Η TITANOMAXIA

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΥΠΗΡΧΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΑΟΣ. ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Η ΓΗ

Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΓΗ ΕΝΩΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΤΟΥΣ ΤΙΤΑΝΕΣ.

Ο ΚΡΟΝΟΣ ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΗΡΑΕΣΤΙΑΔΗΜΗΤΡΑ

ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΔΙΑΣΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ

Ο κρονοσ φοβοταν πωσ καποιο από τα παιδια του θα του επαιρνε το θρονο και τα καταπινε, όταν αυτα γεννιονταν.

Η ρεα γεννησε το εκτο παιδι της, τον δια, σε μια σπηλια, σε ένα βουνο της κρητησ. Τον φροντιζαν οι νυμφεσ και επινε το γαλα της κατσικασ, της αμαλθειασ. Στον κρονο εδωσε να καταπιει μια φασκιωμενη πετρα.

Ο διασ μεγαλωσε, παλεψε με τον κρονο και τον αναγκασε να βγαλει τα πεντε αδελφια του, που ειχε καταπιει.

Ξεκινησε τοτε ενασ πολεμοσ αναμεσα στους θεουσ και τους τιτανεσ. κρατησε δεκα χρονια και ονομασΤΗΚΕ ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ. Νικησαν οι θεοι και εριξαν τους τιτανες στα ταρταρα.

Μετα οι θεοι παλεψαν με τους γιγαντες. Η γιγαντομαχια κρατησε πολύ καιρο. Νικησαν όμως και παλι οι θεοι.

Ο διασ κυριαρχοσ του κοσμου παντρευτηκε την ηρα και εγκατασταθηκε στον ολυμπο με τα παιδια του και τα αδελφια του.

ΠΗΓΕΣ ΤΟ ΚΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣ Όταν ο Δίας ήταν ακόμη μικρός, παίζοντας με την Αμάλθεια μια μέρα, χωρίς να το θέλει, της έσπασε το ένα κέρατο. Στενοχωρήθηκε πολύ η Αμάλθεια κι ο Δίας, για να την παρηγορήσει, ευλόγησε το κέρατο και το έκανε «κέρας της αφθονίας». Από μέσα του έβγαινε ό,τι μπορούσε κανείς να επιθυμήσει: λαχανικά και φρούτα, μέλι, λάδι και κρασί, όλοι οι καρποί της γης κι ό,τι άλλο μπορούσε κάποιος να ζητήσει. Όταν πέθανε η Αμάλθεια, ο Δίας την έκανε αστέρι. Με το δέρμα της έντυσε την ασπίδα του, που ονομάστηκε αιγίδα, και προστάτευε όποιον την κρατούσε. Γι’ αυτό και σήμερα λέμε τη φράση «υπό την αιγίδα κάποιου…», που σημαίνει κάτω από την προστασία κάποιου.

ΑΤΛΑΝΤΑΣ Μετά την Τιτανομαχία ο τιτάνας Άτλαντας τιμωρήθηκε σκληρά από τον Δία. Τον έβαλε να στέκεται στην άκρη της γης και να κρατά τον ουρανό πάνω στη ράχη του για πάντα.

ΓΙΓΑΝΤΕΣ Οι Γίγαντες γεννήθηκαν από το σώμα της Γης όταν έσταξε πάνω του αίμα από την πληγή του Ουρανού μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο. Οι Γίγαντες ήταν όντα τρομακτικά και υπερφυσικά. Είχαν μορφή ανθρώπου αλλά ήταν τρομεροί στην όψη, πελώριοι στο ανάστημα και ακαταμάχητοι στη δύναμη. Το σώμα τους ήταν φολιδωτό και κατέληγε σε ουρά σαύρας. Είχαν πυκνά μαλλιά και μακριά γένια. Στα τριχωτά χέρια τους κρατούσαν μακριά και λαμπερά ακόντια.

Ο ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ Την εποχή της Γιγαντομαχίας, η Αθηνά κυνήγησε τον γίγαντα Εγκέλαδο πάνω από τη Μεσόγειο. Πέταξε πάνω του ένα μεγάλο νησί, τη Σικελία, και τον έθαψε από κάτω. Ο Εγκέλαδος μούγκριζε κι έβγαζε από το στόμα του φωτιά. Τότε η γη κουνιόταν, γινόταν σεισμός και το μεγάλο ηφαίστειο της Σικελίας, η Αίτνα, έτρεμε κι έβγαζε λάβα και καπνούς που σκέπαζαν τον ήλιο. Και σήμερα ακόμα, όταν γίνεται κανένας μεγάλος σεισμός, λέμε «χτύπησε ο Εγκέλαδος».