Η ορθόδοξη άσκηση

… σύμφωνα με τον Ιωάννη τον ΣιναΪτη είναι: Γεγονός εκκλησιαστικό και όχι ατομικό Τι σημαίνουν τα λόγια του; Σκεφτείτε λίγο γιατί ασκούνται συνήθως οι άνθρωποι … διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί

Πολλοί αδελφοί μας κάνουν άσκηση για αυτοπειθαρχία, για να νικήσουν τις ορμές τους, για να επιβληθούν στον εαυτό τους, για να αποκτήσουν δύναμη. Θέλουν κι αυτοί να γίνουν δυνατοί, να αποκτήσουν κάποια χαρίσματα των αγίων.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα από την καθημερινή μας ζωή: Νηστεύουμε σκληρά, δεν τρώμε το λάδι πολλές φορές, - αλλά δεν καταλαβαίνουμε τον σύντροφό μας, ζούμε στον κόσμο μας, δεν του δείχνουμε αγάπη και ενδιαφέρον, τον έχουμε στο περιθώριο - δεν καταλαβαίνουμε τα παιδιά μας, δεν ακούμε τι μας λένε, δεν μπαίνουμε στη θέση τους, δεν σεβόμαστε το πρόσωπο τους, φερόμαστε αψυχολόγητα. Και κατά τα άλλα θεωρούμε ότι είμαστε εντάξει απέναντι στο Θεό, γιατί κάνουμε άσκηση, κάνουμε νηστεία.

Όμως το κριτήριο της άσκησης είναι η αγάπη Όμως το κριτήριο της άσκησης είναι η αγάπη. Ασκούμαστε για να αγαπήσουμε, για να μπούμε πιο πολύ μέσα στην Εκκλησία. Ξέρετε είναι σχετικά εύκολο να ασκείσαι σωματικά, π.χ. να νηστεύεις, αλλά είναι πιο δύσκολο να κάνεις άσκηση στον εγωισμό σου, για να αγαπήσεις τον συνάνθρωπό σου. Όλες οι ασκήσεις είναι πιο εύκολες από την αγάπη. Γιατί η αγάπη είναι η κατ’ εξοχήν άσκηση. Στις άλλες ασκήσεις είναι μικρό το κόστος, το φαγητό, τα χρήματα, ο ύπνος κ.λ.π. Στην αγάπη είναι μεγάλο το κόστος: Πρέπει να κάνεις την αποκέντρωση, να βγάλεις τον εαυτό σου από το κέντρο της καρδιάς σου, για να χωρέσει ο άλλος, ο συνάνθρωπος. Αυτή είναι η άσκηση, η αγάπη. Όλα τα άλλα μας βοηθούν στην αγάπη. Υπακούω στην Εκκλησία και νηστεύω, σημαίνει μαθαίνω να αγαπάω περισσότερο. Γι’ αυτό και οι Πατέρες μας λένε ότι αυτά που εξοικονομούμε από τη νηστεία, θα πρέπει να πηγαίνουν στους φτωχούς, όχι στη τράπεζα. Νηστεύω, κάνω άσκηση δηλαδή, για να ενωθώ με τους αδελφούς μου περισσότερο.

Άρα άσκηση στον χριστιανισμό είναι Η προσπάθεια του πιστού να τιθασεύσει τις αδυναμίες του Με βασικά στοιχεία της τα εξής: Ακτημοσύνη Υπακοή εγκράτεια

και φυσικά η προσευχή

Τα χαρακτηριστικά του ασκητή Ολοκληρωτικό δόσιμο στο Θεό Σεβασμός του φυσικού κόσμου Αντίσταση στην απολυτοποίηση της ύλης Άλλωστε ακτημοσύνη σημαίνει αποδέσμευση από τα υλικά αγαθά

Εμπόδια στην ορθόδοξη ασκητικότητα Πειρασμοί Ευσεβισμός (- κατάκριση συνανθρώπων)

Τι νομίζετε; Συνδυάζετε η άσκηση με την ελευθερία; Ναι, γιατί ο άνθρωπος ξεπερνά τη δουλεία του εαυτού του και μπορεί να θυσιαστεί για τον εχθρό του