Η τέχνη στην κλασική εποχή (480 - 323 π.Χ.)

Τέχνη αρχαϊκής – κλασικής περιόδου (800-480 π.Χ.) – (480-323 π.Χ.) Κούρος της Αναβύσσου, 530 π.Χ. Ο Ερμής του Πραξιτέλη, 340 π.Χ.

ΣΤΟΧΟΙ Σε Επίπεδο Γνώσεων: Να αναγνωρίζουμε τα κυριότερα γνωρίσματα της κλασικής τέχνης. Να κατονομάζουμε τις τρεις βασικές περιόδους της και τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά τους. Να διακρίνουμε τις βασικές θεματικές της. Να διαχωρίζουμε τον όρο «κλασικός» και να τον συγκρίνουμε με τον όρο «νεοκλασικός».

ΣΤΟΧΟΙ Σε Επίπεδο Δεξιοτήτων: Να επαληθεύουμε τα σημαντικότερα γνωρίσματα της κλασικής τέχνης μέσα από την παρατήρηση γλυπτών και κτιρίων. Να επισημαίνουμε τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα κτίριο «νεοκλασικό». Σε Επίπεδο Στάσεων – Συμπεριφορών: Να εκτιμήσουμε την αξία της κλασικής τέχνης. Να θαυμάσουμε την παγκόσμια εμβέλειά της.

Ο όρος «κλασικός» Κλασικός = - με διαχρονική αξία, αναγνώριση, ισχύ, (π.χ. κλασικό βιβλίο) ιδιαίτερα χαρακτηριστικός (π.χ. κλασικό παράδειγμα) αξεπέραστος στο είδος του (π.χ. κλασική ομορφιά) Γνωρίσματα «κλασικού»: Μέτρο Αρμονία Κάλλος Αποφυγή υπερβολής

Γνωρίσματα Κλασικής Τέχνης ΓΛΥΠΤΙΚΗ 1) Μορφές αρμονικές - συμμετρικές 2) Κίνηση (είτε ήρεμη είτε έντονη) 3) Έκφραση συναισθημάτων 4) Εξιδανίκευση Θεοί και άνθρωποι παριστάνονταν σαν τέλεια όντα με ιδανική ομορφιά. Ο «Διαδούμενος» του Πολύκλειτου, 430-420 π.Χ.

Περίοδοι Κλασικής Τέχνης 1) Πρώιμη κλασική τέχνη (480-450 π.Χ.) 2) Ώριμη κλασική τέχνη (450-390 π.Χ.) 3) Ύστερη κλασική τέχνη (390-323 π.Χ.) Χαρακτηριστικά: ως προς την κίνηση, στάση σώματος ως προς την έκφραση των συναισθημάτων ως προς την ενδυμασία

Περίοδοι Κλασικής τέχνης 1) Πρώιμη κλασική τέχνη (480-450 π.Χ.): Μορφές αυστηρές και σοβαρές. Μερικές φορές υπάρχει μια ελαφριά κίνηση, με ελαφρό λύγισμα των άκρων. Ηνίοχος, 475 π.Χ., Δελφοί Αθηνά του Μύρωνα, 460 π.Χ.,

Περίοδοι Κλασικής Τέχνης 2) Ώριμη κλασική τέχνη (450-390 π.Χ.): Η κίνηση γίνεται πιο έντονη. Τα ενδύματα είναι ανάλαφρα και αναδεικνύουν την ομορφιά των σωμάτων. Δορυφόρος ή «Κανών». Πολύκλειτος, 450 π.Χ. Η πληγωμένη αμαζόνα. Πολύκλειτος, 440 π.Χ.

Περίοδοι Κλασικής Τέχνης 3) Ύστερη κλασική τέχνη (390-323 π.Χ.): Σώματα λυγισμένα και κίνηση πιο ελεύθερη. Βαθύ βλέμμα και έντονη έκφραση συναισθημάτων. Ενδύματα και χτενίσματα πιο περίτεχνα. Ειρήνη και Πλούτος Κηφισόδοτος, 375-74 π.Χ. Αφροδίτη της Κνίδου Πραξιτέλης, 350-330 π.Χ.

450 π.Χ., Εθνικό Μουσείο Ρώμης Ο Δισκοβόλος του Μύρωνα 450 π.Χ., Εθνικό Μουσείο Ρώμης Δίας (ή Ποσειδώνας) του Αρτεμισίου 460 π.Χ., Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Ο Ερμής του Πραξιτέλη 340 π.Χ., Μουσείο Ολυμπίας Ο Απόλλων Belvedere, αντίγραφο αγάλματος του Λεωχάρη 330-320 π.Χ., Ρώμη Μουσείο Βατικανού

Τα Μεγάλα Παναθήναια, Παρθενών διάζωμα Θέματα Μυθολογικά θέματα: Γιγαντομαχία, Αμαζονομαχία, Κενταυρομαχία. Συχνά συμβόλιζαν με αλληγορικό τρόπο τη σύγχρονη πραγματικότητα. Θέματα από τη θρησκευτική ζωή Γιγαντομαχία Τα Μεγάλα Παναθήναια, Παρθενών διάζωμα 13

Θέματα Σύγχρονα γεγονότα ή πρόσωπα Μόνο πολίτες με μεγάλη προσφορά στην πόλη (π.χ. τυραννοκτόνοι, Περικλής, Θεμιστοκλής, τραγικοί ποιητές) Ερυθρόμορφα αγγεία: σκηνές από την καθημερινή ζωή στο σπίτι, στο σχολείο, στο γυμναστήριο, στα εργαστήρια. 14

Κλασική αρχιτεκτονική Ναός Ηφαίστου, Θησείο, δωρικός ρυθμός Ναός Αθηνάς Νίκης, Ακρόπολη, ιωνικός ρυθμός

Κλασική αρχιτεκτονική Λαμπροί ναοί και δημόσια κτίρια με ιδανικές αναλογίες, κιονοστοιχίες, αετώματα, γλυπτά, πλούσιο διάκοσμο. Δύο βασικοί ρυθμοί: Δωρικός (Πελ/σος): πιο κοντός, βαρύς, αυστηρός. Ιωνικός (Αιγαίο, Μ. Ασία): πιο ψηλός, κομψός, με πλούσια διακόσμηση στα κιονόκρανα.

Διάδοση Κλασικής Τέχνης Μεγάλοι δημιουργοί της Αναγέννησης και των επόμενων αιώνων εμπνέονται από: την αρχιτεκτονική τη γλυπτική τη ζωγραφική της κλασικής τέχνης. Ειδικά στην αρχιτεκτονική υιοθετούν: τις κιονοστοιχίες τα αετώματα στις στέγες τον πλούσιο γλυπτό διάκοσμο

Royal Scottish Academy, Edinburgh (1822) Κλασικισμός Η τάση απομίμησης της κλασικής τέχνης τα νεώτερα χρόνια ονομάστηκε κλασικισμός. Ειδικά τον 19ο αι. η τεχνοτροπία μίμησης της κλασικής τέχνης σφράγισε την τέχνη της εποχής. Royal Scottish Academy, Edinburgh (1822) Neue Wache, Berlin (1816)

Νεοκλασικά Κτίρια Στην Ελλάδα σε πολλές πόλεις μετά την επανάσταση του 1821 χτίστηκαν νεοκλασικά κτίρια: π.χ. το κτίριο της Βουλής, το τρίπτυχο: Βιβλιοθήκη – Ακαδημία – Πανεπιστήμιο, το Εθνικό θέατρο, η Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Ζάππειο Μέγαρο, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μπενάκειο Μουσείο κ.ά.

Ζάππειο, 1888 Ακαδημία Αθηνών, 1859

ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ Αετώματα, πλούσιος διάκοσμος, κίονες, ανάγλυφα κ.λπ.

Θέατρο «Απόλλων», Πάτρα, (Τσίλλερ 1872) Ένα από τα τρία μόνο νεοκλασικά θέατρα που σώζονται στην Ελλάδα (θέατρο «Απόλλων» στη Σύρο και «Μαλλιαροπούλειο» θέατρο στην Τρίπολη)

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΦΥΛΛΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΦΥΛΛΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ Γνωρίσματα κλασικής τέχνης • 1) αρμονικές και συμμετρικές μορφές • 2) κίνηση • 3) έκφραση συναισθημάτων • 4) εξιδανίκευση Περίοδοι Πρώιμη περίοδος: Μορφές αυστηρές και σοβαρές. Κίνηση ελαφριά. Ώριμη περίοδος: Κίνηση πιο έντονη. Τα ενδύματα ανάλαφρα. Ύστερη περίοδος: Σώματα λυγισμένα. Έντονη έκφραση συναισθημάτων. Ενδύματα πιο περίτεχνα. Αρχιτεκτονική κλασικής τέχνης 1) Δωρικός ρυθμός: πιο κοντός, βαρύς και αυστηρός. 2) Ιωνικός ρυθμός: πιο ψηλός, κομψός, με πλούσια διακόσμηση. Διάδοση 1) Κλασικισμός 2) Νεοκλασικά κτίρια