ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ

Τι ειναι? . Ένα μάλλον παρεξηγημένο φυσικό φαινόμενο είναι το περίφημο Φαινόμενο Θερμοκηπίου, πού τόσο έχει απασχολήσει τά τελευταία χρόνια, επιστήμονες και μη. Τό φαινόμενο είναι φυσικό και είναι τόσο παλιό όσο και ο πλανήτης μας. Και ευτυχώς πού υπάρχει! Η ζωή θα είχε εκλείψει χωρίς την ύπαρξη αυτού, αφού οι θερμοκρασίες θα ήταν εξαιρετικά χαμηλές σε παγκόσμια και ετήσια βάση (-18 βαθμοί Κελσίου, αντί των +15 πού είναι σήμερα) και επομένως απαγορευτικές για την ανάπτυξη ζωής, τουλάχιστον όπως την γνωρίζουμε σήμερα. Η Αφροδίτη είναι πολύ καυτή (450 βαθμοί Κελσίου), ο Άρης είναι πολύ κρύος (-53 βαθμοί Κελσίου), η Γή είναι ότι πρέπει για να κατοικηθεί. Κι’ αυτό, επειδή έχει την κατάλληλη ατμόσφαιρα η οποία με το Φαινόμενο Θερμοκηπίου την καθιστά κατοικήσιμη. Δεν είναι τόσο η θέση δηλαδή πού την καθιστά προνομιούχο αλλά η ατμόσφαιρά της. Ωστόσο πολλοί αναθεματίζουν το τόσο ζωτικό για τον πλανήτη μας φαινόμενο. Άς δούμε όμως ακριβέστερα περί τίνος πρόκειται.

Η Γή, όπως είναι γνωστό, περιβάλλεται από την ατμόσφαιρά της, εξασφαλίζει δε τις ενεργειακές της ανάγκες από τον ζωοδότη Ήλιο, ο οποίος και την ακτινοβολεί συνεχώς.  Μέρος αυτής της ακτινοβολίας κατακρατείται από την Γή ενώ το υπόλοιπο επιστρέφει στο διάστημα. Όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα μόνο το 51% της ηλιακής ακτινοβολίας απορροφάται από την επιφάνεια της Γής και χρησιμοποιείται για την θέρμανση της επιφάνειας και της χαμηλότερης ατμόσφαιρας, για την τήξη των πάγων ή του χιονιού, την εξάτμιση των υδάτων και την πρόκληση της φωτοσυνθέσεως στα φυτά. Από το υπόλοιπο 49%, το 4% ανακλάται από την επιφάνεια και επιστρέφει προς το διάστημα,  το 26 % ανακλάται πίσω από τά νέφη και τά σωματίδια της ατμόσφαιρας και το 19 % απορροφάται από τά ατμοσφαιρικά αέρια, σωματίδια και νέφη.

Η θέρμανση της Γής την μετατρέπει σε πομπό ακτινοβολίας μεγάλου μήκους κύματος (υπέρυθρη), αφού, σύμφωνα με τον νόμο Stefan-Boltzman κάθε σώμα εκπέμπει ακτινοβολία ανάλογη με την θερμοκρασία πού βρίσκεται. Από αυτή την ακτινοβολία ένα μέρος διαφεύγει στο διάστημα, ενώ το μεγαλύτερο μέρος απορροφάται από τά λεγόμενα αέρια θερμοκηπίου της ατμόσφαιρας, τά οποία έχουν φυσική προέλευση. Τά αέρια αυτά θερμαινόμενα αρχίζουν και αυτά να εκπέμπουν προς κάθε κατεύθυνση υπέρυθρη ακτινοβολία, αλλά το 90% οδηγείται στο έδαφος, το οποίο θερμαίνεται περαιτέρω, ενισχύεται η υπέρυθρη ακτινοβολία του και το φαινόμενο επαναλαμβάνεται αενάως. Η παρακάτω εικόνα δείχνει ακριβώς αυτή τη διεργασία.

Τήν μεγαλύτερη συνεισφορά στό φαινόμενο Θερμοκηπίου έχουν κατά σειρά οι υδρατμοί, τό διοξείδιο τού άνθρακος καί τά νέφη, πού δέν προέρχονται κατ' ανάγκη απ΄τίς ανθρώπινες δραστηριότητες. Συνεπώς τό φαινόμενο θερμοκηπίου είναι φυσικό φαινόμενο. Βεβαίως οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν ως αποτέλεσμα τήν αύξηση τής συγκέντρωσης τών φυσικών αερίων τού θερμοκηπίου καθώς καί τήν έκλυση νέων ιχνοστοιχείων, όπως τούς χλωροφθοράνθρακες, αυξάνοντας έτσι τούς απορροφητές τής γήινης ακτινοβολίας καί μειώνοντας τήν εκπομπή της πρός τό διάστημα. Τελικά αυξάνει η διαθέσιμη ενέργεια στό σύστημα γήινη επιφάνεια - ατμόσφαιρα μέ συνέπεια τήν αύξηση τής επιφανειακής θερμοκρασίας. Δηλαδή οι ανθρώπινες δραστηριότητες, ενισχύουν τό φαινόμενο θερμοκηπίου, δέν τό προκαλούν.  Η συσσώρευση κυρίως διοξειδίου τού άνθρακα στήν ατμόσφαιρα πραγματοποιείται από τήν εποχή τής Βιομηχανικής Επανάστασης τόν 18ο αιώνα. Ο Arrhenius τον επόμενο αιώνα μάλιστα συνέδεσε τήν αύξηση του διοξειδίου τού άνθρακα με την θέρμανση του πλανήτη

        Οι παράγοντες πού ενισχύουν το φαινόμενο είναι οι πυρκαγιές των δασών, τά καυσαέρια των οχημάτων και των βιομηχανιών και η αλόγιστη καύση πετρελαίου και άνθρακα στις βιομηχανικές χώρες πού συσσωρεύουν κυρίως διοξείδιο του άνθρακος στην ατμόσφαιρα. Όλα αυτά συμβάλλουν στην εκδήλωση του γνωστού ως «πρόβλημα Παγκόσμιας Θέρμανσης». Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι μέχρι το τέλος του αιώνα η θερμοκρασία του πλανήτη μπορεί ν’ αυξηθεί κατά 1-4 βαθμούς Κελσίου εξ αιτίας των ανθρωπογενών ρύπων.  Ήδη μάλιστα κάποιοι υποστηρίζουν ότι  η μέση θερμοκρασία της επιφάνειας της Γής έχει αυξηθεί κατά 0.3 έως 0.8 βαθμούς Κελσίου κατά τά τελευταία 100 χρόνια.

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Ως προς τις συνέπειες, οι πιο συζητημένες επιπτώσεις του φαινομένου είναι η ανύψωση της στάθμης των θαλασσών λόγω τήξεως των πάγων των πόλων και η ερημοποίηση εκτεταμένων περιοχών της εύκρατης ζώνης με μετακίνηση των ζωνών βροχόπτωσης από τον ισημερινό προς βορρά. Η σημαντική ανύψωση της στάθμης των θαλασσών (μερικά μοντέλα την εκτιμούν στα 65 εκατοστά μέχρι το τέλος του αιώνα) αυτονόητο είναι ότι θα οδηγήσει σε καταβύθιση ολόκληρων παράκτιων περιοχών συμπαρασύροντας και ολόκληρες πόλεις. Η ερημοποίηση, όπως και η λέξη δηλώνει, θα καταστήσει το έδαφος ακατοίκητο, αφού η λειψυδρία θα είναι φοβερή. Πέραν αυτών όμως οι επιπτώσεις της παγκόσμιας θέρμανσης ενδεχομένως θα είναι απρόβλεπτες τόσο στις κλιματικές επιπτώσεις όσο και στην ανακατανομή της ποιότητας των εδαφών. Άγνωστος επίσης είναι και ο τρόπος και βαθμός  προσαρμογής του ζωικού και φυτικού βασιλείου στις νέες συνθήκες. Όλα αυτά βεβαίως θα οδηγήσουν σε αλυσιδωτά προβλήματα πού θα αφορούν όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας αφού όλα είναι συνυφασμένα με το περιβάλλον, το οποίο θα αλλάξει δραστικά.         Η λύση του προβλήματος βεβαίως λέγεται ‘ΗΠΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ’. Δηλαδή η χρήση της ηλιακής, της γεωθερμικής, της αιολικής, της βιομάζας αλλά και της πυρηνικής ενέργειας. Η αντικατάσταση των συμβατικών καυσίμων και η καθιέρωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι εφικτή στις μέρες μας, αφού η απαραίτητη τεχνολογία και τεχνογνωσία υπάρχουν. Εκείνο πού θα πρέπει να εξουδετερωθεί είναι τά τεράστια συμφέροντα των πετρελαϊκών πολυεθνικών εταιριών, πού καταδυναστεύουν τους λαούς. Αλλά και πρίν ακόμα περάσουμε στην χρήση αυτών των μορφών ενέργειας, είναι δυνατόν να επιβραδύνουμε τουλάχιστον τις αρνητικές επιπτώσεις του φαινομένου, αρκεί τά κράτη να επιβάλλουν εκσυγχρονισμό των βιομηχανιών και των οχημάτων αλλά και περιορισμό της υπερκαταναλωτικής μανίας των πολιτών.

Οι αλλαγες στο γηινο περιβαλλον Πολύπλοκα μαθηματικά μοντέλα, γνωστά ως GCM (General Circulation Models), τα οποία επεξεργάζονται όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες για να προβλεφθούν οι μελλοντικές κλιματικές αλλαγές, δείχνουν ότι η μέση θερμοκρασίας της Γης θα αυξάνεται κατά μέσο όρο περίπου 0,3οC ανά δεκαετία για τα επόμενα 100 χρόνια. Αν συμβεί όμως μια τέτοια αύξηση, που φαινομενικά είναι μικρή, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές κλιματικές αλλαγές με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι προβλέψεις των μοντέλων -βασισμένων στους υπολογιστές- λένε επίσης πως μέχρι το τέλος του αιώνα θα ανυψωθεί η θερμοκρασία μέχρι 5.8C. Ένα σημαντικό θέμα είναι η επίδραση που θα έχει η αύξηση της θερμοκρασίας στο επίπεδο της θάλασσας. Αναμένεται άνοδος της επιφάνειας που θα οφείλεται στη θερμική διαστολή των ωκεανών και στο λιώσιμο των πάγων των οροσειρών και σε μικρότερο ποσοστό σε λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας. Παράλληλα η κατανομή και η συχνότητα των βροχοπτώσεων θα μεταβληθούν. Θα αυξηθούν οι πλημμύρες, οι καταιγίδες και γενικά οι ακραίες καιρικές συνθήκες θα είναι συχνότερες και εντονότερες.

Σύμφωνα με υπολογισμούς επιστημόνων, η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη δεν θα ’ναι ομοιόμορφη. Στην τροπική ζώνη θα είναι μηδαμινή, ενώ στους πόλους η θερμοκρασία θα αυξηθεί μεταξύ 4oC και 7oC. Η μερική τήξη των πάγων και η διαστολή των ωκεάνιων υδάτων λόγω θέρμανσης τους θα ανυψώσουν τη στάθμη των θαλασσών μεταξύ 0,5 και 1,5μ. αν η μέση αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας φτάσει τους 4°C. Κατάκλυση εύφορων χαμηλού ύψους εδαφών, αλάτωση των υδροφόρων οριζόντων, μετακίνηση προς τα βόρεια της ζώνης των βροχοπτώσεων (προς τα «νότια» για το νότιο ημισφαίριο) και ως εκ τούτου κατάρρευση της αγροτικής παραγωγής του πλανήτη θα ’ναι μερικά από τα αποτελέσματα. Οποιαδήποτε προσπάθεια για μείωση της έκλυσης διοξειδίου του άνθρακα και των υπόλοιπων αερίων του θερμοκηπίου συνεπάγεται αντίστοιχη προσπάθεια για περιστολή των δραστηριοτήτων που έχουν άμεση σχέση με τις βιομηχανικές διαδικασίες και την παραγωγή ενέργειας οπότε τελικά τίθεται υπό αμφισβήτηση συνολικά το σύγχρονο μοντέλο της ανάπτυξης. Και εδώ έγκειται στην ουσία και η δυσκολία επίλυσης του προβλήματος αυτού. Επιπλέον, ο αναπτυσσόμενος κόσμος, θα αυξήσει αρκετά τα ποσά των αερίων του θερμοκηπίου που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα, άρα για να επιτευχθεί συνολική μείωση τους, πρέπει οι ήδη ανεπτυγμένες βιομηχανικές χώρες να περιορίσουν δραστικά τους αναπτυξιακούς τους ρυθμούς

Με ποιους τρόπους όμως θα γίνει αυτό; Η απάντηση στο ερώτημα δεν έχει δοθεί παρόλο που τα τελευταία χρόνια κλιμακώνονται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των χωρών, μέσα από πολλές διενέξεις και αντιπαραθέσεις, με στόχο την υπογραφή μιας σύμβασης σχετικής με τις επικείμενες κλιματικές αλλαγές. Στη συνδιάσκεψη για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη που έγινε τον Ιούνιο του 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο υπογράφηκε μια σύμβαση - πλαίσιο από τους εκπροσώπους 153 κρατών που συμμετείχαν, η οποία όμως δεν περιλαμβάνει καμιά υποχρέωση μείωσης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα αλλά περιορίζεται στην καθιέρωση βασικών αρχών που μεταθέτουν σιωπηρά τις σχετικές αποφάσεις στο μέλλον. Τον Δεκέμβριο του 1997 στο Κυότο της Ιαπωνίας υπεγράφη η σημαντικότερη μέχρι σήμερα διακρατική συμφωνία για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Το ‘Πρωτόκολλο του Κυότο’ μπήκε σε εφαρμογή το 2005 και μέχρι το Νοέμβριο του 2007 είχε επικυρωθεί από 174 χώρες, μεταξύ των οποίων όλες εκείνες που παράγουν τις σημαντικότερες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου. Θλιβερή εξαίρεση παρέμεναν μέχρι τότε οι ΗΠΑ, δηλαδή η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στον κόσμο μετά την Κίνα.  

Υποτίθεται ότι έχει γίνει αντιληπτός ο κίνδυνος και πολλά κράτη και διάφοροι φορείς έχουν ευαισθητοποιηθεί και είναι αισθητή μια κινητικότητα, η οποία μάλλον όμως θα οδηγήσει σε εμβαλωματικού χαρακτήρα λύση, παρά σε ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος. Η απαισιοδοξία απορρέει από το γεγονός ότι άπαντες έχουν πρώτη προτεραιότητα το χρήμα ενώ η λήψη μέτρων σημαίνει κόστος. Έτσι ναι μέν συνέρχονται σε παγκόσμιες συσκέψεις με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τά συμφέροντα όμως δεν επιτρέπουν την λήψη αποτελεσματικών μέτρων. Αναφέρουμε για παράδειγμα την παγκόσμια διάσκεψη σταθμό, του Ρίο Ιανέιρο της Βραζιλίας το 1992, όπου συνήλθαν 176 αρχηγοί κρατών και του Κιότο της Ιαπωνίας το 1997. Τά αποτελέσματα σίγουρα δεν ήταν τά αναμενόμενα, αφού οι μέν αναπτυγμένες χώρες και κυρίως οι Η.Π.Α. δεν διατίθενται να μειώσουν δραστικά τις εκπομπές καυσαερίων και να περιστείλουν την υπερκαταναλωτική μανία των πολιτών τους, οι δε υπό ανάπτυξη χώρες αρνούνται και αυτές να ανακόψουν τους καταστροφικούς για το περιβάλλον ρυθμούς ανάπτυξης, στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν το δικό τους βιοτικό επίπεδο. Η μόνη λύση είναι η αναβάπτιση εκ νέου της ανθρωπότητας στις αξίες και ιδεώδη της κλασικής ελληνικής παιδείας, η οποία θα προκαλέσει αναθεώρηση τών προτεραιοτήτων των ανθρώπων. Κάτι τέτοιο όμως φαντάζει ουτοπικό..

Το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου: Τραγική Αλήθεια ή Οργανωμένο Ψέμα; Τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει μια διαμάχη ανάμεσα σε καταξιωμένους ανθρώπους της επιστημονικής κοινότητας γύρω από το θέμα του φαινομένου του θερμοκηπίου (Φ.Θ.) . Από την μια κατατάσσονται αυτοί που ακράδαντα πιστεύουν ότι το Φ.Θ. οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα και πιο συγκεκριμένα στις υψηλές ποσότητες έκλυσης CO2 στην ατμόσφαιρα .Όμως όπως κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις , έτσι δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ότι κάθε επιστημονική ερευνά έχει πολλές φορές διαφορετικά αποτελέσματα . Έτσι υπάρχουν και επιστήμονες που δηλώνουν πως ναι μεν υπάρχει οικολογικό πρόβλημα αλλά πρόκειται για ένα που μπορεί να αντιμετωπισθεί με συλλογική προσπάθεια.Το ερώτημα είναι στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, ποιοι επιστήμονες λένε την αλήθεια και ποιοι όχι. Ποιοι επιστήμονες νοιάζονται πραγματικά για το καλό των λαών και του πλανήτη και, ποιοι επιστήμονες ανακοινώνουν τα αποτελέσματα των ερευνών τους σύμφωνα με τις «οδηγίες» που τους έχουν δοθεί, μετά φυσικά από τα τεράστια χρηματικά ποσά που έχουν εισπράξει για να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τις «έρευνές» αυτές…Αρχικά η κατάσταση παρουσιάζεται από τα Μ.Μ.Ε. ως εξής :

Υπάρχει υπερθέρμανση του πλανήτη 2.Αυτό οφείλεται στα μεγάλα ποσά CO2 στην ατμόσφαιρα 3. Λιώνουν οι πάγοι 4. Η στάθμη των ωκεανών ανεβαίνει επικίνδυνα 5. Λίμνες ξεραίνονται Όλα αυτά στο σύνολο τους έχουν δημιουργήσει ένα "μπαμπούλα" που όλοι μας φοβόμαστε , περά από αυτούς που επωφελούνται της ύπαρξής του ( δηλαδή τόσο οι επιστήμονες που "τσεπώνουν" τα κρατικά κονδύλια για τις έρευνες όσο και τα κράτη που δικαιολογούν τεράστιες δαπάνες ).Όλοι λοιπόν γνωρίζουμε τι απεφάνθησαν οι ειδικοί επιστήμονες για την κατάσταση στον πλανήτη .Δεν γνωρίζουμε όμως, τι έχουν πει κάποιο άλλοι, επίσης ειδικοί επιστήμονες σε θέματα περιβάλλοντος.Σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα πληροφόρησή μας για το θέμα, οι επιστήμονες αυτοί, μπορεί εύκολα να χαρακτηριστούν «αιρετικοί».Αν όμως λάβουμε υπόψη όλα όσα διαδραματίζονται γύρω από το θέμα «περιβάλλον» ίσως πρέπει να σκεφτούμε και να κρίνουμε από άλλη οπτική γωνία.

Το περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ του Al Gore, «Μια Ενοχλητική Αλήθεια», πρέπει να πούμε πως αρκετοί επιστήμονες το έχουν επικρίνει. Όμως μια ομάδα διανοουμένων, επιστημόνων, μετεωρολόγων και ακτιβιστών, αποφάσισαν να αντισταθούν στο κλίμα υστερίας που έχει δημιουργηθεί. Η δηλωση τους ηταν η παρακατω : ‘Δεν υπάρχει αποδεδειγμένη σχέση μεταξύ της ανθρώπινης δραστηριότητας και της υπερθέρμανσης του πλανήτη’. Και πράγματι, ποια είναι τα αποδεικτικά στοιχεία που οι «ειδικοί επιστήμονες» φανέρωσαν ποτέ και που αποδεικνύουν τη σχέση αυτή; Η έρευνά του αστροφυσικου Piers Corbyn ο οποίος είναι δημιουργός της Μακροπρόθεσμης Πρόγνωσης της Ηλιακής Δραστηριότητας και ιδρυτής του Weather Action Long Range Forecasters (Μακροπρόθεσμη πρόβλεψη του καιρού ) απορρίπτει εντελώς τη θεωρία ότι το διοξείδιο του Άνθρακα είναι υπεύθυνο για την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή. Ο ίδιος δηλώνει: "Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δηλώνει πως το διοξείδιο του άνθρακα ανεβάζει τη θερμοκρασία." Μετά την εποχή των παγετώνων συμβαίνει το αντίστροφο: πρώτα ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες και στη συνέχεια ανεβαίνουν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα. Παρατηρώντας τις διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων, βλέπουμε ότι στην πραγματικότητα, η θερμοκρασία ανεβαίνει και κατεβαίνει περίπου δύο φορές γρηγορότερα και συχνότερα απ’ότι τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα πράγμα που σημαίνει ότι τουλάχιστον για το μισό διάστημα, ακολουθούν αντίθετες κατευθύνσεις και για το άλλο μισό κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση.

Ο ίδιος απαντά και σε άλλες ερωτήσεις όπως "Αν όχι το CO2 και γενικότερα η ανθρώπινη δραστηριότητα ποιος ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή ;" , λέγοντας : "Η γενική αύξηση της ηλιακής δραστηριότητας από το 1900 περίπου, προκαλεί μία γενική αργή άνοδο της θερμοκρασίας, η οποία μπορεί να λήγει σήμερα. Η πρώιμη Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος – την οποία δεν αναγνωρίζουν οι οπαδοί της υπερθέρμανσης του πλανήτη – ήταν πολύ θερμότερη. Η Γροιλανδία ήταν πολύ θερμότερη. Ονομάστηκε Γροιλανδία, όταν ανακαλύφθηκε από τους Βίκινγκς, επειδή ήταν κατοικήσιμη και πολλοί άνθρωποι μετανάστευσαν εκεί. Δε συμβαίνει κάτι καινούριο σήμερα στον κόσμο, που να μην έχει συμβεί παλιότερα. Η θεμελιώδης περιοδικότητα των αλλαγών θερμοκρασίας, είναι ο 22ετής μαγνητικός κύκλος του Ήλιου. Η κορύφωση του τρέχοντος 22ετούς κύκλου, ήταν τις χρονιές 2002 και 2003 και τώρα βρισκόμαστε σε μία ύφεση αυτής της τάσης. Το 2002 και 2003, ο μεταβαλλόμενος μέσος όρος της θερμοκρασίας έφτασε το μέγιστό του, ταυτόχρονα με τη φάση του φυσικού 22ετούς κύκλου. Έτσι, αυτό που πιστεύουμε ότι συμβαίνει είναι ότι: Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες μπορεί να μην αυξάνονται κατά μέσο όρο, αλλά τα τελευταία 10 χρόνια , μέχρι το 2002, έχουμε δει την κορύφωση ενός φυσικού κύκλου, που συνδέεται με τον μαγνητικό 22ετή κύκλο του Ήλιου. "

Δηλαδή, όλα αυτά που μας λένε για το περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές είναι ψέματα; "Μπορώ να σας παραθέσω όλα τα ψέματα που αφορούνε στο θέμα", είπε: 1. Δεν φαίνεται να έχει σχέση με όλα αυτά η επίδραση του διοξειδίου του άνθρακα. Υπάρχει σημαντική διαμόρφωση των τιμών του CO2, που δεν έχει καμία σχέση με την ανθρώπινη δραστηριότητα, π.χ η ανάπτυξη των φυτών και η ηφαιστειακή δραστηριότητα. 2. Επίσης, οι πυρήνες των πάγων δεν μετρούν τα ετήσια ποσά του διοξειδίου του άνθρακα, αλλά οι τιμές κατανέμονται σε περίοδο αιώνων, επειδή το διοξείδιο του άνθρακα είναι αέριο και διαχέεται στον πάγο υπό μορφή φυσαλίδων. 3. Είναι ψέμα επίσης των οπαδών της υπερθέρμανσης ότι, τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα αυξάνονται τώρα ταχύτερα από ποτέ. 4. Δεν υπάρχουν στοιχεία αύξησης ή μείωσης των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα ταχύτερα από πριν, επειδή δεν μπορούμε να δούμε τέτοια πράγματα στους πυρήνες του πάγου. 5. Ένα άλλο ψέμα είναι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Έχουν γίνει σημερινές μετρήσεις στις Μαλδίβες που δείχνουν ότι η στάθμη της θάλασσας έχει κατέβει ή έχει ανέβει η στεριά, τα τελευταία 70 χρόνια. 6. Είναι σημαντικό να πούμε πως οι μετρήσεις από τους οπαδούς της υπερθέρμανσης του πλανήτη, γίνονται στον Ειρηνικό. Οι μετρήσεις αυτές είναι παράλογες, επειδή ο Ειρηνικός είναι σε συνεχή κίνηση, οπότε ολόκληρη η περιοχή κινείται και τα νησιά εκεί μπορεί να ανεβαίνουν ή να κατεβαίνουν και αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη στάθμη της θάλασσας. 7. Όσο για τις πολικές αρκούδες, ζούσαν πολύ καλά στις θερμότερες εποχές. Δεν εξοντώθηκαν τότε, ούτε τα τελευταία 10.000 χρόνια, ούτε κατά την διάρκεια της προηγούμενης μεσοπαγετωνικής περιόδου, ούτε πριν απ’αυτήν. Χρησιμοποιούν τις πολικές αρκούδες σαν παραπλανητική αναφορά, για να συγκινήσουν τον κόσμο με το ενδεχόμενο εξαφάνισής τους.

Τελικά η κατάσταση του πλανήτη μας έχει ως εξής : Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι η υποκρισία των media και οι απρόβλεπτα αυξημένες συχνότητες διαρροής της βροχής, λόγω της ανεύθυνης διαχείρισης της γης, η οποία έχει μειώσει την ικανότητα συγκράτησης του νερού σε χώρες όπως Αγγλία, Ουαλία, Ινδία, Μπαγκλαντές, Κορέα, Κίνα. Αυτή η κακή διαχείριση της γης είναι που χρειάζεται συμμάζεμα. Αλλαγές στο κλίμα έχουν όντως συμβεί τα τελευταία 80 χρόνια. Ο κόσμος έχει γίνει λίγο θερμότερος, αλλά όχι τόσο θερμός όσο τους Μεσαιωνικούς χρόνους ή την Εποχή του Χαλκού. Πιστεύουμε και έχουμε μερικές πλανητικές προβλέψεις ότι, η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει φτάσει πιθανώς στην κορύφωσή της και θα μείνει σταθερή ή θα κατέβει λίγο μέχρι το 2013.

Αυτές είναι μόνο κάποιες γνώμες…που υπόθηκαν και ακόμα και σήμερα ακούγονται! Εσείς φτιάξτε την δική σας γνώμη πάνω σε αυτό το θέμα με βάση τις σκέψεις σας αφού έχετε αντλήσει αρκετές πληροφορείες. Γεωργία Χασοπούλου