Σχεδιασμός των Μεταφορών Ενότητα #8 annex III: Υποδείγματα σχεδιασμού μεταφορών Δρ. Ναθαναήλ Ευτυχία Πολυτεχνική Σχολή Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών

Περιεχόμενα ενότητας Υποδείγματα σχεδιασμού μεταφορών Κατηγοριοποίηση μοντέλων Στατιστικοί έλεγχοι Χρήση υποδειγμάτων

Υποδείγματα σχεδιασμού μεταφορών (1 από 3) Λογικές ή μαθηματικές εκφράσεις που αντιπροσωπεύουν ένα πραγματικό σύστημα και δίνουν τη δυνατότητα να δοκιμαστούν διάφορα εναλλακτικά σενάρια σε θεωρητικό επίπεδο, χωρίς να απαιτείται πραγματική εφαρμογή.

Υποδείγματα σχεδιασμού μεταφορών (2 από 3) Πλεονεκτήματα υποδειγμάτων: Δυνατότητα μελέτης πολύπλοκων συστημάτων Διευκόλυνση της περιγραφής της υπάρχουσας κατάστασης Διευκόλυνση της διαδικασίας εκτίμησης των επιπτώσεων εναλλακτικών σεναρίων Διερεύνηση της λειτουργίας του συνολικού συστήματος και της δομής των αλληλεπιδράσεων μέσα σε αυτό άρα και της πρόβλεψης Βελτίωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων βασιζόμενη σε αντικειμενική κριτική

Υποδείγματα σχεδιασμού μεταφορών (3 από 3) Είδη υποδειγμάτων: Μαθηματικά (αλγόριθμοι) Λειτουργικά (αλγόριθμοι και κανόνες) Διαδικαστικά (περιγραφή)

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (1 από 8) Χαρακτηριστικό Κατηγορία μοντέλων Λειτουργία Περιγραφικά Πρόβλεψης (συνθηκών) Σχεδιασμού Λεπτομέρεια Μακροσκοπικά Μικροσκοπικά Θεώρηση Προσδιοριστικά Στοχαστικά Χρόνος Δυναμικά Στατικά

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (2 από 8) Παραδοχές: το φαινόμενο που αναπαρίσταται από το μοντέλο είναι επαναλαμβανόμενο και αναμενόμενο το φαινόμενο που αναπαρίσταται από το μοντέλο εξαρτάται από ένα σύνολο παραμέτρων που είναι δυνατόν να εκτιμηθούν Δυσκολίες απαιτήσεις σε μεγάλο αριθμό δεδομένων χρονικές απαιτήσεις για την ανάπτυξη και προσαρμογή των μοντέλων απόλυτη γνώση των παραμέτρων του φαινομένου και συνεχείς έλεγχοι των αποτελεσμάτων του μοντέλου προσδιορισμός του βαθμού ακρίβειας των αποτελεσμάτων

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (3 από 8) Βήματα διαμόρφωσης μοντέλων: Ανάλυση της δομής του συστήματος ή φαινομένου. Σκοπός, είδος και μορφή των αποτελεσμάτων, ακρίβεια δείγματος περιορισμοί ανεξάρτητες μεταβλητές του μοντέλου, και υποδιαίρεση τους σε τομείς ποσότητα και ποιότητα δεδομένων επίδραση χρόνου στο σύστημα ή φαινόμενο γενική θεωρεία λειτουργίας τους συστήματος ή φαινομένου

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (4 από 8) Βήματα διαμόρφωσης μοντέλων: Επιλογή μορφής μοντέλου, μεθόδων και τεχνικών διαμόρφωσης. έλλειψη θεωρίας  προσομοίωση βασική θεωρεία  μοντέλα βαρύτητας δοκιμασμένη θεωρεία  μαθηματικές εξισώσεις Κατάστρωση των σχέσεων και διαμόρφωση του μοντέλου επιλογή ανεξάρτητων μεταβλητών καθορισμός μαθηματικών εξισώσεων Προσαρμογή του μοντέλου εκτίμηση συντελεστών του μοντέλου και έλεγχος πιστότητας

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (5 από 8) α. Ευαισθησία: Υποδηλώνεται από το δείκτη ελαστικότητας και αφορά στις παρακάτω δύο ενέργειες: αλλαγές σε μία ή περισσότερες ανεξάρτητες μεταβλητές καταγραφή αλλαγής τιμής της εξαρτημένης μεταβλητής β. Ακρίβεια: Εκτίμηση του σφάλματος του μοντέλου το οποίο οφείλεται σε έναν από τους παρακάτω λόγους: σφάλματα στα αρχικά δεδομένα σφάλματα στις μαθηματικές σχέσεις ή στις παραδοχές του μοντέλου σφάλματα προσεγγίσεων κατά την εκτίμηση διαφόρων μεγεθών

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (6 από 8) Ευαισθησία Μεταβολή στις τιμές των δεδομένων Μεταβολή στην τιμή της συνάρτησης μετακινήσεις Ελαστικότητα Ε = ελαστικότητα Χ = ανεξάρτητη μεταβλητή D = εξαρτημένη μεταβλητή Ε = (θD / θΧi) (Xi / D) D = f(Xi) Π.χ. D = α X β D = 10 X2 πληθυσμός

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (7 από 8) Ακρίβεια Δεδομένα Μαθηματικές σχέσεις - υποθέσεις Προσεγγίσεις (διεξαγωγή υπολογισμών) παράθεση αποτελεσμάτων ανηγμένο μέσο τετραγωνικό σφάλμα μέσο τετραγωνικό σφάλμα

Κατηγοριοποίηση μοντέλων (8 από 8) Ακρίβεια συντελεστής συσχέτισης (βάσει μέσης απόκλισης τετραγώνου)

Στατιστικοί έλεγχοι Έλεγχος ίδιου πληθυσμού (Kolmogorov – Smirnov test, έλεγχος χ2) Εύρεση γραμμικής εξίσωσης παλινδρόμησης τομής παρατηρήσεων και εκτιμήσεων Διατύπωση εξισώσεων παλινδρόμησης παρατηρήσεων και εκτιμήσεων (ανάλυση συνδιακύμανσης)

Χρήση υποδειγμάτων Υ = f(Χ) (μαθηματική σχέση) Υ = f(Χi) + e (πραγματική σχέση) Ελαχιστοποίηση επίδρασης e