ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ

ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ

ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ Το πλήρες αναισθησιολογικό μηχάνημα θα περιλαμβάνει: Α ) το αναισθησιολογικό μηχάνημα Β) τον αναπνευστήρα Γ) το μόνιτορ αναπνευστικών παραμέτρων Δ) το μόνιτορ καρδιολογικών παραμέτρων

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ 1. Πλήρες τροχήλατο αναισθησιολογικό μηχάνημα, σύγχρονης τεχνολογίας, ελεγχόμενο από κύκλωμα μικροεπεξεργαστών. 2. Να είναι κατάλληλο για χρήση σε ασθενείς όλων των ηλικιών ( παιδιά και ενήλικες) χωρίς καμία αλλαγή των συστημάτων του. 3. Το αναισθησιολογικό μηχάνημα θα πρέπει προτού τεθεί σε λειτουργία να κάνει αυτόματο και λεπτομερέστατο έλεγχο της ετοιμότητας όλων των ηλεκτρονικών και μηχανικών συστημάτων του. 4. Κατά την διάρκεια του αυτοελέγχου να πραγματοποιεί αυτόματη βαθμονόμηση των στοιχείων του και έλεγχο διαρροών και ενδοτικότητας με ένδειξή τους. Σε περίπτωση οποιασδήποτε βλάβης αυτή θα πρέπει να αναφέρεται αυτομάτως. 5. Το αναισθησιολογικό μηχάνημα, ο αναπνευστήρας, το μόνιτορ αναπνευστικών παραμέτρων να διαθέτει ηλεκτρική αυτονομία τουλάχιστον 30 λεπτών, σε περίπτωση διακοπής ρεύματος. Επίσης να υπάρχει η δυνατότητα παρακολούθησης των καρδιολογικών παραμέτρων για τουλάχιστον 30 λεπτά, σε περίπτωση διακοπής ρεύματος.

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ 6. Να διαθέτει ενσωματωμένη αναρρόφηση βρόγχων που θα λειτουργεί με τα αέρια του 7. Να έχει βοηθητικό ροόμετρο Ο2 και ενσωματωμένο σύστημα απομάκρυνσης αερίων 8. Να φέρει εξόδους για σύνδεση με δίκτυο, άλλες ιατρικές συσκευές και Η/Υ. Να έχει τη δυνατότητα τήρησης πλήρους ηλεκτρονικού διαγράμματος αναισθησίας- φακέλου ασθενή, το οποίο τεκμηριωμένα να δέχεται/ καταγράφει αυτομάτως τα αναπνευστικά και αιμοδυναμικά δεδομένα από το αναισθησιολογικό συγκρότημα. 9. Όλα τα προσφερόμενα είδη να είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με τις διεθνείς ευρωπαϊκές προδιαγραφές ασφάλειας και να διαθέτουν απαραιτήτως το σήμα CE

ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ 1. Να διαθέτει σύστημα τροφοδοσίας από την κεντρική παροχή αερίων Ο2, Ν2Ο και πεπιεσμένου αέρα του Νοσοκομείου. 2. Για λόγους ασφάλειας να διαθέτει εφεδρικές φιάλες Ο2 και Ν2Ο, οι οποίες θα χρησιμοποιούνται σε περίπτωση πτώσης της πίεσης των αερίων της κεντρικής εγκατάστασης. 3. Για την πληροφόρηση του χειριστή να υπάρχουν ενδείξεις σε μηχανικά ή ψηφιακά μανόμετρα που θα δείχνουν τη σωστή τροφοδοσία των αερίων του μηχανήματος. 4. Να διαθέτει τροχήλατη βάση με τέσσερις αντιστατικούς τροχούς εκ των οποίων οι δύο να φέρουν φρένα για την ακινητοποίηση του καθώς επίσης και ικανό αριθμό αποθηκευτικών χωρών των χρησιμοποιούμενων υλικών (συρτάρια η ερμάρια), επιφάνεια γραφής και λυχνία φωτισμού. 5. Να διαθέτει έγχρωμη οθόνη τουλάχιστον 12’’στην οποία θα συγκεντρώνονται και θα παρουσιάζονται οι πληροφορίες όλων των επιμέρους συστημάτων του για την άμεση και σαφή πληροφόρηση της πορείας της αναισθησίας. Να διαθέτει μενού στην ελληνική ή αγγλική γλώσσα. 6. Να διαθέτει απαραίτητα αυτόματη ανάλυση όλων των περιπτώσεων συναγερμών, αποκλίσεων ή δυσλειτουργιών και αυτόματη κατάταξη και απεικόνιση τους ανάλογα με τη σπουδαιότητα τους.

ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ 7. Να διαθέτει ηλεκτρονικό σύστημα χορήγησης και ρύθμισης φρέσκων αερίων από 200 ml έως 18 L/min, μεγάλης ακρίβειας ικανό για την ασφαλή κάλυψη των απαιτήσεων της LOW καθώς και της MINIMAL FLOW αναισθησίας. Να διαθέτει και ψηφιακά ροόμετρα για την επιπλέον ενημέρωση του χειριστή. 8. Επίσης να διαθέτει και μία επιπλέον έξοδο φρέσκων αερίων για σύνδεση εξωτερικών κυκλωμάτων μη επανεισπνοής (Magill , παιδικό κλπ) 9. Να διαθέτει επιπλέον για λόγους ασφάλειας απαραιτήτως σύστημα εξασφάλισης ελάχιστης πυκνότητας Ο2 στα φρέσκα αέρια όχι μικρότερης του 23%. 10. Να διαθέτει σύστημα συναγερμού σε περίπτωση μη σωστής πίεσης τροφοδοσίας του Ο2 καθώς και αυτόματη αλλαγή σε λειτουργία με πεπιεσμένο αέρα σε περίπτωση πτώσης της πίεσης του Ο2. Να αναφερθεί ο τρόπος επαναφοράς στην κανονική λειτουργία.

ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ 11. Να φέρει διπλή υποδοχή για την ταυτόχρονη στήριξη δύο εξαερωτήρων, όλων των τύπων (δηλ. Sevofl., Desfl.), έτοιμων προς άμεση χρήση. Η υποδοχή αυτή να διαθέτει απαραίτητα διάταξη που να αποκλείει την ταυτόχρονη ενεργοποίηση και των δύο εξαερωτήρων. Οι εξαερωτήρες δεν συμπεριλαμβάνονται στη σύνθεση. 12. Το μηχάνημα θα πρέπει να διαθέτει αυτόματη ανίχνευση και αναγνώριση του χορηγούμενου πτητικού αναισθητικού και άμεση προειδοποίηση σε περίπτωση διαπίστωσης μίξης αυτών. 13. Σε περίπτωση πτώσης της ηλεκτρικής τροφοδοσίας και εξάντλησης και της μπαταρίας να έχει την δυνατότητα χορήγησης 100 % οξυγόνου με χειροκίνητο αερισμό μέσω ενσωματωμένου εφεδρικού μηχανικού ρυθμιστή ροής. 14. Να διαθέτει ενσωματωμένο πλήρες κύκλωμα απαραίτητο για πολύωρες επεμβάσεις και σε επεμβάσεις σε μικρά παιδιά, και να επιτρέπει την εφαρμογή τόσο της κλασικής όσο και της LOW-FLOW αναισθησίας, με ενσωματωμένη ρυθμιζόμενη βαλβίδα μέγιστης πίεσης, κάνιστρο νατρασβέστου πολλαπλών χρήσεων.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΑΣ 1_Το πλήρες αναισθησιολογικό μηχάνημα θα πρέπει να διαθέτει ενσωματωμένο και ηλεκτρονικά ελεγχόμενο αυτόματο αναπνευστήρα όγκου και πίεσης, κατάλληλο για χρήση σε όλες τις ηλικίες ( παιδιά, ενήλικες) χωρίς αλλαγή των εξαρτημάτων του. 2_O αναπνευστήρας να λειτουργεί ηλεκτρικά από το δίκτυο 230V και να οδηγείται είτε ηλεκτρικά ή πνευματικά χρησιμοποιώντας για οδηγό αέριο πεπ. αέρα ή οξυγόνου με δυνατότητα αυτόματης μετάβασης από αέρα σε οξυγόνο σε περίπτωση πτώσης του πρώτου.

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΑΣ 3_Να έχει δυνατότητα εκτέλεσης τουλάχιστον των κατωτέρω τύπων αερισμού: - Ελεγχόμενου όγκου (volume control) - Ελεγχόμενης πίεσης (pressure control) - Χειροκίνητου (manual) - Αυτόματου (spontaneous - Συγχρονισμένου διαλλειπώμενου υποχρεωτικού αερισμού SIMV - Υποστήριξης πίεσης (Pressure Support – PS

ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΗΡΑΣ Nα έχει ρυθμίσεις για : Συχνότητα αναπνοής έως 80 ΒΡΜ περίπου Όγκο TIDAL από 20 ml-1500 ml περίπου Σχέση εισπνοής - εκπνοής Ι:Ε από 2:1 έως 1:4 περίπου Χρόνο plateau από 0 έως 60% περίπου Πίεση ΡΕΕΡ έως 20 mbar περίπου Πίεση εισπνοής έως 60 mbar περίπου 4. Να διαθέτει ευανάγνωστες ψηφιακές ενδείξεις όλων των τιμών ρύθμισης. 5. Να αναφερθεί ο σχετικός τρόπος επίτευξης της ακρίβειας του χορηγούμενου όγκου είτε με αυτόματη διόρθωση της ενδοτικότητας ή με αντίστοιχη τεχνολογία. 6. Να υπάρχει σύστημα αντιμετώπισης των υδρατμών στον αναπνευστήρα.

ΜΟΝΙΤΟΡ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ Το πλήρες αναισθησιολογικό μηχάνημα να διαθέτει παρακολούθηση και απεικόνιση σε ενσωματωμένη μεγάλη έγχρωμη οθόνη αφής τουλάχιστον 12” όλων των αναπνευστικών παραμέτρων του αερισμού του ασθενούς δηλαδή : __Αναπνευστικής συχνότητας __Εφαρμοζόμενων πιέσεων αεραγωγών (Peak, Peep, Mean ή Plateau) __Χορηγούμενων όγκων VT, ΜV. __Εισπνεόμενου - εκπνεόμενου οξυγόνου. __Εισπνεόμενου - εκπνεόμενου CO2. __Εισπνεόμενου - εκπνεόμενου πτητικού αναισθητικού (Sevofl,Desfl.) με αυτόματη ανίχνευση. __Εισπνεόμενου – εκπνεόμενου Ν2Ο. __Παραμέτρους ένδειξης απορρόφησης αναισθητικών αερίων (MAC). __Συνεχή μέτρηση και ένδειξη της ενδοτικότητας των πνευμόνων του ασθενούς.

ΜΟΝΙΤΟΡ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ 1. Να είναι σύγχρονης τεχνολογίας με έγχρωμη οθόνη αφής υψηλής ανάλυσης, τουλάχιστον 18", οκτώ τουλάχιστον καναλιών. Να είναι σχεδιασμένο για ιατρική χρήση, προστατευμένο από παράσιτα διαθερμίας και απινίδωσης. 2. Το μόνιτορ να παρακολουθεί οπωσδήποτε τα παρακάτω φαινόμενα: Α) ΗΚΓ με ανάλυση ST και ανίχνευση αρρυθμιών (3 κανάλια ταυτόχρονα) Β) Τρείς αιματηρές πιέσεις (3 κανάλια ταυτόχρονα) Γ) Αναίμακτη πίεση (συστολική, μέση, διαστολική) Δ) Δύο θερμοκρασίες. Να υπολογίζει και να εμφανίζει τη διαφορά δύο θερμοκρασιών ΔΤ. Ε) Κορεσμό οξυγόνου (SpO2) (1 κανάλι).

ΜΟΝΙΤΟΡ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ 3. Το κάθε ένα μόνιτορ να συνοδεύεται από όλα τα απαραίτητα για την λειτουργία του εξαρτήματα (5πολικό καλώδιο με ακροδέκτες, αισθητήρα οξυμετρίας πολλαπλών χρήσεων με την προέκταση που συνδέεται στο μόνιτορ, δύο καλώδια για μέτρηση θερμοκρασίας, σωλήνα τουλάχιστον 3m και δύο περιχειρίδες (μία Adult και μία large Adult), τρία συνδετικά – αν είναι αποκλειστικής διάθεσης – για τη σύνδεση των αιματηρών πιέσεων). 4. Nα διαθέτει μνήμη για την απεικόνιση trends όλων των μετρούμενων παραμέτρων και κάρτας ασθενούς. 5. Να διαθέτει ρυθμιζόμενα alarm για όλες τις παραμέτρους ιεραρχημένα ανάλογα με την σπουδαιότητά τους.

Μηχανικός αερισμός ελεγχόμενου όγκου (Volume Control) Το volume control είναι ένας τύπος μηχανικού αερισμού που λειτουργεί τόσο όταν ο ασθενής βρίσκεται σε καταστολή ή/και μυοχάλαση και ως εκ τούτου δεν κάνει εισπνευστικές προσπάθειες (control mechanical ventilation), όσο και όταν ο ασθενής κάνει δικές του εισπνευστικές προσπάθειες (assist control mechanical ventilation). Ο αναπνευστήρας χορηγεί στον ασθενή έναν προεπιλεγμένο αναπνεόμενο όγκο σε κάθε εισπνοή

οι βασικές τεχνικές μηχανικού αερισμού Οι κυριότερες τεχνικές μηχανικού αερισμού (modes) είναι: 1. Μηχανικός αερισμός ελεγχόμενου όγκου - Volume Control 2. Μηχανικός αερισμός ελεγχόμενης πίεσης - Pressure Control 3. Μηχανικός αερισμός υποστήριξης πίεσης - Pressure Support 4. Συγχρονισμένος διαλείπων υποχρεωτικός αερισμός

ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΡΗ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑΣ Ως μηχάνημα αναισθησίας ορίζεται το σύνολο των οργάνων και συσκευών που ελέγχουν την ανταλλαγή των αερίων και τα παρέχουν στον ασθενή σε ακριβή όγκο, ροή και συγκέντρωση:  τα ιατρικά αέρια (Ο2 και αέρα για ιατρική χρήση),  τα αναισθητικά αέρια (Ν2Ο),  τα πτητικά αναισθητικά. Τα βασικά μέρη του μηχανήματος αναισθησίας, που είναι ουσιώδη για τη χορήγηση αναισθησίας και τα οποία οφείλουν να υπάρχουν ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες χορήγησης αναισθησίας είναι τα ακόλουθα  πηγές παροχής ιατρικών αερίων από συνδεδεμένες οβίδες ή από κεντρική παροχή,  μανόμετρα πίεσης των ιατρικών αερίων,  μειωτήρες για τη μείωση της υψηλής πίεσης των αερίων,  εξάρτημα προειδοποίησης σε περιπτώσεις ανεπάρκειας της πίεσης του οξυγόνου,  βαλβίδα παράκαμψης των αερίων και υψηλής παροχής οξυγόνου (Ο2 flush), Εξοπλισμός Χορήγησης Αναισθησίας  ροόμετρα και βαλβίδες για τον έλεγχο της ροής και του όγκου των παρεχόμενων αερίων,  εξατμιστήρες (ή εξαερωτήρες) για την εξάτμιση των πτητικών αναισθητικών,  στόμιο κοινής εξόδου των αερίων και ατμών προς το αναπνευστικό κύκλωμα του ασθενούς το οποίο συνδέει το μηχάνημα αναισθησίας με τον ασθενή χωρίς ουσιαστικά να αποτελεί μέρος του μηχανήματος

ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΩΝ ΚΥΚΛΩΜΑΤΩΝ  Ανοικτό κύκλωμα Αφορά τη χορήγηση ενός πτητικού αναισθητικού, όπως ο αιθέρας ή το χλωροφόρμιο, υπό μορφή σταγόνων (open drop) πάνω στη συρμάτινη προσωπίδα Shimelbush που εφαρμοζόταν στο πρόσωπο του ασθενούς στα πρώτα χρόνια της αναισθησιολογίας. χαρακτηρίζεται από: α/ έλλειψη αποθεματικού ασκού, β/ ελλιπή έλεγχο της εισπνεόμενης συγκέντρωσης αερίων και του βάθους της αναισθησίας, γ/ απουσία φυσικής σύνδεσης του συστήματος με τον ασθενή με αποτέλεσμα διαρροή των αναισθητικών αερίων στην ατμόσφαιρα, δ/ αδυναμία εφαρμογής υποβοηθούμενου ή ελεγχόμενου αερισμού των πνευμόνων.  Ημιανοικτό κύκλωμα Βασίζεται στην εμφύσηση αερίων από μια προσωπίδα που κρατιέται μακριά από το πρόσωπο του ασθενούς, συνήθως των παιδιών, κατά την εισαγωγή στην αναισθησία .Σε αυτή την κατηγορία ανήκει: 1. το ημίκλειστο κυκλικό σύστημα με νατράσβεστο και μερική επανεισπνοή, εάν χρησιμοποιούνται ροές αερίων χαμηλότερες από τον ανά λεπτό αναπνεόμενο όγκο, 2. τα συστήματα Mapleson χωρίς επανεισπνοή, τα οποία βασίζονται στην υψηλή ροή φρέσκων αερίων, για να εμποδίσουν την επανεισπνοή,  Κλειστό κυκλικό σύστημα χρησιμοποιεί χαμηλή ροή φρέσκων αερίων, αντίστοιχη προς τις ανάγκες του ασθενούς, με αποτέλεσμα να προκαλείται ολική επανεισπνοή

ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ Το αναισθητικό αναπνευστικό κύκλωμα ενώνει το μηχάνημα αναισθησίας με τον ασθενή σχηματίζοντας μια σωληνοειδή προέκταση του ανώτερου τμήματος του αεραγωγού του ασθενούς Χαρακτηριστικά του αναπνευστικού κυκλώματος :  απλό και ασφαλές στη χρήση του,  χορηγεί με ακρίβεια στον ασθενή το προβλεπόμενο μίγμα εισπνευστικών αερίων,  επιτρέπει αυτόματη αναπνοή και ελεγχόμενο αερισμό σε όλες τις ηλικίες,  είναι αποτελεσματικό με χαμηλή ροή φρέσκων αερίων,  προστατεύει τον ασθενή από βαρότραυμα,  επιτρέπει την εύκολη απομάκρυνση των άχρηστων εκπνεόμενων αερίων, που περιέχουν διοξείδιο του άνθρακα,  είναι ανθεκτικό και με μικρό βάρος,  αποστειρώνεται εύκολα Η αποβολή του διοξειδίου του άνθρακα από ένα αναισθητικό κύκλωμα μπορεί να γίνει με δύο κυρίως τρόπους. 1. Χημική εξουδετέρωση του CO2 με νατράσβεστο, όπως εφαρμόζεται: στο κυκλικό κύκλωμα με υψηλή ροή φρέσκων αερίων και μερική επανεισπνοή 2. Απομάκρυνση όλων των εκπνεόμενων αερίων στην ατμόσφαιρα, με ροή φρέσκων αερίων υψηλότερη από τον εκπνεόμενο ανά λεπτό όγκο,

Χημική εξουδετέρωση του διοξειδίου του άνθρακα με νατράσβεστο Νατράσβεστος περιέχει τα εξής __ 1).Κόκκους νατρασβέστου από υδροξείδια του ασβεστίου του νατρίου, του καλίου ,του βαρίου 2).Νερό στους κόκκους, 3).Πυρίτιο . Αυτό σκληραίνει τους κόκκους και παρεμποδίζει τον σχηματισμό αλκαλικής σκόνης, η εισπνοή της οποίας μπορεί να ερεθίσει τον αεραγωγό και να προκαλέσει βρογχόσπασμο. 4).Χρωστική ευαίσθητη στην αλλαγή του pH, η οποία αλλάζει χρώμα (γίνεται μπλε) όταν το 25-50 % του περιεχομένου της νατρασβέστου εξαντληθεί, που σημαίνει ότι η νατράσβεστος πρέπει να αλλάξε

Η εξουδετέρωση του διοξειδίου του άνθρακα Οφείλεται στην αντίδρασή του με το νερό, που υπάρχει στους κόκκους της νατρασβέστου και στα εκπνεόμενα αέρια. Η δε αντίδραση αυτή καταλήγει στον σχηματισμό ανθρακικού οξέος: CO2 + H2O --- H2CO3 Το ανθρακικό οξύ στη συνέχεια αντιδρά με τα υδροξείδια παράγοντας ανθρακικά άλατα, νερό και θερμότητα. ΕΤΣΙ εμποδίζεται η επανεισπνοή CΟ2 ακόμη και όταν η ροή φρέσκων αερίων είναι πολύ χαμηλή, δηλαδή ίση με την πρόσληψη από τον ασθενή των αναισθητικών αερίων και του οξυγόνου (όπως συμβαίνει στο κλειστό κυκλικό κύκλωμα αναισθησίας)

Κλινικές εφαρμογές της μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής Κλινικές εφαρμογές της μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής  Καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.  Οξεία και οξεία επί χρονίας αναπνευστική ανεπάρκεια  Γενική αναισθησία.  Αυξημένο έργο αναπνοής επί καρδιοαναπνευστικής ανεπάρκειας.  Ασταθής θώρακας (flail chest).  Σοβαρή αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια.  Μετεγχειρητική υποστήριξη σε: 1)μεγάλες θωρακικές και κοιλιακές επεμβάσεις. 2) ασθενείς με νευρομυϊκές και σκελετικές ανωμαλίες. 3)ασθενείς αιμοδυναμικά ασταθείς. 4)κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.  Καταστάσεις που χρειάζεται αυξημένος κυψελιδικός αερισμός 1. ενδοκράνια υπέρταση. 2. υπερμεταβολικές καταστάσεις.  Σηπτικό σοκ.

ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΡΑΧΕΙΑΣ Η τραχεία είναι ο σωλήνας που παρεμβάλλεται ανάμεσα στο λάρυγγα και τους κυρίους βρόγχους. Αρχίζει από το κάτω χείλος του κρικοειδούς χόνδρου του λάρυγγα, αντίστοιχα προς τον έκτο ή έβδομο αυχενικό σπόνδυλο ή 5 εκατοστά πιο πάνω από τη σφαγιτιδική εντομή του στέρνου. Φέρεται με ελαφρά απόκλιση προς τα δεξιά από πάνω και προς τα κάτω και πίσω ως το διχασμό της σε δύο κύριους βρόγχους

Διασωληνωση

Διασωλήνωση Ταξινόμηση αεραγωγού κατά Mallampatti Διαβάθμιση της επισκόπησης του λάρυγγα

Ταξινόμηση αεραγωγού κατά Mallampatti 1__Ορατα παρισθμιες καμάρες, Σταφύλη, υπερώα , φαρυγγας 2__Ορατα μαλθακή και σκλήρα υπερώα, Σταφύλη 3__Ορατη σκληρα και μαλθάκη υπερώα 4__Ορατη μονο η σκληρα υπερώα

Διαβάθμιση της επισκόπησης του λάρυγγα __Βαθμός Ι Διαβάθμιση της επισκόπησης του λάρυγγα __Βαθμός Ι . Ορατές οι φωνητικές χορδές __Βαθμός ΙΙ. Ορατοί οι αρυταινοειδείς χόνδροι και το οπίσθιο τμημα των φωνητικών χορδών __Βαθμος ΙΙΙ. Ορατή μονο η επιγλωττίδα __Βαθμός ΙV. Δεν είναι ορατή ουτε η επιγλωττίδα

Λαρυγγοσκόπιο τραχειοσωλήνας Εξοπλισμός για διασωλήνωση Λαρυγγοσκόπιο τραχειοσωλήνας

Στοματοφαρυγγικοί αεραγωγοί Οι στοματικοί αεραγωγοί είναι πλαστικοί σωλήνες ανατομικά κατασκευασμένοι με τέτοιον τρόπο, ώστε, όταν τοποθετηθούν, να απωθούν τη γλώσσα από το οπίσθιο τοίχωμα του φάρυγγα, εμποδίζοντας την απόφραξη του αεραγωγού. Ο κύριος στόχος τους είναι να διατηρούν ανοιχτό τον υποφάρυγγα και να επιτρέπουν την απομάκρυνση των εκκρίσεων κατά τη διάρκεια της αυτόματης αναπνοής ή κατά τον αερισμό με μάσκα και ασκό Δεν αντικαθιστά την ενδοτραχειακή διασωλήνωση Επειδή, όμως, ερεθίζει το οπίσθιο τοίχωμα του φάρυγγα και προκαλεί τάση προς έμετο, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε ασθενείς που διατηρούν τα φαρυγγικά αντανακλαστικά ή είναι ξύπνιοι. Οι στοματοφα- ρυγγικοί αεραγωγοί πρέπει να αφαιρούνται το συντομότερο δυνατό, καθώς ο άρρωστος ανακτά τις αισθήσεις του.

Γενικη αναισθησια αερισμοσ διασωληνωση Γενικη αναισθησια αερισμοσ διασωληνωση

Το λαρυγγοσκόπιο Το λαρυγγοσκόπιο αποτελείται από μια λαβή που περιέχει μπαταρίες για ένα φως και μια σειρά από εναλλάξιμες λεπίδες, οι οποίες είναι είτε ευθείες ή καμπύλες. Αυτή η συσκευή έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει την άμεση λαρυγγοσκόπηση. Η απόφαση να χρησιμοποιηθεί μια ευθεία ή κυρτή λεπίδα εξαρτάται εν μέρει από τα συγκεκριμένα ανατομικά χαρακτηριστικά του αεραγωγού, και εν μέρει από την προσωπική εμπειρία και την προτίμηση του ιατρού που κάνει την διασωλήνωση. Η λεπίδα Macintosh είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη, κυρτή λεπίδα λαρυγγοσκοπίου, ενώ η λεπίδα Miller είναι η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη ευθεία λεπίδα. Και οι δύο λεπίδες λαρυγγοσκοπίου Miller και Macintosh είναι διαθέσιμες σε μεγέθη 0 (παιδικά) έως 6 (μεγάλα ενηλίκων). Υπάρχουν πολλές άλλες  ευθείες και καμπύλες λεπίδες, με αξεσουάρ, όπως καθρέφτες για τη διεύρυνση του οπτικού πεδίου, ακόμη και θύρες για τη χορήγηση οξυγόνου.

Στοματοτραχειακοί σωλήνες Σωλήνες κατασκευασμένοι από ελαστική σιλικόνη, οι σωλήνες κυμαίνονται σε μέγεθος από 2 έως 10,5 mm σε εσωτερική διάμετρο. Το μέγεθος επιλέγεται με βάση το μέγεθος του σώματος του ασθενούς, με τα μικρότερα μεγέθη να χρησιμοποιούνται για βρέφη και παιδιά. Οι περισσότεροι ενδοτραχειακοί σωλήνες έχουν ένα φουσκωτό cuff για να σφραγίζει το τραχειοβρογχικό δένδρο από τη διαρροή των αναπνευστικών αερίων και την πνευμονική αναρρόφηση του γαστρικού περιεχομένου, του αίματος, των εκκρίσεων και άλλων υγρών. Σωλήνες είναι, επίσης, διαθέσιμοι, χωρίς cuff, αν και η χρήση τους περιορίζεται, κυρίως, σε παιδιά (στα μικρά παιδιά, o κρικοειδής χόνδρος είναι το στενότερο τμήμα του αεραγωγού και συνήθως, παρέχει επαρκή σφράγιση για τον μηχανικό αερισμό Συνήθως, επιλέγουμε σωλήνα εσωτερικής διαμέτρου 9 mm για τους ενήλικες άνδρες και 8 mm για τις γυναίκες, αλλά υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις από τον κανόνα αυτό ανάλογα με την σωματική διάπλαση του ατόμου.  Υπάρχει ένας αριθμός διαφορετικών τύπων σωλήνων ενδοβρογχικού διπλού αυλού Αυτοί οι σωλήνες επιτρέπουν στο άτομο να αερίζονται και οι δύο πνεύμονες, ή είτε ο ένας πνεύμονας ανεξάρτητα από τον άλλο  κατά τη διάρκεια της χειρουργικής θώρακος «θωρακισμένοι» ενδοτραχειακοί σωλήνες από σιλικόνη ενισχυμένοι με σύρμα είναι πολύ πιο ευέλικτοι από ό, τι οι σωλήνες από πολυβινυλοχλωρίδιο, όμως είναι δύσκολο να συμπιεστούν

Η ενδοτραχειακή διασωλήνωση -Ετοιμάζεται ο ενδοτραχειακός σωλήνας, ελέγχεται η σωστή λειτουργία του αεροθαλάμου και του λαρυγγοσκοπίου και επαλείφεται το κατώτερο τριτημόριο του σωλήνα με αλοιφή ξυλοκαϊνης. -Διανοίγεται το στόμα του ασθενούς με το δεξί χέρι και εισάγεται το λαρυγγοσκόπιο με το αριστερό στην δεξιά πλευρά της στοματικής κοιλότητας, έτσι ώστε να απωθείται η γλώσσα προς τα αριστερά. -Η λάμα του λαρυγγοσκοπίου προωθείται μέχρι την αύλακα που βρίσκεται μεταξύ γλώσσας και επιγλωττίδας. Στη συνέχεια το λαρυγγοσκόπιο απωθείται προς τα άνω κι εμπρός προκειμένου να ανυψωθεί η βάση της γλώσσας και η επιγλωτίδα και να γίνει ορατός ο λάρυγγας. Προσοχή, απαιτείται αν το λαρυγγοσκόπιο χρησιμοποιηθεί σαν μοχλός και τα δόντια της άνω γνάθου σαν υπομόχλιο, οπότε δεν επιτυγχάνεται η σωστή θέση για διασωλήνωση και υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν τα δόντια του ασθενούς. -Μετά την αποκάλυψη του λάρυγγα και κρατώντας πάντα το λαρυγγοσκόπιο με το αριστερό χέρι, εισάγετε με ελαφρές κινήσεις τον ενδοτραχειακό σωλήνα με το δεξί χέρι και τον προωθείτε με οδηγό την λάμα του λαρυγγοσκοπίου κάτω από την επιγλωττίδα και μέσω των φωνητικών χορδών, μέχρι να περάσει το εγγύς άκρο του αεροθαλάμου κάτω από τις φωνητικές χορδές.

Η ενδοτραχειακή διασωλήνωση -Στη συνέχεια φουσκώνετε τον αεροθάλαμο που αποφράσσει αεροστεγώς την περιοχή της τραχείας γύρω από τον ενδοτραχειακό σωλήνα και αφαιρείτε το λαρυγγοσκόπιο. -Συνδέετε το σωλήνα με μία AMBU και κάνετε τεχνητές αναπνοές προκειμένου να επιβεβαιωθεί με επισκόπηση και ακρόαση και των 2 ημιθωρακίων η σωστή θέση του σωλήνα, δεδομένου ότι εάν προωθηθεί υπερβολικά γίνεται εκλεκτική διασωλήνωση και αερισμός του ενός πνεύμονα. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να ακροάζεστε συστηματικά και τον στόμαχο, για το ενδεχόμενο να βρίσκεται ο σωλήνας μέσα στον οισοφάγο. -Στη συνέχεια συνδέεται ο σωλήνας με συσκευή AMBU ή με αναπνευστήρα και ξεκινά η τεχνητή αναπνοή, ενώ στερεώνεται με ασφαλή τρόπο ο σωλήνας στη σωστή θέση. Η ύπαρξη ενδοτραχειακού σωλήνα με αεροθάλαμο επιτρέπει τον χωρίς απώλειες αερισμό των πνευμόνων του πάσχοντος με τον απαιτούμενο όγκο και με υψηλές ποσότητες οξυγόνου, αλλά και προφυλάσσει από την είσοδο αέρα στον στόμαχο κατά την τεχνητή αναπνοή και από την εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου αίματος κ.ά

Η ενδοτραχειακή διασωλήνωση Η επιβεβαίωση της τοποθέτησης τραχειοσωλήνα απαιτεί την άμεση οπτική επισκόπηση ότι το άκρο του σωλήνα περνά μέσα από την γλωττίδα ή έμμεση οπτικοποίηση του τραχειοσωλήνα μέσα στην τραχεία χρησιμοποιώντας μια συσκευή, όπως ένα βρογχοσκόπιο. Με ένα σωστά τοποθετημένο τραχειοσωλήνα, ίσοι διμερείς ήχοι αναπνοής ακούγονται κατά την ακρόαση του θώρακα με ένα στηθοσκόπιο και χωρίς ήχο κατά την ακρόαση στην περιοχή πάνω από το στομάχι. Ίση διμερής άνοδος και η πτώση του θωρακικού τοιχώματος θα είναι εμφανείς με τον  αερισμό. Μια μικρή ποσότητα υδρατμών θα είναι επίσης εμφανής μέσα στον αυλό του σωλήνα με κάθε εκπνοή και δεν θα υπάρχει γαστρικό περιεχόμενο στον τραχειοσωλήνα. Η καπνογραφία είναι  ο χρυσός κανόνας για την επιβεβαίωση της τοποθέτησης του σωλήνα εντός της τραχείας. Η καπνογραφία είναι η μέτρηση και καταγραφή της συγκέντρωσης ή της μερικής πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα (CO2). Συνήθως, μετράται με ένα σένσορα που τοποθετείται στη μύτη του εξεταζόμενου (εκπνεόμενο CO2) ή στο δάκτυλο του (διαδερμικό CO2). Το περιφερικό άκρο ενός σωστά τοποθετημένου τραχειοσωλήνα θα βρίσκεται μέσα τραχεία, κατά προσέγγιση 2 cm πάνω από το διχασμό της τρόπιδας και αυτό μπορεί να επιβεβαιωθεί με ακτινογραφία θώρακος. Εάν έχει εισαχθεί πολύ βαθιά μέσα στην τραχεία (πέρα από την τρόπιδα), η άκρη του τραχειοσωλήνα είναι πιθανό να είναι εντός του ενός βρόγχου. Σε αυτήν την περίπτωση, ο αριστερός πνεύμονας μπορεί να μην είναι σε θέση να συμμετέχει στον αερισμό, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη περιεκτικότητα οξυγόνου λόγω αναντιστοιχίας αερισμού / αιμάτωσης.  .

Επιπλοκές κατά τη διασωλήνωση Τραυματισμός κατά την τοποθέτηση Οι χειρισμοί κατά τη διασωλήνωση μπορεί να τραυματίσουν τα χείλη, τα δόντια, τη μύτη, τον φάρυγγα, τον λάρυγγα ή τον αυχένα, ενώ σε μεγάλο ποσοστό ασθενών που διασωληνώνονται από τη μύτη προκαλείται ρινορραγία. Τραυματισμός στο στόμα, εξαγωγή δοντιών και εξάρθρωση της γνάθου, αλλά και τραυματισμός της τρόπιδας μπορεί να προκληθούν από τη χρήση του λαρυγγοσκοπίου με σχετική βία. Η χρόνια παραμονή του τραχειοσωλήνα και η πίεση που ασκεί ο αεροθάλαμος στον βλεννογόνο της τραχείας ενδέχεται να προκαλέσουν έλκη, ανάπτυξη κοκκιώδους ιστού, ισχαιμία και τραχειοοισοφαγικό συρίγγιο. Αμφοτερόπλευρη παράλυση των φωνητικών χορδών και εξάρθρωση του αρυταινοειδούς χόνδρου μπορεί να εμφανιστούν ως βραχνάδα μετά την αποδιασωλήνωση ή ως απόφραξη του ανώτερου αεραγωγού.

Επιπλοκές κατά τη διασωλήνωση Υποξυγοναιμία Λόγω της διακοπής χορήγησης οξυγόνου κατά τη διάρκεια της διασωλήνωσης, εμφανίζεται ο κίνδυνος υποξυγοναιμίας. Για την αποφυγή του, πρέπει να εφαρμόζεται η προοξυγόνωση του ασθενή και οι προσπάθειες δια- σωλήνωσης δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 30 s. Για την παρακολούθηση της οξυγόνωσης είναι χρήσιμη η συνεχής παλμική οξυμετρία. Εισρόφηση γαστρικών υγρών Ο ερεθισμός του στοματοφάρυγγα συχνά προκαλεί έμετο, ιδιαίτερα σε περίπτωση πλήρους στομάχου ή διάτα- σης με αέρα. Για τη μείωση αυτού του κινδύνου, πιέζουμε ήπια τον κρικοειδή χόνδρο, ώστε να εμποδίσουμε την είσοδο αέρα στο στομάχι (χειρισμός Sellick) από τη στιγμή που αρχίζει ο αερισμός με ασκό και μάσκα.

Επιπλοκές κατά τη διασωλήνωση Διασωλήνωση του κύριου δεξιού βρόγχου Στις επείγουσες καταστάσεις υπάρχει μια τάση να προωθείται ο τραχειοσωλήνας πέρα από την τρόπιδα. Στο 90 % αυτών των περιπτώσεων, ο σωλήνας εισέρχεται στον δεξιό κύριο βρόγχο. Κάποιες φορές αυτή η τάση χρησιμοποιείται για τη σκόπιμη απομόνωση των πνευμόνων, όταν αντιμετωπίζονται καταστάσεις όπως η μαζική αιμόπτυση που προέρχεται από σημείο περιφερικότερα από την τρόπιδα. Ο υποαεριζόμενος αριστερός πνεύμονας, καθώς και ο δεξιός άνω λοβός συμπίπτουν γρήγορα και ατελεκτατούν. Για την πρόληψη αυτής της κατάστασης, ο σωλήνας δεν πρέπει να προωθείται πλέον των 2,5-5 cm μετά το σημείο όπου ο αεροθάλαμος περνά τις φωνητικές χορδές. Η απόσταση ανάμεσα στους πρόσθιους τομείς και την τρόπιδα εξαρτάται από το ύψος του ατόμου και είναι 28 cm για έναν μέσο άντρα και 24 cm για μια μέση γυναίκα. Γενικά, η καθήλωση του σωλήνα στα χείλη, 23-24 cm (για τον άντρα) και 21-22 cm (για τη γυναίκα) για έναν μέσης διάπλασης ασθενή, είναι περίπου η σωστή θέση. Η σωστή θέση του άκρου του σωλήνα ελέγχεται με την ακτινογραφία θώρακα.

Επιπλοκές κατά τη διασωλήνωση Αντανακλαστικό κλείσιμο της γλωττίδας και λαρυγγόσπασμος Το αντανακλαστικό κλείσιμο της γλωττίδας και ο πραγματικός λαρυγγόσπασμος εμποδίζουν την είσοδο του τραχειοσωλήνα και δυσκολεύουν σοβαρά τον αυτόματο αερισμό. Για την πρόληψη του φαινομένου, είναι χρήσιμη η χορήγηση τοπικού ή i.v. αναισθητικού (π.χ., λιδοκαΐνη 4 % ή ενδοφλέβια 1-2 mg/kg). Σε εμφάνιση του φαινομένου, αποφεύγεται η προσπάθεια βίαιης διασωλήνωσης και γίνεται μυοχάλαση. Βρογχόσπασμος Κατά την τοποθέτηση του σωλήνα συχνά ερεθίζονται ευαίσθητοι υποδοχείς, πυροδοτώντας βήχα και λαρυγγό- σπασμο. Μετά το τέλος της διαδικασίας και εφόσον το άκρο του τραχειοσωλήνα δεν ερεθίζει την τρόπιδα, αυτοί οι υποδοχείς παύουν να διεγείρονται. Αν ο βήχας επιμένει, η εφάπαξ ενδοτραχειακή έγχυση λιδοκαΐνης μπορεί να προσφέρει βοήθεια, ενώ για τον λαρυγγόσπασμο χορηγούνται εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά

Διασωλήνωση νεογνών & βρεφών- παιδιών Η σωστή διάμετρος του σωλήνα είναι εκείνη που οδηγεί σε μια μικρή διαρροή σε πίεση περίπου 25 cm νερού. Η κατάλληλη εσωτερική διάμετρος για τον ενδοτραχειακό σωλήνα υπολογίζεται να είναι περίπου η ίδια διάμετρος με το μικρό δάκτυλο του παιδιού.  Το κατάλληλο μήκος για το τραχειοσωλήνα μπορεί να εκτιμηθεί με τον διπλασιασμό της απόστασης από τη γωνία του στόματος του παιδιού στο κανάλι του αυτιού. Για πρόωρα βρέφη 2,5 mm σωλήνας σε διάμετρο, είναι ένα κατάλληλο μέγεθος για τη διασωλήνωση της τραχείας. Για τα βρέφη με φυσιολογική ηλικία κύησης, 3 mm  εσωτερική διάμετρος  σωλήνας είναι ένα κατάλληλο μέγεθος. Για φυσιολογικά παιδιά ηλικίας 1 έτους και άνω, η εσωτερική διάμετρος του σωλήνα σε mm είναι (ηλικία του ασθενούς σε έτη + 16) / 4, ενώ το κατάλληλο βάθος εισαγωγής σε cm είναι 12 + (ηλικία του ασθενούς σε έτη / 2).  Σε νεογνά οξυγόνο ελεύθερης ροής χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια της διασωλήνωσης αν και κάποιες μελέτες, δείχνουν ότι δεν είναι απαραίτητο.

Ρινοτραχειακοί σωλήνες Το μικρότερο εύρος των ρινοτραχειακών σωλήνων είναι δύσκολο να τοποθετηθούν, ενώ προκαλούν πόνο και κακώσεις στις ρινικές κόγχες Κατασκευασμένοι από ελαστική σιλικόνη Χρίση __ τυφλή ρινοτραχειακή διασωλήνωση με διατήρηση της αυτόματης αναπνοής (ρινοτραχειακή διαδικασία, ένας ενδοτραχειακός σωλήνας μικρής διαμέτρου διέρχεται μέσω της μύτης εντός της τραχείας.) Η εισαγωγή τους σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται βίαια και πάντοτε πρέπει να προηγείται δοκιμή της βατότητας με ρινοφαρυγγικό αεραγωγό που έχει λιπανθεί καλά. Αντενδείξεις για ρινική διασωλήνωση αποτελούν οι διαταραχές πήξης, οι στενοί ή δύσμορφοι ρώθωνες και οι ρινικοί πολύποδες

Ρινική διασωλήνωση Τραχειλικη διασωλήνωση Διατήρηση αεραγωγου

λαρυγγοσκόπια με οπτικές ίνες  λαρυγγοσκόπια με οπτικές ίνες Τα λαρυγγοσκόπια με οπτικές ίνες σε αντίθεση με τα συμβατικά λαρυγγοσκόπια,  επιτρέπουν στον ιατρό να επισκοπεί έμμεσα το λάρυγγα. Αυτό παρέχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε περιπτώσεις όπου ο χειριστής πρέπει να δει  την επιγλωττίδα, και τις δύσκολες διασωληνώσεις. Τα βιντεολαρυγγοσκόπια είναι εξειδικευμένα λαρυγγοσκόπια οπτικών ινών που χρησιμοποιούν έναν  ψηφιακό αισθητήρα με βιντεοκάμερα για να επιτρέπει στο χειριστή να βλέπει την επιγλωττίδα και τον λάρυγγα σε μια οθόνη βίντεο

Δύσκολη διασωλήνωση με Εύκαμπτο ινοπτικό ενδοσκόπιο

Ινοπτικο λαρυγγοσκοπιο Δύσκολη διασωλήνωση Ινοπτικο λαρυγγοσκοπιο Διασωληνωση ινοπτικα

Ρινοφαρυγγικοί αεραγωγοί Πρόκειται για κεκαμμένους, σχετικά συμπιεστούς σωλήνες που είναι διαθέσιμοι σε διάφορες διαμέτρους και μήκη. Τοποθετούνται με τη χρήση λιπαντικού από τη μύτη έως τον φάρυγγα, αλλά δεν πρέπει ποτέ να φτάνουν στη γλωττίδα. Μέσω αυτών είναι δυνατόν να απομακρυνθούν οι εκκρίσεις από τον υποφάρυγγα ή να διευκολυνθεί η είσοδος ενός τραχειοβρογχικού καθετήρα για την αναρρόφηση των εκκρίσεων. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι σε ασθενείς μετά την αποσωλήνωση, όταν η κατάποση των στοματοφαρυγγικών εκκρίσεων και ο βήχας δεν έχουν αποκατασταθεί πλήρως. Σε σχέση με τους στοματοφαρυγγικούς αεραγωγούς είναι λιγότερο ερεθι- στικοί και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ασθενείς με συνείδηση

Λαρυγγική μασκα (LMA) Η λαρυγγική μάσκα, η οποία περιλαμβάνεται στο πρωτόκολλο αντιμετώπισης δύσκολου αεραγωγού, επινοήθηκε με στόχο να τοποθετείται στον φάρυγγα χωρίς άμεση όραση, και να επιτρέπει ικανοποιητικό αερισμό και σχετική απομόνωση των πνευμόνων από τον οισοφάγο Η τεχνική της τοποθέτησής της διδάσκεται εύκολα και μπορεί να εκτελεστεί χωρίς βαθιά αναισθησία Σε περιπτώσεις δύσκολης διασωλήνωσης, διαμέσου της λαρυγγικής μάσκας δίνεται η δυνατότητα προώθησης ειδικού τραχειοσωλήνα με μεγάλη πιθανότητα καθοδήγησής του προς την τραχεία Η λαρυγγική μάσκα δεν προσφέρει προστασία από την εισρόφηση,

Διασωληνωση με λαρυγγικη μασκα

Κρικοθυρεοτομή Είναι μια τομή που γίνεται μέσω του δέρματος και της κρικοθυρεοειδούς μεμβράνης για τη δημιουργία ενός αεραγωγού κατά τη διάρκεια ορισμένων απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων, όπως η απόφραξη των αεραγωγών από ένα ξένο σώμα, το αγγειοοίδημα, ή τα μαζικά τραύματα στο πρόσωπο. Η κρικοθυρεοτομή σχεδόν πάντα εκτελείταιται ως έσχατη λύση σε περιπτώσεις όπου η στοματοτραχειακή ή η ρινοτραχειακή διασωλήνωση είναι αδύνατη ή αντενδείκνυται. Η κρικοθυρεοτομή είναι ευκολότερη και ταχύτερη  από την τραχειοτομή, δεν απαιτεί χειρισμό της αυχενικής μοίρας και σχετίζεται με λιγότερες επιπλοκές.  Ο ευκολότερος τρόπος για την εκτέλεση αυτής της τεχνικής είναι η κρικοθυρεοτομή στην οποία χρησιμοποιείται ένας μεγάλου διαμετρήματος ενδοφλέβιος καθετήρας για τη διάτρηση της μεμβράνης του κρικοθυρεοειδή. Οξυγόνο μπορεί τότε να χορηγηθεί μέσω αυτού του καθετήρα. Η κρικοθυρεοτομή μπορεί να παρέχει επαρκή οξυγόνωση, αλλά η μικρή διάμετρος του καθετήρα είναι ανεπαρκής για την αποβολή του διοξειδίου του άνθρακα.  Ένας ενδοτραχειακός σωλήνας 5 έως 6 mm ή σωλήνας τραχειοστομίας μπορεί να εισαχθεί μέσω μιας μεγαλύτερης τομής.  Το σύρμα (Seldinger) για διαστολή, ή ένας καθετήρας από πολυβινυλοχλωρίδιο μπορεί να εισαχθεί μέσω της κρικοθυρεοειδούς μεμβράνης. 

ΤΡΑΧΕΙΟΣΤΟΜΙΑ  ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΡΑΧΕΙΟΣΤΟΜΙΑΣ ● Η εξασφάλιση ανοικτής αεροφόρου οδού για διευκόλυνση της αναπνοής. ● Η παροχή δυνατότητας αναρρόφησης βρογχικών εκκρίσεων. ● Η πρόληψη εισρόφησης στοματικών και γαστρικών εκκρίσεων σε κωματώδεις καταστάσεις, τεχνητή διατροφή κ.α. ● Η μακροχρόνια χρήση μηχανικού αερισμού. 

Τραχειοτομή Τραχειοστομία ονομάζεται η εγχειρητική διάνοιξη της τραχείας και η τοποθέτηση ειδικού σωλήνα εντός αυτής, με σκοπό τον αερισμό του ασθενούς, παρακάμπτοντας την ανώτερη αναπνευστική οδό Η τραχειοτομή είναι μια τομή στο μπροστινό μέρος του λαιμού και απευθείας τοποθετείται αεραγωγός μέσω μιας τομής στην τραχεία. Το προκύπτον άνοιγμα μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας ανεξάρτητος αεραγωγός ή σαν μία θέση για να εισαχθεί ένας τραχειοσωλήνας. Αυτός ο σωλήνας επιτρέπει σε ένα άτομο να αναπνέει χωρίς τη χρήση της μύτης ή του στόματος. Το άνοιγμα μπορεί να γίνει με ένα χειρουργικό νυστέρι ή μία βελόνα (χειρουργική ή διαδερμική τεχνική αντίστοιχα). Για να περιοριστεί ο κίνδυνος βλάβης στα νεύρα λαρυγγικού, η τραχειοτομή εκτελείται όσο υψηλότερα στην τραχεία γίνεται.  Εάν μόνο ένα από αυτά τα νεύρα τρωθεί, η φωνή του ασθενούς ενδέχεται να αμβλυνθεί (δυσφωνία) και αν και τα δύο από τα νεύρα έχουν υποστεί βλάβη, ο ασθενής θα έχει αφωνία. Στην οξεία φάση, οι ενδείξεις για τραχειοτομή είναι παρόμοιες με εκείνες της κρικοθυρεοτομής

ΤΡΑΧΕΙΟΣΤΟΜΙΑ Αποκάλυψη της τραχείας Γίνεται εγκάρσια τομή μήκους 5-6 εκατοστά δύο δάκτυλα πάνω από τη σφαγιτιδική εντομή. Αποκάλυψη της τραχείας Στο άνοιγμα που δημιουργείται, εισάγεται η βελόνα με τη σύριγγα, στην οποία υπάρχει φυσιολογικός ορός και αναρροφάται αέρας. Με την παρέμβαση αυτή επιβεβαιώνεται η σωστή θέση που θα τοποθετηθεί το τραχειόστομο. Κατόπιν, αφαιρείται η σύριγγα και μέσα από τη βελόνη που παραμένει στη θέση της, εισάγεται ο συρμάτινος οδηγός. Στον οδηγό εφαρμόζεται ο διαστολέας, με σκοπό τη διάνοιξη του ανοίγματος που δημιουργήθηκε. Όταν αφαιρεθεί ο διαστολέας, πάνω από τον οδηγό περνάει ο τραχειοσωλήνας. Η διαδικασία ολοκληρώνεται με τη χορήγηση αέρα στο cuff, τη στερέωση του τραχειοσωλήνα με ράμμα και την εφαρμογή ταινίας περίδεσης (φακαρόλα, γάζα ή ειδική ταινία τραχειοσωλήνα).

Ταξινόμηση I II III IV V VI E Κατηγορία κατά ASA Ταξινόμηση I Υποψήφιος για επέμβαση φυσιολογικός, υγιής II Ασθενής με ήπια συστηματική νόσο   III Ασθενής με μετρίου έως σοβαρού βαθμού συστηματική νόσο που προκαλεί μετρίου βαθμού περιορισμό της φυσιολογικής δραστηριότητας IV Ασθενής με συστηματική νόσο απειλητική για τη ζωή που προκαλεί λειτουργική αναπηρία V Ετοιμοθάνατος ασθενής που δεν αναμένεται να επιβιώσει 24h με ή χωρίς χειρουργείο VI Εγκεφαλικά νεκρός, δότης οργάνων προς μεταμόσχευση E Αν η επέμβαση είναι επείγουσα, η φυσική κατάσταση συνοδεύεται από το «Ε»