ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Μαρία Γιαννιά Ελέαννα Σκιαδά Πωλίνα Κοκοζού

Τι είναι μόλυνση του περιβάλλοντος; Η ρύπανση - μόλυνση του περιβάλλοντος δεν είναι τίποτα άλλο παρά αλλοίωση της μορφής του περιβάλλοντος και της ισορροπίας του ανθρώπου με τη φύση. Πρόκειται για μια διαδικασία που την ευθύνη δεν την έχει μόνο η σημερινή γενιά αλλά ξεκίνησε πολύ παλιότερα εξαιτίας της έλλειψης, λογικής εκμετάλλευσης της γης από τους προγόνους μας.

Ποιες είναι ο ι αιτίες της μόλυνσης του περιβάλλοντος; Ποιες είναι ο ι αιτίες της μόλυνσης του περιβάλλοντος; Η τεράστια τεχνολογική πρόοδος είχε σαν συνέπεια την υπερβολική εκμετάλλευση της φύσης. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας με τις αναθυμιάσεις από τις βιομηχανίες και τα καυσαέρια από τα τροχοφόρα δηλητηριάζουν τη φύση και χειροτερεύουν τις συνθήκες ζωής του ανθρωπίνου είδους. Η θάλασσα ρυπαίνεται από λύματα, απορρίμματα και απόβλητα, που συνέχεια δέχεται, με συνέπεια να εξαφανίζονται πολλά είδη ζώων, πτηνών και φυτών. Η καταστροφή του εδάφους και υπεδάφους από τις χημικές ουσίες που τα διαποτίζουν και τις πυρηνικές δοκιμές.

οι συνεχείς πυρκαγιές όπως στην Ηλεία που καταστρέφουν τα δάση και αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον και τη ζωντάνια της φύσης. H υπερβολική υλοτομία που σαν στόχο έχει την οικοπεδοποίηση Η οικολογική ισορροπία έχει πληγεί υπερβολικά. Όλα αυτά απειλούν και καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον και έχουν αρνητικές συνέπειες για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό του. Η δημιουργία πολλών εργοστασίων χωρίς τα κατάλληλα μέτρα προστασίας μπορεί να έδωσαν στον άνθρωπο όλα όσα χρειαζόταν όμως τον στέρησαν το μεγαλύτερο αγαθό, ένα υγιές περιβάλλον. Το μονοξείδιο του άνθρακα που βγαίνει από τα εργοστάσια μολύνει τον αέρα ενώ τα βιομηχανικά απόβλητα που τις περισσότερες φορές χύνονται στις θάλασσες και τα ποτάμια προκαλούν μόλυνση.

Τι πρέπει να κάνουμε εμείς για την μόλυνση του περιβάλλοντος; Πρέπει να αρχίσουμε από τώρα να μαζεύουμε αυτά τα σκουπίδια που πετάνε οι άλλοι, όπως τα τενεκεδάκια των αναψυκτικών τα οποία δεν αλλοιώνονται με το χρόνο και έτσι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με αυτό. Άλλα τέτοια είναι τα πακέτα από τα τρόφιμα που αγοράζουμε. Και όταν τα πετάμε στο δρόμο αντί, να τα πάμε και να τα ρίξουμε στον κάδο απορριμμάτων. Πρέπει λοιπόν να συμβουλευτούμε κάποιους ειδικούς και να αρχίσουμε να ανακυκλώνουμε αυτά τα σκουπίδια. Σημαντικές είναι οι μέθοδοι που πρέπει να χρησιμοποιηθούν και τα μέτρα που θα πρέπει να λυθούν ώστε και με την προσπάθεια του κάθε ανθρώπου να βελτιωθούν οι συνθήκες υγιεινής να μειωθεί η μόλυνση του περιβάλλοντος, με συνέπεια να σταματήσουν να δημιουργούνται μολύνσεις και στο νερό και γενικά σε όλο τον πλανήτη.

Συνθήκη του Κιότο Το Πρωτόκολλο του Κιότο αποτελεί έναν «οδικό χάρτη», στον οποίο περιλαμβάνονται τα απαραίτητα βήματα για τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος που προκαλείται λόγω της αύξησης των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Σύμφωνα με αυτό, τα κράτη που το έχουν συνυπογράψει δεσμεύονται να ελαττώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου την πρώτη περίοδο ανάληψης υποχρεώσεων (2008-2012) κατά ένα συγκεκριμένο στόχο σε σχέση με τις εκπομπές του 1990 (ή του 1995 για ορισμένα αέρια).

Αυτό επιχειρείται να γίνει με τον πιο οικονομικά αποδοτικό τρόπο, ώστε να μην επιβαρυνθεί η παγκόσμια οικονομία. Έτσι, το Πρωτόκολλο του Κιότο περιλαμβάνει τρεις ευέλικτους μηχανισμούς: την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών, την κοινή εφαρμογή, και το μηχανισμό καθαρής ανάπτυξης. Ο πρώτος μηχανισμός προβλέπει την αγοραπωλησία δικαιωμάτων εκπομπών μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών (όπως για παράδειγμα κράτη και υπόχρεες εγκαταστάσεις) κατά τη θεωρία των property rights, ενώ οι άλλοι δύο βασίζονται σε προγράμματα έργων (σε χώρες του Παραρτήματος Ι ο δεύτερος και σε χώρες εκτός του Παραρτήματος Ι ο τρίτος).

Διεθνείς προσπάθειες για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών Οι πρώτοι που άρχισαν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική μεταβολή που οφείλεται σε ανθρωπογενείς αιτίες ήταν οι επιστήμονες. Στοιχεία από τις δεκαετίες του 1960 και 1970 έδειχναν ότι οι συγκεντρώσεις CO2 στην ατμόσφαιρα αυξάνονταν σημαντικά, γεγονός που οδήγησε τους κλιματολόγους αρχικά και στη συνέχεια και άλλους επιστήμονες να πιέσουν για δράση. Δυστυχώς, πήρε πολλά χρόνια στη διεθνή κοινότητα για να ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό.

Το 1988, δημιουργήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας και το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) μία Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος. Αυτή η ομάδα παρουσίασε μια πρώτη έκθεση αξιολόγησης το 1990, η οποία απεικόνιζε τις απόψεις 400 επιστημόνων. Σύμφωνα με την αναφορά αυτή, το πρόβλημα της αύξησης της θερμοκρασίας ήταν υπαρκτό και όφειλε να αντιμετωπιστεί άμεσα. Τα συμπεράσματα της Διακυβερνητικής Επιτροπής ώθησαν τις κυβερνήσεις να δημιουργήσουν τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Μεταβολές (UNFCCC). Σε σχέση με τα δεδομένα για τις διεθνείς συμφωνίες, η διαπραγμάτευση της Σύμβασης ήταν σχετικά σύντομη. Ήταν έτοιμη προς υπογραφή στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη (γνωστότερη ως συνάντηση κορυφής για την προστασία της Γης) το 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Η Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος, καθώς και το πρωτόκολλο του Κιότο που ακολούθησε, αποτελούν το μόνο διεθνές πλαίσιο για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών

ΟΙ 10 ΠΙΟ ΜΟΛΥΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ: Βαγδάτη (Ιράκ) Βαγδάτη είναι μια από τις πιο μολυσμένες πόλεις εξαιτίας του πολέμου που εξακολουθούν να τους μισθούς σε σε αυτή τη χώρα. Οι συχνές βομβιστικές επιθέσεις και η καταστροφή αυξάνουν σημαντικά τη ρύπανση στην πόλη αυτή. Μπρουνέι Νταρουσαλάμ Μπρουνέι είναι μια μικρή χώρα στη Νότια Ασία, αλλά αυτό δεν σταμάτησε της για να είναι σε αυτή τη λίστα. Σε αυτή τη χώρα μετρώνται τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα διοξειδίου του που παράγεται από τα οχήματα.

Ντάκα (Μπαγκλαντές) Ντάκα είναι η πρωτεύουσα του Μπαγκλαντές, μια χώρα με έδρα τη Νότια Ασία. Σε αυτή την πόλη είναι πολύ συχνές μολύνσεις του νερού , ώστε η πόλη παλεύει όλη την ώρα κατά των αιτιών ρύπανσης που απειλεί αυτή την πόλη. Καράτσι (Πακιστάν) Καράτσι είναι η μεγαλύτερη και η πιο ανεπτυγμένη πόλη του Πακιστάν. Καράτσι είναι το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο της χώρας αυτής η οποία προκαλεί τη μεγαλύτερη ρύπανση στην πόλη αυτή. Στο Καράτσι σημειώνεται σταθερή αύξηση των ασθενειών (μάτια, δέρμα, καρδιακές παθήσεις) και το 35% του πληθυσμού είναι το χτύπημα με μερικές από αυτές τις ασθένειες.

Lagos (Νιγηρία) Λάγος, με 12 εκατομμύρια πολίτες της, η μεγαλύτερη πόλη της Νιγηρίας και ένα από τα μεγαλύτερα της πόλης στην αφρικανική ήπειρο. Αυτή η πόλη βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλες αέρα ρύπανσης. Κέντρο αυτής της πόλης είναι σχεδόν πάντα ομίχλη. .Mexico πόλη (Μεξικό) Πόλη του Μεξικού είναι ένα από τα μεγαλύτερα πόλη στον κόσμο και μία από τις πιο μολυσμένες, καθώς, ακόμα κι αν είχε το δικαίωμα ως μια από τις καθαρότερες από τις πιο βρώμικες πόλεις. Πυκνά αέρια κυκλοφορίας και εξάτμισης κάνουν το μεγάλο μέρος της πόλης να είναι στην ομίχλη τις περισσότερες φορές. Ο μεγαλύτερος ρυπαίνων σε αυτή την πόλη είναι αζώτου διοξείδιο.

Μόσχα (Ρωσία) Μόσχα είναι η πρωτεύουσα της Ρωσίας και είναι συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο μολυσμένες πόλεις. Μεταξύ των αερίων εξάτμισης κυκλοφορίας και μία από το μεγαλύτερο πρόβλημα για αυτή την πόλη είναι η έλλειψη των θέσεων για να θέσει μακριά τα σκουπίδια. Σε ορισμένα μέρη της πόλης χολέρα εμφανίστηκε. Maputo (Μοζαμβίκη) Στους δρόμους του Μαπούτο μπορείτε να βρείτε τεράστια ποσά από τα σκουπίδια, επειδή δεν υπάρχει αρκετά ανεπτυγμένο σύστημα για την τοποθέτηση μακριά τα σκουπίδια. Επίσης, τα λύματα έχει ανάγκη από τη διύλιση.Ένα από τα ανεπάρκεια αυτής της πόλης είναι η έλλειψη ανάπτυξης λυμάτων

Mumbai (Ινδία) Βομβάη είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες και πιο πολυσύχναστες της πόλης στον κόσμο. Τεράστιες χωματερές στους δρόμους και η δυσωδία είναι τα πράγματα που έχουν χαλάσει και να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή σε αυτόν τον Ινδικό Metropole. Νέο Δελχί (Ινδία) Νέο Δελχί είναι η πρωτεύουσα και μία από τις μεγαλύτερες πόλεις στην Ινδία. Όπως και στη Βομβάη, τεράστια ποσά από απόβλητα και σκουπίδια προκαλούν δυσοσμία και πολλές ασθένειες σε αυτήν την πόλη. Αποβλήτων και μη ρυθμιζόμενων λυμάτων είναι ρυπογόνα νερού που οδηγεί σε αύξηση της ασθένειας μεταξύ των νεογνών.

ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ: Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ορίζει τις υποχρεώσεις που πρέπει να τηρούνται στο πλαίσιο βιομηχανικών και γεωργικών δραστηριοτήτων υψηλού δυναμικού ρύπανσης, θεσπίζει μια διαδικασία έκδοσης άδειας για τέτοιες δραστηριότητες και προσδιορίζει ελάχιστες απαιτήσεις τις οποίες πρέπει να καλύπτει κάθε άδεια, σε ό,τι κυρίως αφορά την απόρριψη ουσιών που ρυπαίνουν. Στόχος είναι η μη ρύπανση ή η ελαχιστοποίηση των ρύπων στον αέρα, το νερό και το έδαφος, καθώς και των αποβλήτων που προέρχονται από βιομηχανικές και γεωργικές εγκαταστάσεις με σκοπό να επιτευχθεί μια υψηλής στάθμης προστασία του περιβάλλοντος.

Οι περιβαλλοντικοί όροι που πρέπει να τηρούνται Για να πάρει άδεια λειτουργίας, μια βιομηχανική ή γεωργική εγκατάσταση πρέπει να τηρεί ορισμένες θεμελιώδεις υποχρεώσεις αναφορικά κυρίως με: τη χρησιμοποίηση όλων των αναγκαίων μέτρων καταπολέμησης της ρύπανσης και κυρίως την προσφυγή στις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές (ώστε να προκύπτουν τα λιγότερα δυνατά απόβλητα, να χρησιμοποιούνται οι λιγότερο επικίνδυνες ουσίες, να είναι δυνατή η ανάκτηση και ανακύκλωση των εκπεμπόμενων ουσιών κ.λπ.)· την πρόληψη κάθε ρύπανσης μεγάλων διαστάσεων· την πρόληψη, ανακύκλωση ή διάθεση των αποβλήτων, με τις λιγότερο ρυπαντικές συνέπειες·

την αποτελεσματική χρησιμοποίηση της ενέργειας· την πρόληψη των ατυχημάτων και τον περιορισμό των συνεπειών τους· την αποκατάσταση της τοποθεσίας μετά την ολοκλήρωση των δραστηριοτήτων. Επιπλέον, η απόφαση για έγκριση άδειας περιέχει αριθμό συγκεκριμένων απαιτήσεων, οι κυριότερες μεταξύ των οποίων είναι: οριακές τιμές εκπομπής ρύπων (εξαιρούνται τα αέρια που προξενούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου όταν εφαρμόζεται το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων)

ενδεχόμενα μέτρα για προστασία του εδάφους, του νερού και του αέρα· μέτρα διαχείρισης των αποβλήτων· μέτρα για εξαιρετικές περιστάσεις (διαρροές, δυσλειτουργίες, στιγμιαίες διακοπές ή οριστική παύση, κ.λπ.)· ελαχιστοποίηση της ρύπανσης σε μεγάλες αποστάσεις (διασυνοριακής ρύπανσης)· επιτήρηση της απόρριψης αποβλήτων· τέλος, κάθε άλλη ενδεδειγμένη απαίτηση.

Προκειμένου για τον συντονισμό μεταξύ της διαδικασίας αδειοδότησης που προβλέπει η οδηγία και του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου, άδεια που εγκρίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας δεν πρέπει να περιέχει οριακές τιμές εκπομπής αερίων που προξενούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου εάν τα τελευταία αποτελούν αντικείμενο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής, και υπό τον όρο βέβαια ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ρύπανσης σε τοπικό επίπεδο. Επιπλέον, οι αρμόδιες αρχές θα έχουν τη δυνατότητα να μην επιβάλουν μέτρα ενεργειακής αποτελεσματικότητας στις μονάδες καύσης.

Οι αιτήσεις αδειοδότησης Οι αιτήσεις απευθύνονται στην αρμόδια αρχή του εκάστοτε κράτους μέλους, το οποίο και θα λάβει την απόφαση έγκρισης ή όχι της δραστηριότητας. Η απόφαση θα πρέπει κυρίως να περιλαμβάνει τις κάτωθι πληροφορίες: περιγραφή της εγκατάστασης, περιεχόμενο και εύρος των δραστηριοτήτων, καθώς και σε τι κατάσταση βρίσκεται η τοποθεσία όπου θα αναπτυχθεί η εγκατάσταση· υλικά, ουσίες και ενέργεια που θα χρησιμοποιούνται ή θα παράγονται· πηγές εκπομπών της εγκατάστασης, ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά των προβλεπόμενων εκπομπών (σε έδαφος, νερό και αέρα) και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αυτών·

τεχνολογία και τεχνικές που αποσκοπούν σε πρόληψη ή μείωση των εκπομπών που προκύπτουν από την εγκατάσταση· μέτρα σχετικά με την πρόληψη και αξιοποίηση των αποβλήτων· προβλεπόμενα μέτρα παρακολούθησης των εκπομπών· ενδεχόμενες λύσεις υποκατάστασης. Στο πλαίσιο των κανόνων και πρακτικών που καλύπτουν την τήρηση του εμπορικού και βιομηχανικού απορρήτου, οι πληροφορίες αυτές πρέπει να τίθενται στη διάθεση των ενδιαφερόμενων μερών: στη διάθεση των πολιτών, με τα ενδεδειγμένα μέσα (και ηλεκτρονικώς), παράλληλα με πληροφορίες που άπτονται κυρίως της διαδικασίας αδειοδότησης, της αρμόδιας αρχής στην οποία έχει ανατεθεί η έγκριση ή όχι του έργου και της δυνατότητας των πολιτών να συμμετέχουν στη διαδικασία αδειοδότησης

στη διάθεση των λοιπών κρατών μελών, εάν πρόκειται για έργο που μπορεί να έχει διασυνοριακές επιπτώσεις· κάθε κράτος μέλος οφείλει να γνωστοποιεί τις πληροφορίες αυτές στα ενδιαφερόμενα μέρη στην επικράτειά του, για να τους δώσει τη δυνατότητα να διατυπώσουν γνώμη. Πρέπει να προβλέπονται επαρκείς προθεσμίες, ώστε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να έχουν τη δυνατότητα αντίδρασης. Κατά τη διαδικασία της έγκρισης, οι γνώμες που θα έχουν εκφραστεί πρέπει να συνεκτιμώνται.

ΠΗΓΕΣ: http://paparazireportas.blogspot.com/2009/04/blog-post.html http://youtu.be/Utt6PZ3o5ys http://youtu.be/5GxpkdKri7k http://youtu.be/CdCtMa5Z23c http://gym-falan.lar.sch.gr/activities/paper/paper02/pap02-molynsi.html http://micro-kosmos.uoa.gr/gr/magazine/ergasies_foititon/ettap/pollution/arthro_01.htm http://youtu.be/p9UF8vJSJig http://youtu.be/3iHfAaYZZic http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%BF_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9A%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%BF http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=119&Itemid=69 http://www.axortagos.gr/10-pio-molismenes-xores-ston-kosmo.html http://europa.eu/legislation_summaries/environment/waste_management/l28045_el.htm\