ΑΕΦ 101 ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗΣ
ΠΕΡΙΠΟΛΛΟΥΑΝΠΟΙΗΣΑΙΜΗΝΩΑΝΔΡΕΣ
Περι πολλου αν ποιησαιμην, ω ανδρες,
Περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην, ὦ ἄνδρες,
ΤΟΤΟΙΟΥΤΟΥΣΥΜΑΣΕΜΟΙΔΙΚΑΣΤΑΣΠΕΡΙΤΟΥΤΟΥΤΟΥΠΡΑΓΜΑΤΟΣΓΕΝΕΣΘΑΙ
το τοιουτους υμας εμοι δικαστας περι τουτου του πραγματος γενεσθαι
τὸ τοιούτους ὑμᾶς ἐμοὶ δικαστὰς περὶ τούτου τοῦ πράγματος γενέσθαι
ΟΙΟΙΠΕΡΑΝΥΜΙΝΑΥΤΟΙΣΕΙΗΤΕΤΟΙΑΥΤΑΠΕΠΟΝΘΟΤΕΣ
οιοιπερ αν υμιν αυτοις ειητε τοιαυτα πεπονθοτες
οἷοίπερ ἂν ὑμῖν αὐτοῖς εἴητε τοιαῦτα πεπονθότες
ΤΑΥΤΗΝΓΑΡΕΜΑΥΤΩΜΟΝΗΝΗΓΟΥΜΑΙΣΩΤΗΡΙΑΝΕΑΝΥΜΙΝΕΙΠΕΙΝΑΠΑΝΤΑΔΥΝΗΘΩΤΑΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ
ταυτην γαρ εμαυτω μονην ηγουμαι σωτηριαν, εαν υμιν ειπειν απαντα δυνηθω τα πεπραγμενα.
ταύτην γὰρ ἐμαυτῷ μόνην ἡγοῦμαι σωτηρίαν, ἐὰν ὑμῖν εἰπεῖν ἅπαντα δυνηθῶ τὰ πεπραγμένα.
ΕΠΕΙΔΗΔΕΜΟΙΠΑΙΔΙΟΝΓΙΓΝΕΤΑΙΕΠΙΣΤΕΥΟΝΗΔΗΚΑΙΠΑΝΤΑΤΑΕΜΑΥΤΟΥΕΚΕΙΝΗΙΠΑΡΕΔΩΚΑΗΓΟΥΜΕΝΟΣΤΑΥΤΗΝΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΜΕΓΙΣΤΗΝΕΙΝΑΙ
επειδη δε μοι παιδιον γιγνεται, επιστευον ηδη και παντα τα εμαυτου εκεινηι παρεδωκα, ηγουμενος ταυτην οικειοτητα μεγιστην ειναι
ἐπειδὴ δέ μοι παιδίον γίγνεται, ἐπίστευον ἤδη καὶ πάντα τὰ ἐμαυτοῦ ἐκείνῃ παρέδωκα, ἡγούμενος ταύτην οἰκειότητα μεγίστην εἶναι