκαλεί συνέλευση των ζώων της φάρμας, που τους μιλά για έναν κόσμο που θα είναι ελεύθερα από την τυραννία των ανθρώπων και τους καλεί σε επανάσταση κατά του κυρίου Τζόουνς.Μετά από 3 μέρες ο γερο-στρατηγός πεθαίνει αλλά τα ζώα εμπνευσμένα από τον λόγο του σχεδιάζουν την επανάσταση, που τους πρότεινε.

Η εξέγερση ξεκινά μερικούς μήνες αργότερα, όταν μια βραδιά επιστρέφοντας μεθυσμένος, ξεχνά να ταΐσει τα ζώα.Αυτό έχει ως συνέπεια τα ζώα να ξεσηκωθούν και να διώξουν τον κύριο Τζόουνς από την φάρμα(Η νίκη τους αυτή συνοδεύεται από πανηγυρισμούς και καταλήγει στις 7 εντολές που γράφονται στον τοίχο).Η επανάσταση αρχικά πετυχαίνει και τα ζώα απολαμβάνουν την ελευθερία που στερήθηκαν.

Τα γουρούνια ως έξυπνα αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν τα αλλά ζώα Τα γουρούνια ως έξυπνα αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν τα αλλά ζώα.Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας ξεχωρίζουν δύο γουρούνια, ο Ναπολέων και ο Σνόουμπολ, που αναλαμβάνουν να σχεδιάσουν αυτό το δύσκολο έργο. Αυτοί μαζί με τον Σκούηλερ δημιουργούν τη θεωρία του ζωισμού.

Ωστόσο, ο Ναπολέων αποδεικνύεται άπληστος όσον αφορά την εξούσια Ωστόσο, ο Ναπολέων αποδεικνύεται άπληστος όσον αφορά την εξούσια.Απαιτεί ιδιαίτερες περιποιήσεις για τα γουρούνια.Αργότερα, ο κύριος Τζόουνς και οι άνθρωποί του επιστρέφουν στη φάρμα, για να την καταλάβουν ξανά.Χάρη στην τακτική του Σνόουμπολ, τα ζώα καταφέρνουν να νικήσουν στη μάχη του παραπήγματος.

Με τον ερχομό του χειμώνα, η Μόλυ παρασύρεται λόγω της ματαιοδοξίας της από έναν άλλον άνθρωπο και εγκαταλείπει την φάρμα.Από την άλλη, ο Σνόουμπολ αρχίζει την κατασκευή ενός ανεμόμυλου, ο οποίος θα παράγει ηλεκτρικό ρεύμα κάνοντας άνετη τη ζωή των ζώων, όμως ο Ναπολέων διαφωνεί έντονα στην κατασκευή ενός ανεμόμυλου και κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας για το θέμα, φέρνει 9 άγρια σκυλιά, τα οποία κυνηγούν και διώχνουν τον Σνόουμπολ από την φάρμα.

Στη συνέχεια, ο Ναπολέων ανακοινώνει το τέλος των δημοκρατικών διαδικασιών και συγχρόνως την κατασκευή του ανεμόμυλου, που παρουσιάζει ως δική του ιδέα που την έκλεψε ο Σνόουμπολ.Από εδώ και πέρα θα κατηγορεί τον Σνόουμπολ για ό,τι στραβό συνέβη στα ζώα και συκοφαντεί για συνεργασία με τους ανθρώπους.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα του επόμενου χρόνου, τα ζώα κατασκεύασαν τον ανεμόμυλο, ενώ η ποσότητα του φαγητού μειωνόταν.Ο Μπόξερ αποδεικνύεται ο πιο εργατικός σε αυτή την προσπάθεια.Ο Ναπολέων παραβαίνοντας τις αρχές του ζωισμού αρχίζει να κάνει εμπόριομε τις γειτονικές φάρμες.Όταν ο μισοτελειωμένος ανεμόμυλος καταστρέφεται από μια θύελλα, ο Ναπολέων κατηγορεί τον Σνόουμπολ και διατάζει τα ζώα να τον φτιάξουν ξανά.Η συμπεριφορά του Ναπολέοντα συνεχίζει να παραβιάζει τις αρχές του ζωισμού καθώς αυτός και τα γουρούνια κατοικούν στο σπίτι και κοιμούνται στα κρεβάτια και μόνο ο Σκούηλερ καταφέρνει να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Ο Τζόουνς επιχειρεί νέα επίθεση εναντίον των ζώων αποτυγχάνοντας και πάλι και καταστρέφεται ξανά ο ανεμόμυλος.Τα γουρούνια αποφασίζουν να τον ξαναχτίσουν, περιορίζοντας το φαγητό τους στο ελάχιστο. Ο Μπόξερ, ο πιο εργατικός στην φάρμα, κουρασμένος πεθαίνει και ο Ναπολέων τον πούλα κρυφά διαδίδοντας πως πεθαίνει σε ένα νοσοκομείο.

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ Η επιρροή του Όργουελ στο σύγχρονο πολιτισμό, τις λαϊκές και πολιτικές, συνεχίζει εδώ και δεκαετίες μετά το θάνατό του. Αρκετοί από τους νεολογισμούς του, μαζί με τον όρο "Όργουελ"-πλέον συνώνυμο για οποιαδήποτε ολοκληρωτικού ή χειραγώγησης κοινωνικό φαινόμενο σε αντίθεση με μια ελεύθερη κοινωνία-έχουν εισέλθει στην καθομιλουμένη΄.Έπισης η γενικότερη σταση του Όργουελ πολιτική και κοινωνιολογιακή εκφράζεται και αναδεικνύεται ξεκάθαρα μέσα απο την «φαρμα των ζώων».Ο ίδιος λοιπόν με το εργο του τάσσεται στο πλευρο των καταπιεζομένων απο την πολιτικοοικονομική δυναστευση ,και μαχεται εντονα για την ελευθερια και την αξιοπρέπεια .

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ Άνθρωπος ασυμβίβαστα έντιμος και παθιασμένος για την αλήθεια. Ο Όργουελ έκρινε αμείλικτα τους διανοούμενους της εποχής του, και παρόλο που ήταν συγγραφέας της αριστεράς, έγινε ΑΝΤΙκουμουνιστης μετά τον ισπανικό εμφύλιο , όπου πήρε μέρος και τραυματίστηκε. Από τότε χρονολογείται περίπου ο αντισταλινισμος του, που εκφράζεται μέσω της «ΦΑΡΜΑΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ»

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ Ο ίδιος λοιπόν με το εργο του τάσσεται στο πλευρο των καταπιεζομένων απο την πολιτικοοικονομική δυναστευση ,και μαχεται εντονα για την ελευθερια και την αξιοπρέπεια .

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ Στη «Φάρμα των ζώων» ο Όργουελ σατιρίζει απευθείας το σταλινικό καθεστώς, στο βάθος όμως κάθε μορφή μοναρχίας που καταπατά τα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου όπως την ελευθερία. Υποστηρίζει πως μόλις η καινούρια ηγεσία πάρει την εξουσία στα χέρια της για τα καλά γίνεται όπως και η προηγούμενη.(Στην περίπτωση του Στάλιν δικτατορία)

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΟΡΓΟΥΕΛ Ασκητικός και ταπεινόφρων ο Όργουελ στάθηκε με όλες του τις δυνάμεις υπέρ της ελευθερίας. Μισήθηκε το ίδιο από την άκρα αριστερά όσο και από την άκρα δεξιά, επειδή, γνωρίζοντας που οδηγεί ο κάθε φανατισμός, εναντιώθηκε σ’ αυτόν με όλα τα πολυαναγνωσμένα έργα του καθώς και με την συνολική δράση του.

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ Η βιομηχανική επανάσταση που έγινε τον 19ο αιώνα, είχε ως καίριο και κύριο αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας νέας τάξης, των εργατών, οι οποίοι όχι μόνο δεν είχαν την παραμικρή ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής, αλλά και ο ρόλος που έπαιζαν σ` όλη την παραγωγική διαδικασία ήταν καθαρά μηχανιστικός. Διαμορφώθηκε το προλεταριάτο, που σ` αντίθεση όμως με την αστική τάξη της Γαλλικής Επανάστασης, δεν άργησε να συνειδητοποιήσει τη θέση του και τη δύναμή του. Η τόσο επίμονα διακηρυγμένη ανθρώπινη ελευθερία και ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του ατόμου κατά το 1789 δεν είχαν καμία αξία, εφόσον δεν παρεχόταν η υλική δυνατότητα στον καθένα να τα πραγματοποιήσει.

Ο όρος «τροτσκιστής» χρησιμοποιήθηκε από τους σταλινικούς για να περιγράψει κάποιον προδότη: στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο η χρήση της έννοιας «τροτσκιστής» από τα φιλοσοβιετικά στοιχεία σήμαινε ότι εκείνο το πρόσωπο ήταν κάποιου είδους πράκτορας του φασισμού ή προβοκάτορας δίνοντάς του το ερέθισμα να γράψει το έργο «Η φάρμα των ζώων» για να δείξει με αλληγορικό τρόπο τις ιστορικές συνθήκες της εποχής.

Για το λόγο αυτό στις αρχές του 20ου αιώνα στην Ευρώπη ξεκίνησαν οι μεγάλες ανακατατάξεις όσο αφορά τις ταξικές διαφορές και την πάλη των τάξεων με αποκορύφωμα την επανάσταση που ξέσπασε τον Οκτώβρη του 1917 στη Ρωσία και έφερε για πρώτη φορά, μια οργανωμένη εργατική τάξη στο πηδάλιο μιας ολόκληρης χώρας. Oι «παραχαράκτες» της Ιστορίας παρουσιάζουν την επανάσταση αυτή σαν ένα πραξικόπημα του Λένιν και των συντρόφων του. H Ρώσικη Επανάσταση, όμως, δεν είχε καμιά σχέση με πραξικόπημα. H επανάσταση ξεκίνησε οκτώ μήνες πριν, το Φλεβάρη του 1917, αυθόρμητα, όχι από κάποια απόφαση του Λένιν (ηγέτης του μπολσεβικικού κόμματος) αλλά από μια διαδήλωση εργατριών ενάντια στην πείνα και τον πόλεμο. Οι εργάτες και οι εργάτριες που γκρέμισαν εκείνο τον Φλεβάρη την τσαρική αυτοκρατορία, αντί να γυρίσουν στα σπίτια τους για να γιορτάσουν την επιτυχία τους μαζεύτηκαν -στα εργοστάσια, τα καταστήματα, τα σχολεία, τις γειτονιές, τα στρατόπεδα- και έφτιαξαν “σοβιέτ”, συμβούλια. Τον Οκτώβρη, ύστερα από ένα οκτάμηνο συγκρούσεων με την “Προσωρινή Κυβέρνηση” των φιλελεύθερων αστών που είχε διαδεχθεί τον Τσάρο, τα σοβιέτ αποφάσισαν να πάρουν, την εξουσία στα χέρια τους. O “κόκκινος Οκτώβρης” αποφασίστηκε και οργανώθηκε από τα σοβιέτ.

H επανάσταση του Οκτώβρη ήταν σχεδόν ολοκληρωτικά αναίμακτη

Οι επιθέσεις αυτές απέτυχαν Οι επιθέσεις αυτές απέτυχαν. O “Κόκκινος Στρατός”, οργανωμένος από τον Τρότσκι, τον “επίτροπο Στρατιωτικών” της επανάστασης, κατατρόπωσε τους αντιπάλους του. Το τίμημα, όμως, της νίκης ήταν πολύ βαρύ: χιλιάδες εργάτες, η ραχοκοκαλιά της εργατικής τάξης που είχε κάνει την επανάσταση, σκοτώθηκαν στο μέτωπο. Στις πόλεις, τα εργοστάσια, στραγγαλισμένα από πρώτες ύλες και εργάτες, έπαψαν να λειτουργούν. H οικονομική κατάρρευση και η πείνα έκανε απειλητικά την εμφάνισή της στις πόλεις, αναγκάζοντας και τους τελευταίους εργάτες να φύγουν στα χωριά τους.

Οι Μπολσεβίκοι βρέθηκαν σε τραγική θέση Οι Μπολσεβίκοι βρέθηκαν σε τραγική θέση. H εργατική τάξη που είχε κάνει την επανάσταση είχε συρρικνωθεί απελπιστικά. Τα σοβιέτ είχαν διαλυθεί. O μόνος “θεματοφύλακας” της επανάστασης ήταν το κόμμα των Μπολσεβίκων και η κυβέρνηση. H εξουσία δεν βρισκόταν πια στα χέρια της εργατικής τάξης αλλά στα χέρια ενός επαναστατικού κόμματος που κυβερνούσε στο όνομα της εργατικής τάξης. Οι πόλεις βρίσκονταν στα πρόθυρα της λιμοκτονίας και οι αγρότες ήταν έτοιμοι να ξεσηκωθούν ενάντια στην επανάσταση -που δεν είχε τίποτα να τους δώσει σε αντάλλαγμα- για τα έστω και λιγοστά τρόφιμα που έστελναν στις πόλεις

Για να αποφύγει μια αναμέτρηση με τους αγρότες η κυβέρνηση είχε αναγκαστεί να κάνει μια μεγάλη υποχώρηση: η Νέα Οικονομική Πολιτική (NEΠ) που επιβλήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1920 έδινε στους αγρότες το δικαίωμα να πουλάνε “ακριβά” την σοδειά τους, αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο στους παλιούς κουλάκους (μεγαλοκτήμονες αγρότες από την εποχή του Τσάρου) το δικαίωμα να πλουτίζουν. H “νέα οικονομική πολιτική” έσωσε -προσωρινά τουλάχιστον- την Ρωσία από τον λιμό, αλλά δημιούργησε ένα καινούργιο προνομιούχο στρώμα μέσα στην κοινωνία -τους “ανθρώπους της NEΠ” και τους πλούσιους κουλάκους. Για τον Λένιν και τους συντρόφους του, όμως, η NEΠ δεν ήταν παρά μια προσωρινή υποχώρηση.

Το χειρότερο, όμως, ήταν ότι αυτή η κατάσταση άρχισε να διαφθείρει το ίδιο το κόμμα των Μπολσεβίκων. H εξασφάλιση των τροφίμων, η διανομή, τα δελτία, οι αποζημιώσεις των αγροτών, ο έλεγχος των εισαγωγών και των εξαγωγών βρέθηκαν αναγκαστικά στα χέρια ενός ελάχιστου αριθμού κρατικών “διαχειριστών”- κατά κανόνα, παλιών έμπιστων στελεχών του κόμματος. Με άλλα λόγια μια μικρή κομματική “ελίτ” βρέθηκε ξαφνικά με μια τεράστια δύναμη στα χέρια της.

Ένα ολόκληρο κομμάτι, με κέντρο τον Nικολάι Mπουχάριν, άρχισε να προσαρμόζεται στην “ρεαλιστική” ιδέα μιας “μεικτής κοινωνίας”, της μόνιμης συνύπαρξης δηλαδή με τους “ανθρώπους της NEΠ” και τους νέους πλούσιους κουλάκους. H “δεξιά πτέρυγα” του Mπουχάριν βρήκε πολύτιμο σύμμαχο τον Στάλιν (Γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε) από το 1922).O Τρότσκι αντιτάχθηκε με πείσμα σε αυτή την υποχώρηση. Το 1924, μαζί με μια ομάδα συντρόφων του -την Αριστερή Αντιπολίτευση- πρότειναν στο συνέδριο του κόμματος την κατάργηση της NEΠ και μια ολόκληρη σειρά από μέτρα για την αναγέννηση της εργατικής τάξης και την αναβίωση της εργατικής δημοκρατίας. O Τρότσκι, όμως, δεν μπόρεσε να περάσει τις απόψεις του. Ακόμα και όταν ο Στάλιν τον διέγραφε από το κόμμα και τον έστελνε στην εξορία, το 1927, ο Τρότσκι συνέχιζε να πιστεύει ότι ο Στάλιν ισορροπούσε ανάμεσα στην αριστερά και την δεξιά, ανάμεσα στην εργατική τάξη και τους νεόπλουτους. Και είχε δίκιο.

Το 1927, όμως, μια άγρια κρίση χτύπησε τη Ρωσία Το 1927, όμως, μια άγρια κρίση χτύπησε τη Ρωσία. Οι πλούσιοι αγρότες, δυναμωμένοι από μια καλή σοδειά, έκρυψαν τα προϊόντα τους και προσπάθησαν να ανεβάσουν τις τιμές. H κερδοσκοπική επίθεση των κουλάκων έσπρωξε ολόκληρη την οικονομία στην άβυσσο. H Ρωσία στηριζόταν στις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων για να εξασφαλίζει πρώτες ύλες και ανταλλακτικά για τη βιομηχανία. Αλλά τα αγροτικά προϊόντα ήταν τώρα κρυμμένα στις αποθήκες. Το 1927-28 η γραφειοκρατία “απάντησε” στην κρίση προβάλλοντας σαν διέξοδο την δική της δύναμη. H γραφειοκρατία είχε στην πραγματικότητα, μέσα από το κράτος, στα χέρια της τον έλεγχο ολόκληρης της παραγωγής -ακριβώς όπως είχε τον έλεγχο της παραγωγής στις καπιταλιστικές χώρες η αστική τάξη. H γραφειοκρατία είχε γίνει, μέσα από την κρίση της επανάστασης, μια “εν δυνάμει” κυρίαρχη τάξη. Τώρα θα διεκδικούσε την εξουσία. Με άλλα λόγια θα πέρναγε στην επίθεση ενάντια στην επανάσταση. Θα πραγματοποιούσε δηλαδή μια πραγματική αντεπανάσταση.

Ο Στάλιν ισορροπούσε ακόμα ανάμεσα στη δεξιά του Mπουχάριν και την Αριστερή Αντιπολίτευση του Τρότσκι. Το 1928-29 έγινε η “άκρα δεξιά”, ο χασάπης της Ρώσικης Επανάστασης. Τώρα η γραφειοκρατία θα χρησιμοποιούσε την τεράστια δύναμη που είχε στα χέρια της για το δικό της συμφέρον. Για να χτίσει μια δυνατή οικονομία, που να μπορεί να ανταγωνιστεί τους καπιταλιστές της δύσης οικονομικά και στρατιωτικά με τους δικούς της όρους.

H Ρωσία του 1929 ήταν μια φτωχή χώρα και ο στόχος που έβαζε η γραφειοκρατία ήταν κολοσσιαίος. Μόνο ένας τρόπος υπήρχε για να τον πετύχει: να ξεζουμίσει τους εργάτες και τους αγρότες. Το “πρώτο πεντάχρονο πλάνο” που εγκαινίασε ο Στάλιν το 1929 προέβλεπε αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής κατά 236% μέσα στα πέντε χρόνια. Όλες οι κατακτήσεις του Οκτώβρη ξηλώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες: το 1930 απαγορεύτηκε η “αυθαίρετη” αλλαγή δουλειάς. Ένα χρόνο αργότερα απαγορεύτηκε ακόμα και η “αυθαίρετη” αλλαγή τόπου διαμονής -επιβλήθηκε εσωτερικό διαβατήριο με άλλα λόγια. H επίθεση στους αγρότες ήταν ακόμα πιο άγρια. Δέκα εκατομμύρια αγρότες πέθαναν από τις στερήσεις και την πείνα, θύματα στον βωμό της “ραγδαίας εκβιομηχάνισης”.

H τρομοκρατία πήρε απίστευτες διαστάσεις H τρομοκρατία πήρε απίστευτες διαστάσεις. Ολόκληρη η παλιά ηγεσία των Μπολσεβίκων, οι πιο στενοί συνεργάτες του Λένιν, εκτελέστηκαν από τους δήμιους του Στάλιν. O Τρότσκι εξορίστηκε, καταδιώχθηκε και δολοφονήθηκε τελικά το 1940 από τον Pαμόν Mερκαντέρ, έναν μάλλον πράκτορα του Στάλιν. Εκατομμύρια εργάτες κλείστηκαν με την κατηγορία του “πράκτορα” και του “αντεπαναστάτη” στα γκούλαγκ, στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Η Ρωσία έγινε ένας ισχυρός κρατικός καπιταλισμός που ανταγωνίστηκε τη Δύση τα επόμενα 50 χρόνια.

ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΓΟΡΙΑΣ «ότι αναφέρει δεν είναι πραγματικά αυτό που θέλει να πει»

Ναπολέων Ο Ναπολέων είναι ο ηγέτης της Φάρμας των ζώων μετά την εξέγερση. Αντιστοιχίζεται με τον Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος χρησιμοποιεί την μυστική αστυνομία του (τα εννέα σκυλιά). Ο Ναπολέων χρησιμοποιεί βία για να διώξει τον αντίπαλό του, τον Snowball , και για να προκαλέσει τον φόβο στα άλλα ζώα. Παίρνει το ρόλο του δικτάτορα στο αγρόκτημα και αλλάζει την αρχική πρόθεση της κοινωνίας των ζώων.

Snowball O Snowball είναι o αντίπαλος του Ναπολέοντα, που υποστηρίζει τον έλεγχο της εκμετάλλευσης μετά την εξέγερση. Εμπνευσμένος από τον Λέον Τρότσκυ ο Snowball είναι παθιασμένος πνευματικάά και είναι πολύ πιο ειλικρινείς από τον Ναπολέοντα. Ωστόσο, απέχει πολύ από την τελειότητα και συμφωνεί με τη συγκομιδή των μήλων από τους χοίρους. Αυτό δείχνει ότι είχε θριαμβεύσει η προοπτική του για τα ζώα .Ο Snowball κερδίζει την εμπιστοσύνη της πλειονότητας των ζώων, αλλά εξορίζεται από τα σκυλιά του Ναπολέοντα (ο Τρότσκι οδηγήθηκε στην εξορία στο Μεξικό, όπου δολοφονήθηκε). Μετά την αναχώρησή του, κατηγορείται για όλα όσα είχαν πάει στραβά. Ο Snowball πολέμησε γενναία στη μάχη του Παραπήγματος.

Squealer Ο Squealer λειτουργεί ως δημόσιος ομιλητής του Ναπολέοντα. Εμπνευσμένος από Vyacheslav Molotov με τη χρήση της γλώσσας δικαιολογεί το σύνολο των δράσεων του Ναπολέοντα. Σε όλα τα της δουλειάς του , ο Τζορτζ Όργουελ έκανε ένα σημείο για να δείξει πώς οι πολιτικοί γλώσσα που χρησιμοποιείται. Ο Spuealer χρησιμοποιεί την γλωσσά για να περιπλέξει και να μπερδέψει και να αποπροσανατολίσει ότι οι χοίροι χρειάζονται την επιπλέον πολυτέλεια που λαμβάνουν προκειμένου να λειτουργούν σωστά. Ωστόσο, όταν εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήματα, που χρησιμοποιεί συνήθως η απειλή της επιστροφής του κ. Jones ως δικαιολογία για τα προνόμια των χοίρων . «Αν δεν συμβεί αυτό ο Jones θα επανέλθει κλπ κλπ». Ο Squealer χρησιμοποιεί στατιστικά στοιχεία για να πείσει τα ζώα ότι η ζωή είναι όλο και καλύτερη. Τα περισσότερα από τα ζώα έχουν μόνο αμυδρές αναμνήσεις της ζωής πριν από την επανάσταση, ώστε να έχουν πειστεί.

Γέρο-Στρατηγός Στον γέρο-Στρατηγό βασίζεται τόσο στον Λένιν όσο και στον Μαρξ. Ο γέρο-Στρατηγός είναι η έμπνευση που τροφοδοτεί το υπόλοιπο του βιβλίου. Ως σοσιαλιστής ο Όργουελ συμφωνεί με κάποια από την πολιτική του Καρλ Μαρξ και του Βλαντιμίρ Λένιν. Ωστόσο, η σάτιρα στην φάρμα των ζώων δεν είναι του μαρξισμού, της επανάστασης του Λένιν, αλλά και της διαφθοράς που συνέβη αργότερα. Ο γέρο-Στρατηγος δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον Καρλ Μαρξ στην αλληγορία, αλλά και τη δύναμη του λόγου και πώς μπορεί και χρησιμοποιήθηκε για να προκαλέσει και να εμπνεύσει τους ανθρώπους. Ο γέρο-Στρατηγός αντιπροσωπεύει, επίσης, η γενιά που δεν ήταν ικανοποιημένοι με το παλαιό καθεστώς και ως εκ τούτου ενέπνευσε τις νέες γενιές να εξεγερθούν ενάντια στο καθεστώς σύμφωνα με την οποία ζούσαν.

Οι άνθρωποι Ο κ. Jones είναι ο αρχικός ιδιοκτήτης της Φάρμας Των Ζώων. Αυτός είναι πιθανώς με βάση τον Τσάρο Νικόλαο ΙΙ. Υπάρχουν επίσης πολλές επιπτώσεις αυτός να αντιπροσωπεύει μια ανίκανη και αυταρχική καπιταλιστική διοίκηση. Ο κ. Frederick είναι ο σκληρός ιδιοκτήτης του Pinchfield, ένα καλά κρατημένο αγρόκτημα γειτονικές χώρες. Εκπροσωπεί τη ναζιστική Γερμανία και τον Αδόλφο Χίτλερ. Ο κ. Pilkington είναι ο πανούργος ιδιοκτήτης του Foxwood, ένα γειτονικό αγρόκτημα. Εκπροσωπεί οι δυτικές δυνάμεις, όπως η Βρετανία και οι ΗΠΑ Το παιχνίδι καρτών στο τέλος του μυθιστορήματος μια αλληγορία για τη διάσκεψη της Τεχεράνης. Ο κ. Whymper είναι ένας άνθρωπος που προσλήφθηκε από τον Ναπολέοντα για να εκπροσωπήσει την Φάρμα Των Ζώων στην ανθρώπινη κοινωνία. Βασίζεται στον George Bernard Shaw ο οποίος επισκέφτηκε την ΕΣΣΔ το 1931.

Μπόξερ Ο Μπόξερ είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες. Είναι το τραγικό πρόσωπο της εργατικής τάξης: πιστός, αφιερωμένος, και ισχυρός. Δεν είναι πολύ έξυπνος και ποτέ δεν προχωρά πέρα από το τέταρτο γράμμα της αλφαβήτου. Σημαντικό ελάττωμα του, όμως, είναι η τυφλή εμπιστοσύνη του στους ηγέτες, και η αδυναμία του να δει τη διαφθορά. Γίνεται χρήση και κατάχρηση από τους χοίρους περισσότερο ή λιγότερο με τον ίδιο τρόπο όπως ήταν στον Τζόουνς. Παλεύει γενναία στη μάχη των ανεμόμυλων και τη μάχη του Παραπήγματος. Όταν καταρρέει μετά από υπερένταση, οι χοίροι στέλνουν δήθεν σε έναν κτηνίατρο, ενώ στην πραγματικότητα τον είχαν στείλει στην αυλή του σφαγεία προς σφαγή σε αντάλλαγμα για ουίσκι για τους χοίρους. Ένα ισχυρό και πιστό άλογο ,ο Μπόξερ έπαιξε τεράστιο ρόλο. Δύο είναι τα συνθήματα του : « Θα εργαστώ σκληρότερα» και «Ο Ναπολέων έχει πάντα δίκιο».

Clover H Clover είναι στενή φίλη του Μπόξερ και ένα άλογο σχέδιο. Βοήθησε και περίθαλψε τον Μπόξερ, όταν χώρισε οπλή του. Η ίδια κατηγορεί τον Squealer για την αλλαγή των εφτά εντολών. Εκπροσωπεί την μορφωμένη, μεσαία τάξη των ανθρώπων που συναινούν την ανατροπή των αρχών από τους ισχυρούς.

Mollie Η Mollie είναι ένα άλογο που του αρέσει να φορά κορδέλες (που αντιπροσωπεύουν την πολυτελεία) και να περιποιείται τον εαυτό της σαν τον άνθρωπο. Εκπροσωπεί την ανώτερη τάξη ανθρώπων, η αστική τάξη που διέφυγε από την ΕΣΣΔ, μετά τη Ρωσική Επανάσταση.

Benjamin ( Βενιαμίν ) Ο Benjamin είναι ένας γάιδαρος που είναι κυνικός για την επανάσταση. Σε γενικές γραμμές, αντιπροσωπεύει το σκεπτικισμό των ανθρώπων μέσα και έξω από τη Ρωσία που πίστευαν ότι ο κομμουνισμός δεν θα βοηθήσει το λαό της Ρωσίας. Πιο συγκεκριμένα, αντιπροσωπεύει το εβραϊκό πληθυσμό στη Ρωσία που ήταν εκεί πριν από την Επανάσταση και πλήρως αναμένεται να υπάρξει μετά τη Σοβιετική Ένωση. «Κανένας από εσάς έχει δει ποτέ ένα νεκρό γάιδαρο» είναι μια ωραία αλληγορική έκφραση, στάση της εβραϊκής κοινότητας στην πορεία προς τις αλλαγές στις εθνικές πολιτικές. Τάση του για την απαισιοδοξία και την περιστασιακή αυτόϋποτίμηση είναι επίσης σύμφωνη με τις εβραϊκές μορφές του χιούμορ. Αυτός είναι ο σοφότερος των ζώων στο αγρόκτημα, και είναι σε θέση να "διαβάσει τόσο καλά όσο κάθε χοίρος". Ωστόσο, αυτό είναι μια ικανότητα που δεν ασκεί μέχρι το τέλος του βιβλίου.

Μωυσής Ο Μωυσής είναι ένα εξημερωμένο κοράκι που λέει ιστορίες για τον παράδεισο των ζώων. Αυτές οι πεποιθήσεις έχουν ειπωθεί από τους χοίρους. Ο Μωυσής αντιπροσωπεύει τη θρησκεία (και ειδικότερα η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία), η οποίο ήταν πάντα σε σύγκρουση με τον κομμουνισμό. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, ενώ ο Μωυσής αφήνει αρχικά το αγρόκτημα μετά την εξέγερση, επιστρέφει και υποστηρίζεται από τους χοίρους. Αυτό αντιπροσωπεύει την κυνική χρήση της θρησκείας από το κράτος για να αναχαιτίσει τα μυαλά των μαζών. Ο Μωυσής δείχνει επίσης κάποια χαρακτηριστικά του Grigori Rasputin. Η αποδοχή του Μωυσή από τους χοίρους μπορεί να θεωρηθεί ότι εκπροσωπεί τη χαλαρή στάση του Στάλιν απέναντι της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως η Εκκλησία ήταν ένας τρόπος για να αντλήσει κεφάλαια για τη ρωσική πολεμική προσπάθεια.

Σκυλιά Τα σκυλιά είναι μυστική αστυνομία του Ναπολέοντα και σωματοφύλακες του. (εμπνευσμένο από Τσέκα, NKVD, OGPU, MVD).

Όρνιθες Οι Όρνιθες αντιπροσωπεύουν τους Kulaks , διωκόμενοι αγρότες από τον Στάλιν. Είχαν αρνηθεί να εγκαταλείψουν τα αυγά τους. Τον τρόπο που οι κουλάκοι αντιστάθηκαν σθεναρά στην παράδοση των εδαφών τους στη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του 1930. Ναπολέων έστειλε αμέσως την κότες σε θάνατο - την ίδια ακριβώς ποινή ο Στάλιν είχε καταδικάσει τους Κulaks .

Πρόβατα Τα πρόβατα δείχνουν την χαζή όψη του ζώου στη μέση του ρωσικού εμφυλίου πολέμου, δηλ. οι μάζες κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Στάλιν. («Τέσσερα πόδια καλό, δύο πόδια κακό!").

Γάτα Η γάτα δείχνει το ανήθικο, - απρόθυμο άτομο να συνεργαστεί. Ενθαρρύνοντας και άλλους να το κάνουν, ενεργώντας με θάρρος για την αντιμετώπιση των απειλών, αλλά εξαφανιζόμενη μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος. Μερικοί λένε ότι η γάτα αντιπροσωπεύει τις αδυναμίες στον κομμουνισμό.

ΕΡΓΑΣΗΚΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!!!!! ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΣ ΑΠΕΡΓΗΣ ΦΑΝΗΣ ΚΑΤΣΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΝΤΟΥΝΑΣ ΦΩΤΗΣ ΚΑΝΤΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΣΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΣΙΟΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΡΕΜΠΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΠΑΜΠΕΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΛΟΥΤΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!!!!!