ΑΘΗΝΟΔΩΡΟΣ
Ο Αθηνόδωρος ήταν Έλληνας σοφιστής, Αινίτης από τη μεριά του πατέρα του, που άκμασε περί το 180 μ.Χ. Μάθαμε γι αυτόν από το σύγγραμμα του ΦΛΑΒΙΟΥ ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ «ΒΙΟΙ ΣΟΦΙΣΤΩΝ». Στο πρώτο βιβλίο αυτού αναφέρονται είκοσι έξι σοφιστές, εκπρόσωποι της Β΄σοφιστικής.
Ο όρος "δεύτερη σοφιστική" ανήκει στο Φιλόστρατο. Η έντονη στροφή προς το κλασικό παρελθόν για την αναζήτηση θεματολογίου και η σχεδόν μιμητική αντιγραφή της αττικής γλώσσας συνοψίζουν το χαρακτήρα της δεύτερης σοφιστικής, η οποία σε αντίθεση με το σοφιστικό κίνημα του 5ου αιώνα π.Χ. ελάχιστα συνδέθηκε με την πολιτική, εξυπηρέτησε όμως εξίσου καθημερινές ανάγκες και πρακτικά προβλήματα της ελληνορωμαϊκής κοινωνίας, κυριάρχησε στην ανώτερη εκπαίδευση και επηρέασε πολλούς τομείς της λογοτεχνίας.
Ο Αθηνόδωρος έλαβε ελληνική παιδεία. Μαθήτευσε όταν ήταν παιδί στον Αριστοκλή και ήταν μαθητής του Χρήστου. Μιλούσε την αττική διάλεκτο και μιμείτο τα αττικά ήθη αποδεικνύοντας αυτό και από το ντύσιμό του.
Ήταν σοβαρός ως προς το χαρακτήρα. Δίδαξε στην Αθήνα την ίδια περίοδο με τον Πολυδεύκη τον οποίο χλεύαζε στις διαλέξεις του ως παιδαριώδη για την κενότητα και την επιπολαιότητα του λόγου του,σύμφωνα με το ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟ.
Η τύχη αφαίρεσε τη δυντότητα από τον Αθηνόδωρο να προοδεύσει η φήμη του, διότι πέθανε νέος.
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΝΤΑΛΙΠΗΣ ΤΕΛΟΣ