ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ Β΄ Λυκείου Σχ. Έτος 2013

Παραδοσιακά Παιχνίδια

1η Ομάδα Ενδιαφέροντος - Ομάδα Α Δήμου Γιάννης Καλα'ι'τζάκη Σοφία Μαλεφιτσάκη Αφροδίτη Σταυριανάκης Πολυχρόνης

Πρόλογος Παραδοσιακά παιχνίδια ονομάζονται τα παιχνίδια που έπαιζαν οι παλαιότεροι και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά.Τα παραδοσιακά παιχνίδια είναι ομαδικά,Κάθε παραδοσιακό παιχνίδι εκφράζει την εποχή και την κοινωνία που το δημιούργησε (κοινωνικές σχέσεις,πολιτιστικές αξίες, τεχνολογία, αντιλήψεις για την πολιτική, τον πολιτισμό, το φύλο, τις σχέσεις με τους άλλους λαούς).

ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ Με τον όρο “ παιχνίδι” δεν εννοούμε μόνο τα κάθε λογής ατομικά η ομαδικά παιχνίδια, αλλά και τις σωματικές και πνευματικές παιγνιώδεις ασκήσεις. Παιχνίδι δεν είναι μόνο κάτι χειροπιαστό αλλά παίζει με τη φαντασίας παιχνίδι λοιπόν είναι για το παιδί ένα είδος μεταμορφώσεις της πραγματικότητας, μέσο πραγματοποίησης των επιθυμιών του και απασχόληση με τον εαυτόν ίδιο τον εαυτό του. Το παιχνίδι είναι μια ελεύθερη ενεργεία με αυθορμητισμό και αυτόβουλης. Ο αυθορμητισμός λοιπόν του παιδιού βρίσκει το παιχνίδι σαν το πιο κατάλληλο μέσο για τη διοχέτευση του πλεονάσματος Ο μεγάλος παιδαγωγός Φραίμπελ τονίζει ότι η έμφυτη παιδική ενεργητικότητα μόνο με το παιχνίδι μπορεί να εκδηλωθεί και να ασκηθεί. Ο Αριστοτέλης βλέπει το παιχνίδι για παιδιά μέχρι πέντε χρονών σαν αναντικατάστατο μέσο της φυσικής ανάπτυξης. ζωτικής ενεργητικότητας και ορμής για δημιουργία.

Ένας μεγάλος παιδαγωγός έλεγε: τα παιδιά έχουν μέσα τους ένα φυσικό φάρμακο. Όλα έχουν τη δύναμη να μεταμορφώνονται σ’ αυτούς που θέλουν. Το παιχνίδι είναι ακόμα για το παιδί ένας τρόπος απελευθέρωσης. Αξίζει να δοθεί εδώ η γνώμη του ψυχολόγου Ribat ότι “το παιχνίδι είναι το κυριότερο σκαλοπάτι εξέλιξης της παιδικής φαντασίας. ” Παιχνίδι και φαντασία, δυο λέξεις με ίσα γράμματα, που σκιαγραφούν το είδος της παιδικής προσωπικότητας.. Το παιχνίδι δε δεσμεύεται στα πλαίσια της πραγματικότητας.Ειναι πραγματικότητα και όνειρο. Πλασματικός κόσμος και αλήθεια της εργασίας. Μίγμα μύθου και αισθητού πεδίου. Μέσα στο παιχνίδι κινείται κάτι μυστήριο και χαριτωμένο μαζί. Είναι ψεύτικο, αλλά είναι αγνό. Χαρίζει απλόχερα υποσχέσεις και σέρβιρε δράματα. Γεμίζει αγωνίες για να γίνει πιστευτό. Και σα θέατρο έχει την ιδιορρυθμία του. Το παιδί γίνεται σαυτο πρώτα μέτοχος και μετά θεατής. Γίνεται στήριγμα σε αδύναμες προσωπικότητες και αυταπάτη ανωτερότητας. Η απομάκρυνση από τη συγκεκριμένη πραγματικότητα συνοδεύεται με θάρρος για αποφάσεις και ζωή. Το παιδί δηλαδή μέσα στην άλλη πραγματικότητα τον ονειρικό κόσμο του παιχνιδιού που δημιουργεί μπορεί να επιδείξει τις ικανότητες του να ικανοποιήσει τη δίψα του για δύναμη να ενθαρρυνθεί ψυχικά να γεμίσει αυτοπεποίθηση που αυτή με τη σειρά της θα του χαρίσει την αυτοβεβαίωση. Το παιχνίδι είναι το καταφύγιο για το παιδί όπου αφήνοντας την πραγματικότητα βρίσκει στο χώρο του τρόπους για να ενθαρρύνεται συνέχεια.

ΓΝΩΣΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 1. Κρυφτό 2. Το Σπασμένο Τηλέφωνο 3. Μέλισσα-Μέλισσα 4. Η Τυφλόμυγα 5. Τα Μήλα

ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ Tα παιδιά κάθονται κάτω σε κύκλο. Ένα άλλο παιδί, έξω από τον κύκλο, κρατώντας ένα μαντήλι, χοροπηδάει γύρω-γύρω, τραγουδώντας. Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό, έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω, παπούτσια δε μου πήρε να πάω στο σχολειό. Αλάτι ψιλό αλάτι χονδρό... Κάποια στιγμή, πολύ διακριτικά, ρίχνει το μαντίλι πίσω από ένα καθισμένο παιδί, που όταν το καταλάβει, σηκώνεται, παίρνει το μαντήλι και κυνηγάει γύρω- γύρω το πρώτο παιδί. Τότε αυτό τρέχει να φτάσει στη θέση όπου καθόταν το άλλο παιδί και να του την πάρει. Αν το πετύχει, το άλλο παιδί γίνεται μάνα και το παιχνίδι συνεχίζεται. ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ

ΤΟ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ Όλα παιδιά κάθονται το ένα πλάι στο άλλο. Σο πρώτο από δεξιά σκύβει στο αυτί του διπλανού του και του ψιθυρίζει μια λέξη πολυσύλλαβη και δύσκολη η ασυνήθιστη, πχ: Σκουληκοσκαθαρομυρμηγκότρυπα, Ιχθυοπωροπαντολαχανοπωλείο. Το παιδί που ακούει τη λέξη την επαναλαμβάνει όπως την άκουσε και την κατάλαβε στο αυτί του διπλανού του κι αυτό στο παραδίπλα ως το τελευταίο. Το τελευταίο παιδί σηκώνεται και τη φωνάζει δυνατά αλλά συνήθως, αυτή η λέξη δεν έχει πια καμία σχέση με την αρχική!

ΜΕΛΙΣΣΑ-ΜΕΛΙΣΣΑ Tα παιδιά χωρίζονται οε δύο ομάδες και, πιασμένα γερά από τα χέρια, στέκονται αντικριστά με μια απόσταση δεκαπέντε-είκοσι μέτρων ανάμεσά τους. Η πρώτη ομάδα φωνάζει:- Μέλισσα, Μέλισσα! Η δεύτερη απαντά: - Μέλι γλυκύτατο! Η πρώτη: - Σε ποιόν παραγγείλατε; Η άλλη ζητάει έναν παίχτη: - Στον Κωστή! Σότε αυτός ο παίχτης τρέχει καταπάνω τους κα πέφτει με δύναμη πάνω σε όποιο πιάσιμο χεριών του φαίνεται το πιο αδύναμο. Αν καταφέρει να σπάσει το δεσμό των χεριών παίρνει ένα παιδί από αυτήν την ομάδα και το φέρνει στη δική του. Αντίθετα, αν δεν μπορέσει να σπάσει την ένωση, μένει ο ίδιος με τους άλλους. Κερδίζει η ομάδα που θα τους πάρει όλους.

Η ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ Τα παιδιά «τα βγάζουν» για να δουν ποιο θα γίνει τυφλόμυγα. «'Ακα τα, μάκα τα σούκουτου μπε, άμπερ, φάμπερ, ντομινέ. Άκα τα, μάκα τα σούκουτου μπε, άμπερ, φάμπερ, βγε». Δένουν με πανί τα μάτια του παιδιού που τα φυλάει και τα άλλα γύρω του το πειράζουν και το προκαλούν. Το παιδί-τυφλόμυγα προσπαθεί να πιάσει έναν από τους συμπαίχτες του κι όταν το πετύχει, μαντεύει από το μπόι του, από τα ρούχα του και γενικά από τα χαρακτηριστικά του, ποιος είναι. Τότε αυτό το παιδί γίνεται τυφλόμυγα.

ΤΑ ΜΗΛΑ Δύο παιδιά στέκονται αντικριστά δεκαπέντε-είκοσι μέτρα μακριά το ένα από τ' άλλα, ενώ στη μέση αυτής της απόστασης συγκεντρώνονται όλα τα υπόλοιπα. Οι δύο παίχτες που στέκονται αντικριστά προσπαθούν με το τόπι να χτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι μέσα, οπότε αυτό «καίγεται» και βγαίνει απ' το παιχνίδι. Αντίθετα, το παιδί που θα καταφέρει να πιάσει το τόπι χωρίς να πέσει κάτω, κερδίζει ένα «μήλο» που θα του επιτρέψει αν κάποια στιγμή «καεί», να μη βγει αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι ή αν καεί κάποιος φίλος του να του το παραχωρήσει! Όταν απομείνει μόνο ένα παιδί, οι δύο παίχτες με το τόπι μπορούν να κάνουν μονάχα δέκα προσπάθειες να το χτυπήσουν. Αν τους ξεφύγει τα ξαναφυλάνε και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.

Β΄ Ομάδα: Παιχνίδια στην Ιστορία και την Τέχνη Ανδριγιαννάκη Κατερίνα Καδιανάκη Κατερίνα Κουρίνου Εμμανουέλα Σχολινάκη Χαρά

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΤΕΧΝΕΣ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ Πλατάγη Άθυρμα Χαλκή Μυϊα (Τυφλόμυγα) Ακινητίνδα (Αγαλματάκια) Μπάλα Πεντέλιθα Αποδιδρασκίνδα Κωλαβίζειν Ασκωλιασμός Γιο-γιο Σκαπέδρα Αστραγαλίζειν Απόρραξις Εις ώμιλαν Ίγυξ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ Τροχός Πλαγγώνες Σφαίρα Αστράγαλοι Αιώρα Σχοινοφλίνδα Οστρακίνδα

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ Το κομμάτι αυτό της εργασίας είχε αναλάβει η μαθήτρια Κουρίνου Εμμανουέλλα, η οποία αρνήθηκε να συμμετάσχει στην έρευνα.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

1ο ΤΜΗΜΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ – ΟΜΑΔΑ 3η Ασκοξυλάκης Παύλος (Πολεμικές Τέχνες) Γρηγοράκης Μιχάλης (Παραολυμπιακοί Αγώνες) Πολυχρονάκης Γιώργος (Ποδόσφαιρο) Τριάντης Μανώλης (Ολυμπιακοί Αγώνες)

Πολεμικές Τέχνες ( Καράτε ) Οι Πολεμικές τέχνες είναι μέθοδοι αυτοάμυνας και επιβολής επί του αντιπάλου. Το Καράτε αποτελεί μία από τις αρχαιότερες πολεμικές τέχνες της οικουμένης.

Εικόνες από το Καράτε

Παραολυμπιακοί Αγώνες Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες είναι οι ισοδύναμοι με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι για τους αθλητές με κινητικές, οπτικές ή διανοητικές αναπηρίες. Οι πρώτοι αγώνες για αθλητές με αναπηρία έγιναν το 1948 στην Αγγλία. Από τότε, οι Παραολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται κάθε 4 χρόνια, πάντα την ίδια χρονιά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έλληνες αθλητές συμμετέχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες από το 1976.

Εικόνες από Παραολυμπιακούς Αγώνες

Μανώλης Στεφανουδάκης ( Έλληνας Παραολυμπιονίκης ) Ο Μανώλης Στεφανουδάκης είναι Έλληνας παραολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής στίβου, στο ακόντιο που είναι το αγώνισμα του αλλά και στη σφαιροβολία. Εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος, είναι παραπληγικός

Ποδόσφαιρο Το ποδόσφαιρο είναι σήμερα το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Κάθε ομάδα που αγωνίζεται, έχει σαν στόχο να πετύχει γκολ. Το να πετυχαίνει κάποιος γκολ είναι κάτι ξεχωριστό το οποίο κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να αισθανθεί.

Εικόνες ποδοσφαίρου

Ολυμπιακοί Αγώνες Ο πρώτος καταγεγραμμένος εορτασμός των Ολυμπιακών Αγώνων στην αρχαιότητα ήταν στην Ολυμπία, το 776 π.Χ. Στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται τα ίδια αθλήματα αλλά τα αγωνίσματά τους είναι προσαρμοσμένα στις ηλικίες των αθλητών. Κατά τα άλλα υπάρχει το τελετουργικό με τη φλόγα,η τελετή έναρξης στην οποία η Ελλάδα παρελαύνει πρώτη τιμής ένεκεν, η τελετή λήξης, το ολυμπιακό χωριό, η απονομή χρυσών, ασημένιων και χάλκινων μεταλλίων.

Εικόνες από τους Ολυμπιακούς Αγώνες