ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΒΑΜΒΑΚΙΔΟΥ ΠΡΟΤΟΜΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΑΦΗΓΗΣΕΩΝ Ε ΚΤΟΡΑΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ - ΓΛΥΠΤΗΣ, ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΕΕΤ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ o ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΛΥΠΤΙΚΗ o ΕΘΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ  ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ o ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΕΧΝΟΥΡΓΗΜΑΤΩΝ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ o ΠΡΟΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΥΓΚΕΙΜΕΝΟ o ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ o ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΛΥΠΤΙΚΗ  Η υπαίθρια γλυπτική διαφοροποιείται από την ελεύθερη καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά και από τα έργα που εκτίθενται στα μουσεία  Το υπαίθριο γλυπτό « ανήκει » σε πολλούς και προσβλέπει / στοχεύει στη γενική αποδοχή  Προκύπτει μετά από παραγγελία, ανάθεση, καλλιτεχνικό διαγωνισμό ή / και δωρεά καθ ’ υπαγόρευση δημόσιου ή ιδιωτικού φορέα. Έτσι οι τεχνοτροπικές επιλογές του γλύπτη / ριας περιορίζονται και το τελικό προϊόν αφορά σε ακαδημαϊκή καλλιτεχνική επιλογή εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων

ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΛΥΠΤΙΚΗ  τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται μια τάση για την « έκθεση » της σύγχρονης τέχνης στην πόλη  Πρόκειται για μια νέα σχέση της μοντέρνας τέχνης με το δημόσιο χώρο, η οποία οφείλεται στην τοποθέτηση έργων τέχνης σε εταιρίες και υπηρεσίες ιδιωτικές, μια πρακτική που συνέδεσε κτήρια του μοντέρνου κινήματος με αντίστοιχα έργα τέχνης  δύο κατηγορίες της σύγχρονης τέχνης : εγκαταστάσεις και οικολογική τέχνη

ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΛΥΠΤΙΚΗ  Ο υπαίθριος δημόσιος χώρος των αγαλμάτων αποτελεί τόπο συγκρότησης του κοινωνικού χώρου, των αντιθέσεων, των αντιφάσεων και των ανισοτήτων, ενώ ταυτόχρονα συνδηλώνει την προσπάθεια να εισαχθούν στις χωρικές διατάξεις, εκείνες οι κοινωνικές και θεσμικές διατάξεις και οι μορφές επικοινωνίας που η εξουσία επιθυμεί να εισάγει  Η οργάνωση του δημόσιου χώρου ως μια στρατηγική εξουσίας συναρθρώνεται με τις άλλες κοινωνικοπολιτισμικές σχέσεις μέσα στον τόπο και ανταποκρίνεται / ή όχι στις νέες κοινωνικές, ταξικές, πολιτισμικές συντεταγμένες στα χωρικά, χρονικά, πολιτισμικά όρια

ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΛΥΠΤΙΚΗ  Στον χώρο της υπαίθριας γλυπτικής ο χώρος που προεπιλέγεται για την τοποθέτηση και την τέλεση της ανέγερσης για τα δημόσια γλυπτά, η μετακίνησή τους στο χώρο ή / και η εξαφάνισή τους ( η καταστροφή και το γκρέμισμα δημόσιων πολιτικών γλυπτών ) αναδεικνύουν μια δυναμική αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο υποκείμενο και το περιβάλλον, το οποίο επιτρέπει ή / όχι συμπεριφορές και ενέργειες

ΕΘΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ  Τα περισσότερα εθνικά μνημεία έχουν ιστορική θεματική  ακολουθείται το επιστημολογικό πρότυπο της γεγονοτικής ιστορίας, το οποίο συγκροτείται από χρονολογικές ακολουθίες  Πραγμάτευση των πολιτικών, πολεμικών, και διπλωματικών γεγονότων και της δράσης των ηγεμόνων

ΕΘΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ  Τα δημόσια ιστορικά ηρώα απευθύνονται στους κατοίκους και επισκέπτες του τόπου με στόχο  την ιστορική αφύπνιση  τη διέγερση της ιστορικής μνήμης  την υπενθύμιση μοναδικών γεγονότων και μορφών  και συγχρόνως την επιβολή μίας ενιαίας, αδιάσπαστης αφήγησης

ΕΘΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ  Το πρώτο μνημείο της νεότερης Αθήνας βρισκόταν στην κορυφή του λόφου του Ιππίου Κολωνού  αναγέρθηκε το 1840 και ήταν το επιτύμβιο μνημείο του Γερμανού Αρχαιολόγου Κ. Μύλλερ με πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Αθηνών  η κυρίαρχη τάση στη δημόσια ελληνική γλυπτική στο δεύτερο μισό του 19 ου αιώνα και στο πρώτο μισό του 20 ού είναι η υιοθέτηση τύπων και συμβόλων που επανήλθαν από την αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή γλυπτική μέσω του κλασικισμού στην Ευρώπη.

ΕΘΝΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ  Η παρουσίαση των δημόσιων γλυπτών εντάσσεται στην έρευνα για την ιστορική εικόνα και τις πολλαπλές αναγνώσεις της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας  Η ιστορική καταγραφή και ανάλυση που επιχειρούμε στηρίζεται στην υπόθεση εργασίας για τη δυνατότητα πολλαπλών αναγνώσεων στα δημόσια μνημεία  η οποία αντλεί ερείσματα από την Ιστορία της Τέχνης, την Ιστορία της πόλης, το πεδίο των πολιτισμικών σπουδών και της τοπικής ιστορίας

ΣΤΟΧΟΣ  Η ιστορική επιτόπια έρευνα που παρουσιάζουμε στοχεύει  στην καταγραφή, ταξινόμηση και παρουσίαση του εικαστικού έργου ως ιστορικής μαρτυρίας, ως πολιτισμικού προϊόντος, το οποίο έχει παραχθεί από τα μέσα του 20 ού αιώνα στο έργο του Έκτορα Παπαδάκη

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ  Η μεθοδολογία που ακολουθείται στην παρούσα μελέτη στηρίζεται  α ) στη δημοσιευμένη βιβλιογραφία για τις πηγές που καταγράφουν τα ιστορικά συμφραζόμενα παραγωγής και έκθεσης των δημόσιων μνημείων  β ) στην ιστορική επιτόπια έρευνα  γ ) στην παρατήρηση του εικαστικού υλικού  και δ ) στην ανάγνωσή του στο πεδίο της ιστορίας του βλέμματος  Στην αποτίμηση της Δημιουργικής παραγωγής έργου με την εποπτεία του εμψυχωτή καλλιτέχνη σε ομαδοσυνεργατική διδασκαλία με εφαρμογές των τεχνικών της δημόσιας κατά παραγγελία γλυπτικής

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΑ  Το υλικό αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί στο πεδίο των πολιτισμικών σπουδών και της σημειωτικής ανάλυσης της εικόνας  Οι πολιτισμικές σπουδές δεν ταυτίζονται με μια συγκεκριμένη εθνική παράδοση, αλλά αποτελούν διεπιστημονική κατεύθυνση με στόχο τη μελέτη των πολιτισμικών πρακτικών

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ  Ειδολογικά τα 7 τεχνουργήματα κατηγοριοποιούνται σε  Α ) προτομές  Β ) ανδριάντες με αναπαραστάσεις αντρών αγωνιστών  Χρονολογικά τα τεχνουργήματα καλύπτουν μεμονωμένα  Α ) ιστορικά πρόσωπα  Β ) ιστορική δράση  Γ ) ιστορικές ιδέες για την περίοδο της νεότερης και σύγχρονης τοπικής και ελληνικής ιστορίας

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ  Τοπικός προσδιορισμός  Χρονικός προσδιορισμός  Χώρος κατασκευής  Διαστάσεις  Υλικό  Παραγγελία

Οπλαρχηγός Μιχαήλ Γ. Κάββαλος « Καπράκης » χρονολογία ανέγερσης 1983

Λοχαγός Δημήτριος Τσαμκιράνης χρονολογία ανέγερσης 2012

Ναπολέων Σουκατζίδης χρονολογία ανέγερσης 2012

Παναγιώτης Βλαχάκος, Χριστόδουλος Καραθανάσης, Έκτορας Γιαλοψός χρονολογία ανέγερσης 2013

Λόρδος Βύρωνας, χρονολογία ανέγερσης 2013

Βασιλιάς Γεώργιος Α ’, χρονολογία ανέγερσης 2013

Συνταγματάρχης Χριστόδουλος Τσιγάντες χρονολογία ανέγερσης 2014

 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ  ΒΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΡΓΟΥ  ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΛΥΠΤΗ  Η έκθεση για τον Γεώργιο Α' ήταν ένα «πείραμα» εικαστικής δημιουργίας με υλικά από την ιστορία, τη λαϊκή παράδοση, το διεθνές κάδρο και την προσωπική αισθητική και ιδεολογική παλέτα του κάθε δημιουργού.  Ζητούμενο ήταν η παραγωγή μίας νέας ενότητας έργων με κύριο γνώμονα την ποικιλία και την ελευθερία της έκφρασης.

 Η προτομή του Γεωργίου Α’ δόθηκε ως άσκηση, τον Σεπτέμβριο 2013, στο Εργαστήριο κατεύθυνσης Γλυπτικής της Σχολής Καλών Τεχνών Φλώρινας/Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας  το οποίο διευθύνω και ανήκει στην επιστημονική αρμοδιότητά μου, δουλεύτηκε από τους φοιτητές επί τρίμηνο, υπό την καθοδήγησή μου, έγιναν επ’ αυτού παρατηρήσεις, παραδόσεις & παρεμβάσεις, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εικαστικό επίπεδο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ  ΕΚΤΩΡ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ, Επίκουρος καθηγητής : Προπαρασκευαστικό Σχολείο Καλών Τεχνών Πύργου Τήνου. Αποφοίτησε με « Άριστα » : Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας ( Τμήμα Γλυπτικής, Εργαστήριο Γ. Νικολαϊδη ). Αποφοίτησε με βαθμό « Άριστα » : Εργαστήριο Σκηνογραφίας Α. Σ. Κ. Τ. & Εργαστήριο Καλλιτεχνικής Τυπογραφίας Α. Σ. Κ. Τ. Απ o φοίτησε με βαθμό « Άριστα » : Μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, με τίτλο της Διπλωματικής Εργασίας του “ Προτομές ιστορικών προσώπων – Δημιουργία ιστορικών αφηγήσεων ”. Από το 2008 διδάσκει Γλυπτική στο Τμήμα Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών & ήδη Σχολή Καλών Τεχνών, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, ενώ το 2010 εκλέχθηκε μέλος ΔΕΠ.