Το καμάρι μου έχει δυσλεξία ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΔΟΧΩΡΙΟΥ Κεραμιδά Μαριάνθη Καραγιαννούδη Αγγέλα
Οι γονείς που έχουν δυσλεκτικά παιδιά οφείλουν να τα βοηθήσουν εφαρμόζοντας τις παρακάτω στρατηγικές:
Να βοηθούν το παιδί τους να συναναστρέφεται με άτομα που το καταλαβαίνουν καλύτερα και όχι μ’ αυτά που το πειράζουν και το κοροϊδεύουν. Να περιορίσουν τις καταστάσεις που του δημιουργούν πρόβλημα και να το βοηθήσουν να προετοιμάζεται κατάλληλα, ώστε να ανταπεξέλθει σε κάθε δυσκολία.
Να το μάθουν να βοηθά τους άλλους Να το μάθουν να βοηθά τους άλλους. Με αυτή τη στρατηγική θα κατανοήσει ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Δεν αποτελεί το ίδιο εξαίρεση, με τη δυσλεξία που έχει. Να βοηθούν το παιδί τους ν’ αντιμετωπίζει τα τυχόν λάθη του με χιούμορ. Έτσι το παιδί θα είναι πάντα ευδιάθετο.
Να δώσουν στο παιδί τους την ευκαιρία να γνωρίσει την επιτυχία και να κερδίσει το θαυμασμό των άλλων, βοηθώντας το ν’ ασχολείται με έναν τομέα π.χ. αθλητισμό, τέχνες κ.α. που τα καταφέρνει. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιο χάρισμα. Να του βρουν μια διέξοδο να εκφράζει το θυμό του.
Να προετοιμάσουν το παιδί τους ν’ αντιμετωπίζει σκληρούς ανθρώπους που θα συναντήσει στη ζωή του, που δεν θα το καταλαβαίνουν και θα το συμπεριφερθούν με αγένεια. Η στάση των άλλων δεν πρέπει να βρίσκεται εμπόδιο στο δρόμο του. Να δίνουν στο παιδί τους ευθύνες που μπορεί να διαχειριστεί για να ενισχυθεί η αυτοεκτίμησή του, όπως να φροντίζει τα κατοικίδια του σπιτιού, να βγάζει τα πιάτα απ’ το πλυντήριο και όχι περίπλοκες δουλειές.
Να του αφιερώνουν χρόνο δείχνοντας πως είναι πάντοτε στο πλευρό του. Να μιλούν και να συνεργάζονται με τους δασκάλους του παιδιού τους. Να του δείξουν με κάθε τρόπο την εμπιστοσύνη τους.
Να του μάθουν να είναι περήφανο γι’ αυτό που κάνει καλά Να του μάθουν να είναι περήφανο γι’ αυτό που κάνει καλά. Το δυσλεκτικό παιδί χρειάζεται να βρει έναν τομέα, όπου μπορεί να επιτύχει ή να διακριθεί. Να το βοηθήσουν να έρθει σε επαφή με παιδιά που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Έτσι θα αισθανθεί ότι δεν είναι μόνο.
Οι τεχνικές αυτές βοηθούν σε μια πιο ουσιαστική σχέση των γονιών με το δυσλεκτικό παιδί τους. Χρειάζεται καθοδήγηση, ενθάρρυνση , υποστήριξη και οπωσδήποτε αυτονομία. Η δουλειά του γονιού είναι δύσκολη εξαντλητική και μερικές φορές χρονοβόρα. Όμως με το πέρασμα του χρόνου το δυσλεκτικό παιδί θα έχει στη διάθεσή του όλο και περισσότερα «εργαλεία» για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που συναντά καθημερινά στη ζωή του.