Έκτρωση Η έκτρωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως ενός ή περισσοτέρων εμβρύων, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα, με συνέπεια τον θάνατο του κυήματος. Η άμβλωση προκαλείται τεχνητά με χημικές, χειρουργικές ή άλλες μεθόδους.

Μέθοδοι έκτρωσης στα παλαιότερα χρόνια Τα παλιότερα χρόνια στην Ελλάδα και κυρίως στις επαρχιακές περιοχές οι γυναίκες που ήθελαν να κάνουν έκτρωση απευθύνονταν σε πρακτικές μαίες. Οι πρακτικές μαίες (μαμές) ήταν οι γυναίκες που αναλάμβαναν να ξεγεννήσουν τις εγκύους. Μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, οι μαμές εκπαιδεύονταν συνήθως από κάποια ηλικιωμένη (συχνά συγγενή) προκάτοχο στο επάγγελμα, που αναλάμβανε να μυήσει τις διαδόχους της. Οι πρακτικές και τα «μυστικά» των συγκεκριμένων γυναικών δεν έχουν διασωθεί.

Μέθοδοι έκτρωσης. Απόξεση με αναρρόφηση (εβδ. 6 έως 16) Mifepristone (εβδ. 5 έως 7) Methotrexate (εβδ. 5 έως 9) Χάπι της επόμενης μέρας (πρώτες 48 ώρες)

Μέθοδοι έκτρωσης σε προχωρημένο στάδιο της κυήσεως. Εμβρυοτομή: (εβδ. 13 έως 20) Prostaglandin: (εβδ. 16 έως 38 Ένεση με Digoxin: (εβδ. 20 έως 32) Έκτρωση με άλας: (εβδ. 16 έως 32+) Υστεροτομή: (εβδ. 24 έως 38

Επιπτώσεις των αμβλώσεων στην υγεία της γυναίκας Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε έκτρωση αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους: Διάτρηση της μήτρας Ρήξη τραχήλου Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα Μελλοντική εξωμήτρια κύηση Ενδομητρίτιδα Ενδοτραχηλίτιδα Πυελική φλεγμονή Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση Ενδομήτριες συμφύσεις Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα Καθ’ έξιν αποβολές Πρώιμους τοκετούς

Επιπτώσεις της έκτρωσης στην ψυχική υγεία της γυναίκας 44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές 36% διαταραχές ύπνου 30% - 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή 25% Επισκέπτονται ψυχίατρο 60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία Προβλήματα σχετικά με παιδιά που γεννούν μελλοντικά: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό ή το διαζύγιο.

Η θέση της Εκκλησίας Η Εκκλησία απαγορεύει την άμβλωση (91ος κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, 692) ταυτίζοντάς την με το φόνο. Ο λόγος είναι ότι αφαιρείται μια ανθρώπινη ζωή, ματαιώνεται ένα δώρο του Θεού και εκδηλώνεται περιφρόνηση του υποψήφιου γονέα προς ένα άλλο πρόσωπο, δηλαδή το κυοφορούμενο παιδί. Είναι διαπιστωμένο ότι η άμβλωση δημιουργεί τεράστια ηθικά προβλήματα, προβλήματα ενοχής, που είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε άσχημες ψυχολογικές καταστάσεις και να δημιουργήσουν ψυχικά τραύματα. Σήμερα έχει γίνει πια συνείδηση ότι το έμβρυο είναι μια ζωή, μια ύπαρξη που έχει δικαίωμα να ζήσει, δεν είναι κτήμα που το διαχειρίζεται κάποιος και δεν είναι τόσο απλή υπόθεση η διακοπή της κύησης. Σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις για λόγους ιατρικούς (κίνδυνος ζωής της μητέρας) και περιστασιακούς (περιπτώσεις βιασμού) γίνεται δεκτή η διακοπή της κύησης.