Περιβαλλοντική Νομοθεσία Περιβαλλοντική Νομοθεσία Νόμος 1650/86 Για την προστασία του Περιβάλλοντος

Σκοπός του νόμου 1650/86 Σκοπός του παρόντος νόμου είναι η θέσπιση θεμελιωδών κανόνων και η καθιέρωση κριτηρίων και μηχανισμών για την προστασία του περιβάλλοντος έτσι ώστε ο άνθρωπος να ζει σε ένα υψηλής ποιότητας περιβάλλον

Βασικοί στόχοι Αποτροπή της ρύπανσης και της υποβάθμισης του περιβάλλοντος Διασφάλιση της ανθρώπινης υγείας Προώθηση της ισόρροπης ανάπτυξης Διασφάλιση της δυνατότητας ανανέωσης φυσικών πόρων Διατήρηση οικολογικής ισορροπίας των φυσικών οικοσυστημάτων

Κυριότερα άρθρα του νόμου Άρθρο 7 – Ποιότητα ατμόσφαιρας και δίκτυο παρακολούθησης Καθορίζονται οι οριακές τιμές παραμέτρων ποιότητας της ατμόσφαιρας, οι μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης τους, ανάλογα με την κάθε γεωγραφική περιοχή. Εφαρμόζεται η καλύτερη και οικονομικότερη τεχνολογία

Άρθρο 9 – Ποιότητα νερών και δίκτυο παρακολούθησης Καθορίζονται οι οριακές τιμές παραμέτρων ποιότητας του νερού, οι μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης του, ανάλογα με την κάθε γεωγραφική περιοχή. Εξαρτάται από το είδος του φυσικού αποδέκτη (ευαισθησία), τις επιθυμητές χρήσεις του, και την επικινδυνότητα της ρύπανσης

Άρθρο 10 – Μέτρα για την προστασία των νερών (επιφανειακά και υπόγεια) Καθορίζονται μέτρα προστασίας σε υφιστάμενα ή νέα έργα και δραστηριότητες για την προστασία των νερών, όπως αποστάσεις ασφαλείας, εφαρμογή αντιρρυπαντικών τεχνολογιών, χρήση συγκεκριμένων πρώτων ή βοηθητικών υλών, όροι, μεθόδους τελικής διάθεσης υγρών αποβλήτων και άλλα.

Άρθρο 11 – Μέτρα για την προστασία του εδάφους Καθορίζονται μέτρα και τρόποι προστασίας των εδαφών από διάβρωση, έλλειψη αερισμού, αποξήρανση, καταστροφή δομής αλάτωση, χημική εξάντληση, υπερλίπανση και άλλα Καθορίζονται κατά περίπτωση οι χώροι που επιτρέπεται η τελική διάθεση τοξικών και επικίνδυνων αποβλήτων

Άρθρο 12 – Διαχείριση στερεών αποβλήτων Γίνεται με τρόπο τέτοιο ώστε: Να μην δημιουργούνται κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον Να μην δημιουργείται υποβάθμιση στο φυσικό περιβάλλον Να εξοικονομούνται πρώτες ύλες Υπόχρεοι για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων οικιακού τύπου είναι οι ΟΤΑ αλλιώς ο παραγωγός των αποβλήτων

Άρθρο 14 – Προστασία από το θόρυβο Καθορίζονται οριακές τιμές στάθμης θορύβου και δονήσεων στους χώρους κατοικίας ή συνάθροισης κοινού Τίθενται περιορισμοί στην παραγωγή, εισαγωγή, εμπορία και χρήση κάθε είδους οχημάτων, μηχανημάτων ή οργάνων που κατά τη λειτουργία τους προκαλούν ηχητική ενόχληση Επιβάλλονται προδιαγραφές ποιότητας για την παραγωγή, εισαγωγή και εμπορία υλικών και εξαρτημάτων που καταπολεμούν τον θόρυβο και τις δονήσεις

Άρθρο 15 – Επικίνδυνες ουσίες Καθορίζονται οι όροι και η διαδικασία προστασίας του περιβάλλοντος από τη χρήση, μεταφορά, αποθήκευση, εισαγωγή, παραγωγή, συσκευασία, επισήμανση και εμπορία επικίνδυνων ουσιών και κατασκευασμάτων Καθορίζονται επίσης οι βιομηχανικές ή και βιοτεχνικές δραστηριότητες που χρησιμοποιούν τέτοιες ουσίες καθώς και τα σχέδια αντιμετώπισης ατυχημάτων μεγάλης έκτασης

Άρθρο 16 – Λειτουργία και συντήρηση εγκ/σεων επεξεργασίας αποβλήτων Ορίζονται ο τρόπος, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία εναρμόνισης των εργαστηριακών μεθόδων ώστε να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική λειτουργία των εργαστηρίων στο τομέα των περιβαλλοντικών αναλύσεων Ορίζεται το απαιτούμενο προσωπικό, ποιοτικώς και ποσοτικώς ώστε να λειτουργούν ομαλά τα εργαστήρια αυτά.

Προστασία της φύσης και του τοπίου Άρθρο 18 – Αντικείμενα προστασίας και διατήρησης Περιοχές απόλυτης προστασίας της φύσης Περιοχές προστασίας της φύσης Εθνικά πάρκα Προστατευόμενοι φυσικοί σχηματισμοί Περιοχές οικοανάπτυξης

Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» Θεσπίζεται η αρχή με την Οδηγία 2004/35/ΕΚ σχετικά με την περιβαλλοντική ευθύνη όσον αφορά την πρόληψη και την αποκατάσταση περιβαλλοντικής ζημίας Ως περιβαλλοντική ζημία ορίζεται η ζημία προστατευομένων ειδών και φυσικών οικοτόπων, η ζημία των υδάτων, του εδάφους ή άλλου φυσικού πόρου Ζημία από άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας (δημόσια/ιδιωτική) εκ δόλου ή εξ αμελείας Η Οδηγία δεν καλύπτει ζημία από ένοπλες συγκρούσεις, φυσικά φαινόμενα, θαλάσσια ρύπανση από πλοία, πυρηνικούς κινδύνους Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποδεικνύεται η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημίας και των δραστηριοτήτων

Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» Το κόστος, τόσο της πρόληψης, όσο και της αποκατάστασης, επιβαρύνει τον φορέα εκμετάλλευσης της δραστηριότητας Δεν τίθεται ανώτατο όριο στο χρηματικό ποσό για το οποίο ευθύνεται ο φορέας εκμετάλλευσης Προβλέπεται διαδικασία με την οποία φυσικά ή νομικά πρόσωπα δικαιούνται να ενημερώνουν και να καλούν την αρμόδια αρχή