Ιστορία και Μεθοδολογία της Νευροεπιστήμης Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του Εγκεφάλου Ευάγγελος Τσιμέκας

Ενώ στα περισσότερα ζώα τα ημισφαίρια είναι όμοια και λειτουργούν συμμετρικά, στον άνθρωπο, τα εγκεφαλικά ημισφαίρια αναπτύσσονται  και λειτουργούν ασύμμετρα. Οι άνθρωποι διαφέρουν στη  σχετική δραστηριοποίηση των δύο ημισφαιρίων 1940: το αριστερό ημισφαίριο των δεξιόχειρων ανθρώπων είναι το επικρατέστερο για όλες τις ανώτερες λειτουργίες του εγκεφάλου τους. Όμοια, το δεξί ημισφαίριο θεωρούνταν το επικρατέστερο για τους αριστερόχειρες. η έννοια της ‘Πλευρίωσης’: Ο τρόπος με τον οποίο είναι οργανωμένες οι λειτουργίες του αριστερού ημισφαιρίου

Πληθώρα νευροεπιστημονικών ερευνών καταρρίπτουν την  αποκλειστική εξειδίκευση του Αριστερού Ημισφαιρίου Παρόλο που ποιοτικά επιτελούν διαφορετικές λειτουργίες και έχουν μία σχετική αυτονομία, τα δύο ημισφαίρια δε λειτουργούν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, αλλά παράλληλα. Πως τα διαφορικά υποσυστήματα του εγκεφάλου λειτουργούν αυτόνομα το καθένα μεν, ενώ ταυτόχρονα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους;

Η δηλωτική ή αλλιώς κατηγορηματική μνήμη Αριστερό Ημισφαίριο Δεξί Ημισφαίριο Η γνώση που έχουμε μιλώντας ή ακούγοντας τους άλλους, διαβάζοντας ή γράφοντας, επιχειρηματολογώντας, αναλύοντας λογικά ή χρησιμοποιώντας αριθμούς και γεγονότα Η δηλωτική ή αλλιώς κατηγορηματική μνήμη είναι ‘διανοητικό’ γνωρίζει δηλαδή ‘τί είναι και τί κάνει’ το κάθε πράγμα στο κόσμο τα μαθησιακά μοντέλα (γλώσσα και η λογικομαθηματική ικανότητα) όταν εκφραζόμαστε δημιουργικά μέσω της τέχνης, της μουσικής, των αισθήσεων και συναισθημάτων μας, όταν χορεύουμε, εκφραζόμαστε με το σώμα μας,  όταν διαισθανόμαστε, οραματιζόμαστε, κάνουμε διαλογισμό ή βλέπουμε όνειρα. Άδηλη ή αντιληπτική μνήμη ‘εμπειρικό’ ημισφαίριο: γνωρίζει ‘το πως είναι’ το κάθε πράγμα. Επικοινωνία μέσω συναισθηματικών αλληλεπιδράσεων κατά το πρώτο έτος της ζωής μας.

Επομένως: Αυτόνομα αλλά λειτουργούν παράλληλα Είναι σημαντικό να αναπτύσσουμε και να κάνουμε χρήση τόσο του Αριστερού, όσο και του Δεξιού Ημισφαιρίου μας. Αυτό μας επιτρέπει να έχουμε μία ισορροπημένη προσωπικότητα που εμπεριέχει τόσο τη λογική και την αντικειμενική τάξη, όσο και το συναίσθημα και υποκειμενικό χάος.