Stria of Gennari Ιστορία1: ονομάστηκε έτσι προς τιμή του Francesco Gennari φοιτητή της Ιατρικής που πρώτος παρατήρησε τη συγκεκριμένη μπάντα («ράβδωση» = stria) όταν σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της Πάρμα (1776). Τι είναι2: η μπάντα εμφανίζεται παράλληλα προς το φλοιό και αποτελείται από έντονα εμμύελους άξονες που προβάλλουν από τον πυρήνα LGN. Ουσιαστικά πρόκειται για τη στιβάδα 4C της περιοχής V1. Ο LGN προβάλλοντας στην 4C δημιουργεί ένα τοπογραφικό χάρτη αντίστοιχο του οπτικού πεδίου, επειδή γειτονικές περιοχές του οπτικού πεδίου αντιπροσωπεύονται σε γειτονικά σημεία στη στιβάδα 4C. Πώς τη βλέπουμε: Η παρατήρηση της μπάντας στηρίζεται στη χρώση Nissl. Η χρώση αυτή περιλαμβάνει μία βασική βαφή (συνήθως μπλε [κυανό] της τολουιδίνης ή κυανό του κρεζυλίου) που μπορεί να αντιδρά με τα αρνητικά φορτισμένα νουκλεϊκά οξέα (DNA ή RNA). Με τον τρόπο αυτό βάφονται κυτταρικές περιοχές, όπως ο πυρήνας και το ενδοπλασματικό δίκτυο (συγκεκριμένα το αδρό, που φέρει ριβοσώματα, άρα και RNA. Τα μέρη του κυττάρου με πυκνό ενδοπλασματικό δίκτυο που βάφονται, λέγονται σωμάτια Nissl. Στη μυελίνη βάφονται βασικά οι πυρήνες.
3 Χρήση της στη σύγχρονη έρευνα: Η παρουσία και η θέση της stria of Gennari χρησιμοποιείται για την κατανόηση της οντογένεσης του νευρικού συστήματος και της συσχέτιση λειτουργίας – ανατομίας του οπτικού φλοιού. 1: Έρευνες4 της ύπαρξης της μπάντας σε εκ γενετής τυφλούς απέδειξαν την παρουσία της, (όπως και σε φυσιολογικά άτομα), οδηγώντας στο συμπέρασμα ότι δεν είναι το αναπτυξιακό αποτέλεσμα εισόδου ερεθισμάτων από το οπτικό πεδίο (γιατί τότε δεν θα υπήρχε στους τυφλούς), ούτε η ύπαρξη οπτικών ερεθισμάτων είναι απαραίτητη για τη διατήρηση τους. 2: Παραδοσιακά η μπάντα ταυτίζεται με την περιοχή V1, αλλά το ερώτημα είναι αν λειτουργικά η περιοχή V1 (με τις προβολές που δέχεται) ταυτίζεται με την ανατομική περιοχή, όπως έχει καθοριστεί από τις κυτταροαρχιτεκτονικές διαφορές της V1 με τη V2. Η λειτουργική συσχέτιση με την ανατομική γίνεται σήμερα2 με fMRI με ισχυρό μαγνητικό πεδίο (7Τ4 ή 3Τ2), σε συνδυασμό με πιθανοκρατικά μοντέλα. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν την ταύτιση. 1 Glickstein, M., & Rizzolatti, G. (1984). Francesco Gennari and the structure of the cerebral cortex. Trends in Neurosciences, 7(12), 464-467. http://dx.doi.org/10.1016/S0166-2236(84)80255-6 2 Hinds, O., Polimeni, J. R., Rajendran, N., Balasubramanian, M., Amunts, K., Zilles, K., … Triantafyllou, C. (2009) Locating the functional and anatomical boundaries of human primary visual cortex. NeuroImage, 46(4), 915-922. doi:10.1016/j.neuroimage.2009.03.036 3 από http://webvision.med.utah.edu/book/part-ix-psychophysics-of-vision/the-primary-visual-cortex/ 4 Trampel, R., Ott, D. V. M., & Turner, R. (2011). Do the congenitally blind have a stria of Gennari? First intracortical insights in vivo. Cerebral Cortex, 21(9), 2075-2081. doi:https://doi.org/10.1093/cercor/bhq282