ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ Η όξινη βροχή δημιουργείται από την αντίδραση του διοξειδίου του θείου (SO2) και των οξειδίων του αζώτου με τους υδρογονάνθρακες στα σύννεφα. Η αντίδραση αυτή δημιουργεί θειικό και νιτρικό οξύ.

Το διοξείδιο του θείου βγαίνει από τις καύσεις των καμίνων παραγωγής μετάλλων, των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής, και των οχημάτων ντίζελ, ενώ τα οξείδια του αζώτου βγαίνουν από τις ίδιες πηγές και τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα.

H Κανονική βροχή έχει pH 6 και είναι ελαφρώς όξινη H Κανονική βροχή έχει pH 6 και είναι ελαφρώς όξινη. Αυτό οφείλεται στην φυσιολογική ύπαρξη διοξειδίου του άνθρακα, CO2, στην ατμόσφαιρα, το οποίο αντιδρά με το νερό και παράγεται ανθρακικό οξύ, Η2CO3. Όξινη βροχή

Όξινη βροχή ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο η βροχή έχει χαμηλότερο pH του κανονικού, δηλαδή όξινο. Η όξινη βροχή έχει pH από 2 (όξινη) έως 5 (λίγο όξινη). Αυτό οφείλεται στην ύπαρξη αερίων ρύπων στην ατμόσφαιρα, που εκλύονται από τα εργοστάσια, τις βιομηχανίες, τα αυτοκίνητα, τις κεντρικές θερμάνσεις των σπιτίων, κ.ά..

Ο Παρθενώνας επιβίωσε περισσότερο από 2000 χρόνια Ο Παρθενώνας επιβίωσε περισσότερο από 2000 χρόνια. Υπέστη σεισμούς και βορβαδισμούς, από πάνω του πέρασαν κατακτητές και ο άνεμος και η βροχή τον χτύπησαν επανειλημμένα. Δεν έπαθε όμως διάβρωση ούτε μεγάλες κακώσεις. Μέσα στις τελευταίες δεκαετίες έγιναν πολύ περισσότερα από ό,τι σε δύο χιλιετίες. Η όξινη βροχή του κατατρώγει τα μάρμαρα. Οι Καρυάτιδες ήδη είναι στο μουσείο για να προστατευτούν. Σε μερικά χρόνια ο Παρθενώνας θα έχει γίνει άμορφος και τα μάρμαρά του θα γίνονται σκόνη.

Τα μαρμάρινα μνημεία και τα αγάλματα αποτελούνται από ανθρακικά άλατα (CaCO3), τα οποία διασπώνται από τα οξέα. Το θειικό οξύ αντιδρά με το ανθρακικό άλας και παράγεται ένα άλλο άλας αρκετά εύθραστο, ο γύψος. Το φαινόμενο ονομάζεται γυψοποίηση του μαρμάρου. Η αντίδραση είναι η εξής: H2SO4 + CaCO3 → CaSO4 Το μεγαλύτερο μέρος της επιγραφής αυτής της ταφόπετρας, σκαλισμένης στα 1817, έχει διαβρωθεί από όξινα αποθέματα. ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ

Ένα γλυπτό στον πύργο Χέρτεν στη Βεστφαλία της Γερμανίας μοιάζει μ’ ένα κομμάτι πέτρα χωρίς σχήμα το 1968. Μια φωτογραφία του από το 1908 δείχνει ένα περίτεχνο άγαλμα κοριτσιού. Στη γεωργία η όξινη βροχή έχει και άλλες επιπτώσεις. Εμποδίζει την ανάπτυξη των φυτών και των δένδρων. Εργαστηριακές μετρήσεις έχουν δείξει ότι τα δάση ίσως βρεθούν σε μεγάλο κίνδυνο στο εγγύς μέλλον.

Στους ανθρώπους η όξινη βροχή επηρεάζει το δέρμα και υπάρχουν υπόνοιες ότι «κατατρώγει» τους πνεύμονες. Είναι πλέον βέβαιο ότι το διοξείδιο του θείου βλάπτει το αναπνευστικό σύστημα και μπορεί να συντομεύσει την ανθρώπινη ζωή.

Όταν αυτή η βροχή καταλήξει σ΄ ένα ποτάμι ή μια λίμνη χωρίς αλκαλικά πετρώματα, τότε ανεβάζει την οξύτητα του νερού.Tα αυγά των ψαριών και των αμφιβίων καταστρέφονται. Tα διάφορα βακτήρια πεθαίνουν. Χωρίς βακτήρια, οι βιολογικές διασπάσεις δεν γίνονται και φύλλα και άλλα οργανικά υλικά συγκεντρώνονται στον πυθμένα. Διάφορα φύκια εμφανίζονται και το πλαγκτόν χάνεται. Τα ψάρια εξαφανίζονται, και πρώτα τα ευαίσθητα όπως οι πέστροφες. Τυχόν αυγά που θα επωασθούν παράγουν παραμορφωμένα ψαράκια που σύντομα πεθαίνουν. Στο τέλος η λίμνη έχει μόνο φύκια και χόρτα.

Η περιοχή του Οντάριο του Καναδά έχει 140 λίμνες χωρίς ψάρια Η περιοχή του Οντάριο του Καναδά έχει 140 λίμνες χωρίς ψάρια. Από 1500 λίμνες που μελετήθηκαν στη Νορβηγία και τη Σουηδία, το 70% είχαν PH 4,3 ή μικρότερο, και καθόλου ψάρια. Ο σολομός και η πέστροφα δεν υπάρχουν στα πιο πολλά Νορβηγικά νερά. Το 1900, περίπου 15 τόνοι σολομού ψαρεύτηκαν στον ποταμό Τότβνταλ της Νορβηγίας. Το 1970 σολομοί δεν υπήρχαν. Η όξινη βροχή αποσπά τοξικά μέταλλα, από το έδαφος και τα οδηγεί στις λίμνες και τα ποτάμια δηλητηριάζοντας τα περισσότερο. Μερικά από τα τοξικά μέταλλα έτσι πηγαίνουν και στο πόσιμο νερό.

Φυτό ποτισμένο με όξινο νερό:

Φυτό ποτισμένο με καθαρό νερό: