ΕπαναΣταΣειΣ 1815-1848

Ιστορικό πλαίσιο 1792- 1815: πόλεμος 1792- 1815: πόλεμος Γαλλία και οι ιδέες που εκπροσωπούσε Αντιεπαναστατικές δυνάμεις: Αυστρία, Πρωσία, Ρωσία αλλά και Αγγλία Ο πόλεμος αυτός καταλήγει στην ήττα των επαναστατικών δυνάμεων

Ιστορικό πλαίσιο 1813- 1815 Ο Βοναπάρτης ηττάται στη μάχη των Εθνών (Οκτώβριος 1813) από την τετραπλή συμμαχία Το Παρίσι παραδίδεται άνευ όρων, Ο Βοναπάρτης εξορίζεται στη νήσο Έλβα και επιστρέφει η δυναστεία των Βουρβόνων (Μάρτιος 1813) Συνέδριο Βιέννης (1814-1815)

Ιστορικό πλαίσιο 1815 Απόδραση Βοναπάρτη (Μάρτιος 1815) 100 ημέρες Βατερλό (Ιούνιος 1815) Συνέχιση Συνεδρίου Βιέννης

Ιστορικό πλαίσιο 1815 Ειρήνη Υπέρτατος στόχος η αποτροπή μιας δεύτερης επανάστασης ή ενός γενικού επαναστατικού ξεσηκωμού σε όλη την Ευρώπη Η Αγγλία ήταν εναντίον του απολυταρχισμού και της παλινόρθωσης αλλά τον προτιμούσε από το Ιακωβινισμό Ανικανότητα των κυβερνήσεων να σταματήσουν τις εξελίξεις

Ιστορικό πλαίσιο οι ιδέες που εξέθρεψαν τη Γαλλική Επανάσταση δεν μπορούσαν να καταπνιγούν διά παντός Παλινορθώνοντας παλιές μοναρχίες και ξαναχαράζοντας σύνορα χωρών το συνέδριο αγνόησε δυνάμεις τον εθνικισμό, το αίτημα για δημοκρατικές ελευθερίες και τη βιομηχανική επανάσταση

«H μοναρχία και η αριστοκρατία σύντομα βρέθηκαν αντιμέτωπες με την αναπτυσσόμενη αστική τάξη η οποία πλούτιζε από τη βιομηχανική έκρηξη. Παράλληλα οι λαοί διεκδικούσαν το δικαίωμα της ψήφου. Πολύ σύντομα, οι άνθρωποι του 19ου αιώνα άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι οι μάχες δίνονται για την πατρίδα και την ευημερία του λαού και όχι για τον μονάρχη».

3 κύρια επαναστατικά κινήματα στο δυτικό κόσμο 3 κύρια επαναστατικά κινήματα στο δυτικό κόσμο 1ο κύμα: 1820-1824 Κυρίως στη Μεσόγειο με επίκεντρο την Ισπανία (1820), αναβίωσε το επαναστατικό κίνημα στη Λατινική Αμερική τη Νεάπολη (1820) και την Ελλάδα (1821)

Επαναστατικά κινήματα 2ο κύμα: 1829-1834 Επηρέασε όλη την Ευρώπη και τη βορειοαμερικανική Ήπειρο. Στη Γαλλία ανατροπή των Βουρβόνων (1830) Το Βέλγιο κέρδισε την ανεξαρτησία του από την Ολλανδία (1830) Εξέγερση στην Πολωνία (1830-1831) Εξεγέρσεις στην Ιταλία και στη Γερμανία Ο φιλελευθερισμός κυριάρχησε στην Ελβετία

Επαναστατικά κινήματα Ισπανία και Πορτογαλία: εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε φιλελεύθερους και κληρικόφρονες Ιρλανδία, μεταρρυθμιστικός νόμος Το δεύτερο επαναστατικό κύμα πολύ σοβαρότερο του πρώτου Οριστική ήττα της αριστοκρατίας από τις αστικές δυνάμεις στην Ευρώπη

1830 πολιτικές οικονομικές Κοινωνικές Εκβιομηχάνιση Εξαστισμός Μετανάστευση Τέχνες Ιδεολογικά ρεύματα

Επαναστατικά κινήματα 1848 3ο κύμα Γαλλία Ιταλία Γερμανικά κρατίδια Αυτοκρατορία Αψβούργων Ελβετία

1848 Το έτος της επανάστασης Η άνοιξη των εθνών

1848 Το 1831 ο Victor Hugo είχε γράψει ότι ήδη άκουγε «τον υπόκωφο ήχο της επανάστασης, βαθιά ακόμη στη γη, να προχωρεί κάτω από κάθε βασίλειο της Ευρώπης μέσα στις υπόγειες στοές, ξεκινώντας από το κεντρικό φρέαρ του ορυχείου, το Παρίσι». Στη συνέχεια ο ήχος γινόταν όλο και πιο δυνατός, όλο και πιο κοντινός. Το 1848 σημειώθηκε η έκρηξη.

Επαναστατικά κινήματα 1848 Οι κοινωνικοπολιτικές επαναστάσεις του 1848 τάραξαν όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης. Οι περισσότερες πνίγηκαν στο αίμα Απέδειξαν όμως ότι το πισωγύρισμα της Ευρώπης στα χρόνια πριν από το 1789 ήταν ιστορικά καταδικασμένο

Βερολίνο, 18 Μαρτίου 1848

Παρίσι, 1848

Επαναστατικά κινήματα Πρώτοι καρποί μιας περιόδου οξείας και ευρύτατης οικονομικής και κοινωνικής αναταραχής Χώρισαν τους μετριοπαθείς από τους ριζοσπάστες και δημιούργησαν νέα διεθνή κατάσταση

Επαναστατικά κινήματα Οι επαναστάσεις χώρισαν την Ευρώπη σε δυο σημαντικές περιφέρειες Δυτικά του Ρήνου Οριστικό τέλος αυταρχικών καθεστώτων, επικράτηση φιλελευθερισμού Ανατολικά του Ρήνου Παραμονή αυταρχικών καθεστώτων: Αψβούργοι, Ρώσοι, Οθωμανοί

Επαναστατικά κινήματα Οι λαοί ζούσαν σε κράτη που δεν ταυτίζονταν με τα έθνη Μέλη διασπασμένων εθνικά ομάδων Χωρισμένοι σε μικρές ηγεμονίες (Γερμανία, Ιταλία, Πολωνία) Μέλη πολυεθνικών αυτοκρατοριών

Επαναστατικά κινήματα Πολλές διαφορές Τοπικές Εθνικές Ταξικές Πολλές ομοιότητες Αστοί και διανοούμενοι ήταν οι συνωμότες Ο λαός ακολουθούσε Κληρονόμοι της επανάστασης του 1789 Έντονο αίσθημα διεθνούς ενότητας Διαφορές και ομοιότητ ες