ΓΕΦΥΡΙΑ, ΓΕΦΥΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ, ΛΑΩΝ, ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ.. ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.. Μια.

Παρουσίαση με θέμα: "ΓΕΦΥΡΙΑ, ΓΕΦΥΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ, ΛΑΩΝ, ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ.. ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.. Μια."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΓΕΦΥΡΙΑ, ΓΕΦΥΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ, ΛΑΩΝ, ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ.. ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.. Μια πρώτη συλλογή…

2 Eleutherna Bridge Η Γέφυρα Ελεύθερνα είναι ένα αρχαίο ελληνικό κάνιστρο μονότοξο γεφύρι κοντά στην κρητική πόλη Ελεύθερνα, Ελλάδα. Η καλά διατηρημένη δομή έχει μια ενιαία έκταση των 3,95 m, το οποίο είναι αρκετά μεγάλο για μια ψεύτικη καμάρα. Το άνοιγμα αποκόπτεται από το μπλοκ όγκου ασβεστόλιθου σε σχήμα ενός ισοσκελούς τριγώνου, του οποίου το ύψος είναι 1,84 m. Το συνολικό μήκος της γέφυρας φθάνει τα 9,35 m. Το πλάτος του κυμαίνεται από 5,1 έως 5,2 m, με τη δομή που συγκλίνει ελαφρώς προς το κέντρο του πάνω από το τόξο ( 5,05 m πλάτος εκεί ). Το ύψος είναι μεταξύ 4 και 4,2 m. Η γέφυρα, που είναι ακόμα σε χρήση, περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Άγγλο TAB Spratt στα Ταξίδια και Έρευνες στην Κρήτη του, αφού είχε πραγματοποιήσει μια επίσκεψη στο χώρο το 1853. Εκείνη την εποχή, μια άλλη αρχαία γέφυρα με μια τριγωνική αψίδα στέκεται ακόμα μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, αλλά, αν κρίνουμε από μια μεταγενέστερη έκθεση, καταστράφηκε κάποιο άγνωστο χρονικό διάστημα πριν από το 1893. Αν και υπάρχει γενική συμφωνία ότι οι δύο γέφυρες της Ελεύθερνας έχουν ημερομηνία στην προ-ρωμαϊκή περίοδο, μια πιο ακριβής χρονολόγηση παρεμποδίζεται από την έλλειψη κατάλληλων ευρήματα. Σύμφωνα με Αθανασ. Nakassis, η διασωθείσα γέφυρα χτίστηκε κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου, ενώ ο Ιταλός λόγιος Galliazzo χρονολογεί την κατασκευή πιο συγκεκριμένα στο τέλος του 4ου ή στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.

3 Eleutherna Bridge/. Νότια άποψη Η Γέφυρα Ελεύθερνα είναι ένα αρχαίο ελληνικό κάνιστρο μονότοξο γεφύρι κοντά στην κρητική πόλη Ελεύθερνα, Ελλάδα

4 Eleutherna Bridge, Κρήτη, Ελλάδα Η γέφυρα μεταφέρει το μονοπάτι προς Ελεύθερνα στη συμβολή Σταυροί στα Φαράγγια και Chalopota ρέματα Τοπικές Πρινές, (Κρήτη, Ελλάδα). Ο Σχεδιασμός από τον Corbel, είναι ένα μονότοξο γεφύρι με υλικό Ασβεστόλιθος. Συνολικό μήκος 9.35 m, πλάτος 5,05-5,2 m, Ύψος 4 - 4,2 μ. Στο μεγαλύτερη του άνοιγμα 3,95 m. Αριθμός ανοιγμάτων 1. Κατασκευή τέλος Ελληνιστικής περιόδου Συντεταγμένες 35 ° 20'17 "N 24 ° 40'15" E

5 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η Ελεύθερνα κτίστηκε σε φυσικώς οχυρωμένη θέση. Περιβαλλόταν από δυο χειμάρρους· στον ανατολικό υπήρχε γέφυρα πλάτους τουλάχιστον 4.17 μ. Μετά τη συμβολή των χειμάρρων υπάρχει άλλη, μεγαλύτερη γέφυρα, που σώζεται σχεδόν ακέραιη. Έχει πλάτος περίπου 5.05 μ. και γεφυρώνει άνοιγμα 3.95 μ. Ο αριστερός πους προστατευόταν από βάθρο, ενώ δεξιά υπήρχε κάποιο άνοιγμα. Οι γέφυρες ήσαν οξυκόρυφες κτισμένες με μεγάλες ασβεστολιθικές πέτρες εν ξηρώ, σχεδόν ισοδόμως Η μικρή γέφυρα μάλλον οδηγούσε στο κέντρο της πόλεως, και πιθανώς κατασκευάστηκε πρώτη. Η πλημμελέστερη θεμελίωσή της (μόνο η μεγάλη γέφυρα εδράζεται σε βράχο) και η σχετική παλαιότης της ίσως συνετέλεσαν στην κατάρρευσή της. Έχει κλίση λιγότερο έντονη σε σχέση με τη μεγάλη γέφυρα και συγκρίνεται με υστεροκλασικά παραδείγματα. Αυτό δείχνει ότι η μεγάλη γέφυρα ήταν πιο προηγμένη τεχνολογικώς και συνεπώς μεταγενέστερη.

6 Η μικρή γέφυρα πιθανώς κατέπεσε από την καταιγίδα του 1883 (αν όχι από ανθρώπινη παρέμβαση που συμπλήρωσε τη φυσική καταστροφή), ενώ η μεγάλη υπέστη τότε σοβαρές ζημιές. Για την προστασία του δεξιού ποδός της μεγάλης γέφυρας κτίστηκε νεωτερικό βάθρο που απέκρυψε το μεγαλύτερο μέρος του ανοίγματος. Στον ελλαδικό χώρο έχουμε παραδείγματα εκφορικών κατασκευών από ταφικά κυρίως μνημεία προϊστορικών χρόνων, ενώ στους ιστορικούς κατασκευάζονται πύλες, πυλίδες, τοξοτίδες, θύρες, παράθυρα, κρήνες, υπόνομοι, γέφυρες, δεξαμενές, υδραγωγεία κ.ά. Η τεχνολογία γίνεται όλο και πιο τολμηρή, με πιο έντονες εκφορές, ώστε να γεφυρώνονται μεγαλύτερα ανοίγματα. Στην Ελεύθερνα σημειώνεται μεγάλη κτηριακή ανάπτυξη κατά τους ελληνιστικούς χρόνους. Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία η μικρή γέφυρα φαίνεται να ανήκει στα υστεροκλασικά χρόνια και η μεγάλη στα ελληνιστικά. Α. Νακάσης, Φεβρουάριος 1999

7 Eleutherna Bridge The Eleutherna Bridge is an ancient Greek corbel arch bridge near the Cretan town of Eleutherna, Greece. [1]ancient Greekcorbel arch bridge CretanEleuthernaGreece [1] The well-preserved structure has a single span of 3.95 m, which is quite large for a false arch. The opening is cut from the unmortared limestone blocks in the shape of an isosceles triangle, the height of which is 1.84 m. The overall length of the bridge measures 9.35 m.false archunmortaredlimestoneisosceles triangle Its width varies from 5.1 to 5.2 m, with the structure converging slightly towards its center point above the arch (5.05 m width there). The height is between 4 and 4.2 m. The bridge which is still in use was first described by the Englishman T.A.B. Spratt in his Travels and Researches in Crete, after he had paid a visit to the site in 1853. At the time, another ancient bridge with a triangular arch was still standing a few hundred metres away, but, judging from a later report, was destroyed some unknown time before 1893.T.A.B. Spratt While there is general agreement that the two bridges of Eleutherna date to the pre-Roman period, a more precise dating is hampered by the lack of proper finds. According to Nakassis, the extant bridge was built sometime during the Hellenistic period, [ while the Italian scholar Galliazzo dates the construction more precisely to the end of the 4th or beginning of the 3rd century BC.Roman periodHellenistic period

8 Eleutherna Bridge Carries Footpath to Eleutherna Crosses Confluence of Pharangitis and Chalopota streams Locale Prines, Crete, Greece Design Corbel arch bridge Material Limestone Total length 9.35 m Width 5.05−5.2 m Height 4−4.2 m Longest span 3.95 m Number of spans 1 Construction end Hellenistic period Coordinates 35°20′17″N 24°40′15″EEleuthernaPrinesCreteGreece Corbel arch bridgeLimestoneHellenistic period Coordinates35°20′17″N 24°40′15″E

9 Arch Bridge NagasakiMeganebashi

10 Double arch stone bridge, Japan Japan Double arch stone bridge, JapanJapan Ancestor Clapper bridge Related None Descendant Truss arch bridge, moon bridge (masonry) Carries Pedestrians, vehicles, light rail, heavy rail, water Span range short, but often set end-to-end to form a large total length Material masonry, concrete, wrought iron, cast iron, timber, structural steel Movable No Design effort Low Falsework requiredClapper bridgeTruss arch bridgemoon bridgePedestriansvehicles light railheavy railmasonry concretewrought ironcast irontimberstructural steelFalsework /GR/ Διπλό μονότοξο πέτρινο γεφύρι, Ιαπωνία Πρόγονος κλακέτα γέφυρα /Σχετικά Κανένας απόγονος Truss μονότοξο γεφύρι, το φεγγάρι γέφυρα (τοιχοποιία) Μεταφέρει πεζούς, αυτοκίνητα, προαστιακών σιδηροδρόμων, βαριές σιδηροδρομικές, σειρά Span νερού σύντομη, αλλά συχνά που άκρη σε άκρη για να σχηματίσουν ένα μεγάλο συνολικό μήκος Υλικό τοιχοποιία, σκυρόδεμα, σφυρήλατο σίδηρο, χυτοσίδηρο, ξυλεία, δομικό χάλυβα κινητά προσπάθεια Σχεδιασμός χαμηλής falsework Δεν απαιτείται

11 Ρωμαϊκά τοξωτά γεφύρια ήταν συνήθως ημικυκλικά, αν και ένας αριθμός ήταν τμηματική τοξωτά γεφύρια (όπως Alconétar Bridge), μια γέφυρα που έχει ένα καμπύλο τόξο που είναι λιγότερο από ένα ημικύκλιο. Τα πλεονεκτήματα της γέφυρας «τμηματική αψίδα» ήταν ότι επέτρεπε την σε μεγάλα ποσά των πλημμυρών στα νερά να περάσουν κάτω από αυτήν, έτσι θα εμπόδιζε τη γέφυρα από το να παρασυρθεί κατά τη διάρκεια των πλημμυρών και η ίδια η γέφυρα θα μπορούσε να είναι πιο ελαφριά. Σε γενικές γραμμές, ρωμαϊκά γεφύρια χαρακτηρίστηκαν τα έχοντα σφηνοειδείς πέτρες πρωτοβάθμιου τόξου (θολίτες) από το ίδιο το μέγεθος και το σχήμα. Οι Ρωμαίοι έχτισαν τόσο απλά ανοίγματα και χρονοβόρες πολλαπλές αψίδα υδραγωγεία, όπως το Pont du Gard και Segovia Υδραγωγείο. Τα Γεφύρια χαρακτήρισαν από πολύ νωρίς και μετά από τις πλημμύρες ανοίγματα στους προβλήτες, π.χ. στο Pons Fabricius στη Ρώμη (62 π.Χ.), ένα από τις παλαιότερες μεγάλες γέφυρες του κόσμου που στέκεται ακόμα.

12 The Alcántara Bridge, Spain (built 103-106 AD)Alcántara Bridge Ρωμαϊκά τοξωτά γεφύρια

13 Segovia AqueductSegovia Aqueduct (c. 100 AD)/File:AcueductoSegovia edit1.jpg Ρωμαϊκά τοξωτά γεφύρια

14 Ρωμαϊκοί μηχανικοί, ήταν οι πρώτοι και μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση, οι μόνοι, για την κατασκευή γεφυρών με σκυρόδεμα, το οποίο ονόμασαν Opus caementicium. Το εξωτερικό ήταν συνήθως καλυπτόμενο με τούβλα ή ήτανε λαξευτά, όπως στη γέφυρα Alcántara. Οι Ρωμαίοι εισήγαγαν επίσης τα τμηματικά τοξωτά γεφύρια στην κατασκευή γέφυρας. Το 330 μ. η Limyra Γέφυρα στη νοτιοδυτική Τουρκία, διαθέτει 26 τόξα τμηματικά, με μέση σχέση διάστημα-προς-αύξηση του 5,3:1, δίνοντας στην γέφυρα ένα ασυνήθιστα επίπεδο προφίλ, αξεπέραστη για περισσότερο από μια χιλιετία. Η Γέφυρα του Τραϊανού πάνω από τον Δούναβη, χαρακτηρίζεται από τα ανοιχτού τύμπανου τμηματικά τόξα κατασκευασμένα από ξύλο (στέκεται σε 40 μ. μπετόν προβλήτες). Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι για χίλια χρόνια, τόσο όσον αφορά τη συνολική και ατομικού μήκους του ανοίγματος, ενώ η μεγαλύτερη σωζόμενη ρωμαϊκή γέφυρα είναι τα 790 μ. Puente Romano στο Mérida. Η ύστερη Ρωμαϊκή Γέφυρα Karamagara στην Καππαδοκία μπορεί να αντιπροσωπεύει την παλαιότερη επιζούσα γέφυρα, διαθέτει ένα οξυκόρυφο τόξο. Ρωμαϊκά τοξωτά γεφύρια

15 Richmond Bridge Richmond Bridge, oldest operational bridge in Australia (1825) Richmond Bridge /Panorama

16 In China, the oldest existing arch bridge is the Zhaozhou BridgeZhaozhou Bridge of 605 AD, which combined a very low span-to-rise ratio of 5.2:1, with the use of spandrel arches (buttressed with iron brackets). The Zhaozhou Bridge, with a length of 167 feet (51 m) and span of 123 feet (37 m), is the world's first wholly stone open-spandrel segmental arch bridge, allowing a greater passage for flood waters. In more modern times, stone and brick arches continued to be built by many civil engineers, including Thomas Telford, Isambard Kingdom Brunel and John Rennie. A key pioneer was Jean-Rodolphe Perronet, who used much narrower piers, revised calculation methods and exceptionally low span-to-rise ratios. Different materials, such as cast iron, steel and concrete have been increasingly used in the construction of arch bridges.Thomas TelfordIsambard Kingdom BrunelJohn RennieJean-Rodolphe Perronetcast ironsteelconcrete

17 Στην Κίνα, η παλαιότερη Στην Κίνα, η παλαιότερη υπάρχουσα γέφυρα αψίδα είναι το Zhaozhou Γέφυρα του 605 μ.Χ., η οποία είναι συνδυασμός- με πολύ χαμηλή αναλογία ανοίγματος προς άνοδο του 5,2:1-, με τη χρήση των τόξων τύμπανου (ενισχύθηκε όμως με στηρίγματα σιδήρου). Η Zhaozhou Bridge, με μήκος 167 πόδια (51 μ.) και το εύρος του 123 πόδια (37 μ), είναι το πρώτο στον κόσμο πλήρως πέτρινο ανοιχτό τύμπανο τμηματική γέφυρα αψίδα, επιτρέποντας μεγαλύτερη πέρασμα για τα νερά των πλημμυρών. [ ] Σε πιο σύγχρονες εποχές, πέτρα και τούβλα αψίδες συνέχισαν να κατασκευάζονται από πολλούς πολιτικούς μηχανικούς, συμπεριλαμβανομένου του Thomas Telford, Isambard Βασίλειο Brunel και του John Rennie. Ένας βασικός πρωτοπόρος ήταν ο Jean-Rodolphe Perronet, ο οποίος χρησιμοποιεί πολύ στενότερους προβλήτες, αναθεωρημένες μεθόδους υπολογισμού και εξαιρετικά χαμηλό εύρος-to-ανόδου αναλογίες. Έχουν διαφορετικά υλικά, όπως χυτοσίδηρο, χάλυβα και σκυρόδεμα που χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο στην κατασκευή τοξωτών γεφυριών.

18 File:Bridge Alcantara.JPG The Alcántara Bridge, Spain (built 103-106 AD)Alcántara Bridge

19 The Alcántara Bridge, Spain (built 103-106 AD)Alcántara Bridge

20 Segovia AqueductSegovia Aqueduct (c. 100 AD)/ :Acueduc/ to/ Segovia/

21 Devil's bridgeDevil's bridge, Céret, /France (1341)/ Pont du DiableCéret In medieval Europe, bridge builders improved on the Roman structures by using narrower piers, thinner arch barrels and lower span-rise ratios on bridges. Gothic pointed arches were also introduced, reducing lateral thrust, and spans increased as with the eccentric Puente del Diablo (1282).medievalpiersGothicPuente del Diablo Στη μεσαιωνική Ευρώπη, οι οικοδόμοι γεφυριών βελτιώθηκαν στις ρωμαϊκές δομές, χρησιμοποιώντας στενότερες προβλήτες, λεπτότερα βαρέλια καμάρας και χαμηλότερες τιμές ανοίγματος άνοδο σε γέφυρες. ΓΟΤΘΙΚΑ οξυκόρυφα τόξα Εισήχθησαν επίσης, μείωση πλευρική ώθηση, και τα ανοίγματα αυξήθηκαν με τον εκκεντρικό Puente del Diablo (1282). Puente del Diablo (1282).

22 Στη μεσαιωνική Ευρώπη Στη μεσαιωνική Ευρώπη, οι οικοδομική γέφυρα βελτιώθηκε από τις ρωμαϊκές δομές, χρησιμοποιώντας στενότερες προβλήτες, λεπτότερα βαρέλια καμάρας και χαμηλότερα νούμερα ανοίγματος ανόδου σε γέφυρες. Gothic οξυκόρυφα τόξα Εισήχθησαν επίσης, μα μείωση στην πλευρική ώθηση, και τα ανοίγματα αυξήθηκαν με τον εκκεντρικό Puente del Diablo (1282). Το 14ο αιώνα, ιδίως στην οικοδόμηση είδε γέφυρα φθάνει νέα ύψη. (Τόξα μήκους) Span lengthes των 40 m, προηγουμένως ήταν ανήκουστο στην ιστορία της κατασκευής τοιχοποιίας αψίδα, ήταν πλέον φθάσει σε διαφορετικές περιοχές, όπως η Ισπανία (Puente de San Martín), η Ιταλία (Castelvecchio Bridge) και η Γαλλία (γέφυρα του διαβόλου και Pont Μεγάλο) και με αψίδα τόσο διαφορετικών όπως ημικυκλική, επισήμανε και καμάρες τμηματική. Η γέφυρα στο Trezzo sull'Adda, που καταστράφηκε τον 15ο αιώνα, χαρακτηρίστηκε από ακόμη ένα μήκος του ανοίγματος των 72 m,που δεν ταιριάζουν μέχρι το 1796.

23 Το 14ο αιώνα, ιδίως στην οικοδόμηση είδε την γέφυρα να φθάνει σε νέα ύψη. Τόξα μήκους (Span lengthes) των 40 m, προηγουμένως ήταν ανήκουστο στην ιστορία της κατασκευής τοιχοποιίας αψίδα, ήταν πλέον φθάσει σε διαφορετικές περιοχές, όπως η Ισπανία (Puente de San Martín), η Ιταλία (Castelvecchio Bridge) και η Γαλλία (γέφυρα του διαβόλου και Pont Μεγάλη) και με αψίδα τόσο διαφορετικών όπως ημικυκλική, επισήμανε με καμάρες τμηματικά. Η γέφυρα στο Trezzo sull'Adda, που καταστράφηκε τον 15ο αιώνα, την χαρακτήριζε ακόμη και ένα μήκος του ανοίγματος των 72 m, που δεν ταιριάζουν μέχρι το 1796.

24 The 14th century in particular saw bridge building reaching new heights. Span lengthes of 40 m, previously unheard of in the history of masonry arch construction, were now reached in places as diverse as Spain (Puente de San Martín), Italy (Castelvecchio Bridge) and France (Devil's bridge and Pont Grand) and with arch types as different as semi-circular, pointed and segmental arches. The bridge at Trezzo sull'Adda, destroyed in the 15th century, even featured a span length of 72 m, not matched until 1796.Puente de San MartínCastelvecchio BridgeDevil's bridgePont Grandbridge at Trezzo sull'Adda

25 Constructions such as the acclaimed Florentine segmental arch bridge Ponte Vecchio (1345) FlorentinePonte Vecchio combined sound engineering (span-to-rise ratio of over 5.3 to 1) with aesthetical appeal. The three elegant arches of the Renaissance Ponte Santa Trinita (1569) constitute the oldest elliptic arch bridge worldwide. Such low rising structures required massive abutments, which at the Venetian Rialto bridge and the Fleischbrücke in Nuremberg (span-to-rise ratio 6.4:1) were founded on thousands of wooden piles, partly rammed obliquely into the grounds to counteract more effectively the lateral thrust.RenaissancePonte Santa TrinitaabutmentsVenetianRialto bridge FleischbrückeNuremberg

26 arch bridge Ponte Vecchio(1345)Ponte Vecchio Constructions such as the acclaimed Florentine segmental arch bridge Ponte Vecchio (1345) combined sound engineering (span-to-rise ratio of over 5.3 to 1) with aesthetical appeal. The three elegant arches of the Renaissance Ponte Santa Trinita (1569) constitute the oldest elliptic arch bridge worldwide. Such low rising structures required massive abutments, which at the Venetian Rialto bridge and the Fleischbrücke in Nuremberg (span-to-rise ratio 6.4:1) were founded on thousands of wooden piles, partly rammed obliquely into the grounds to counteract more effectively the lateral thrust.FlorentinePonte VecchioRenaissancePonte Santa TrinitaabutmentsVenetian Rialto bridgeFleischbrückeNuremberg

27 η περίφημη της Φλωρεντίας τμηματική «γέφυρα αψίδα Ponte Vecchio» Κατασκευές όπως η περίφημη της Φλωρεντίας τμηματική γέφυρα αψίδα Ponte Vecchio (1345), σε συνδυασμό ηχοληψίας (άνοιγμα-στην –άνοδο, αναλογία πάνω από 5,3 –προς 1) με αισθητική έφεση. Οι τρεις κομψές καμάρες της Αναγέννησης Ponte Santa Trinita (1569) αποτελούν το παλαιότερο ελλειπτικό τόξο σε γέφυρα σε όλο τον κόσμο. Τέτοια χαμηλά άνοδο δομών που απαιτούνται μαζικές στηρίγματα, τα οποία στη γέφυρα Rialto Ενετικό και η Fleischbrucke στη Νυρεμβέργη (άνοιγμα-to-ανόδου αναλογία 6.4:1) ιδρύθηκαν στις χιλιάδες των ξύλινων πασσάλων, έχωσε εν μέρει λοξά στους λόγους για να αντιμετωπισθεί πιο αποτελεσματικά η πλευρική ώση.

28 The Ponte Vecchio, Florence, Italy (1345)/ Firenze.Ponte VecchioPonte VecchioFlorence Κατασκευές όπως η περίφημη της Φλωρεντίας τμηματική γέφυρα αψίδα Ponte Vecchio (1345),

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44

45

46

47

48

49

50

51

52 /8/ Vradeto stairway, Zagori, Greece. was taken by the photographer nenia on 25 May 2009, /8/ Vradeto stairway, Zagori, Greece. is next to Vradéton and is located in Epirus, Greece.

53 /90/ Acheron river - Ποταμός Αχέρωντας

54 βιβλιογραφία wikiPedia ΓΕΦΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ (ΗΠΕΙΡΟΣ) Η ΣΚΑΛΑ ΤΟΥ ΒΡΑΔΈΤΟΥ(ΗΠΕΙΡΟΣ) ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ……………..

55 Α. Νακάσης, Φεβρουάριος 1999 Ο Α. Νακάσης εργάζεται στην Ελεύθερνα ως αρχιτέκτων των ανασκαφών. Το 1986 έγινε καθαρισμός της βόρειας γέφυρας με πρωτοβουλία του καθηγητού Ν. Φαράκλα. Ακολούθησε αποτύπωσή της από τον γράφοντα στα πλαίσια της μελέτης της. Η νότια γέφυρα αποτυπώθηκε από τον Α. Νακάση το 1997.

56 Η ελληνιστική περίοδος είναι η περίοδος της αρχαίας ελληνικής και μεσογειακής ιστορίας μεταξύ του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. και την ανάδειξη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως καθοριζόταν από την ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ. και η επακόλουθη κατάκτηση της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου στα 30 π.Χ.. Προς το παρόν, η ελληνική πολιτιστική επιρροή και δύναμη ήταν στο αποκορύφωμά της στην Ευρώπη, την Αφρική και την Ασία, η οποία βιώνει την ευημερία και την πρόοδο στις τέχνες, την έρευνα, τη λογοτεχνία, το θέατρο, την αρχιτεκτονική, τη μουσική, τα μαθηματικά, τη φιλοσοφία, την επιστήμη, την αστρονομία και τις ανακαλύψεις. Συχνά θεωρείται μια μεταβατική περίοδος, μερικές φορές ακόμη και της παρακμής ή εκφυλισμού, σε σύγκριση με τη λαμπρότητα της ελληνικής κλασικής εποχής. Μετά τις επιχειρήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Περσική Αυτοκρατορία, ελληνιστικά βασίλεια ιδρύθηκαν σε όλη τη νοτιοδυτική Ασία ( Σελευκιδών Αυτοκρατορία, Βασίλειο της Περγάμου ) και βόρειο - ανατολική Αφρική ( Πτολεμαίων Βασίλειο). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξαγωγή του ελληνικού πολιτισμού και της γλώσσας σε αυτές τις νέες σφαίρες, και οι ίδιοι άλλωστε οι Έλληνες άποικοι. Εξίσου, όμως, αυτά τα νέα βασίλεια είχαν επηρεαστεί από τους αυτόχθονες πολιτισμούς, υιοθετώντας τις τοπικές πρακτικές όπου είναι επωφελές, απαραίτητο, ή βολικό. Ελληνιστικού πολιτισμού αντιπροσωπεύει μια συγχώνευση του αρχαίου ελληνικού κόσμου με εκείνη της Εγγύς Ανατολής, τη Μέση Ανατολή και τη νοτιοδυτική Ασία, και μια αναχώρηση από τις προηγούμενες ελληνικές, μία στάση απέναντι «βάρβαρο» πολιτισμών.

57 Η Ελληνιστική περίοδος χαρακτηρίζεται από ένα νέο κύμα του ελληνικού αποικισμού ( όπως διακρίνεται από αυτή που λαμβάνει χώρα στα 8ος-6ος αιώνας π.Χ.), η οποία ιδρύθηκε στις ελληνικές πόλεις και τα βασίλεια στην Ασία και την Αφρική, οι νέες πόλεις που αποτελούνται από Έλληνες αποίκους που ήρθαν από διάφορα μέρη της ελληνικής κόσμου, και όχι, όπως και πριν, από μία συγκεκριμένη «μητέρα πόλη». Τα κυριότερα πολιτιστικά κέντρα επεκτάθηκαν από την ηπειρωτική Ελλάδα και από την Πέργαμο, τη Ρόδο, και οι νέες ελληνικές αποικίες, όπως Σελεύκεια, Αντιόχεια και Αλεξάνδρεια. Αυτό το μίγμα των Ελλήνων – ως ομιλητές γέννησε μία κοινή αττική διάλεκτο που βασίζεται, (που είναι γνωστή) ως Κοινή Ελληνική, η οποία έγινε η lingua franca μέσω του ελληνιστικού κόσμου. Η Ελληνιστική περίοδος μπορεί να δει στο τέλος είτε με την οριστική κατάκτηση του ελληνικού heartlands(ελληνικής ενδοχώρας) από τη Ρώμη το 146 π.Χ., με την οριστική ήττα του Πτολεμαϊκού Βασιλείου κατά την ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ., ή ακόμα φθάνει και έως τον ρωμαϊκό Αυτοκράτορα Μεγάλο Κωνσταντίνο, δηλαδή μέχρι την ίδρυση της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη το 330 μ.Χ.