Μάθημα: Κοινωνιολογία του Τουρισμού Σαραντάκου Εφη Αρχιτεκτων δρ χωροταξία τουριστική ανάπτυξη ΤΕΙ Αθήνας 2015

5.2. Κοινωνικός τουρισμός ως Ελληνική και διεθνής Πρακτική Ορισμοί: ο κοινωνικός τουρισμός αποτελεί μια ευρύτερη μορφή τουρισμού εμπερικλείοντας το σύνολο των τουριστικών υπηρεσιών, άμεσων ή έμμεσων, που διευκολύνουν και ενισχύουν τη συμμετοχή στον τουρισμό ασθενέστερων ειδικών κοινωνικο- οικονομικών ομάδων (νέοι, αγρότες, άνεργοι, πολύτεκνοι). Σκοπός Η ανάπτυξή του στηρίζεται στο «Κράτος Πρόνοιας» ή «Κοινωνικό Κράτος» το οποίο έχει υποχρέωση (τουλάχιστον στις αναπτυγμένες χώρες του Κόσμου) να εξασφαλίσει διακοπές σε άτομα χαμηλού εισοδηματικού επιπέδου, προκειμένου να ισορροπήσουν σωματικά και ψυχικά Πρόκειται δηλαδή για μια μορφή κοινωνικής παροχής του κράτους κατά την οποία το τελευταίο παρέχει, εντελώς δωρεάν ή με πολύ μικρό ποσοστό συμμετοχής, διακοπές σε ειδικές κατηγορίες ατόμων όπως είναι οι νέοι, άνεργοι, αγρότες, πολύτεκνοι κ.λ.π.

5.2. Κοινωνικός τουρισμός ως Ελληνική και διεθνής Πρακτική Χωρική διάσταση: πρόκειται, κυρίως, για εσωτερικό τουρισμό, αν και υπάρχουν και διεθνή προγράμματα, πάντοτε συνοδευόμενα από κρατική ενίσχυση. Για την Ελλάδα, η επιλογή των προορισμών γίνεται με βάση τη γεωγραφική ισοκατανομή (επιλέγονται μέρη και από τις 13 περιφέρειες), δίνοντας βαρύτητα στην επιλογή τουριστικών προορισμών που δεν είναι κορεσμένοι τουριστικά -όπως λ.χ. νησιωτικές περιοχές, ορεινοί όγκοι, αγροτικοί τόποι, μειονεκτικές περιοχές κ.ά. Χρονική διάσταση: συνήθως οι δικαιούχοι κάνουν διακοπές μόνο κατά τη μέση και χαμηλή περίοδο (low season), ενώ η διάρκεια των διακοπών ποικίλει από δυο έως το πολύ οκτώ ημέρες (με τις αντίστοιχες διανυκτερεύσεις). Επιπλέον, τα προγράμματα αυτά έχουν ισχύ περιορισμένης χρονικής διάρκειας (συνήθως ισχύουν έως εννέα μήνες από την ημερομηνία έκδοσης του προγράμματος και δεν μεταφέρεται το δικαίωμα διακοπών ούτε στον επόμενο χρόνο ούτε σε άλλο άτομο). Αγορά-στόχος/δικαιούχοι: πρόκειται για άτομα με χαμηλά εισοδήματα ή ειδικές κατηγορίες ατόμων όπως

5.2. Κοινωνικός τουρισμός ως Ελληνική και διεθνής Πρακτική Διεθνής εμπειρία  1920 το Διεθνές Γραφείο Εργασίας οργάνωσε το πρώτο διεθνές συνέδριο για την αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου των εργαζόμενων, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα όλων στις διακοπές  1936 Υπογραφή της συνθήκης Κοινωνικού Τουρισμού από 14 χώρες  1963 Συνθήκη Ρωμης για «πληρωμένες διακοπές’». Δημιουργήθηκε το Διεθνές Γραφείο Κοινωνικού Τουρισμού (B.I.T.S.) στις Βρυξέλες  1972 Χάρτα Βιέννης η οποία καθορίζει τις αρχές που διέπουν τον κοινωνικό τουρισμό  1980 Διακήρυξη Μανίλας η οποία καθόρισε ένα ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας και άσκησης του κοινωνικού τουρισμού, αλλά και η καθιέρωση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης

Ο κοινωνικός τουρισμός στην Ελλάδα  Το επίδομα άδειας καθιερώθηκε στην Ελλάδα το 1962  Ο κοινωνικός τουρισμός εφαρμόστηκε το 1982 (αρχικά από τον Ε.Ο.Τ. και στη, συνέχεια, από τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, την Εργατική Εστία, τη Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, τη Γενική Γραμματεία Ισότητας κ.λπ.)  Τα τελευταία χρόνια αποτελεί βασική προτεραιότητα όχι μόνο από την πλευρά του κράτους, αλλά και από την πλευρά και άλλων φορέων (ασφαλιστικές εταιρίες, Ο.Τ.Α., φορείς του Δημοσίου κ.ά.) Κοινωνικός τουρισμός ως Ελληνική και διεθνής Πρακτική

Ο κοινωνικός τουρισμός στην Ελλάδα Κριτήρια ένταξης: 1)Επίπεδο εισοδήματος 2)Ένταξη σε ορισμένες κοινωνικές κατηγορίες Κατηγορίες δικαιούχων 5.2. Κοινωνικός τουρισμός ως Ελληνική και διεθνής Πρακτική εργαζόμενοι ή συνταξιούχοι με χαμηλό εισόδημα Ιπρογραμματα Εργ. Εστίας) άνεργοι, Αγρότες, Άτομα με ειδικές ανάγκες, Ανύπανδρες μητέρες πολύτεκνοι/ αγρότες/ πολιτικοί πρόσφυγες με χαμηλό εισόδημα, νέοι που δεν έχουν δικό τους εισόδημα (Γ.Γ. Νέας Γενιάς)

Ο κοινωνικός τουρισμός στην Ελλάδα Επιχειρήσεις που συμμετείχαν:  Κάθε μορφής καταλύματα (Ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, παραδοσιακοί ξενώνες, κάμπινγκ)  Οργανισμοί Ελληνικού Δημοσίου (ΟΣΕ, παλαιότερα Ολυμπιακή, Χρονική περιοδος:  Εκτός υψηλής τουριστικής αιχμής  Προγράμματα έως μίας εβδομάδας 5.2. Κοινωνικός τουρισμός ως Ελληνική και διεθνής Πρακτική

 Case study κοινωνικού τουρισμού στην Ευρώπη Στην Ισπανία το SEGITTUR (Sociedad Estatal para la Gestion de la Innovación y las Technologias Turísticas) και το IMSERSO (Imserso Instituto de Mayores y Servicios Sociales), Στη Γαλλία το ANCV (με προϊόντα το Cheques Vacances και το Coupon Sport ancv), Στη Μάλτα το NSTS (National Student Travel Foundation), Στην Ελλάδα ο ΕΟΤ και η Εργατική Εστία. Τα προγράμματα αυτά αναπτύσσονται και εξελίσσονται, αναζητώντας νέες μορφές τουρισμού και προωθώντας την πρόσβαση σε ελεύθερο χρόνο, την πολιτιστική υγεία και κοινωνική αξία (ιαματικά λουτρά, πολιτιστικές εκδρομές και εκδηλώσεις, ψυχαγωγία, αθλητισμό), μέσω όρων βιώσιμης ανάπτυξης και σεβόμενα τους τόπους υποδοχής τουριστών. Επίσης, ουσιαστικές, καταγράφονται οι επιπτώσεις στην απασχόληση (για ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία, εστιατόρια, κέντρα αναψυχής κ.ά.).