Ποίηση και μαθηματικά

κοινός σκοπός στο έργο τους Μαθηματικά είναι η επιστήμη που μελετά την ποσότητα, την δομή, το διάστημα, τη μεταβολή, και τις σχέσεις μεταξύ αντικειμένων. Ποίηση είναι ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων και σκέψεων. Τρόπος έκφρασης του ωραίου. Κοινά ποίησης και μαθηματικών: φαντασία συνδυαστική σκέψη κοινός σκοπός στο έργο τους

Γεώργιος Βαφόπουλος:

"ο μεγάλος κώνος": Κυρίαρχο στοιχείο στο συγκεκριμένο ποίημα είναι το γεωμετρικό μοντέλο : ο κώνος, η σπειροειδής γραμμή, το τετράγωνο, ο κύβος και η τεθλασμένη γραμμή περιγράφουν τη γραμμή της πορείας της ζωής ενός ανθρώπου από την γέννηση ως το θάνατο του. Οι πρώτες σπείρες στη βάση του κώνου, τα παιδικά χρόνια, είναι μεγάλες, είναι η εποχή που αργά αργά διαμορφώνεται ο άνθρωπος, ο ορίζοντάς του είναι μικρός. Όσο ανεβαίνουμε πάνω στην επιφάνεια του κώνου οι σπείρες μικραίνουν, αλλά ο ορίζοντας του βλέμματός μας μεγαλώνει. Δεν νομίζω ότι μπορεί να δοθεί εναργέστερη εικόνα της πορείας της ζωής από την ανέλιξη στην επιφάνεια ενός κώνου. Πρόκειται αναμφισβήτητα για μια γοητευτική συνάντηση της ποίησης με τα μαθηματικά.

Οδυσσέας Ελύτης

Τα ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας Τα ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας. Ιδού μερικές πράξεις για παράδειγμα: (1) Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις. (2) Το γινόμενο των μυριστικών χόρτων επί την αθωότητα δίνει πάντοτε το σχήμα κάποιου Ιησού Χριστού. (3) Η ευτυχία είναι η ορθή σχέση ανάμεσα στις πράξεις (σχήματα) και στα αισθήματα (χρώματα). Η ζωή μας κόβεται, και οφείλει να κόβεται, στα μέτρα που έκοψε τα χρωματιστά χαρτιά του ο Matisse. (4) Όπου υπάρχουν συκιές υπάρχει Ελλάδα. Όπου προεξέχει το βουνό από τη λέξη του υπάρχει ποιητής. Η ηδονή δεν είναι αφαιρετέα. (5) Ένα δειλινό στο Αιγαίο περιλαμβάνει τη χαρά και τη λύπη σε τόσο ίσες δόσεις που δεν μένει στο τέλος παρά η αλήθεια. (6) Κάθε πρόοδος στο ηθικό επίπεδο δεν μπορεί παρά να είναι αντιστρόφως ανάλογη προς την ικανότητα που έχουν η δύναμη και ο αριθμός να καθορίζουν τα πεπρωμένα μας. (7) Ένας "Αναχωρητής" για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς ένας "Ερχόμενος"

Έκτωρ Κακναβάτος

Ως γνήσιος υπερρεαλιστής ποιητής, ο Ε Ως γνήσιος υπερρεαλιστής ποιητής, ο Ε . Κακναβάτος χρησιμοποιεί μαθηματικούς όρους και έννοιες σε πολλά ποιήματά του με έναν τρόπο που ξαφνιάζει "Πέρα στη δημοσιά φάνηκε πρώτα στήλη κουρνιαχτός ως τα μεσούρανα. Δεν άργησε πολύ. Ο δρόμος έφερνε το ποδοβολητό τον κουρνιαχτό της κλείνατε παράθυρα κατέβαιναν ρολά. Σιδηροντυμένη έμπαινε πια στην πόλη η εξίσωση" (Άλγεβρα.) Το ποίημα περιγράφει με ενέργεια τη στιγμή που το μυαλό του μαθηματικού συλλαμβάνει, σαν αστραπή, την ιδέα της λύσης ενός προβλήματος με την εισβολή μιας εξίσωσης στο ποίημα: "Άφεγγη πάλι απόψε η Σελήνη κάθισε στο βυθό επωάζοντας τα έμμηνά της. Πέραν του απείρου, ο ορίζοντας τρικλίζει φορτωμένος τρεις άγριες γεωμετρίες." (Χαοτικά Ι εκδ. Άγρα).