Ο τελεστής ανάθεσης Ο τελεστής ανάθεσης (=) χρησιμοποιείται για να τοποθετήσουμε το αποτέλεσμα μιας έκφρασης (σταθερά, μεταβλητή ή παράσταση) σε μια μεταβλητή.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Βασικές έννοιες αλγορίθμων
Advertisements

Βασικές Έννοιες Προγραμματισμού
(READ – WRITE) ΚΑΙ ΤΥΠΟΙ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (INTEGER,REAL,CHAR)
Στοιχειώδεις Δομές Δεδομένων TexPoint fonts used in EMF. Read the TexPoint manual before you delete this box.: AA A A A Τύποι δεδομένων στη Java • Ακέραιοι.
Σημειώσεις : Χρήστος Μουρατίδης
Εισαγωγή στους Η/Υ Πίνακες.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ Διάλεξη 2: Πίνακες και δυναμικά δεδομένα στη FORTRAN 90 Εαρινό εξάμηνο 2009 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ.
ΘΕΩΡΙΑ ΔΙΑΛΕΞΗ 4 Αριθμητικές εκφράσεις και πράξεις Εντολές ανάθεσης
Προγραμματισμός PASCAL Πληροφορική Γ' Λυκείου μέρος γ
Παράδειγμα 5: Θερμοκρασίες
Η αλληλουχία των ενεργειών δεν είναι πάντα μία και μοναδική!!!
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ - ΤΥΠΟΙ ΜΑΘΗΜΑ 3.
Μεταβλητές – εντολές εκχώρησης- δομή ακολουθίας
Ενότητα Α.4. Δομημένος Προγραμματισμός
Η αλληλουχία των ενεργειών δεν είναι πάντα μία και μοναδική!!!
Δηλαδή οι σημαντικοί δεν ασχολούνται με μικροπράγματα.
HY100 : ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ, ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ Αντώνιος Σαββίδης, Χρήστος.
Κάντε κλικ για έναρξη… Τ Ο ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Κέντρο εντολών Χώρος γραφικών (σελίδα) Χώρος σύνταξης διαδικασιών.
Ερωτήσεις & Φύλλο εργασίας
Εισαγωγή στο Linux/Unix Εργαστηριακή Άσκηση 3 Η/Υ 1 ο έτος Γρ. Αμούτζιας.
Διαφάνειες παρουσίασης #2
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Τι είναι αλγόριθμος
HY100 : ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ, ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΕΣ Αντώνιος Σαββίδης, Χρήστος.
ΕΠΛ 231 – Δομές Δεδομένων και Αλγόριθμοι 4-1 Στην ενότητα αυτή θα μελετηθεί η χρήση στοιβών στις εξής εφαρμογές: Αναδρομικές συναρτήσεις Ισοζυγισμός Παρενθέσεων.
Βασικές συνιστώσες/εντολές ενός αλγορίθμου
Μερικές φορές το αποτέλεσμα εμφανίζεται αμέσως από κάτω.
Κατηγορίες δεδομένων Σταθερές. Αυτά που έχουν σταθερή τιμή κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του προγράμματος. Οι σταθερές χωρίζονται σε δύο κατηγορίες : α) στις.
Οι εντολές επανάληψης Σε πολλά προβλήματα απαιτείται η επανάληψη ενός συνόλου ενεργειών προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα. Θα αναφέρουμε δύο χαρακτηριστικά.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ Διδάσκοντες:Στάθης Ζάχος Νίκος Παπασπύρου
2η άσκηση Να γραφεί πρόγραμμα που θα ζητάει τους a,b συντελεστές και τους δύο πρώτους όρους x 1, x 2 της αναγωγικής ακολουθίας x n = ax n-1 +bx n-2 και.
Πολυδιάστατοι πίνακες α) Στατικοί πίνακες Πως δηλώνονται: π.χ. INTEGER A(3,5) REAL B(1991:2000,1:12) REAL C(4,8,12:20) ή INTEGER, DIMENSION(3,5)::A REAL,
Υποπίνακες REAL A(10) A(1:9:2)=7 τότε θα έχουμε A(1)=A(3)=A(5)=A(7)=A(9)=7 A(3:)=7 τότε θα έχουμε A(3)=…=A(10)=7 A(:5)=7 τότε θα έχουμε A(1)=A(2)=A(3)=A(4)=A(5)=7.
Βασικά στοιχεία της Java
2) Aν δανειστούμε ένα ποσό Α με επιτόκιο Τ=Ε% και υποχρεωθούμε να το ξεχρεώσουμε σε Ν χρόνια, τότε το ποσό της μηνιαίας δόσης Μ θα δίνεται από τον τύπο.
ΗΥ150 – ΠρογραμματισμόςΚώστας Παναγιωτάκης ΗΥ-150 Προγραμματισμός Τύποι Μεταβλητών Τελεστές Βασική Είσοδος/Έξοδος.
Αναδρομικές Συναρτήσεις Σύνταξη: RECURSIVE type FUNCTION name1 (variables) RESULT (name2) IMPLICIT NONE Τμήμα δηλώσεων Εκτελέσιμες εντολές END FUNCTION.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Το αλφάβητο της ΓΛΩΣΣΑΣ
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Θεσσαλίας Προγραμματισμός ΗΥ Ενότητα 2: Συναρτήσεις Εισόδου ⁄ Εξόδου. Διδάσκων: Ηλίας Κ Σάββας, Αναπληρωτής Καθηγητής.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Γλώσσες προγραμματισμού Ένας αλγόριθμος όταν περιγραφεί με μια μορφή που τη δέχεται ένας υπολογιστής, λέγεται πρόγραμμα (prοgram, prοgramme)
Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον ΑΣΚΗΣΕΙΣ – Δομή Ακολουθίας 7 – Βασικά στοιχεία Προγραμματισμού.
Βασικές έννοιες προγραμματισμού Κεφάλαιο 7 ο. Βασικές έννοιες προγραμματισμού Αλφάβητο και τύποι δεδομένων Σταθερές και μεταβλητές Τελεστές, συναρτήσεις.
Ε ΙΣΑΓΩΓΉ Σ ΤΟΥΣ Μ ΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟΥΣ Π ΊΝΑΚΕΣ Αστρινάκη Μαρία.
ΑΣΤΡΙΝΆΚΗ ΜΑΡΊΑ Δυσδιάστατοι πίνακες. Γιατί πολυδιάστατους πίνακες; Αναλόγως με τις ανάγκες του προγράμματος, μπορεί να είναι πιο εύχρηστοι Προβλήματα.
Καθηγητής Νίκος Λορέντζος Προγραμματισμός & Εφαρμογές Υπολογιστών Κωδικός Μαθήματος: 2890 Κωδικός Διαφανειών: MKT130 Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Τμήμα.
ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ-ΣΤΑΘΕΡΕΣ -ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο - ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ
Δομή επιλογής Πολλές φορές για να λυθεί ένα πρόβλημα πρέπει να ελεγχθεί αν ισχύει κάποια συνθήκη Παράδειγμα 2: Να διαβαστεί ένας αριθμός και να επιστραφεί.
Δομή Επιλογής Χρησιμοποιείται σε προβλήματα όπου χρειάζεται να ληφθούν κάποιες αποφάσεις με βάση κάποια δεδομένα κριτήρια. Περιλαμβάνει τον έλεγχο κάποιας.
Βρόχος Do … Loop Σκοπός Μαθήματος Χρήση Do… Loop για την εκτέλεση μιας ομάδας εντολών μέχρι να εκπληρωθεί μια συγκεκριμένη συνθήκη.
Δεδομένα, μεταβλητές, υπολογισμοί
ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΛΥΣΗ
Εφαρμογές Υπολογιστών
Ενισχυτική διδασκαλία
Τύποι Μεταβλητών.
Οι διάφορες εκδοχές της
Τύποι Μεταβλητών Τελεστές Βασική Είσοδος/Έξοδος
Η Γλώσσα Pascal Υποπρογράμματα
Μανασσάκης Βασίλης Καθηγητής Πληροφορικής
Εισαγωγή στην Πληροφορική μεγάλου όγκου δεδομένων
Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον
ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ.
3.2 Μεταβλητές και τύποι δεδομένων
ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ
Εντολές και δομές αλγορίθμου
Δομή Επιλογής , 8.1.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ Η/Υ
Β.ΕΠΑΛ-Γενικής Παιδείας  ΜΑΘΗΜΑ: Εισαγωγή στης αρχές Επιστήμης των Η/Υ  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Γλώσσες Αναπαράστασης Αλγορίθμων  ΕΝΟΤΗΤΑ 4.2: Δομή Ακολουθίας 
Κυριάκου Νικόλαος Πληροφορικής ΠΕ-20
Λήψη Αποφάσεων και Συναρτήσεις Ελέγχου
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Ο τελεστής ανάθεσης Ο τελεστής ανάθεσης (=) χρησιμοποιείται για να τοποθετήσουμε το αποτέλεσμα μιας έκφρασης (σταθερά, μεταβλητή ή παράσταση) σε μια μεταβλητή. Η σύνταξή του έχει ως εξής : Μεταβλητή=Έκφραση Παράδειγμα Α=1 Β=Α+3 Α=Α+5 Β=Β+Α

Οι εντολές εισόδου - εξόδου Η εντολή εισόδου READ READ*, λίστα μεταβλητών Παρατηρήσεις Θα πρέπει να υπάρχει αντιστοίχηση των μεταβλητών με τους τύπους δεδομένων που θα δίνει ο χρήστης, δηλ. αν η μεταβλητή στην READ είναι ακέραια, θα πρέπει να δώσει και ακέραια τιμή ο χρήστης (ο χρήστης θα πρέπει μέσο του προγράμματος να ενημερώνεται για τους τύπους δεδομένων που θα δίνει).

Όταν ο χρήστης δίνει τα δεδομένα, θα πρέπει να τα διαχωρίζει με κενό ή κόμμα (συνιστάται) και τις αλυσίδες χαρακτήρων (strings) να τις τοποθετεί ανάμεσα σε αποστρόφους ή εισαγωγικά. Υπάρχουν τρεις πιθανές περιπτώσεις κατά την εισαγωγή δεδομένων : –η READ απαιτεί Ν τιμές και ο χρήστης τοποθετεί Κ<Ν τιμές κατά την εισαγωγή δεδομένων. Τότε το πρόγραμμα δε συνεχίζεται και η READ περιμένει για την εισαγωγή των υπολοίπων τιμών. –η READ απαιτεί Ν τιμές και ο χρήστης τοποθετεί Κ=Ν τιμές κατά την εισαγωγή δεδομένων. Τότε το πρόγραμμα συνεχίζει με την επόμενη εντολή.

–η READ απαιτεί Ν τιμές και ο χρήστης τοποθετεί Κ>Ν τιμές κατά την εισαγωγή δεδομένων. Τότε το πρόγραμμα συνεχίζει αγνοώντας τις επιπλέον Κ-Ν τιμές. Κάθε φορά που εκτελείται η READ διαβάζει από καινούρια γραμμή π.χ. –READ*,A –READ*,Β Αν εμείς τοποθετούσαμε κατά την αναζήτηση των δεδομένων τις τιμές : -1,3 4 τότε το Α θα έπαιρνε την τιμή –1 και η επόμενη READ θα διάβαζε από καινούρια γραμμή και συνεπώς θα έπαιρνε την τιμή 4 και όχι 3.

Παράδειγμα PROGRAM TEST IMPLICIT NONE INTEGER A,B,Y READ*,A,B Y=MOD(A,B) END PROGRAM TEST

Η εντολή εισόδου READ με FORMAT READ f, λίστα μεταβλητών όπου f=ετικέτα (label) (θετικός ακέραιος αριθμός) που δηλώνει τη θέση της FORMAT που αντιστοιχεί στην συγκεκριμένη READ Η μορφή της FORMAT που θα συνοδεύει την READ θα είναι η εξής : f FORMAT(λίστα από περιγραφές) Οι περιγραφές που αναφέρονται μέσα στη FORMAT προσδιορίζουν τον τρόπο με τον οποίο θα εισάγει τα δεδομένα ο χρήστης.

Παρακάτω αναφέρονται στις πιθανές μορφές που μπορεί να έχουν οι περιγραφές αυτές. ΧαρακτηριστικόΠεριγραφή nXΔηλώνει ότι θα πρέπει να μείνουν κενές οι θέσεις αυτές. IwΧρησιμοποιείται για ακέραιες μεταβλητές και δηλώνει ότι ο ακέραιος αριθμός που θέλουμε να δώσουμε, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε w θέσεις.

Fw.dΧρησιμοποιείται για πραγματικές μεταβλητές και δηλώνει ότι ο πραγματικός αριθμός που θέλουμε να δώσουμε θα πρέπει να τοποθετηθεί σε w θέσεις, από τις οποίες οι d θέσεις θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τα δεκαδικά ψηφία. ±xx.xxxx

Ew.dΧρησιμοποιείται για πραγματικές μεταβλητές κινητής υποδιαστολής (εκθετική μορφή) και δηλώνει ότι ο πραγματικός αριθμός που θέλουμε να δώσουμε, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε w θέσεις, από τις οποίες οι d θέσεις θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τα δεκαδικά ψηφία ±xx.xxxE ± xx

Dw.dΧρησιμοποιείται για πραγματικές μεταβλητές κινητής υποδιαστολής διπλής ακρίβειας (εκθετική μορφή) και δηλώνει ότι ο πραγματικός αριθμός που θέλουμε να δώσουμε, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε w θέσεις, από τις οποίες οι d θέσεις θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τα δεκαδικά ψηφία ±xx.xxxD ± xx

A[w]Χρησιμοποιείται για μεταβλητές χαρακτήρων ή αλυσίδων χαρακτήρων και δηλώνει ότι θα πρέπει να τοποθετήσουμε τους χαρακτήρες που θέλουμε σε w θέσεις ή σε 1 θέση, αν το w απουσιάζει.

Παραδείγματα PROGRAM TEST IMPLICIT NONE REAL X READ 10, X 10 FORMAT(F9.1) PRINT*,X END PROGRAM TEST

Έστω ότι θέλουμε να γράψουμε ένα πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο θέλουμε ο χρήστης να τοποθετεί την ημερομηνία γέννησής του με τον εξής τρόπο ddmmyyyy δηλ σημαίνει 19/12/1975, και εμείς να καταχωρούμε την ημέρα, το μήνα και το χρόνο σε τρεις μεταβλητές D,M,Y. Τότε θα είχαμε το παρακάτω πρόγραμμα : PROGRAM BIRTHDAY IMPLICIT NONE INTEGER D,M,Y READ(5,10) D,M,Y 10 FORMAT(I2,I2,I4) PRINT*,D,M,Y END PROGRAM BIRTHDAY

Οι εντολές εξόδου PRINT και WRITE Οι εντολές PRINT-WRITE χωρίς FORMAT Σύνταξη : PRINT*, λίστα σταθερών, μεταβλητών ή εκφράσεων ή WRITE(n,*) λίστα σταθερών, μεταβλητών ή εκφράσεων όπου n=*,0 ή 6 που δηλώνει ως μονάδα εξόδου την οθόνη.

Η εκτύπωση γίνεται σύμφωνα με τους εξής κανόνες: 1)οι ακέραιοι αριθμοί θα καταλαμβάνουν 11 θέσεις 2)οι πραγματικοί αριθμοί θα καταλαμβάνουν 16 θέσεις, από τις οποίες οι 6 θέσεις θα είναι για τα δεκαδικά ψηφία. 3)οι πραγματικοί αριθμοί διπλής ακρίβειας θα καταλαμβάνουν 24 θέσεις, από τις οποίες οι 15 θέσεις θα είναι για τα δεκαδικά ψηφία. 4)Μεταξύ των αριθμών που θα εκτυπώνονται θα υπάρχει ένα κενό, ενώ μεταξύ αριθμών και χαρακτήρων δεν υπάρχει κενό. 5)Οι αριθμοί θα στοιχίζονται προς τα δεξιά, σε αντίθεση με τις αλυσίδες χαρακτήρων που θα έχουν αριστερή στοίχιση. 6)Η κάθε WRITE-PRINT εκτυπώνει σε διαφορετική γραμμή.

Παράδειγμα Η εκτέλεση του παρακάτω προγράμματος PROGRAM TEST IMPLICIT NONE INTEGER A REAL B REAL (8) C CHARACTER (10) NAME A=3 B=45.2 C=23.56 NAME=’NIKOS’ PRINT*,A,B,C,NAME END PROGRAM TEST θα έχει σαν αποτέλεσμα NIKOS

Οι εντολές PRINT-WRITE με FORMAT Σύνταξη : PRINT f, λίστα σταθερών, μεταβλητών ή εκφράσεων ή WRITE(n,f) λίστα σταθερών, μεταβλητών ή εκφράσεων όπου n=*,0 ή 6 που δηλώνει ως μονάδα εξόδου την οθόνη και f=το label (ετικέτα) της FORMAT που συνδέεται με την αντίστοιχη WRITE-PRINT.

Η μορφή της FORMAT είναι: f FORMAT(λίστα από περιγραφές) Οι περιγραφές που αναφέρονται μέσα στη FORMAT και αφορούν τον τρόπο που θα εκτυπωθούν οι εκφράσεις της WRITE-PRINT, είναι ίδιες με τις αντίστοιχες περιγραφές της FORMAT για την εντολή READ. Θα πρέπει όμως, να επισημάνουμε επιπλέον χαρακτηριστικά που συναντούμε στην παραπάνω FORMAT.

Ο πρώτος χαρακτήρας της FORMAT προσδιορίζει την κάθετη θέση της γραμμής που θα εκτυπωθεί. Συγκεκριμένα, ο πρώτος χαρακτήρας μπορεί να έχει τις παρακάτω μορφές : Πρώτος χαρ. Περιγραφή ‘1’Η εκτύπωση της γραμμής θα γίνει σε νέα σελίδα. Κενό (ή 1Χ)Η εκτύπωση της γραμμής θα γίνει στην αμέσως επόμενη γραμμή. ‘0’Η εκτύπωση της γραμμής θα γίνει στη μεθεπόμενη γραμμή. ‘+’Η εκτύπωση της γραμμής θα γίνει στην ίδια γραμμή.

Παραδείγματα PRINT FORMAT(‘1’,’RESULTS’) Στην επόμενη σελίδα θα εκτυπώσει στην πρώτη γραμμή τη λέξη RESULTS. WRITE(6,10) 10 FORMAT(‘0’,’123’) Στη μεθεπόμενη γραμμή θα εκτυπώσει τον αριθμό 123. Σε περίπτωση όμως, που είχαμε FORMAT(’123’), τότε ο πρώτος χαρακτήρας δηλ. το ‘1’, θα δήλωνε ότι πρέπει στην επόμενη σελίδα να εκτυπωθεί το 23.

Μερικοί επιπλέον χαρακτήρες που συναντούμε στη FORMAT όταν πρόκειται να εκτυπώσουμε είναι οι εξής : ΧαρακτήραςΠεριγραφή StringΕμφανίζει το αντίστοιχο string στην οθόνη. Tc, TLc, TRcΠροσδιορίζει τη στήλη στην οποία θα εκτυπωθεί αυτό που θέλουμε : θα εκτυπωθεί στη c στήλη, θα εκτυπωθεί στη c στήλη προς τα αριστερά σε σχέση με αυτήν που βρισκόμαστε τώρα, θα εκτυπωθεί στην c στήλη προς τα δεξιά σε σχέση με αυτήν που βρισκόμαστε τώρα.

/Αλλάζει γραμμή. Πρέπει να ακολουθεί ο πρώτος χαρακτήρας που προσδιορίζει την κάθετη θέση της επόμενης γραμμής. \Συνεχίζει στην ίδια γραμμή.

Παράδειγμα Το πρόγραμμα WRITE(6,10) 10FORMAT(1X,TR20,’MAIN RESULTS’/1X,TR10,’X’,TR5,Y(Χ) θα εκτυπώσει στην επόμενη γραμμή (1Χ) και, πιο συγκεκριμένα, στην 20 η στήλη την έκφραση MAIN RESULTS, μετά θα πάει στην αμέσως επόμενη γραμμή (/1Χ) και στη 10 η στήλη θα τοποθετήσει τον χαρακτήρα Χ και, στη συνέχεια, θα μεταφερθεί 5 θέσεις δεξιά (TR5) και θα τυπώσει την έκφραση Y(X).

Μερικές παρατηρήσεις -Πολλές READ/WRITE/PRINT μπορούν να χρησιμοποιούν την ίδια FORMAT. READ(5,10) A READ(5,10) B 10 FORMAT(1X,F5.2) -Μεταξύ READ/WRITE/PRINT και FORMAT ισχυρότερη είναι η πρώτη π.χ. WRITE(6,10) A,B,C 10FORMAT(1Χ,F8.2,F4.1) Σύμφωνα με τις παραπάνω εντολές, στην επόμενη γραμμή από αυτή που είμαστε θα εκτυπωθούν οι τιμές των Α,Β και στην μεθεπόμενη γραμμή θα εκτυπωθεί το C με FORMAT (F8.2).

-Θα πρέπει να κάνουμε φανερό τον πρώτο χαρακτήρα σε μια FORMAT, ο οποίος δηλώνει την κάθετη τοποθέτηση της γραμμής που θέλουμε να εκτυπώσουμε, π.χ. FORMAT(1X,I5) αντί FORMAT(I6). Θα πρέπει επίσης να παρατηρούμε την έξοδο για έλλειψη των πρώτων χαρακτήρων, που πιθανώς προκλήθηκαν από την έλλειψη του πρώτου χαρακτήρα στη FORMAT π.χ. WRITE(6,10) 10FORMAT(‘FORTRAN’) Το παραπάνω κομμάτι προγράμματος θα εκτυπώσει ORTRAN αντί για FORTRAN που περιμέναμε. Ο λόγος είναι ότι ο πρώτος χαρακτήρας της FORMAT χρησιμοποιείται για κάθετη τοποθέτηση της γραμμής που θέλουμε να εκτυπώσουμε.

Ασκήσεις 1) Θεωρούμε ότι ο κορμός ενός δέντρου είναι κυλινδρικός. Συνεπώς, ο όγκος του δέντρου V αν γνωρίζουμε την περίμετρό της βάσης του P, και το ύψος του H, θα δίνεται από τον τύπο : όπου π=3.14. Να γράψετε το κατάλληλο πρόγραμμα

PROGRAM EXERCISE1 IMPLICIT NONE REAL, PARAMETER :: PI= REAL H,P,V PRINT*,'PERIMETER=' READ*,P PRINT*,'HEIGHT=' READ*,H V=P**2*H/(4*PI) WRITE(6,10) P,H,V 10FORMAT(1X,'PERIMETER=',F7.2,5X,& 'HEIGHT=',F7.2 /1X, & 'VOLUME=',F7.2) END PROGRAM EXERCISE1