ΙΕΚ ΑΙΓΕΑΣ – ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΙΝΗΣΙΟΛΟΓΙΑ Οι συχνότερες κακώσεις του ώμου Μουστάκα Φρίντα Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, MSc, Med, PhD

Στο σημερινό μάθημα... αρθρώσεις ώμου μύες ωμικής ζώνης κινήσεις ώμου τραυματισμοί ώμου

Η βασίλισσα της σκελετικής πολυπλοκότητας

Αρθρώσεις του ώμου Η περιοχή του ώμου αποτελεί τη βάση στήριξης του άνω άκρου πάνω στον κορμό. Λειτουργικά περιλαμβάνει 3 αρθρώσεις που συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους και με τις εμπλεκόμενες μυϊκές ομάδες για κάθε θέση που λαμβάνει το βραχιόνιο οστό και μαζί του ολόκληρο το άνω άκρο, στο χώρο.

Η ακρωμιοκλειδική διάρθρωση Κατά την άρθρωση αυτή συντάσσονται η ωοειδής αρθρική επιφάνεια του έσω χείλους του ακρωμίου και η αρθρική επιφάνεια του έξω άκρου της κλείδας

κινησεις Στη διάρθρωση αυτή γίνονται κινήσεις της ωμοπλάτης προς τα άνω, προς τα κάτω, προς τα πρόσω και προς τα πίσω σε πεπερασμένο κάθε φορά εύρος που καθορίζεται από την κορακοκλειδική συνδέσμωση. Οι ακρωμιοκλειδικοί σύνδεσμοι παρέχουν οριζόντια σταθερότητα στις κινήσεις της κλείδας.

Α. διατομή της ακρωμιοκλειδικής διάρθρωσης, Β Α. διατομή της ακρωμιοκλειδικής διάρθρωσης, Β. ακρωμιοκλειδική διάρθρωση. 1) ακρωμιοκλειδικός σύνδεσμος, 2) τραπεζοειδής σύνδεσμος, 3) κωνοειδής σύνδεσμος, 4) άνω εγκάρσιος σύνδεσμος της ωμοπλάτης, 5) ακρωμιοκορακοειδής σύνδεσμος.

Η κορακοκλειδική συνδέσμωση Η κλείδα συνδέεται με την κορακοειδή απόφυση της ωμοπλάτης με τους κορακοκλειδικούς συνδέσμους, που παρέχουν κάθετη σταθερότητα στην προς τα άνω παρεκτόπιση της κλείδας.

Ο έξω σύνδεσμος λέγεται τραπεζοειδής και φέρεται από την οριζόντια μοίρα της κορακοειδούς απόφυσης στην κάτω επιφάνεια της κλείδας Ο έσω σύνδεσμος λέγεται κωνοειδής σύνδεσμος που φέρεται από την γωνία της κορακοειδούς απόφυσης στο κωνοειδές φύμα της κλείδας Ο κορακοακρωμιακός σύνδεσμος φέρεται από την κορυφή του ακρωμίου στο έσω χείλος της κορακοειδούς απόφυσης σαν θόλος πάνω από την διάρθρωση του ώμου

Η γληνοβραχιόνιος άρθρωση Η κεφαλή του βραχιονίου οστού με την ωμοπλάτη Είναι η άρθρωση με την μεγαλύτερη κινητικότητα από όλες τις αρθρώσεις του σώματος.

Στα βραχιόνια ογκώματα καταφύονται οι μύες του στροφικού πετάλου (rotator cuff-RC) του ώμου. Το στροφικό πέταλο του ώμου αποτελείται από τον υπερακάνθιο, υπακάνθιο, ελάσσων στρογγύλο και υποπλάτιο μυ και σταθεροποιεί την άρθρωση του ώμου “κεντρικοποιώντας” την κεφαλή στην ωμογλήνη.

ωμοπλάτη πλατύ και λεπτό οστό, τριγωνικού σχήματος, που επικάθεται στην οπίσθια επιφάνεια του οπίσθιου θωρακικού τοιχώματος εκτεινόμενη από το ύψος της 2ης έως της 7ης πλευράς Η βάση του τριγώνου βλέπει προς τα άνω και η κορυφή του προς τα κάτω. Η έξω γωνία της ωμοπλάτης εμφανίζει ωοειδή αβαθή αρθρική επιφάνεια, την ωμογλήνη, με την οποία αρθρώνεται η ωμοπλάτη με την κεφαλή του βραχιονίου οστού.

Το άνω χείλος της ωμοπλάτης καταλήγει προς τα έξω στην κορακοειδή απόφυση, της οποίας η οριζόντια μοίρα συντάσσεται με την κλείδα κατά την κορακοκλειδική συνδέσμωση. Από την κορακοειδή απόφυση εκφύονται ο ελάσσων θωρακικός μυς, η βραχεία κεφαλή του δικέφαλου βραχιονίου μυός και ο κορακοβραχιόνιος μυς καθώς και ο κορακοακρωμιακός, ο κορακοβραχιόνιος και οι κορακοκλειδικοί σύνδεσμοι.

Η πρόσθια επιφάνεια της ωμοπλάτης είναι υπόκοιλη και σχηματίζει τον υποπλάτιο βόθρο στον οποίον προσφύεται ο υποπλάτιος μυς. Στην οπίσθια επιφάνεια τέλος φέρεται εγκάρσια, κοντά στο άνω χείλος, η ωμοπλατιαία άκανθα, η οποία χωρίζει τον υπερακάνθιο από τον υπακάνθιο βόθρο. Η ωμοπλατιαία άκανθα, κοντά στην ωμογλήνη, αποπλατύνεται και σχηματίζει το ακρώμιο.

Το ακρώμιο φέρεται προς τα έξω, πάνω από την ωμογλήνη και την κεφαλή του βραχιονίου οστού, δηλαδή πάνω από την διάρθρωση του ώμου. Το έσω χείλος του ακρωμίου διαθέτει αρθρική επιφάνεια για τη σύνταξη με το ακρωμιακό άκρο της κλείδας κατά την ακρωμιοκλειδική διάρθρωση

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ Οι μύες της ωμικής ζώνης διακρίνονται σε μυς της πρόσθιας (υποπλάτιος) και οπίσθιας (υπερακάνθιος, υπακάνθιος, μείζων & ελάσσων στρογγύλος) επιφάνειας της ωμοπλάτης και στον δελτοειδή μυ, ο οποίος καλύπτει από τα άνω, πρόσω, έξω και πίσω τη διάρθρωση του ώμου, καθώς και το άνω τεταρτημόριο του βραχιονίου οστού, συμβάλλοντας έτσι στη διαμόρφωση της στρογγυλότητας του ώμου.

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ α) Υποπλάτιος μυς Ο υποπλάτιος μυς εκφύεται από τον υποπλάτιο βόθρο και τις υποπλάτιες γραμμές της πρόσθιας επιφάνειας της ωμοπλάτης καθώς και από τα μεσομύϊα διαφράγματα που προσφύονται στα χείλη της Οι μυϊκές ίνες συγκλίνουν και καταφύονται με πλατύ τένοντα στο έλασσον βραχιόνιο όγκωμα.

Υποπλάτιος μυς Ως μοναδικός μυς του προσθίου στροφικού πετάλου του ώμου, σταθεροποιεί ενεργητικά τη γληνοβραχιόνιο διάρθρωση 1 Νευρώνεται από το άνω και κάτω υποπλάτιο νεύρο

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ β) Υπερακάνθιος μυς Βρίσκεται υπό τον τραπεζοειδή μυ και εκφύεται από τον υπερακάνθιο βόθρο και την υπερακάνθια περιτονία που καλύπτει τον μυ. Καταφύεται στον αρθρικό θύλακο της άρθρωσης του ώμου

σταθεροποιεί μαζί με τους άλλους μυς του μυοτενοντίου πετάλου την άρθρωση του ώμου και υποβοηθάει τον δελτοειδή στην έναρξη της πρόσθιας ανάτασης 1 2 Νευρώνεται από το υπερπλάτιο νεύρο

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ γ) Υπακάνθιος μυς Ο μυς εκφύεται από τα δύο έσω τριτημόρια του υπακάνθιου βόθρου, την κάτω επιφάνεια της ωμοπλατιαίας άκανθας και από την υποπλάτια περιτονία . Ο αποπλατυσμένος τένοντάς του καταφύεται στο μεσαίο facet του μείζων βραχιονιο ογκωμα και συνδέεται με τον θύλακο της διάρθρωσης του ώμου.

Ο υπακάνθιος μυς σταθεροποιεί την διάρθρωση του ώμου ανθιστάμενος σε δυνάμεις που τείνουν να παρεκτοπίσουν την κεφαλή προς τα άνω και πίσω και ευθύνεται για το 60% περίπου της δύναμης εξωτερικής στροφής του βραχίονα. Νευρώνεται από το υπερπλάτιο νεύρο 3

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ δ) Μείζων στρογγύλος μυς Εκφύεται από το κάτω τριτημόριο της οπίσθιας επιφάνειας του μασχαλιαίου χείλους της ωμοπλάτης και η τενοντώδης πρόσφυση του εισέρχεται στο έσω χείλος της δικεφαλικής αύλακας Κατά τη διαδρομή του περιστρέφεται σπειροειδώς κατά 180ο, με τις οπίσθιες τενόντιες δεσμίδες να καταλήγουν στην πρόσθια επιφάνεια του βραχίονα.

4 Προκαλεί εσωτερική στροφή, προσαγωγή και έκταση του βραχίονα. Νευρώνεται από το κάτω υποπλάτιο νεύρο (Α5-7), βραχύ κλάδο του βραχιονίου πλέγματος. 4

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ ε) Ελάσσων στρογγύλος μυς Ο μυς, που συμφύεται εν μέρει με τον υπακάνθιο, εκφύεται από τα δύο άνω τριτημόρια της οπίσθιας επιφάνειας του μασχαλιαίου χείλους της ωμοπλάτης, από την υπακάνθια περιτονία και από το μεσομύϊο διάφραγμα που τον διαχωρίζει από τον υπακάνθιο μυ Καταφύεται στο κάτω facet του ΜΒΟ και στον θύλακο της διάρθρωσης του ώμου.

Σταθεροποιεί την διάρθρωση του ώμου ανθιστάμενος στην προς τα άνω και πίσω παρεκτόπιση της κεφαλής και προκαλεί το 40% της έξω στροφής του βραχίονα. Νευρώνεται από τον οπίσθιο κλάδο του μασχαλιαίου νεύρου 5

ΜΥΕΣ ΤΗΣ ΩΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ στ) Δελτοειδής μυς Ο δελτοειδής μυς έχει τριγωνικό σχήμα και καλύπτει τη διάρθρωση του ώμου και το άνω τεταρτημόριο του βραχιονίου οστού . Εκφύεται με μια συνεχή σειρά πρόσθιων, μέσων και οπίσθιων εκφυτικών δεσμίδων που βρίσκονται έναντι των καταφύσεων του τραπεζοειδή μυ.

Δελτοειδής μυς Οι πρόσθιες δεσμίδες εκφύονται από το έξω τριτημόριο του προσθίου χείλους της κλείδας (κλειδική μοίρα), οι μέσες από το έξω χείλος του ακρωμίου (ακρωμιακή μοίρα) και οι οπίσθιες απότο κάτω χείλος της ωμοπλατιαίας άκανθας (ακανθική μοίρα). Οι μυϊκές δεσμίδες περιβάλλουν τη διάρθρωση του ώμου από τα άνω, πρόσω έξω και πίσω και συγκλίνουσες καταφύονται στο δελτοειδές φύμα, που βρίσκεται στο μέσο περίπου της έξω επιφάνειας του βραχιονίου οστού.

1 Κλειδική μοίρα Ακρωμιακή μοίρα Ακανθική μοίρα 2 3

ενέργεια Ο δελτοειδής μυς σε συνεργασία με τον υπερακάνθιο απάγει το βραχίονα μέχρι την οριζόντια θέση. Η κύρια ενέργειά του γίνεται με την ισχυρή μέση (ακρωμιακή) μοίρα, ενώ οι ασθενέστερες, κλειδική και ακανθική, παρεμποδίζουν αντίστοιχα την προς τα πρόσω ή πίσω αιώρηση του βραχίονα.

Η απαγωγή του βραχίονα με το δελτοειδή μυ γίνεται μέχρι περίπου τις 90ο-100ο. Επομένως η περαιτέρω ανύψωση του βραχίονα επιτυγχάνεται μόνο μετά από στροφή της ωμοπλάτης (με την ενέργεια του τραπεζοειδή και πρόσθιου οδοντωτού μυός), έτσι ώστε η ωμογλήνη της ωμοπλάτης να φέρεται προς τα πάνω. Η νεύρωση του μυός γίνεται από το μασχαλιαίο νεύρο

Τα επίπεδα της κίνησης Μετωπιαίο (Coronal Plane): Είναι ένα κάθετο επίπεδο που χωρίζει το σώμα σε πρόσθιο και οπίσθιο μισό 2. Οβελιαίο (Saggital Plane): Είναι ένα κάθετο επίπεδο που χωρίζει το σώμα σε δεξί και αριστερό μισό. 3. Εγκάρσιο (Axial Plane): Είναι ένα οριζόντιο επίπεδο που Χωρίζει το σώμα σε ανώτερο και Κατώτερο μισό.

Οβελιαίος ή Προσθιοπίσθιος άξονας: Ο άξονας αυτός τέμνει κάθετα το μετωπιαίο επίπεδο Πρόσθιος ή Μετωπιαίος Ο άξονας τέμνει κάθετα το οβελιαίο επίπεδο. Κατακόρυφος άξονας: Ο άξονας αυτός τέμνει κάθετα το εγκάρσιο επίπεδο.

Κινησιολογία γληνοβραχιόνιας άρθρωσης Η άρθρωση του ώμου είναι η πλέον κινητή άρθρωση του ανθρώπινου σώματος και επιτελεί δύο βασικές λειτουργίες: 1. την ανάρτηση του βάρους του άνω άκρου με μεταφορά του φορτίου στην ωμοπλάτη, η οποία με τη σειρά της το μεταφέρει στον κορμό μέσω της κλείδας. Η τελευταία διατηρεί σταθερή την απόσταση μεταξύ γληνοβραχιόνιου αρθρώσεως και μέσης γραμμής του κορμού.

Κινησιολογία γληνοβραχιόνιας άρθρωσης 2. την κίνηση του βραχιονίου οστού σε σχέση με την ωμοπλάτη με τρεις βαθμούς ελευθερίας, δηλαδή κίνηση σε τρεις άξονες (εγκάρσιο, προσθοπίσθιο και επιμήκη) και τρία επίπεδα (μετωπιαίο, οβελιαίο και οριζόντιο).

Η κίνηση περιαγωγής του βραχίονα στα 3 επίπεδα Οι δυνατές θέσεις που μπορεί να λάβει το άνω άκρο με τις κινήσεις του βραχιονίου οστού στο χώρο, σχηματίζουν τη σφαίρα περιαγωγής του άνω άκρου που τοποθετείται στα παραπάνω επίπεδα και αποτελεί το πεδίο δράσης της άκρας χειρός Η κίνηση περιαγωγής του βραχίονα στα 3 επίπεδα

Η απαγωγή του βραχίονα είναι δυνατή μόνο μέχρι την οριζόντια θέση (90ο), γιατί η περαιτέρω προς τα άνω κίνηση παρεμποδίζεται από το ακρώμιο και τον κορακοακρωμιακό σύνδεσμο. Η απαγωγή μέχρι τις 90ο γίνεται αρχικά από τον υπερακάνθιο μυ (μέχρι τις 15-20ο) και συνεχίζεται από το δελτοειδή μυ.

Η περαιτέρω ανύψωση του βραχίονα μέχρι την κατακόρυφη θέση γίνεται με στροφή όλης της ωμοπλάτης περί τον οβελιαίο άξονα με την ενέργεια του τραπεζοειδή και του πρόσθιου οδοντωτού μυός. Η προσαγωγή του βραχίονα γίνεται με την ενέργεια του μείζονος θωρακικού, του πλατύ ραχιαίου και των δύο στρογγύλων μυών.

Στον εγκάρσιο άξονα γίνεται κάμψη και έκταση του βραχίονα Στον εγκάρσιο άξονα γίνεται κάμψη και έκταση του βραχίονα. Η κάμψη πραγματοποιείται με την ενέργεια του μείζονος θωρακικού, κορακοβραχιόνιου, δικέφαλου βραχιόνιου και της πρόσθιας μοίρας του δελτοειδή μυός. Η έκταση γίνεται με την ενέργεια του πλατύ ραχιαίου, του μείζονος στρογγύλου και της οπίσθιας μοίρας του δελτοειδούς μυός.

Στον επιμήκη άξονα του βραχίονα γίνονται στροφικές κινήσεις προς τα έξω και έσω. Η έσω στροφή γίνεται με την ενέργεια του υποπλατίου, του πλατύ ραχιαίου και του μείζονος στρογγύλου μυός.

Η έξω στροφή επιτυγχάνεται με την ενέργεια του υπακάνθιου και του ελάσσονος στρογγύλου μυός. Κλινικά εκτιμάται καλύτερα με τον ασθενή σε ύπτια θέση για να ελαχιστοποιείται η στροφή του κορμου

Φυσιολογική κινητικότητα του ώμου Το εύρος της φυσιολογικής κινητικότητας του ώμου προϋποθέτει: πρόσθια ανάταση από 0-180ο έσω στροφή από 0-90ο έξω στροφή από 0-90ο

Φυσιολογική κινητικότητα του ώμου Ικανοποιητική ενεργητική κίνηση εξασφαλίζεται όταν: η πρόσθια ανάταση φτάνει τις 150ο η έξω στροφή τις 50ο η έσω στροφή στο επίπεδο του όγδου θωρακικού σπονδύλου

Κάμψη εύρος 170ο – 180ο Δελτοειδής (πρόσθια μοίρα) Μείζων θωρακικός (κλειδική μοίρα) Κορακοβραχιόνιος Δικέφαλος βραχιόνιος

Έκταση εύρος 170ο – 180ο Δελτοειδής (οπίσθια μοίρα) Μείζων θωρακικός Πλατύς ραχιαίος Μείζων στρογγυλός Τρικέφαλος βραχιόνιος (μακρά κεφαλή)

Απαγωγή εύρος 170ο – 180ο Δελτοειδής (μέση μοίρα) Υπερακάνθιος Υπακάνθιος Ελάσσων στρογγυλός

Δελτοειδής (πρόσθια και οπίσθια μοίρα) Προσαγωγή εύρος 170ο – 180ο Μείζων θωρακικός Πλατύς ραχιαίος Μείζων στρογγυλός Δελτοειδής (πρόσθια και οπίσθια μοίρα)

Δελτοειδής (οπίσθια μοίρα) Έξω στροφή εύρος 80ο – 90ο Υπακάνθιος Ελάσσων στρογγυλός Δελτοειδής (οπίσθια μοίρα)

Δελτοειδής (πρόσθια μοίρα) Έσω στροφή εύρος 80ο – 90ο Υποπλάτιος Πλατύς ραχιαίος Μείζων στρογγυλός Μείζων θωρακικός Δελτοειδής (πρόσθια μοίρα)

Κακώσεις υπέρχρησης το σύνδρομο της υπακρωμιακής προστριβής η τενοντίτιδα του υπερακανθίου η τενοντίτιδα και η αστάθεια του τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιόνιου η ορογονοθυλακίτιδα του υπακρωμιακού (υποδελτοειδούς) ορογόνου θυλάκου η οστεοαρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής η παγίδευση του υπερπλατίου νεύρου.

Τραυματικές κακώσεις Στις τραυματικές κακώσεις περιλαμβάνονται: οι μυικές θλάσεις τα διαστρέμματα η ρήξη του μυοτενοντίου πετάλου του ώμου η ρήξη του τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιονίου το τραυματικό εξάρθρημα του ώμου τα κατάγματα του άνω άκρου του βραχιονίου, της ωμοπλάτης και της κλείδας οι κακώσεις της ακρωμιοκλειδικής

Κακώσεις υπέρχρησης οφείλονται συνήθως σε υπερπροπόνηση, ανεπαρκή προθέρμανση, χαμηλό επίπεδο τεχνικής και πρόωρη επάνδο στην προηγούμενη αθλητική δραστηριότητα μετά από κάκωση

Κακώσεις υπέρχρησης οι αθλητές που εμφανίζουν πόνο στον ώμο είναι δυνατό να χωριστούν σε 4 ομάδες : 1η: Με πρωτοπαθές σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, 2η: Με πρωτοπαθή αστάθεια, λόγω συνδεσμικής κάκωσης ή κάκωσης του επιχειλίου χόνδρου και δευτεροπαθές σύδρομο υπακρωμιακής προστριβής, 3η: Με πρωτοπαθή αστάθεια, λόγω υπερελαστικότητας του αρθρικού θυλάκου και των συνδέσμων και δευτεροπαθές σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής, 4η: Με πρωτοπαθή αστάθεια, χωρίς σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής.

Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (Impingement syndrome) Προστριβή του μυοτενοντίου πετάλου των στροφέων του ώμου ( ιδιαίτερα του τένοντα του υπερακανθίου) και του υπακρωμιακού ορογόνου θυλάκου , μεταξύ της κεφαλής του βραχιονίου (μείζονος βραχιονίου ογκώματος) και του ακρωμιακορακοειδούς τόξου.

Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (Impingement syndrome) Το μυοτενόντιο πέταλο του ώμου σχηματίζεται από τη συνένωση των καταφυτικών τενόντων του υπερακανθίου, υπακανθίου, ελάσσονος στογγύλου και υποπλατίου μυός. Οι τένοντες αυτοί, μαζί με τον τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου βραχιόνιου, σταθεροποιούν την κεφαλή του βραχιονίου στην ωμογληνή

Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (Impingement syndrome) Αίτια : α) Πάχυνση του υπακρωμιακού ορογόνου θυλάκου, λόγω κάκωσης ή φλεγμονής β) Τραυματική κάκωση ή από υπερχρησία (καταπόνηση) γ) Φλεγμονή του μυοτενοντίου πετάλου του ώμου (ιδίως του τένοντα του υπερακανθίου) δ) Μετατραυματική ή μη οστεοαρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής

Σύνδρομο υπακρωμιακής προστριβής (Impingement syndrome) Αίτια : ε) Ατελώς ή σε παρεκτόπιση πωρωθέντα κατάγματα του ακρωμίου, του μείζονος βραχιονίου ογώματος και υποκεφαλικά του βραχιονίου στ) Απώλεια του μηχανισμού συγκράτησης της προς τα άνω κίνησης της κεφαλής του βραχιονίου ζ) Αστάθεια του ώμου

Στάδια Στάδιο Ι: Χαρακτηρίζεται από οίδημα και αιμάτωμα στον καταφυτικό τένοντα του υπερακανθίου και φλεγμονώδη αντίδραση του υπακρωμιακού ορογόνου θυλάκου. Τα φαινόμενα αυτά είναι αναστρέψιμα και υποχωρούν έπειτα από ανάπαυση και χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Για την πρόκληση φλεγμόνης σταδίου Ι, ευθύνονται η καταπόνηση του μυοτενοντίου πετάλου, η μυική αδυναμία και η ανεπαρκής γνώση της τεχνικής του αθλήματος.

Στάδια Στάδιο ΙΙ: Χαρακτηρίζεται από τενοντίτιδα του μυοτενοντίου πετάλου, διάχυση του αιματώματος του καταφυτικού τένοντα ( κυρίως του υπερακανθίου) προς την άρθρωση και οργάνωση του αιματώματος του υπακρωμιακού ορογόνου θυλάκου.

Στάδια Στάδιο ΙΙΙ: Χαρακτηρίζεται από μερική ή πλήρη ρήξη του μυοτενοντίου πετάλου, επέκταση της ρήξης προς τον υπακρωμιακό ορογόνο θύλακο και οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις, με σχηματισμό οστεοφύτων.

Κλινική εικόνα Ήπιος πόνος στην περιοχή του ακρωμίου και την υποδελτοειδή χώρα, μέχρι την κατάφυση του δελτοειδούς, ιδιώς μετά την άσκηση, Επώδυνος περιορισμός της κινητικότητας του ώμου σε όλα τα επίπεδα και αίσθημα ‘’εμπλοκής’’ κατά την απαγωγή και κάμψη, με το άνω άκρο σε έσω στροφή.

Αντιμετώπιση Η θεραπεία είναι αρχικά συντηρητική Ανάρτηση του μέλους Ακινητοποίση του ώμου Χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων Ψυχρά επιθέματα Φυσιοθεραπεία για διάστημα 2 ως 3 εβδομάδων. Η φυσιοθεραπεία αρχίζει αμέσως μετά την υποχώρηση των φλεγμονωδών φαινομένων και περιλαμβάνει την εφαρμογή φυσιοθεραπευτικών μεθόδων και κινησιοθεραπεία.

Αντιμετώπιση Εαν δεν υπάρξει αισθητή υποχώρηση των συμπτωμάτων γίνονται μία ως δύο τοπικές εγχύσεις μείγματος κορτικοστεροειδούς βραδείας απορρόφησης και ξυλοκαίνης 2%, ενώ μετά την ύφεση των ενοχλημάτων εφαρμόζεται φυσιοθεραπεία. Περισσότερες εγχύσεις δεν συνίστώνται, λόγω του κινδύνου ρήξης του τένοντα.

Αντιμετώπιση Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στη νευρομυική προσαρμογή, η όποια επιτυγχάνεται με πλειομετρικές ασκήσεις και αναπαραγωγή των κινήσεων του αθλήματος

Αντιμετώπιση Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται μετά την αποτυχία της συντηρητικής αγωγής και συνίσταται σε ανοικτή ή αρθροσκοπική εκτομή του προσθίου-κάτω τμήματος του ακρωμίου ( ακρωπλαστική), ώστε να διευρυνθεί ο χώρος κίνησης του υπερακανθίου μυός

Αντιμετώπιση Με την επιλογή του κατάλληλου χρόνου επανόδου σε αθλητική δραστηριότητα, περιορίζεται ο κίνδυνός πρόκλησης νέων κακώσεων, παράλληλα όμως θεωρείται απαραίτητη η βελτίωση της τεχνικής του αθλητή και η αποφυγή συναγωνισμού, μέχρι την πλήρη αποκατάσταση

Συχνή εμφάνιση Η συγκεκριμένη κάκωση συναντάται συχνά σε αθλητές που ασχολούνται με την εναέρια κίνηση στην απαγωγή / έξω στροφή του βραχίονα, όπως σε αθλήματα με μπάλα όπως το βόλεϊ ή το χάντμπολ, αθλήματα ρακέτας όπως το τένις και μπάντμιντον, ή το κολύμπι.