Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΑ Μ.Μ.Ε. ΜΑΝΩΛΙΔΟΥ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ

Από αυτά που θα πω, μερικοί από εσάς θα ενοχληθείτε, άλλοι θα νευριάσετε και λίγοι ίσως θυμώσουν.

Όλοι αγαπάμε την Νοσηλευτική, και πιστεύουμε ότι όταν αγαπάς κάποιον, δεν γίνεσαι κόλακάς του, αλλά σωστός κριτής που του δείχνεις πως μπορεί να γίνει ακόμα καλλίτερος.

Η υπόσταση δεν ανεβαίνει μόνο με το εισόδημα!

•Αυτή η παθητικότητα είναι κατάλοιπο μιας ταπεινοφροσύνης που θυμίζει το ηρωϊκό μοντέλο του νοσηλευτή, της F. Nightingale.

Η ιστορία κάθε πολιτισμού χωρίζεται σε 3 περιόδους: α. την ηρωϊκή, όπου μπαίνουν τα θεμέλια. β. την κλασική, όπου ανθίζει ο πολιτισμός γ. την παρακμιακή.

Η σημερινή νοσηλεύτρια δεν είναι μια ταπεινή εργάτρια, που είναι ευγνώμων για το απάνθρωπο φορτίο της, αλλά ούτε μια φλύαρη, ψυχρή και άκαμπτη.

Είναι μια επαγγελματίας, μια επιστήμων δυναμική, έξυπνη και οργανωτική.

Επιπλέον τα Μ.Μ.Ε και ειδικότερα η τηλεόραση συνιστούν δυνάμεις οι οποίες διαμορφώνουν δημόσια γνώση, άποψη και γνώμη.

Έχει αποδειχθεί ότι ενώ ο γυναικείος πληθυσμός του κλάδου αυτοπροσδιορίζεται με κριτήριο τον επαγγελματισμό του, το κοινό αποκλείει αυτό το στοιχείο από την άποψή τους για τις νοσηλεύτριες και τις θεωρεί «μητέρες», «αδελφές του ελέους» «ηρωΐδες» κ.λ.π.

Περιγράφονται ως γυναίκες νεαρής ηλικίας, και ανύπαντρες, σπάνια δε κατέχουν κεντρικό ρόλο στην πλοκή, εμφανιζόμενες συνήθως σε δεύτερο πλάνο. Σε αντίθεση, οι γιατροί πρωταγωνιστούν και παρουσιάζονται σαν έμπειροι άνδρες, με καριέρα, επιβλητικοί και υψηλής κοινωνικοοικονομικής θέσης.

Οι νοσηλεύτριες δε, που εμφανίζονται σε ταινίες με θέματα ψυχικής υγείας, χαρακτηρίζονται ως «απελπισμένες», ή «ηλικιωμένες», ιδιόρρυθμες και με «δεσποτική» και αυταρχική συμπεριφορά.

Μετά την ανάλυση 300 δημοσιευμάτων διεπιστώθει ότι αποδίδονται στις νοσηλεύτριες ρόλοι ταυτόσημοι με τους παραδοσιακούς βιολογικούς ρόλους της γυναίκας, δηλαδή τους ρόλους της μητέρας, της συζύγου και της συνοδού του άνδρα.

•Τα Μ.Μ.Ε παρουσιάζουν τους νοσηλευτές με βάση παρωχημένες αντιλήψεις για το ρόλο τους, αποκρύπτοντας έτσι την πραγματική αποστολή της μοντέρνας νοσηλευτικής.

το κοινό έχει αποπροσανατολιστεί

•Το προφίλ και η δημόσια εικόνα είναι περίπλοκα ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με άλλες έννοιες όπως αυτές της εξουσίας, των δημοσίων σχέσεων, της επικοινωνίας, του marketing κ.α.

Μεταξύ των εξωεπαγγελματικών παραγόντων που ευθύνονται για την έλλειψη κοινωνικής αναγνώρισης του έργου των νοσηλευτών επισημαίνονται : α. Ο τρόπος κοινωνικοποίησης των γυναικών β. Η έλλειψη δύναμης της νοσηλευτικής στο σύστημα υγείας

Αυτό συμβαίνει γιατί η σύγχρονη κοινωνία μας είναι υπερβολικά πρόθυμη στο να προστατεύει τις γυναίκες από τη σκληρή πραγματικότητα της εξουσίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι γυναίκες ιατροί θεωρούνται πιο έξυπνες, φιλόδοξες και σοφιστικές από τις νοσηλεύτριες που διαθέτουν μεγαλύτερη κοινωνική δόξα και καταξίωση

ΣΤΟΥΣ ΕΝΔΟΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΑΝΗΚΟΥΝ: α. η ιστορία του επαγγέλματος β. η φύση του επαγγέλματος γ. η νοσηλευτική εκπαίδευση δ. η συμπεριφορά των νοσηλευτριών ε. η απουσία από δημόσιες συζητήσεις

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ Ο θρησκευτικός προσανατολισμός του επαγγέλματος στα αρχικά του βήματα προσέδωσε στις νοσηλεύτριες φιλανθρωπική αποστολή την οποία ο χρήστης των υπηρεσιών υγείας ακόμη θεωρεί θεμέλιο λίθο της νοσηλευτικής.

ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΕΣ γυναίκες από τις χαμηλές και μέσες κοινωνικοοικονομικές τάξεις ή παιδιά μεταναστών.

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΩΝ

«η τάση του επαγγέλματος να βγάλει τ’ άπλυτα στη φόρα».

Όλες μας έχουμε συνεργασθεί με συναδέλφισσες που δεν διστάζουν να υποτιμήσουν ή ακόμη προκειμένου να αποκομίσουν προσωπικούς επαίνους.

«η χειρότερη ίσως κριτική των νοσηλευτριών προέρχεται από τις ίδιες τις νοσηλεύτριες».

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ. Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ. Ακόμη χειρότερη από τη μη συμμετοχή των νοσηλευτριών σε συζητήσεις που αφορούν την υγεία ή την ασθένεια και το υγειονομικό σύστημα είναι ίσως το γεγονός ότι ο νοσηλευτικός κλάδος δεν έχει συνειδητοποιήσει αυτή τη ελλιπή εκπροσώπηση.

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ. Οι νοσηλεύτριες ακούγονται σπάνια σε δημόσιες συζητήσεις για θέματα υγείας επειδή οι εκπρόσωποι των Μ.Μ.Ε δεν γνωρίζουν πώς να εντοπίσουν τα κατάλληλα πρόσωπα που θα μιλήσουν εκ μέρους του νοσηλευτικού κλάδου.

το 4% αυτών βρίσκεται στη σχολή μετά από πραγματικά δική του επιλογή το 22,4% είχε σκεφθεί να ακολουθήσει μια οποιαδήποτε σχολή του υγειονομικού κλάδου.

Η νοσηλευτική σήμερα πληρώνει ακριβά την αρνητική δημόσια εικόνα της. Στον οικονομικό τομέα, για παράδειγμα, το τίμημα αυτό έχει να κάνει με την ελλιπή εκπροσώπηση των νοσηλευτριών στις επιτροπές που διαχειρίζονται πόρους που διατίθενται για την υγεία. Αποτελέσματα αυτού είναι ότι ελάχιστα χρήματα χορηγούνται για τη νοσηλευτική εκπαίδευση και έρευνα.

το νοσηλευτικό επάγγελμα περιβάλλεται από παραδοσιακές, στερεότυπες αντιλήψεις οι οποίες ούτε του αξίζουν ούτε ανταποκρίνονται στην σημερινή του ταυτότητα.

Οι αιτίες της φτωχής δημόσιας εικόνας μας, πρέπει ν’ αναζητηθούν τόσο μέσα όσο και έξω από το επάγγελμα.