«Του γιοφυριού της Άρτας» Ν. Γ «Του γιοφυριού της Άρτας» Ν.Γ.Πολίτη,εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού. Κερκυραϊκή παραλλαγή Να βρείτε τα στοιχεία της παραλογής «Του γιοφυριού της Άρτας» που μπορούν να συσχετισθούν με την ευριπίδεια τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι». Κατερίνα Σεριάτου Γ΄2 2017-2018

Εισαγωγή Σύμφωνα με πληροφορίες που αντλούμε από πηγές,στους πρώτους κοινωνικούς σχηματισμούς,υπήρχαν αληθινές ανθρωποθυσίες για την επίτευξη ενός υψηλού σκοπού.Πάνω σ’αυτή τη βάση της ανθρώπινης θυσίας, έχουν τη δομή τους ο μύθος της παραλογής «Του γιοφυριού της Άρτας» και η υπόθεση της τραγωδίας του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι».

«Του γιοφυριού της Άρτας» Στην παραλογή «Του γιοφυριού της Άρτας» οι εργάτες και ο Πρωτομάστορας βρίσκονται σε αδιέξοδο επειδή ενώ έχτιζαν ένα γεφύρι την ημέρα,το βράδυ εγκρεμιζόταν χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο.Ένα πουλί με ανθρώπινη φωνή τους είπε, πως για να στερεωθεί το γεφύρι θα έπρεπε να χτίσουν ζωντανή την γυναίκα του Πρωτομάστορα.Με δόλο έπεισαν την Λυγερή να μπει στα θεμέλια και εκεί την έχτισαν ζωντανή.

«Ιφιγένεια εν Αυλίδι» Στην τραγωδία,τα πλοία των Αχαιών εμποδίζονταν να αποπλεύσουν για την Τροία εξαιτίας της άπνοιας που έστειλε η θεά Άρτεμις,αφού ο Αγαμέμνονας σκότωσε το ιερό ελάφι της.Η απάντηση του μάντη Κάλχα ήταν ότι ο αρχιστράτηγος έπρεπε να θυσιάσει την κόρη του,Ιφιγένεια.Έτσι η κόρη με πρόφαση τον «αρραβώνα» με τον Αχιλλέα δέχτηκε να πάει.Όταν αντιλήφθηκε την τραγική αλήθεια,στην αρχή αντέδρασε αλλά στην συνέχεια την δέχτηκε,για το καλό των Ελλήνων.Την ώρα της θυσίας η θεά Άρτεμη την αντικατέστησε στον βωμό με ένα ελάφι.

Και στις δύο περιπτώσεις το βάρος της ευθύνης πέφτει στους κεντρικούς ήρωες,που πρέπει να θυσιάσουν αγαπημένα τους πρόσωπα,ο Πρωτομάστορας την γυναίκα του και ο Αγαμέμνονας την κόρη του Ιφιγένεια. Επιπροσθέτως δραματική είναι η εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στο θέλω και το πρέπει που καλούνται να επιλέξουν για την προσωπική τους ευτυχία ή το γενικό καλό.

Πιο συγκεκριμένα μεταξύ των δύο έργων εντοπίζονται τα ακόλουθα στοιχεία: Τραγικότητα των ηρώων,η Λυγερή είναι το αθώο θύμα που πρέπει να θυσιαστεί για το κοινό καλό όπως και η Ιφιγένεια. Χρησιμοποιείται δόλος για να έρθουν τα θύματα στο χώρο της θυσίας.Το χάσιμο του δαχτυλιδιού αφ΄ενός και το τέχνασμα του αρραβώνα αφ΄ετέρου. Η υποταγή στην μοίρα εντοπίζεται και στις δύο περιπτώσεις. Η λύση αλλά και η προώθηση του μύθου δίνεται απο μια μαντική φωνή:του πουλιού με την ανθρώπινη λαλιά και του μάντη Κάλχα. Το πλήθος των ανώνυμων μαστόρων μας φέρνουν στο νου χορό αρχαίας τραγωδίας.

Η Ελληνική γραμματεία και η πολιτιστική μας παράδοση έχουν μια αριστουργηματική πορεία και επιβίωση από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας αποδεικνύοντας ολοκάθαρα τη συνέχεια της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.