ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΡΙΣΜΟΣ

Ποδήλατο ονομάζεται το δίτροχο (μερικές φορές τρίτροχο) όχημα, που κινείται καθώς ο αναβάτης του χρησιμοποιεί τη μυϊκή δύναμη των ποδιών του. Το ποδήλατο αποτελεί ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταφορικό μέσο. Ο αριθμός των ποδηλάτων του πλανήτη στις μέρες μας υπολογίζεται ότι ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ποδηλάτου αποτελεί η δυνατότητα του να ανταποκρίνεται σε αρκετά διαφορετικές απαιτήσεις, όπως είναι η μετακίνηση, η άθληση και η ψυχαγωγία ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Τι σημαίνει «ποδήλατο»; Ας ετυμολογήσουμε αυτή την ελληνικότατη λέξη Τι σημαίνει «ποδήλατο»; Ας ετυμολογήσουμε αυτή την ελληνικότατη λέξη. Πους (πόδι) -ελαύνω (ωθώ σε κίνηση, κινώ). Απ΄ τα πανάρχαια χρόνια η κίνηση θεωρούνταν απαραίτητη εκδήλωση και προϋπόθεση της ζωής: ακινησία και θάνατος, κίνηση και ζωή.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονολογία στην οποία να αποδίδεται η εφεύρεση του ποδηλάτου, επομένως ούτε συγκεριμένος εφευρέτης αυτού. Πολύ πριν την εμφάνιση κάποιας κατασκευής παρόμοιας με ένα τυπικό σύγχρονο ποδήλατο, έχει καταγραφεί ένα ποικίλο φάσμα οχημάτων που εκμεταλλεύονταν μόνο τη μυϊκή δύναμη του αναβάτη τους. Μία από τις κατασκευές αυτές, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, ήταν η draisienne1. Η draisienne κατασκευάστηκε από το Γερμανό βαρώνο Καρλ Φον Ντράις, το 1817 (η ονομασία draisienne αποτελεί γαλλική απόδοση του ονόματος του κατασκευαστή της). Η draisienne ήταν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένη από ξύλο. Μη διαθέτοντας πετάλια, ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω. Η κατασκευή του Φον Ντράις έγινε γνωστή και ως hobby-horse2 αντανακλώντας την πεποίθηση των οπαδών της ότι θα αντικαθιστούσε το βασικό μεταφορικό μέσο του 19ου αιώνα, το άλογο.

Το 1839, ο Σκωτσέζος σιδηρουργός Κιρκπάτρικ Μακμίλαν σχεδιάζει την velocipede. Ο Μακμίλαν βελτίωσε την κατασκευή του Φον Ντράις, εισάγοντας τη χρήση των πεταλιών, συνδεδεμένων με ράβδους με τον οπίσθιο τροχό. Με αυτό τον τρόπο, ο αναβάτης δεν ήταν πλέον αναγκασμένος να φέρνει τα πόδια του σε επαφή με το έδαφος, κάτι που περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα του οχήματος. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1860, ο Γάλλος Πιέρ Μισώ αλλάζει το σχέδιο της velocipede, συνδέοντας τα πετάλια απευθείας με τον μπροστινό τροχό. Αργότερα, ο Μισώ θα εισάγει τη χρήση συμπαγούς καουτσούκ στους τροχούς, δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο προς τα γνωστά στις μέρες μας λάστιχα. Το 1870 οι Βρετανοί Τζέιμς Στάρλεϋ και Γουίλλιαμ Χίλμαν σχεδιάζουν ένα ποδήλατο με αρκετά μεγαλύτερο μπροστινό τροχό.

Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν την εκπληκτική, για την εποχή, ταχύτητα των 24 χλμ/ώρα. Το μοντέλο που κατασκεύασαν ονομάστηκε ariel και ήταν το πρώτο ποδήλατο εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένο από μέταλλο. Βασικό μειονέκτημα του μεγέθους του μπροστινού τροχού του ariel αποτελούσε η ιδιαίτερα υψηλή θέση της σέλας που, λόγω της φτωχής κατανομής βάρους, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ασφάλειας του αναβάτη.

Στην Αγγλία, στα χαρακτηριστικά ποδήλατα με μεγάλο μπροστινό τροχό, αποδόθηκε η χαϊδευτική ονομασία penny- farΤthings. Τα επόμενα χρόνια, μια σειρά ενδιαφερουσών ιδεών και εφευρέσεων εφαρμόζονται στο ποδήλατο, βελτιώνοντας το συνεχώς: η μετάδοση κίνησης μέσω αλυσίδας, η χρήση ταχυτήτων, τα φρένα, ο "κούφιος" σκελετός, το "δυναμό" και η σαμπρέλα αποτελούν τις πλέον χαρακτηριστικές αυτών των εφευρέσεων.

Για παράδειγμα, μετά την εισαγωγή της αλυσίδας και των ταχυτήτων, δεν υπήρχε η ανάγκη ένα ποδήλατο να διαθέτει μεγάλου μεγέθους μπροστινό τροχό προκειμένου να κατορθώνει μεγάλες ταχύτητες. Έτσι, το 1885 είναι η χρονιά που κατασκευάζεται το μοντέλο rover, που συχνά χαρακτηρίζεται ως το πρώτο σύγχρονο ποδήλατο.

Προτού οδηγήσεις ένα ποδήλατο, πρέπει να δεις αν είναι κατάλληλο για το ύψος σου. Δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ μεγάλο ούτε πολύ μικρό. Πρέπει να σιγουρευτείς ότι δεν έχει καμία βλάβη. Τα φρένα πρέπει να λειτουργούν σωστά και τα λάστιχα να είναι σε καλη κατάσταση και φουσκωμένα όσο χρειάζεται.

Η αλυσίδα να είναι στο κατάλληλο ύψος ρυθμισμένη και λαδωμένη. Πρέπει να φοράς ειδικό κράνος για ποδήλατο για να σε προστατέψει από ατυχημα. Μη φοράς σκούρα ρούχα αλλά ανοικτόχρωμα ή αντανακλαστικά, για να είσαι ορατός στους οδηγούς των οχημάτων και την ημέρα αλλά και τη νύχτα.

Το ποδήλατο πρέπει να είναι εξοπλισμένο με ανακλαστήρα (λευκό) μπροστά, ενώ πίσω πρέπει να έχει ειδικό φως (κόκκινο) το οποίο θα αναβοσβήνει συνέχεια. Επίσης πρέπει να διαθέτει ανακλαστήρες στα πετάλια και στις ακτίνες για να είναι ορατό από το πλάι.

Όταν θέλεις να μεταφέρεις κάτι με το ποδήλατό, καλό θα είναι να χρησιμοποιήσεις σακίδιο πλάτης ή να το δέσεις στη σχάρα, αν το ποδήλατο σου διαθέτει. Είναι επικίνδυνο να μεταφέρεις τσάντες πάνω στο τιμόνι του ποδηλάτου γιατί δεν είναι πάντα σταθερό και μπορεί να χάσεις την ισορροπία σου.

Να κρατάς σφιχτά και με τα δύο χέρια το τιμόνι, για να έχεις πάντα τον έλεγχο. Να τηρείς τους κανόνες τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Να παρακολουθείς το δρόμο μπροστά σου και να είσαι σε ετοιμότητα για να χρησιμοποιήσεις τα φρένα, όταν χρειαστεί. Μη μεταφέρεις επιβάτη αν δεν υπάρχει θέση στο ποδήλατό σου. Όταν θέλεις να στρίψεις δεξιά ή αριστερά, κοίταξε πρώτα πίσω σου προς τη μεριά που θέλεις να στρίψεις, για να βεβαιωθείς ότι δεν έρχεται κανένα όχημα

Ποτέ μη δένεις κατοικίδιο στο ποδήλατό σου για να το πας βόλτα. Να κινείσαι πάντα στην άκρη της δεξιάς λωρίδας για να μην εμποδίζεις την κυκλοφορία και για να είσαι πιο ασφαλής. Να προσέχεις πάντα τους πεζούς που θέλουν να διασχίσουν το δρόμο και να είσαι προσεκτικός όταν υπάρχουν αυτοκίνητα σταματημένα και οι επιβάτες ανοίγουν τις πόρτες τους. Δεν πρέπει να ακούς μουσική με ακουστικά γιατί δεν θα αντιλαμβάνεσαι τι γίνεται γύρω σου και η προσοχή σου θα είναι μειωμένη.

Δεν πρέπει να σταθμεύεις το ποδήλατό σου σε χώρους όπου θα εμποδίζει την κίνηση των πεζών και των οχημάτων. Επίσης, όταν το αφήνεις έξω, θα πρέπει να το κλειδώνεις.

Τις πόρτες που ανοίγουν ξαφνικά από σταματημένα ή παρκαρισμένα οχήματα και αφήνω πάντα περιθώριο ενός μέτρου από αυτά για να μπορώ να αντιδράσω έγκαιρα. Τα σταματημένα ή παρκαρισμένα οχήματα που ξεκινούν ή ξεπαρκάρουν χωρίς προειδοποίηση και αφήνω πάντα περιθώριο ενός μέτρου από αυτά για να μπορώ να αντιδράσω έγκαιρα. Τα αυτοκίνητα που με προσπερνούν και αμέσως μετά στρίβουν ακριβώς μπροστά μου, ενώ εγώ συνεχίζω να κινούμαι ευθεία.

Τα στενά, τις μεγάλες διασταυρώσεις, τις «δύσκολες» διασταυρώσεις χωρίς ορατότητα, είτε έχω προτεραιότητα είτε όχι. Τα αυτοκίνητα που προπορεύονται, διότι μπορεί να σταματήσουν ξαφνικά μπροστά μου χωρίς προειδοποίηση και αφήνω αποστάσεις για να μπορώ να αντιδράσω έγκαιρα. Τις σφήνες στα μποτιλιαρίσματα, τους καθρέφτες και τα χέρια των οδηγών που προεξέχουν, τις απότομες αλλαγές λωρίδας των οχημάτων, τις πόρτες που μπορεί να ανοίξουν ξαφνικά κλπ. Διατηρώ χαμηλή ταχύτητα καθώς περνάω με το ποδήλατο μου ανάμεσα από τα σταματημένα αυτοκίνητα.

Τα παιδιά, τους ηλικιωμένους και τα ζώα που μπορεί να πεταχτούν ξαφνικά μπροστά μου. Την προτεραιότητα στους κυκλικούς κόμβους και τις κινήσεις των υπόλοιπων οδηγών. Μήπως τα μπατζάκια του παντελονιού και τα κορδόνια μου σκαλώνουν στους δίσκους, διότι υπάρχει κίνδυνος ανατροπής μου από το ποδήλατο. Πώς χρησιμοποιώ τα φρένα μου, δεν πατάω ποτέ μόνο το ένα και ιδιαίτερα το μπροστινό, διότι υπάρχει κίνδυνος ανατροπής μου από το ποδήλατο.

1.   ΜΩΛΩΠΕΣ  ΚΑΙ ΠΡΗΞΙΜΑΤΑ 1.    Βάζουμε τον τραυματισμένο να καθίσει άνετα και σηκώνουμε το τραυματισμένο μέλος. 2.   Πάνω στη μελανιά τοποθετούμε κρύα κομπρέσα τουλάχιστον για 15 λεπτά .  ΠΡΟΣΟΧΗ !   Δεν βάζουμε ποτέ πάγο απευθείας πάνω στο δέρμα , μπορεί να προκαλέσουμε έγκαυμα . 2. ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΙΓΜΑ- ΔΙΑΣΤΡΕΜΜΑ   1.   Βάζουμε τον τραυματισμένο να καθίσει άνετα και σηκώνουμε το τραυματισμένο μέλος.(κυρίως ο αστράγαλος ) 2.   Πάνω στη μελανιά τοποθετούμε κρύα κομπρέσα ή παγοκύστη 3.   Τυλίγω με βαμβάκι και δένω με επίδεσμο το τραυματισμένο μέλος.

2. Καθαρίζουμε την πληγή με οξυζενέ με γάζα από μέσα προς τα έξω . 3. ΠΛΗΓΕΣ  1.   Πλένουμε την πληγή με νερό. 2.   Καθαρίζουμε την πληγή με οξυζενέ με γάζα από μέσα προς τα έξω . 3.   Απολυμαίνουμε την πληγή με ιώδιο –betadine . 4.   Καλύπτουμε την πληγή με hanzaplast ή αποστειρωμένη γάζα ή αν χρειάζεται τη δένουμε  με επίδεσμο . ΠΡΟΣΟΧΗ !! ΟΧΙ   βαμβάκι ! ΟΧΙ   οινόπνευμα ! πάνω σε ανοιχτές πληγές. ΠΟΤΕ δεν αγγίζω το τραύμα με τα δάχτυλά μου . Την παραπάνω  φροντίδα την επαναλαμβάνουμε    3  φορές το 24ωρο, ώσπου να επουλωθεί η πληγή.

5. Τοποθετούμε μια γάζα ποτισμένη με οξυζενέ στη μύτη . ΠΡΟΣΟΧΗ !! 1.   Βάζουμε το παιδί να καθίσει με το κεφάλι μπροστά. 2.   Πιέζουμε με το δείκτη και τον αντίχειρα τα πτερύγια της μύτης για 10  λεπτά . 3.   Ενώ ο ασθενής κρατά τη μύτη του τοποθετούμε κρύα κομπρέσα στο μέτωπο του 4.   Μόλις σταματήσει η ρινορραγία καθαρίζουμε με χλιαρό νερό το στόμα και τη μύτη . 5.   Τοποθετούμε μια γάζα ποτισμένη με οξυζενέ στη μύτη . ΠΡΟΣΟΧΗ !! Δε φυσάμε μετά τη μύτη . Αν η ρινορραγία επιμένει μεταφέρουμε τον ασθενή στο Νοσοκομείο.

1.   Δροσίζουμε το έγκαυμα με κρύο νερό για  10 λεπτά τουλάχιστον . 2.   Αφαιρούμε ότι σφίγγει 3.   Κάνουμε επάλειψη της πληγής με μπεταντίν . ΠΡΟΣΟΧΗ !! Δεν αγγίζουμε το έγκαυμα και δε σπάμε τις φουσκάλες που δημιουργούνται . Μπορούμε να κάνουμε κρύες κομπρέσες αφού διαλύσουμε σόδα του φαγητού σε νερό .

Α. ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΦΗΚΑ –ΜΕΛΙΣΣΑ – ΚΟΥΝΟΥΠΙΑ . 1.   Προσπαθούμε να βγάλουμε το κεντρί , ξύνοντας ελαφρά μπρος – πίσω , ή με ένα τσιμπιδάκι προσέχοντας μη το σπάσουμε . 2.   Πλένουμε την πληγή με σαπούνι και νερό . 3.   Αλείφουμε την πληγή με αμμωνία . 4.   Αν υπάρχει πρήξιμο , βάζουμε πάγο . Β. ΔΑΓΚΩΜΑΤΑ  ΑΠΟ ΓΑΤΑ Ή ΣΚΥΛΟ .  1.   Καθαρίζουμε πολύ καλά την πληγή . 2.   Αν υπάρχει αιμορραγία , πιέζουμε την πληγή με καθαρή πετσέτα . 3.   Μόλις σταματήσει το αίμα  καθαρίζουμε την πληγή με οξυζενέ και την απολυμαίνουμε με betadine . 4.   Καλύπτουμε την πληγή με γάζα ,δένουμε με επίδεσμο . 5.   Ζητούμε ιατρική βοήθεια 

Γ. ΔΑΓΚΩΜΑ ΑΠΟ ΦΙΔΙ ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ Γ. ΔΑΓΚΩΜΑ ΑΠΟ ΦΙΔΙ    ΜΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ 1.   Ξαπλώνουμε τον θύμα , ώστε το δάγκωμα να είναι χαμηλότερα από την καρδιά 2.   Καθαρίζουμε την πληγή με νερό και σαπούνι . 3.   Καθαρίζουμε με οξυζενέ και απολυμαίνουμε με betadine . 4.   Καλύπτουμε την πληγή με γάζα και δένουμε με επίδεσμο . 5.   Ζητούμε ιατρική βοήθεια . Δ. ΔΑΓΚΩΜΑ ΑΠΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ ΦΙΔΙ (ΟΧΙΑ ) 1.   Ξαπλώνουμε τον θύμα , ώστε το δάγκωμα να είναι χαμηλότερα από την καρδιά. 2.  Ακινητοποιούμε το θύμα . Παίρνουμε  ένα κομμάτι ύφασμα και το δένουμε περίπου 10 εκατοστά πάνω από το δάγκωμα , με κατεύθυνση προς την καρδιά. 3.   Μεταφέρουμε το θύμα στο πλησιέστερο νοσοκομείο .