«Παιδική Συναυλία» Οι φωτισμοί και τα χρώματα του πίνακα "περιλούζουν" έξι παιδικές μορφές και μία νεαρή κοπέλα, που πιθανόν είναι η μητέρα του μικρότερου ή ίσως και όλων τους. Τα τέσσερα αγόρια παίζουν ξυπόλυτα μουσική, δίνουν δηλαδή συναυλία. Ο πρώτος καθιστός σε ξύλινη καρέκλα παίζει τύμπανο, ο δεύτερος φυσάει δυνατά τη σάλπιγγα, ο τρίτος κάθεται σε ξύλινο πάγκο και φαίνεται να παίζει μάλλον φυσαρμόνικα. Τέλος, υπάρχει ένας τέταρτος "μουσικός" που στέκεται λίγο παράμερα και φυσάει με δύναμη όχι αληθινό όργανο, αλλά ένα ποτιστήρι. Οι ακροατές είναι γυναίκες. Ένα όμορφο ξανθό κοριτσάκι κάθεται μπροστά στο κεντρικό παράθυρο και ακούει, η νεαρή μητέρα ακούει επίσης καθιστή μπροστά στο αριστερό παράθυρο, κρατώντας το μικρότερο κοριτσάκι που φοράει ένα ροδί φόρεμα και απλώνει χαρούμενο τα χέρια του προς τους μουσικούς. Μία εικόνα οικογενειακής θαλπωρής και χαράς, αν δεχθούμε ότι όλα τα πρόσωπα ή κάποια ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Η εικόνα αποτυπώνει με χάρη, τρυφερότητα και χιούμορ μία σκηνή του καθημερινού οικογενειακού βίου απλών ανθρώπων. Το θέμα του πίνακα είναι σύνηθες για τη θεματογραφία των έργων του Ιακωβίδη. Οι ηθογραφικές οικογενειακές σκηνές με πρωταγωνιστές μικρά χαριτωμένα, ζαβολιάρικα παιδιά με μητέρα ή τη γιαγιά και παππού ανήκουν στα αγαπημένα θέματα του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου. Οι πίνακες μ' αυτά τα θέματα εμφανίζονται από τη δεκαετία του 1880 και καλύπτουν μία εικοσαετία έως το 1900, όταν έρχεται από το Μόναχο στην Ελλάδα.
«Τα πρώτα βήματα» Οι ηθογραφικές σκηνές της οικογενειακής ζωής με τα χαμογελαστά παιδιά χαρακτηρίζουν το έργο του Γεώργιου Ιακωβίδη. Ζωγράφισε αυτόν τον πίνακα γύρω στα 1889, αφήνοντας το φως να διεισδύσει στο δωμάτιο, τονίζοντας με ακρίβεια την έκφραση κάθε μορφής και παράλληλα την αίσθηση του χώρου. Θυμηθείτε, υπήρξε ο πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και ταυτόχρονα καθηγητής της Καλών Τεχνών».
«Τουαλέτα» Απεικονίζει μία νεαρή γυναίκα, ντυμένη με παραδοσιακή ενδυμασία, να στέκεται μπροστά στον καθρέπτη και να βάζει το σκουλαρίκι της. Απηχεί, ασφαλώς την τάση του οριενταλισμού στην ελληνική ηθογραφία. O Γιώργος Ιακωβίδης συνηθίζει να απεικονίζει ανατολίτικα θέματα ή θέματα με έντονο ανατολικό χαρακτήρα. Στον πίνακα αυτό ο ανατολικός χαρακτήρας προσδίδεται από την παραδοσιακή ενδυμασία που φορά η νεαρή Ελληνίδα. Προσέξτε τις λεπτομέρειες της ενδυμασίας και των κοσμημάτων. Πρόκειται για προσωπογραφία μίας κοπέλας ανώτερης κοινωνικής τάξης.
«Μητρική Στοργή» Οι παρακάτω πίνακες αποτελούν δείγμα τυπικής αστικής προσωπογραφίας. Μητέρες και παιδιά "ποζάρουν" για να τους ζωγραφίσει ο καλλιτέχνης, κοιτάζοντας με το "ακίνητο" βλέμμα τους πέρα μακριά, στο κενό. Η αυστηρότητα και η ψυχρότητα του ακαδημαϊκού ρεαλισμού χαρακτηρίζει τις προσωπογραφίες των μητέρων με τα παιδιά τους. Ο Ιακωβίδης έχει απεικονίσει με άκρως επιμελημένη φροντίδα την ενδυμασία των προσώπων.
«Η αγαπημένη της γιαγιάς» Το έργο απεικονίζει μια γιαγιά, που καθισμένη δίπλα σε ένα τραπέζι έχει στα γόνατά της το μικρό της εγγόνι. Μπροστά της κρατά ένα μεγάλο πιάτο, από το οποίο το παιδί προσπαθεί να πάρει φρούτα. Η σκηνή διαδραματίζεται σε ένα δωμάτιο λουσμένο στο φως. Με ένα εξαίρετο παιχνίδι φωτός και σκιάς τονίζονται τα χαρακτηριστικά του προσώπου και τα σκαμμένα από τον χρόνο χέρια της γιαγιάς, που χαμογελαστή παρακολουθεί το εγγόνι της, ενώ το παιδί λάμπει ολόκληρο λουσμένο στο άπλετο φως που έχει κατακλύσει το δωμάτιο.
Την εργασία έκαναν οι μαθητές: Γιαννιός Ιγνάτης Κοντέλλη Κλεονίκη Κουρής Βασίλης Μανωλά Γαβριέλα Του τμήματος Α’ Οικονομίας.