ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2017-18 ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ – ΠΤΔΕ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2017-18 ΜΑΘΗΜΑ: ΤΟΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ . ΔΙΔΑΣΚΩΝ : ΜΑΝΟΛΗΣ ΔΡΑΚΑΚΗΣ, ΕΔΙΠ Π.Κ.
Διδάσκων: ΜΑΝΟΛΗΣ ΔΡΑΚΑΚΗΣ, Ε.ΔΙ.Π Π.Κ. 1.13 MAΘΗΜΑ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΟΥ 2017 1.13 Η ΚΡΗΤΗ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ Διδάσκων: ΜΑΝΟΛΗΣ ΔΡΑΚΑΚΗΣ, Ε.ΔΙ.Π Π.Κ.
.... Πού είσαι και δεν φαίνεσαι, περήφανο «Αρκάδι»; Το μεσημέρι πέρασε, εδιάβηκε το βράδυ κι ακόμη δεν εφάνησαν τα κάτασπρα πανιά σου, στην Κρήτη μην έμεινες μαζί με τα παιδιά σου; […] Α! Ένα μόνο το ’χομε, δεν είναι δύο, ένα (είναι)! Μας το ’χουνε τ’ αδέλφια μας απ’ τη Φραγκιά σταλμένο. Και με αυτό εστέλναμε το ύστερο ψωμί μας, το ύστερό μας φόρεμα και κάπου το σπαθί μας… Πέτε, παιδιά, γνωρίζετε τι είναι το Αρκάδι; Είναι το γλυκοχάραμα στης Κρήτης το σκοτάδι… είναι οι Σπέτσες, τα Ψαρά, η Ύδρα, η καρδιά μας. Είναι το μάννα τ’ ουρανού, που θρέφει τα παιδιά μας. Είναι της Κρήτης η ζωή, το άγιο φυλακτό της, είναι η ίδια η Ελλάς μαζί με τ’ όνειρό της!… 3
Στις 29 Ιουλίου, συγκροτήθηκε στην Αθήνα η "Κεντρική υπέρ των Κρητών Επιτροπή", με πρωτοβουλία του Κρητικού στην καταγωγή, νομομαθούς και υποδιοικητή της Εθνικής Τράπεζας, Μάρκου Ρενιέρη. Αποστολή της ήταν η συγκέντρωση χρημάτων με εράνους για την ενίσχυση του κρητικού αγώνα, καθώς και η αποστολή τροφίμων, πολεμοφοδίων και εθελοντών στο νησί. Στις 3 Αυγούστου, δημιουργήθηκε στη Σύρο η "Eιδική επί των Αποστολών Επιτροπή", με υπεύθυνο τον επίσης Κρητικής καταγωγής Μίνωα Μπογιατζόγλου ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Aπό τον Σεπτέμβριο του 1866, η Επιτροπή απέκτησε δύο μικρά ατμόπλοια, την "Υδρα" και το "Πανελλήνιον", τα οποία πραγματοποίησαν, συνολικά, 11 ταξίδια προς την Κρήτη. Αργότερα, τα πλοία αυτά αντικαταστάθηκαν με το "Αρκάδι" (1867, 23 ταξίδια), την "Κρήτη" (1867 - 1868, 10 ταξίδια) και την "Ένωση" (1867 - 1868, 10 ταξίδια). Στις 21 Αυγούστου, οι επαναστάτες, συγκροτημένοι, πλέον, σε "Γενική Συνέλευση των Kρητών", συγκεντρώθηκαν στο χωριό Ασκύφου των Σφακιών και με ψήφισμά τους, που απέστειλαν στους προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων και της Ελλάδας, διακήρυτταν: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Την κατάλυση της Τουρκικής εξουσίας στην Κρήτη. Την ένωση της Κρήτης "μετά της μητρός Ελλάδος υπό το σκήπτρο της Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου A'". Την ανάθεση της εκτέλεσης του ψηφίσματος "εις την ανδρείαν του γενναίου λαού της Κρήτης, εις την συνδρομήν των ομοφύλων και ομοεθνών και πάντων των φιλελλήνων, εις την κραταιάν μεσολάβησιν των προστατίδων και εγγυητριών Μεγάλων Δυνάμεων και εις την παντοδυναμίαν του Υψίστου Θεού". ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
H Γενική Συνέλευση όρισε τους αρχηγούς για τις επαρχίες του νησιού. Επικεφαλής των 4 επαρχιών των Χανίων διορίσθηκε ο ταγματάρχης του γενικού επιτελείου, Ιωάννης Ζυμβρακάκης (αδερφός του υπουργού Στρατιωτικών). Αρχηγός των 4 επαρχιών του Ρεθύμνου διορίσθηκε ο συνταγματάρχης του πυροβολικού, Πάνος Κορωναίος, και ο παλαίμαχος οπλαρχηγός, Μιχ. Κόρακας, ορίσθηκε αρχηγός των 11 επαρχιών της Ανατολικής Κρήτης, μαζί με το Χρ. Βυζάντιο, ως αρχηγό των εθελοντών του Ηρακλείου στην επαρχία Κυδωνίας ο Χατζημιχάλης Γιάνναρης, στην επαρχία του Αποκόρωνα ο Κωσταρός Βολουδάκης, στην επαρχία Σελίνου οι K. Κριάρης και Γ. Κορκίδης και στην επαρχία Κισάμου ο Aν. Σκαλίδης και ο Καμπουράκης ή Καμπούρης Στα Σφακιά, λόγω των φιλοδοξιών των τοπικών οπλαρχηγών, καθυστέρησε η εκλογή αρχηγού. Τελικά, ηγέτης της εξέγερσης ορίσθηκε ο Σταμάτιος Χιονιουδάκης από τον Εμπρόσγιαλο, που ήταν τμηματάρχης του Υπουργείου Οικονομικών. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Παρά τις πρώτες νίκες των επαναστατών, ο καλύτερα οργανωμένος και πολυπληθέστερος Οθωμανικός στρατός (45.000 στρατιώτες έναντι 20.000 επαναστατών), ενισχυμένος από τον στόλο που επέβαλε τον ναυτικό αποκλεισμό της Μεγαλονήσου, επικράτησε στρατιωτικά. Ελληνικά πλοία διέσπασαν αρκετές φορές τον κλοιό, αλλά αυτό δεν έφτανε. Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κλιμακώθηκαν επικίνδυνα. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Κατά τους πρώτους μήνες της επανάστασης διεξάγονταν επικές μάχες σε όλη την Κρήτη. Τα γεγονότα του πρώτου έτους κορυφώθηκαν με την πολιορκία και το ολοκαύτωμα της ιστορικής Μονής Αρκαδίου (9 Νοεμβρίου 1866). O Μουσταφά Πασάς κατευθύνθηκε προς το Ρέθυμνο για να αντιμετωπίσει τις εκεί εστίες των επαναστατών. για να αντιμετωπίσει τις εκεί εστίες των επαναστατών. Από το χωριό Επισκοπή, με επιστολή του, απείλησε τον ηγούμενο της μονής Αρκαδίου Γαβριήλ Μαρινάκη ότι θα εισβάλει στο μοναστήρι, αν δεν παραδίνονταν οι επαναστάτες. H μονή αποτελούσε κέντρο και ορμητήριο Κρητικών επαναστατών, ενώ συγχρόνως φιλοξενούσε πολλά γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους από τα γειτονικά χωριά, που κατέφυγαν σε αυτό για ασφάλεια, μόλις άρχισε η εξέγερση. μέσα στο μοναστήρι υπήρχαν 705 γυναικόπαιδα και 259 πολεμιστές, από τους οποίους οι 40 ήταν εθελοντές, υπό την αρχηγία του γενναίου ανθυπολοχαγού από τη Γορτυνία της Πελοποννήσου, Ιωάννη Δημακόπουλου, τον οποίο ο Κορωναίος είχε ορίσει ως φρούραρχο. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Tη μεγαλύτερη φθορά στους εχθρούς προκαλούσαν 7 γενναίοι Κρητικοί, οι οποίοι είχαν κλειστεί στον ανεμόμυλο. αποφάσισαν να ζητήσουν βοήθεια από τον Κορωναίο και τους άλλους καπετάνιους του Αμαρίου: "Προφθάσατε μία ώραν ταχύτερον, διότι μας έκλεισε και τακτικός και άτακτος στρατός πολύς". Tα σχετικά γράμματα μετέφεραν ο πατήρ Κρανιώτης και ο Αδάμ Παπαδάκης, Από τους 964 πολιορκημένους, μόλις 3 - 4 διέφυγαν, μεταξύ των οποίων και ο Αδάμ Παπαδάκης, και 114 αιχμαλωτίσθηκαν, οι οποίοι αργότερα εκτελέστηκαν στο χωριό Μέση. Oι υπόλοιποι σκοτώθηκαν κατά την επίθεση ή σφάχτηκαν από τους Τουρκοαιγύπτιους όταν εισέβαλαν στη μονή. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Το γεγονός αυτό προκάλεσε ισχυρή συγκίνηση στην παγκόσμια κοινή γνώμη Το γεγονός αυτό προκάλεσε ισχυρή συγκίνηση στην παγκόσμια κοινή γνώμη. «Η ηρωική Μονή, η δίκην φρουρίου αγωνισαμένη, αποθνήσκει ως ηφαίστειον. Τα Ψαρά δεν είναι επικώτερα, το Μεσολόγγι δεν ίσταται υψηλότερον», έγραφε ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ, από τους θερμότερους υποστηρικτές του Κρητικού αγώνα. Επιστολές, ανταποκρίσεις και άρθρα στο διεθνή τύπο δημιούργησαν ευνοϊκό κλίμα υπέρ της αγωνιζόμενης Κρήτης στους λαούς της Ευρώπης και της Αμερικής. Πολλοί ξένοι φιλοκρητικοί και φιλέλληνες ήλθαν στην Κρήτη για να πολεμήσουν ή για να εργαστούν ως πολεμικοί ανταποκριτές ευρωπαϊκών και αμερικανικών εφημερίδων. Ο Κρητικός αγώνας προκάλεσε αληθινή έκρηξη φιλελευθερισμού. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
Η Επανάσταση των Κρητικών δεν άφησε ασυγκίνητους τους Αθηναίους και Επτανήσιους Ρομαντικούς. Ο Αχιλλέας Παράσχος αφήνει το πιο συμπαγές corpus ΄΄κρητικών΄΄ ποιημάτων: θούριοι, άσματα, επιγράμματα, ελεγεία, επικολυρικές συνθέσεις. Δεν διαφέρει καθόλου ο αδελφός του Γεώργιος Παράσχος. Επίσης ο Δημήτρης Παπαρρηγόπουλος, ο Ιωάννης Καρασούτσας, ο Γεράσιμος Μαρκοράς, ο Ιούλιος Τυπάλδος, ο Παναγιώτης Πανάς. Αμερικανικός φιλελληνισμός Τα γεγονότα του Αρκαδίου δεν αφήνουν ασυγκίνητους τους Αμερικανούς. Στην Βοστώνη συστήνεται ο σύλλογος ‘’ Greek Relief Comitee’’, όπου πρωτοστατεί ο Samuel Howe. Λαμβάνονται διάφορες πρωτοβουλίες: συλλαλητήρια, ομιλίες, διενεργούνται έρανοι. Επίσης έρχονται σε συνεννόηση με το Φιλοκρητικό κομιτάτο του Λονδίνου και με τον ιστορικό Φίνλεϊ, που είναι ανταποκριτής των Τάιμς στην Αθήνα και αντιπρόσωπος του κομιτάτου του Λονδίνου. Του αποστέλλονται 5.000 δολλάρια γι’ αυτόν τον σκοπό. Ο Samuel Howe μεταβαίνει με την γυναίκα του στην Ελλάδα για να διαχειριστούν καλύτερα τη βοήθεια. Η σύζυγος του Samuel Howe, Ιουλία, έχει συνθέσει και τραγούδια σχετικά με την Κρητική Επανάσταση. Στην Αθήνα συγκροτείται Ελληνοαμερικανική επιτροπή, η οποία οργανώνει την αποστολή εφοδίων στην Κρήτη. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 Σερβικός-Μαυροβούνιος φιλελληνισμός Σερβικός-Μαυροβούνιος φιλελληνισμός Σύσσωμη η Σερβική κοινωνία παρακολουθούσε την κρητική εξέγερση. Οργανωνόταν συλλαλητήρια, συγκεντρωνόταν βοήθεια και ετελούντο μνημόσυνα υπέρ των πεσόντων. Τον Ιανουάριο του 1867 ιδρύθηκε στο Βελιγράδι επιτροπή επιφανών εκπροσώπων του Σερβικού λαού, για τη βοήθεια των χειμαζόμενων αμάχων της Κρήτης. Σε πόλεις της Σερβίας (Τσάτσακ, Λόζνιτσα, Νέγκοτιν, Γκόρνι Μιλάνοβατς, Τσούπρια) ιδρύθηκαν επιτροπές. Επίσης ιδρύθηκε επιτροπή υπό την προεδρεία του προέδρου της Σερβικής βουλής Zivko Karabiberovic και τον Φεβρουάριο του 1867 συγκέντρωσε 30.000 φράγκα για τις πληγείσες κρητικές οικογένειες. Τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς πραγματοποιήθηκε συναυλία για τον ίδιο σκοπό, ενώ διαβάστηκαν ποιήματα πατριωτικού και αγωνιστικού περιεχομένου, το ένα στα ελληνικά. Δεν έλειψαν και οι Σέρβοι αγωνιστές, οι οποίοι πολέμησαν στο νησί: ο Milovoje A. Boric από το Νόβι Σαντ, ο Kosta Milosevic που πέθανε μετά από τραυματισμό στις 8 Μαΐου 1867. Και Μαυροβούνιοι εκδήλωσαν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους, ο απόηχος της οποίας φτάνει μέχρι σήμερα (στα Χανιά υπήρχε πλατεία Μαυροβουνίου, σημερινή Ελ. Βενιζέλου). ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 Γαλλικός φιλελληνισμός Γαλλικός φιλελληνισμός Ο Βίκτωρ Ουγκό έγραψε: «Τίνος ένεκεν εξανέστη η Κρήτη; Διότι ο μεν Θεός έπλασε αυτήν τον κάλλιστον τόπον της οικουμένης, οι δε Τούρκοι τον ανέδειξαν τον αθλιέστερον […]Οι Τούρκοι φέρουσιν την νύκτα. Εξανέστη, διότι η Κρήτη είναι Ελλάς και ουχί Τουρκία[…]» Καταδικάζει την σιωπή της Ευρώπης στα γεγονότα και λέει πως θα στραφεί στην Αμερική, «Θα στραφώ προς την Αμερική: τον 18ο αιώνα η Γαλλία απελευθέρωσε την Αμερική […] Απελευθερώστε την Κρήτη και σας δίνουμε εξόφληση του χρέους σας. Πληρώνοντας την Ελλάδα, είναι σα να πληρώνετε την Γαλλία» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 H YΨΗΛΗ ΠΥΛΗ Η Υψηλή Πύλη, έχοντας να αντιμετωπίσει την κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης και την πρόσκαιρη μεταστροφή της Γαλλικής διπλωματίας υπέρ των Κρητών, προέβη σε μια κίνηση εντυπωσιασμού. Τον Ιανουάριο του 1867 απέστειλε στην Κρήτη αντιπρόσωπο του σουλτάνου, με δύο κύριες προτάσεις: Α) Την κατάπαυση των εχθροπραξιών και Β) Την αποστολή στην Κωνσταντινούπολη δύο αντιπροσώπων, ενός Χριστιανού και ενός Μουσουλμάνου, οι οποίοι θα συνεργάζονταν με την Υψηλή Πύλη για την αντιμετώπιση της κρίσης Γ) Παράλληλα, ανακάλεσε τον Μουσταφά Πασά και διόρισε στη θέση του ως σερασκέρη της Κρήτης τον Ομέρ, που είχε τη φήμη ενός από τους καλύτερους στρατηγούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. οι επαναστάτες δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν τον τακτικό Τουρκικό στρατό. Όμως, η μονιμοποίηση της Τουρκικής κατοχής στις διάφορες περιοχές δεν ήταν εφικτή. Μόλις αποχωρούσε ο Τουρκικός στρατός, οι επαναστάτες επέστρεφαν από τα απρόσιτα κρησφύγετά τους. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 H YΨΗΛΗ ΠΥΛΗ O Σουλτάνος, υπό την πίεση των Μεγάλων Δυνάμεων, προέβη σε προσωρινή αναστολή των εχθροπραξιών και έστειλε στην Κρήτη τον Ααλί πασά, για να προσφέρει αμνηστία και ένα βελτιωμένο σύστημα διοίκησης. Όταν έφθασε στα Χανιά (22 Σεπτεμβρίου 1867) ζήτησε την εκλογή αντιπροσώπων, Χριστιανών και Μουσουλμάνων από κάθε επαρχία, για να συζητήσουν την εφαρμογή των διατάξεων του ειδικού διοικητικού κανονισμού, γνωστού ως Οργανικού Νόμου. Αποφυλακίστηκαν πολλοί κρατούμενοι και δόθηκαν τρόφιμα και εφόδια στους κατοίκους του νησιού. Προκήρυξε εκλογές στις κατεχόμενες από τους Τούρκους περιοχές και συγκρότησε μια συνέλευση από 30 Μουσουλμάνους και 20 Χριστιανούς, ανθρώπους χωρίς κανένα κύρος και καμιά επιβολή, εκλεγμένους με υποσχέσεις και δωροδοκίες. Έτσι προχώρησε στην ψήφιση του Οργανικού Νόμου, που τέθηκε σε εφαρμογή στις 3 Φεβρουαρίου 1868. Οι βασικές διατάξεις του Οργανικού Νόμου ήταν οι εξής: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 ΟΡΓΑΝΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ 1868 Η Κρήτη αποτελούσε ένα βιλαέτι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, διοικούμενο από Γενικό Διοικητή (βαλή) Μουσουλμάνο, τον οποίο διόριζε ο σουλτάνος. Το νησί διαιρέθηκε σε πέντε διοικήσεις και είκοσι επαρχίες. Στην κεντρική και στις επαρχιακές διοικήσεις θα μπορούσαν να διορίζονται και Χριστιανοί υπάλληλοι. Στη σύνθεση των δικαστηρίων θα μετείχαν Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, ενώ αιρετοί σύμβουλοι θα μετείχαν στο κεντρικό συμβούλιο της Γενικής Διοίκησης και στα διοικητικά συμβούλια των νομών και των επαρχιών. Αναγνωρίστηκε η ισοτιμία των δύο γλωσσών. Θεσμοθετήθηκαν διάφορες φορολογικές ελαφρύνσεις. Τα σκιώδη αυτά προνόμια του Οργανικού Νόμου, που έθεταν το Κρητικό Ζήτημα σε νέες βάσεις, αποτέλεσαν στο εξής σταθερό σημείο αναφοράς για όλα τα επόμενα απελευθερωτικά κινήματα του νησιού, ως την αυτονομία. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 ΛΗΞΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Τον Ιανουάριο του 1869 τα γεγονότα εξελίχθηκαν ραγδαία. Η Ευρωπαϊκή διπλωματία είχε πια οριστικά στραφεί υπέρ της Τουρκίας. Οι Μεγάλες Δυνάμεις αποφάσισαν με τη Συνθήκη των Παρισίων (9 - 20 Ιανουαρίου) να απαγορευθεί στην Ελλάδα ο σχηματισμός εθελοντικών σωμάτων για δράση στα τουρκικά εδάφη, καθώς και ο εφοδιασμός από τα Ελληνικά λιμάνια πλοίων «προορισμένων να βοηθήσουν υπό οιανδήποτε μορφήν πάσαν απόπειραν εξεγέρσεως εις τας κτήσεις της Α. Μ. του σουλτάνου». Η επανάσταση είχε πλέον εκπνεύσει, χωρίς να πραγματοποιηθεί ο πόθος των Κρητών για ελευθερία και εθνική αποκατάσταση. Οι ανθρώπινες απώλειες και οι υλικές καταστροφές υπήρξαν για την Κρήτη ανυπολόγιστες, αλλά και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το γόητρο υπέστη ανεπανόρθωτο πλήγμα, καθώς φάνηκε ανίκανη να δαμάσει ένα νησί, παρά τον τρομακτικό όγκο των δυνάμεών της σε άνδρες και οπλισμό. ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Kατά τη διάρκεια της Κρητικής επανάστασης, οι απώλειες και για τις δύο πλευρές ήταν μεγάλες. Σύμφωνα με τον Κριάρη, 8.000 αγωνιστές χάθηκαν και τριπλάσιοι τραυματίστηκαν, ενώ σύμφωνα με το Σταυράκη, οι απώλειες ανέρχονταν σε 30.000. Χιλιάδες σπίτια είχαν καταστραφεί, η παραγωγική βάση του νησιού υπέστη ισχυρό πλήγμα και 50.000 γυναικόπαιδα αναγκάστηκαν να καταφύγουν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα. Tα αίτια της αποτυχίας της επανάστασης πρέπει, κυρίως, να αναζητηθούν: ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69 TΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ 1866-1869: Στη στάση των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες δεν επιθυμούσαν τη μεταβολή του status quo στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην αδυναμία του Ελληνικού κράτους να υποστηρίξει το επαναστατικό κίνημα, εξαιτίας της δεινής οικονομικής θέσης στην οποία είχε περιέλθει. Στις έριδες και στις διαφωνίες των αρχηγών των επαναστατών, που εμπόδισαν την ανάδειξη γενικού αρχηγού. Στην πλημμελή οργάνωση του αγώνα, με συνέπεια την έλλειψη τροφίμων και πολεμοφοδίων, που ήταν απαραίτητα για την επιτυχή έκβαση του αγώνα. Στη μη εφαρμογή, στην πράξη, της Ελληνοσερβικής συνθήκης συμμαχίας. ΘΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ 1866-1869: Ο αγώνας των επαναστατών πρόβαλε έντονα σε όλο τον κόσμο το Κρητικό Ζήτημα, Η παραχώρηση και εφαρμογή του "Οργανικού Νόμου" θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα θετικά αποτελέσματα της Κρητικής επανάστασης του 1866 - 1869 ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1866-69
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 1869-78 1871- κ.ε. Ο.Α..: Περίοδος του Οθωμανικού Χάους- και του Πανισλαμισμού- Υποχώρηση Τανζιμάτ 1870, ΕΥΡΩΠΗ: Γαλλοπρωσικός Πόλεμος – Επηρεάζει την Τουρκία που γίνεται πιο αυταρχική 1875, ΒΑΛΚΑΝΙΑ: Επανάσταση Βοζνίας- Ερζεγοβίνης Παρθένιος Κελαϊδής και Αγγλικό Προτεκτοράτο 1877: Ψήφιση του Νέου Τουρκικού Συντάγματος – Οι Κρήτες ήθελαν να είναι αυτοδιοικούμενη επαρχία 1877: Νέος Ρωσοτουρκικός Πόλεμος- Ήττα Τουρκίας / 1878, Φεβρουάριος 1877, 27 Δεκεμβρίου: Ο Χαρ. Τρικούπης, ως υπουργός Εξωτερικών, στηρίζει την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 1869-78
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 1869-78 1878, Συνθήκη Αγίου Στεφάνου και Βερολίνου: Υποχρέωνε την Τουρκία στην εφαρμογή του Οργανικού Νόμου 1878, Σύμβαση Χαλέπας: Γενικός Διοικητής και Χριστιανός- 5ετή θητεία Ο Σύμβουλος Γ.Δ. από το άλλο δόγμα Γ.Σ. 80 βουλευτές : 49 χριστιανοί έναντι 31 μουσουλμάνοι Ίδρυση Κρητικής Χωροφυλακής Η Ελληνική Γλώσσα Επίσημη γλώσσα δικαστηρίων – Γενικής Διοίκησης Γενική Αμνηστία Προσωρινή απαλλαγή από ορισμένους φόρους Ίδρυση Φιλολογικών Συλλόγων και έκδοση Εφημερίδων ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 1869-78
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 1869-78 1889, Μαΐου 6: Επανάσταση- Στρατιωτικός Νόμος 1889-1895:Αναστολή Ελευθερίας 1895: Σφαγή Αρμενίων 1895 : Γ. Δ. Αλ. Καραθεοδωρή 1895, Σεπτέμβριος : Υπόμνημα Μανούσου Κούνδουρου- Μεταπολιτευτική Επιτροπή 1896, Αύγουστος: Λήγει η τυχερή Επανάσταση του Μ. Κούνδουρου 1897-1898: Νέα Επανάσταση 1897, Φεβρ.: Διεθνής Κατοχή Κρήτης 1897, 1 Φεβρουαρίου: Αποβίβαση Τιμολέοντα Βάσσου Κίσσαμο με 1.500 στρατιώτες ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ 1869-78
24