 Στις 13 Μαίου 1927, συνέβη ένα παράδοξο γεγονός σε ένα χωριό της Καρδίτσας, την Πορτίτσα. Τέσσερις μαθητές, άκουσαν έναν «βρυχηθμόν» λέοντος, είδαν έναν «φωτεινόν δίσκον όστις πηγαινοήρχετο(…) και λαμβάνοντα χρώματα ποικίλλα». Αυτό έγινε τρεις φορές. Το απόγευμα ο δάσκαλος της τάξης, αφού χτύπησε τα πόδια τρεις φορές άκουσε τον ήχο «γρρρ» και συνομίλησε με το Πνεύμα.

-Διδάσκαλος: Θα μου μιλήσης; -Πνεύμα: Γχ-γχ-γχ ( μάλιστα). Διδάσκαλος: Καλώς όρισες. Πνεύμα: Καλώς σε βρήκα. -Διδάσκαλος: Πού ήσουνα τέτοιαν ώρα; -Πνεύμα: Στο βουνό. -Διδάσκαλος: Έφαγες; Και τι έφαγες; -Πνεύμα: Γχ-γχ, αίμα. -Διδάσκαλος: Θέλεις ψωμί; -Πνεύμα: Θέλω καθάριο με τυρί. -Διδάσκαλος:Ποιος θέλεις να σου το φέρει; -Πνεύμα: Ο Βαγγέλης Πετσιάς.

Το απόσπασμα δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα της Καρδίτσας Θεσσαλική Φωνή, στις 24 Μαίου 1927 με τίτλο «Το Πνεύμα που τρώει αίμα». Σύμφωνα με τον Van Maanen, το κείμενο περιέχει στοιχεία ιμπρεσιονισμού. Όμως, η εφημερίδα, αποτελεί «βιότοπο» για το περιστατικό.

-Ο Turner, ισχυρίζεται ότι σε διάφορες τέλετουργίες, εκδηλώνεται η κανονιστική communitas, που σε μεταβατικές ιστορικές περιόδους, όπου τίθενται υπό αμφισβήτηση μερικές ή το σύνολο των θεσμοθετημένων κοινωνικών και αξιακών συστημάτων συντελείται επανεργοποίηση παραδοσιακών μορφών. - Στην περίπτωση της Πορτίτσας, δεν είναι τυχαίο ότι ο δάσκαλος προέρχεται από τη Μικρά Ασία, ούτε και ότι πολλοί είναι αυτοί που φτάνουν στο χωριό για να συνομιλήσουν με το «Πνεύμα» και να αντλήσουν πληροφορίες για αγνοούμενους της Μικρασιατικής Καταστροφής.

-Κατά τον Le Goff, το Πνεύμα αναλαμβάνει λειτουργίες μνήμονα. -Γενικότερα πάντως, ανασυγκροτεί σχέσεις, συγκρατεί μνήμες και λειτουργεί ως χώρος εκδήλωσης συγκρούσεων και αντιθέσεων. Αυτό φαίνεται από την αναστάτωση που προκάλεσε ένα μικρό χωριό σε ολόκληρη την Καρδίτσα.

 Η Θεσσαλική Φωνή αναφέρει: Πνεύμα παρουσιάστηκε, ο διάβολος μεταμορφώθηκε(…) Και ιδού, μία μέρα συγκεντρωμένοι σε εκδρομική παρέα όλων των κλάδων οι επιστήμονες εμπήκαν στ’ αυτοκίνητα διότι ένα δεν τους έπαιρνε και τράβηξαν στην Πορτίτσα(…) χρειάζονταν τρία τέταρτα πεζοπορίας(…) Στην πόρτα του σχολείου, ο διδάσκαλος, πελώριος ανήρ, τρυφερός την όψιν και το βλέμμα έτι γλυκύτερος, υπεδέχετο με τις κλασσικές λέξεις: « Καλώς ορίσατε, κύριοι, το προσκύνημα της περιέργειά σας έγινε το χωριό μας».

Οι ντόπιοι νιώθουν περήφανοι που το χωριό τους κατόρθωσε να αποκτήσει δημοσιότητα (Ε.Αυδίκος). Το θέμα μεταφέρθηκε όχι μόνο στην εφημερίδα, της Καρδίτσας, αλλά και στην «Πολιτεία» στην Αθήνα καθώς επίσης και σε μία ομογενειακή εφημερίδα της Ν.Υόρκης. Το θέμα τροφοδοτεί και ο δάσκαλος και παντοπώλης Δημήτριος Τσιακίρης. Αυτός, διέθετε και ενοικιαζόμενα δωμάτια οπότε η συντήρηση του θέματος τον συνέφερε.

Στην διατήρηση του θέματος συμβάλλουν και α)όσοι πιστεύουν στην ιστορία και κολακεύονται από το ενδιαφέρον όλων β) οι παντοπώλεις και όσοι έχουν συμφέρονταν από αυτή. Στο χωριό έρχονται οι εκπρόσωποι που υπηρετούν τη δομή για να διερευνήσουν την αντι-δομή.

Η ιστορία για το «Πνεύμα» κάνει αναγκαία την αναστοχαστικότητα των όσων θεωρούμε δεδομένα. Ο αναστοχασμός, βοηθάει υη μετάβαση από το κείμενο στα συμφραζόμενα. - Ο Bauman, θεωρεί ότι η πίστη, όπως και η αλήθεια ποικίλλει. Για τον δάσκαλο, το περιστατικό ήταν μια ευκαιρία να εφαρμόσει τα παραψυχικά, παραψυχολογικά φαινόμενα όπως υποστηρίζεται. Για του μαθητές, η πίστη στην ιστορία, βοήθησε στη γελοιοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Για τους κατοίκους η κατάσταση ήταν μπερδεμένη. Υπήρχαν οι μπακάληδες και όσοι πρωτοστατούσαν στην ιστορία. Υπήρχαν και οι κάτοικοι που πίστευαν σε αυτή με σκοπό να γίνει γνωστό το χωριό τους.

 Η κατάσταση περιπλέχθηκε, όταν στην ιστορία εισχώρησαν αληθινά περιστατικά: « Ο διδάσκαλος έσχημάτισεν πλέον την γνώμην ότι το παρουσιαζόμενον πνεύμα ήτον το πνεύμα του άρτι θανόντος Νικολάου Καλούτσα, όστις ήτο νάνος βοσκός εκ του χωρίου Μπεζιούλα και είχεν εν ζωή εξ’ αδερφούς και την μητέρα του».

 Το Πνεύμα μετασχηματίστηκε σε βρικόλακα και διαδόθηκε η άποψη ότι ο βοσκός παρέμεινε άθαφτος για κάποιο διάστημα, οπότε πέρασαν από πάνω του γάτες, κάτι που για την τοπική αντίληψη οδηγεί σε βρικολάκιασμα. Στο Πνεύμα εκδηλώνεται και μία μορφή επιθετικότητας: « ο κ.Παν.Τσίτσας(…) τυφλός ων(…) εδέχθη εις τους πόδας του υπό αοράτου τινός αντικειμένου αλλεπάλληλα χτυπήματα(…) μολοπισθείς ελαφρώς. Επίσης, έτερος συγχωριανός, ο κ.Απόστολος Μαλισιόβας(…) εδέχθη τρις ελαφρά χτυπήματα εις την ωμοπλάτην υπό αοράτου τινός δυνάμεως». Θεσσαλική Φωνή, 7/6/1927.

 Το Πνεύμα επανήλθε με την ίδρυση του συλλόγου Πορτίτσης «Το Πνεύμα». Είναι ένα πολύπλοκο περιστατικό και δεν αρκεί μία θετική ή αρνητική αντιμετώπισή του.