Κακώσεις θύλακα 1.Υμενίτιδα 2.Ορογονοθυλακίτιδα 3.Υπεξάρθρημα 4.Ημιεξάρθρημα 5.Εξάρθρημα 6.Γάγγλιο 7.Κακώσεις μηνίσκων.

Παρουσίαση με θέμα: "Κακώσεις θύλακα 1.Υμενίτιδα 2.Ορογονοθυλακίτιδα 3.Υπεξάρθρημα 4.Ημιεξάρθρημα 5.Εξάρθρημα 6.Γάγγλιο 7.Κακώσεις μηνίσκων."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Κακώσεις θύλακα 1.Υμενίτιδα 2.Ορογονοθυλακίτιδα 3.Υπεξάρθρημα 4.Ημιεξάρθρημα 5.Εξάρθρημα 6.Γάγγλιο 7.Κακώσεις μηνίσκων

2 Εξάρθρημα  τέλεια – μόνιμη μετατόπιση αρθρικών επιφανειών  βλάβη μαλακών μορίων Ημιεξάρθρημα  Ατελές εξάρθρημα (μερική μετατόπιση) ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΑΡΘΡΩΣΗΣ

3 Συχνότερα Εξ/ υπεξαρθρήματα -Ώμος -Επιγονατίδα Επικίνδυνο  ατλαντοαξονική

4 ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ? Απελευθέρωση του ορθού καθεκτικού συνδέσμου Ακινητοποίηση έκτασης Cryocuff Ασκήσεις αντλίας Ποδ/κής Προσοχή στις Φάσεις επούλωσης

5 ΓΩΝΙΑ Q -Επίδραση στην θέση και κίνηση της επιγονατίδας

6 ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  Μείωση πόνου & φλεγμονής  Θέση επιγονατίδας  McConnell taping  Εμβιομηχαικές αποκλίσεις  πάτοι σε υπερπρηνισμό  Έλεγχος VMO  Ηλεκτρ Μυϊκός ερεθ., ΚΚΑ  Διατασιμότητα μυών ισχίου – γόνατος – ποδ/κής  ημικαθίσματα από 0-40 ο,  ΑΚΑ από κάμψη-60 ο,  πλάγιο ανέβασμα σκαλοπατιού,  στατικό ποδήλατο ή stepper ( εκτελείται με κάμψη γόνατος όχι μεγαλύτερη των 40 ο αρχικά),

7 McConnell taping Διόρθωση θέσης? Ιδιοδεκτικό ερέθισμα Εφαρμογή και δοκιμή ώστε ο πόνος σε σκαλοπάτι να μειωθεί > 50%

8 ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ εξαρθρημάτων ώμου  18 - 70 ετών: 1,7% εμφάνιση γληνοβραχιόνιων μετατοπίσεων κάποια στιγμή στη ζωή τους (Neer, 1990)  7% των αθλητών

9 ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΤΗΣ ΑΡΘΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΩΜΟΥ  Επιχείλιος χόνδρος: αύξηση βάθους ωμογλήνης αποτροπή πρόσθιας και κάτω αστάθειας  Ο πεπερασμένος όγκος της αρθρικής κοιλότητας  Δυνάμεις συνάφειας και συνοχής  Αρθρικός θύλακας: χαλαρός για μεγάλη ελευθερία κινήσεων

10 Τένοντας υπερακανθίου μυός Υπερακάνθιος Υπακάνθιος Τένοντας υπακανθίου μυός Τένοντας υποπλατίου Τένοντας ελάσσων στρογγύλου Κλείδα Μύες του τενόντιου πετάλου Το τενόντιο πέταλο του ώμου προσδίδει σταθερότητα και παρέχει προστασία στην άρθρωση του ώμου, σταθεροποιώντας τη κεφαλή του βραχιονίου οστού μέσα στην ωμογλήνη. Ωμοπλατιαία άκανθα

11 Ταξινόμηση πρόσθια: τα πιο συχνά (90-98%) οπίσθια: λιγότερο συχνά (2-10%) κατώτερα: σπάνια  αληθές μασχαλιαίο εξάρθημα ανώτερα ατραυματική αστάθεια αστάθεια πολλών κατευθύνσεων εξαρθρήματα

12 Μηχανισμός πρόκλησης Πτώση με το βραχίονα σε απαγωγή και έξω στροφή Ολίσθηση προς τα εμπρός της βραχιονίου κεφαλής επάνω στην ωμογλήνη Η κεφαλή του βραχιονίου οστού είναι εκτός ωμογλήνης Γλιστρά προς τα έσω όταν ο βραχίονας κατεβαίνει Ώμος επίπεδος, αγκώνας προς τα έξω

13 Συμπτώματα Πρόσθιο εξάρθρημα ώμου (95-98% των εξαρθρωμάτων) Ο βραχίονας βρίσκεται σε ελαφρά απαγωγή και έξω στροφή. Διαστρέβλωση του σχήματος του ώμου: ο ώμος είναι "τετράγωνος" σε σχήμα (σαν κουτί) αντί του τυπικού στρογγυλού σχήματος με απώλεια του σχήματος του δελτοειδούς συγκρινόμενος με τον αντίπλευρο ώμο. Η κεφαλή του βραχιονίου είναι πρόσθια εμφανής (στην υποκορακοειδική περιοχή, κάτω από την κλείδα). Ο ασθενής αντιστέκεται στην απαγωγή και έσω στροφή και είναι ανίκανος να αγγίξει τον αντίθετο ώμο. Εξόγκωμα κάτω από το δέρμα Μώλωπες ή γδαρσίματα ώμου εάν μια σύγκρουση προκάλεσε τον τραυματισμό.

14 ΔΙΑΓΝΩΣΗ Προσθιοπίσθια λήψη: μπορεί να γίνει σε έσω ή έξω στροφή ή καθόλου στροφή. Αναδεικνύει την υποκορακοειδή εντόπιση της κεφαλής του βραχιονίου και πιθανώς τη βλάβη «Hill-Sachs»

15 Βλάβη Hill-Sachs Συμβαίνει όταν η άκρη της ωμογλήνης προκαλεί ένα συμπιεστικό κάταγμα στην οπισθιοπλάγια πλευρά της βραχιονίου κεφαλής Bankart lesions Βλάβη στην πρόσθια επιφάνεια του επιχείλιου χόνδρου με ρήξη του ινώδους θυλάκου και τραυματική κάκωση του κάτω γληνοβραχιόνιου συνδέσμου

16 ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ 1.Προδιάθεση για επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα 2.Βλάβη Bankart 3.Βλάβη Hill-Sachs 4.Αποσπαστικά κατάγματα μείζονος βραχιόνιου ογκώματος 5.Ρήξη τενόντιου πετάλου

17 6.Αρτηριακή κάκωση Τραυματισμός μασχαλιαίας αρτηρίας από έλξη τη στιγμή του τραυματισμού ή από πίεση της βραχιονίου κεφαλής μασχαλιαίο αιμάτωμα εκχύμωση στο θωρακικό τοίχωμα ψυχρό άκρο απουσία σφυγμών ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ

18 7.Νευρική κάκωση Πιο συχνή από την αγγειακή κάκωση ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ κάκωση μασχαλιαίου νεύρου αδυναμία απαγωγής και έξω στροφής μούδιασμα άνω άκρου παράλυση δελτοειδούς Υποψία για κάκωση μασχαλιαίου νεύρουδιενέργεια ΗΜΓ 8.Αδυναμία ανάταξης (λόγω εγκλωβισμού βραχιονίου κεφαλής μέσα στον υποπλάτιο μυ)

19 Αντιμετώπιση του πρόσθιου εξαρθρήματος του ώμου Χειρουργική αντιμετώπιση Κλειστή ανάταξη Τεχνικές έλξης (ιπποκράτεια, Stimson Τεχνικές μόχλευσης (Kocher ) Τενικές χειρισμού της ωμοπλάτης

20 Χειρουργική αντιμετώπιση Υπάρχει ένας αυξημένος κίνδυνος καθ έξιν εξαρθρήματος ιδίως σε άτομα κάτω των 20 ετών αρκετοί γιατροί προτείνουν την χειρουργική αποκατάσταση στο αρχικό εξάρθρημα με στόχο να αποτρέψουν περαιτέρω επεισόδια στο μέλλον Πρώιμη χειρουργική παρέμβαση εφαρμόζεται ιδιαίτερα σε αθλητές όπως οι ακοντιστές, οι σφαιροβόλοι, οι δισκοβόλοι, οι τενίστες κτλ Χειρουργική θεραπεία Ανοιχτές επεμβάσεις Αρθροσκοπικές τεχνικές

21 Πρόγνωση Η ηλικία είναι ένας καθοριστικός παράγοντας της πιθανότητας επανεμφάνισης εξαρθρήματος του ώμου. Περίπου το 80-94 % των ασθενών κάτω των 20 ετών θα παρουσιάσουν καθ έξιν εξάρθρημα σε μικρό χρονικό διάστημα από το αρχικό εξάρθρημα. Σε ασθενείς κάτω των 40 χρόνων η πιθανότητα καθ έξιν εξαρθρήματος είναι 26-48 %. Εξάρθρημα παρατηρείται σε ποσοστό 0-10 % σε ασθενείς άνω των 40 ετών. Ένα ανεπαίσθητο τραύμα μπορεί να οδηγήσει σε καθ έξιν εξάρθρημα σε ποσοστό 86 %. Αρκετοί χειρούργοι ορθοπαιδικοί θεωρούν ότι περισσότερα από ένα πλήρη εξαρθρήματα του ώμου αποτελούν ένδειξη για χειρουργική θεραπεία.

22 ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Νάρθηκας  βελτίωση αισθητικοκινητικών μηχανισμών  αύξηση νευρομυϊκής ανατροφοδότησης  τραυματισμός κατασκευών :  χειροτερεύει → ώμος σε έσω στροφή  βελτίωση → ώμος σε έξω στροφή (Itoi et al, 2001;Hatrick et al, 2003)

23 ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ  Οξεία φάση :  έλεγχος αρθρώσεων  αποκατάσταση κινητικότητας  σταθεροποίηση ώμου και ωμοπλάτης  Υποξεία φάση :  βελτίωση δυναμικών σταθεροποιητών, νευρομυϊκού ελέγχου και ιδιοδεκτικότητας  Χρόνια φάση :  βελτιστοποίηση λειτουργικότητας των μυών της ωμοπλάτης και της ωμικής ζώνης

24 ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Φάση μέγιστης προστασίας  περίοδος ακινητοποίησης  νάρθηκας ή επίδεσμος → απομακρύνονται για εκτέλεση παθητικών ή υποβοηθούμενων ασκήσεων  παθητικές ασκήσεις εύρους τροχιάς → εισάγονται νωρίς (Scheib,1990)  ισομετρικές ασκήσεις → ουδέτερη θέση 2 -3 φορές την ημέρα, 2-3 σετ x 10 επαναλ. 6΄΄ κράτημα 3 φορές την εβδομάδα για 6 εβδομάδες (Blackburn et al, 2000)

25 ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ  σκαρφάλωμα στον τοίχο  άσκηση με τροχαλία (Prentice, 2004)

26 ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Φάσεις μέτριας και ελάχιστης προστασίας  ισομετρικές ασκήσεις  τεχνικές κινητοποίησης  ενδυνάμωση του πετάλου των στροφέων μυών (Scheib, 1990)

27 ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ  Ασκήσεις αντίστασης (Blackburn et al, 2000)

28 ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Πλειομετρικές ασκήσεις: → ελαστικός ιμάντας → plyoback

29 ΔΙΑΤΑΣΕΙΣ  Γενικευμένη διάταση στο αρχικό στάδιο της αποκατάστασης.

30 ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗΣ ΚΑΤΑ PNF  Επανεκπαίδευση σε λειτουργικά πρότυπα (Καρατσώλης, 2004).  Αντίσταση με χρήση ελαστικόυ ιμάντα.

31 Eπανεκπαίδευση Ιδιοδεκτικότητας  Πλειομετρικές ασκήσεις  Ασκήσεις κλειστής κινητικής αλυσίδας  Δυναμική σταθεροποίηση  Χρήση ειδικών ορθωτικών μέσων  Τεχνικές Νευρομυϊκής Διευκόλυνσης (PNF)

32 Αρθροσκοπήσεις: αποκατάσταση ενδοαρθρικών βλαβών

33 Αρθροσκοπήσεις  Αποκατάσταση συνδέσμων  Αποκατάσταση τενόντων  Αποκατάσταση κακώσεων μηνίσκου Συρραφή μηνίσκου Μερική μηνισκεκτομή Μεταμόσχευση μηνίσκου /χόνδρου  Αποκατάσταση χόνδρινων βλαβών (πχ shaving)