ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ??? 1Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΡΑΦΗΝΑΣ ΕΛΕΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΑΡΧΑΥΛΗ, Β1

Είναι σίγουρο για τα παιδιά της ηλικίας μου, ότι δεν μπορούμε να φανταστούμε ένα κόσμο χωρίς διαδίκτυο!!!!! Έναν κόσμο χωρίς Άμεση επικοινωνία με οποιονδήποτε, οπουδήποτε (facebook, twitter, Skype, messenger….) Άμεση πρόσβαση σε απεριόριστο όγκο πληροφοριών για διδακτικούς ή ενημερωτικούς λόγους (Wikipedia, Google,…)

Ποικίλους τρόπους διασκέδασης (gaming, painting,…) Εναλλακτικούς τρόπους δημιουργίας (χωρίς πινέλα και μπογιές…) Παροχές υπηρεσιών και εξυπηρέτησης χωρίς φυσική παρουσία ( αγορές αγαθών – εισιτηρίων κλπ, πληρωμές υποχρεώσεων- έκδοση πιστοποιητικών κλπ)

Δύσκολο να δοθούν απαντήσεις, όμως πάντα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση…. Όλα πρέπει να συνδυάζονται στη σωστή ποσότητα και με τον σωστό τρόπο για το καλύτερο αποτέλεσμα!!!!

Πώς όμως θα ήταν στην αρχαία Ελλάδα, αν υπήρχε διαδίκτυο, όπου, όπως όλοι γνωρίζουμε, ήδη, δεν υπάρχει τίποτα σημερινό, που να μην έχει ειπωθεί ή να μην έχουν μπει τα θεμέλιά του τότε, για να ανακαλυφθεί αργότερα;;;;; Αν οι πρόγονοι μας κατάφεραν τόσα επιτεύγματα χωρίς το διαδίκτυο, πόσα άραγε θα μπορούσαν να είχαν κάνει άμα το είχαν;;; Ή μήπως η πιο ανθρώπινη, χειρονακτική, σωματική και πνευματική διεργασία έναντι της τεχνολογικής, έχει τελικά καλύτερα αποτελέσματα δημιουργικότητας;;;;;

Σε σχέση με την επικοινωνία και την διακίνηση της πληροφορίας, έκβαση πολεμικών αναμετρήσεων, δημιουργία συμμαχιών, πολιτεύματα και πολιτική οργάνωση δεν θα ήταν ίδια…. Δεν θα υπήρχε ο Φειδιππίδης και τόσοι άλλοι ανώνυμοι αγγελιοφόροι που με την έγκαιρη ή όχι, μεταφορά, ζωτικής σημασίας μηνυμάτων, θα άλλαζαν την πορεία της ιστορίας!!!

Εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες και συναλλαγές δεν ήταν εφικτές σε παγκόσμια κλίμακα και η ανάπτυξη μιας κοινωνίας βασίζεται στην δημιουργία τους. Παρουσίαση ποικίλων ιδεών και ιδεολογιών, σε πληθώρα ανθρώπων, ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί.

Χωρίς βέβαια να σημαίνει πάντα, το ότι αν η επικοινωνία είναι πιο εύκολη, είναι και πραγματική…

Σε σχέση με την εκπαίδευση και την ανάπτυξη της γνώσης στην επιστήμη και την τεχνολογία, η προσβασιμότητα σε νέες αλλά και παλιές πληροφορίες ήταν περιορισμένη –οπότε η ωφελιμότητα της εκπαίδευσης και της παιδείας δεν ήταν δυνατό να φτάσει στο μέγιστο, γιατί αυτό γίνεται όταν η πληροφορία φτάνει σε όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα, που μέσω αλληλεπίδρασης προάγουν την ίδια την γνώση.

Σίγουρα, επειδή η αρχαία κοινωνία ήταν πιο απλή από την σημερινή, το διαδίκτυο δεν θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο στην αγορά υπηρεσιών και διεκπεραίωση γραφειοκρατικών διεργασιών, που στην σημερινή μας κοινωνία είναι ιδιαίτερα πολύπλοκες και χρονοβόρες χωρίς αυτό.

Ένας άλλος τομέας που πιθανά το διαδίκτυο δεν θα προσέφερε πολλά στην αρχαία εποχή είναι και η τέχνη. Τα αριστουργήματα της ανθρώπινης δημιουργίας με συμβατικά υλικά, δεν θα υπήρχαν… η γλυπτική, η μικροτεχνία, η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική, η επεξεργασία μετάλλων και λίθων…

Στην διασκέδαση και ψυχαγωγία, επίσης , η φυσική ανθρώπινη επαφή και αλληλεπίδραση (θέατρο, παιχνίδια με υλικά παιχνίδια, παιχνίδια ρόλων…) αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση για την πλήρη ψυχοπνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου…

Συμπερασματικά το διαδίκτυο θα βοηθούσε τους αρχαίους Έλληνες σε πολλούς πρακτικούς τομείς της καθημερινότητας (π.χ. επικοινωνία, γνώση, μάθηση, εμπορικές-οικονομικές συναλλαγές), όμως, στην ψυχαγωγία (θέατρο, μουσική, παιχνίδια κ.λπ.) και στις τέχνες (ζωγραφική, γλυπτική, μικροτεχνία, αρχιτεκτονική κλπ), στην πιο πνευματική ζωή, το ανθρώπινο πνεύμα και η δημιουργικότητα έχουν τον πρώτο λόγο!!! Άρα, η ύπαρξη του διαδικτύου στην αρχαιότητα ίσως είχε ανατρέψει την αρχαία ιστορία και άρα και την σημερινή μας πραγματικότητα…. προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο…. Ποτέ δεν θα μάθουμε…

ΤΕΛΟΣ