Η μεσογειακή φώκια Μονάχους Μονάχους Κ. Α. Ρ. Ε3 Η μεσογειακή φώκια Μονάχους Μονάχους Κ. Α. Ρ. Ε3

Γεια σας! Θα σας παρουσιάσω την εργασία: φώκια Μονάχους Μονάχους

Φώκια Μονάχους – Μονάχους (Phocidae Monachus -monachus) Ταξινόμηση Βασίλειο:       Ζώα (Animalia) Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata) Ομοταξία:      Θηλαστικά (Mammalia) Τάξη:             Σαρκοφάγα (Carnivora) Υποτάξη:       Πτερυγιόποδα (Pinnipedia) Οικογένεια:   Φωκίδες (Phocidae) Γένος:           Monachus Είδος:           M. monachus Διώνυμο:     Monachus monachus

Γενικές πληροφορίες Φώκια είναι γενική κοινή ονομασία υδρόβιων Σαρκοφάγων Πτερυγιόποδων Θηλαστικών, με παγκόσμια εξάπλωση της οικογένειας Phocidae που συγκροτείτε από 13 γένη και 18 είδη. Η μεσογειακή φώκια Μονάχου Μονάχου είναι το ένα από τα δύο είδη φώκιας μοναχού της οικογένειας των Φωκίων. Αποικία μεσογειακής φώκιας στο Λευκό Ακρωτήριο το 1945

Περιοχή εξάπλωσης της μεσογειακής φώκιας Με πληθυσμό μικρότερο από 600 άτομα θεωρείται ένα από τα σπανιότερα θηλαστικά της Ευρώπης και απειλείται άμεσα με εξαφάνιση. Στις αρχές του αιώνα η μοναδική φώκια της Μεσογείου υπήρχε σε όλη τη Μεσόγειο και τις ακτές του Μαρόκου και της Μαυριτανίας. Παγκόσμια εξάπλωση της Μεσογειακής Φώκιας

Εξάπλωσης της μεσογειακής φώκιας στην Ελλάδα Σήμερα έχει περιοριστεί στις ελληνικές θάλασσες, όπου καταφεύγει σε απρόσιτες παραλίες και σπηλαία, σε ολιγομελές ομάδες. Οι σημαντικότεροι ελληνικοί πληθυσμοί της μεσογειακής φώκιας εντοπίζονται στις Βόρειες Σποράδες, στο Ανατολικό Αιγαίου και στις ακτές της Μικράς Ασίας. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι στην περιοχή του Αιγαίου ζουν περίπου 350 φώκιες.

Χαρακτηριστικά Πρόκειται για αμφίβια ζώα, εφόσον αναπαράγονται στην ξηρά, ενώ αναζητούν την τροφή τους στο νερό. Εξαιρετικές κολυμβήτριες καταδύονται σε μεγάλα βάθη (έως 250 μέτρα) και μπορούν να παραμένουν κάτω από την επιφάνια για 20 – 30 λεπτά.

Προσαρμοστικά χαρακτηριστικά Ειδικά προσαρμοστικά χαρακτηριστικά, όπως το υδροδυναμικό σχήμα του σώματος, η απουσία πτερυγίων στα αυτιά, το κοντό, λείο τρίχωμα, ο μετασχηματισμός των 4 άκρων, και το παχύ, θερμομονωτικό στρώμα υποδόριου λίπους, διευκολύνουν την υδρόβια διαβίωση. Κολυμπούν με τη βοήθεια των πίσω άκρων, ενώ στην ξηρά μετακινούνται έρποντας. Παρ’ όλα αυτά, είναι αρκετά ευκίνητες στην στεριά.

Σωματικά χαρακτηριστικά Το μήκος των ενήλικων ζώων κυμαίνεται μεταξύ 2 - 3,5 μέτρα, ενώ το βάρος τους φθάνει έως και τα 350 κιλά, με τα θηλυκά να είναι λίγο μικρότερα από τα αρσενικά. Το σώμα τους καλύπτεται από στιλπνό τρίχωμα και κοντό, κοντύτερο από των υπολοίπων πτερυγιόποδων. Tο χρώμα τους ποικίλλει από ανοιχτό γκρίζο και μπεζ μέχρι σκούρο καφέ και μαύρο, πολλές φορές διάστικτο και με ανοιχτόχρωμα σημεία στον αυχένα, τον λαιμό και την κοιλιά που είναι ιδιαίτερα εμφανή στα πολύ σκούρα και μαύρα ζώα. Φώκια κοντά στη Σέριφο. Φωτογραφήθηκε το 2007

Τρόπος ζωής Οι μεσογειακές φώκιες ζουν μέχρι και 45 χρόνια, αν και ο μέσος όρος είναι γύρω στα 20, ενώ η σεξουαλική ωριμότητα ξεκινά στον 5ο με 6ο χρόνο στα αρσενικά και στον 3ο με 4ο χρόνο στα θηλυκά. Τα θηλυκά γεννούν κάθε 2 χρόνια, ύστερα από κύηση 9 με 10 μηνών, και πάντα στην στεριά, συνήθως ένα μικρό, σπανιότερα δύο. Το νεογέννητο έχει μήκος περίπου 1 μέτρο, ζυγίζει γύρω στα 15 κιλά, με μαύρο τρίχωμα, και είναι ήδη ικανό να κολυμπήσει. Ο θηλασμός κρατάει περίπου τρεις μήνες και μετά αρχίζει σιγά-σιγά να κυνηγά και να βρίσκει την τροφή του. Το νεογνό αναπτύσσεται ταχύτατα, χάρη στο θρεπτικό γάλα της μητέρας του, που έχει περιεκτικότητα σε λίπους ως 50%, εγκαταλείπει τους γονείς του και είναι ικανό για κατάδυση σε ηλικία 2 – 4 εβδομάδων, μετά από την έκδυση του νεανικού τριχώματος. Νεογέννητο Φωκάκι Νεογέννητο Φωκάκι 15 ημερών Νεαρό Φωκάκι Νεαρό Φωκάκι

Αναπαραγωγή Πολύ λίγα είναι γνωστά για την αναπαραγωγή τους Αναπαραγωγή Πολύ λίγα είναι γνωστά για την αναπαραγωγή τους. Πιστεύεται πως είναι πολυγυνικές, δηλαδή ένα ενήλικο αρσενικό διατηρεί ένα χαρέμι και ζευγαρώνει με περισσότερα από ένα θηλυκά. Η γέννα λαμβάνει χώρα σε απομονωμένη σπηλιά με έξοδο προς την παραλία, αν και από παλιές περιγραφές έως και τον 18ο αιώνα φαίνεται πως γεννούσαν στις ανοιχτές αμμουδιές. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη αναπαραγωγική περίοδος καθώς γεννιούνται μικρά καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Οι περισσότερες γεννήσεις όμως καταγράφονται μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου. Την ίδια περίοδο πλημμυρίζουν και συχνότερα οι σπηλιές λόγω των φθινοπωρινών καιρικών συνθηκών και θαλασσοταραχών, με αποτέλεσμα τα ποσοστά θνησιμότητας των νεογνών να είναι μεγάλα. Τα στάδια της ενηλικίωση της μεσογειακής φώκιας

Διατροφή Η μεσογειακή φώκια τρέφεται με μια ποικιλία από ψάρια, μαλάκια όπως χταπόδια και σουπιές, αλλά και δεκάποδα όπως καβούρια. Διανύουν αποστάσεις αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων και κυνηγούν σε βάθη που φθάνουν τουλάχιστον τα 70 με 80 μέτρα.

Κατοικία Σε σχέση με άλλα είδη φωκιών, η μεσογειακή φώκια μπορεί να θεωρηθεί «παράκτιο είδος», καθώς σπάνια απομακρύνεται πολύ από τις παραλίες στις οποίες ζει. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι Μεσογειακές φώκιες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν ανοιχτές παραλίες για να ξεκουράζονται και να γεννάνε. Σήμερα όμως, λόγω τις ανθρώπινης όχλησης και τις καταστροφής του φυσικού της χώρου έχει αποτραβηχτεί κυρίως σε απρόσιτες παράκτιες θαλασσινές σπηλιές. Οι σπηλιές αυτές, που μπορεί να έχουν μία ή και περισσότερες εισόδους πάνω ή και κάτω από την επιφάνεια του νερού έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι καταλήγουν σε παραλία (χερσαίο, σχετικά επίπεδο χώρο με άμμο, βότσαλα, κροκάλες είτε επίπεδο βράχο).

Οι εχθροί της μεσογειακής φώκιας Κύριοι εχθροί της μεσογειακής φώκιας στην ξηρά είναι ορισμένα Σαρκοφάγα θηλαστικά (αλεπούδες, σκύλοι) και στη θάλασσα οι καρχαρίες, ενώ σημαντικότερο εχθρός της παραμένει ο άνθρωπος, που την κυνηγάει εδώ και αιώνες για την γούνα, το δέρμα, την σάρκα και το ηπατέλαιό της, ενώ οι ψαράδες την καταδιώκουν γιατί καταστρέφει τα δίκτυά τους και τρώει την ψαριά τους. Κατεστραμμένο δίκτυο από φώκια «MOFI: Μεσογειακή Φώκια και Αλιεία: Αντιμετωπίζοντας τη σχέση αλληλεπίδρασης στις Ελληνικές θάλασσες»

Διατήρηση και προστασία στην Ελλάδα Η μεσογειακή φώκια που απαντά στις ελληνικές θάλασσες, απειλείται με εξαφάνιση και προστατεύεται με νόμους και διεθνείς συμβάσεις. Στην Ελλάδα προστατεύεται και, από το 1988, έχει ιδρυθεί το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο των Βορείων Σποράδων (ΕΘΠΑΒΣ). Η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της μεσογειακής φώκιας (MOm) σχεδίασε και έθεσε σε λειτουργία από το 1990 το Εθνικό Δίκτυο Διάσωσης και Συλλογής Πληροφοριών για τη μεσογειακή φώκια, το οποίο αποτελεί το μοναδικό Εθνικό δίκτυο για την παρακολούθηση της κατάστασης των πληθυσμών του είδους. Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου Βορείων Σποράδων (ΕΘΠΑΒΣ)

Διατήρηση και προστασία Η δραματική μείωση των πληθυσμών της, κυρίως λόγω της καταστροφής των βιοτόπων, της καταδίωξή τους από τους ψαράδες, έχει οδηγήσει σε διεθνείς κινητοποιήσεις, με θέσπιση μέτρων προστασίας και συγκρότηση ερευνητικών ομάδων και εταιρειών (όπως π.χ. Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της μεσογειακής φώκιας). Το γένος Μοναχός περιλαμβάνει δυο ακόμη είδη των υποτροπικών θαλασσών, ένα στην Νήσο Χαβάη και ένα στην Καραϊβική που έχει ήδη εξαφανιστεί. Ερευνητικές ομάδες και εταιρείες για την προστασία της μεσογειακής φώκιας

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας!