Κατακλυσμός Οι παραδόσεις πολλών λαών μιλούν για κατακλυσμούς. Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτό το φαινόμενο; Μπορεί η Ατλαντίδα να καταποντίστηκε από έναν κατακλυσμό; Τι αναφέρει για τους κατακλυσμούς… η ελληνική μυθολογία;

Την εποχή που στη Θεσσαλία βασίλευε ο Δευκαλίωνας, ο Δίας αποφάσισε να καταστρέψει όλη την γενιά των ανθρώπων, με εξαίρεση τον δίκαιο βασιλιά και την γυναίκα του, την Πύρρα. Ο Δευκαλίωνας κατασκεύασε ένα πλοίο, συγκέντρωσε τα απαραίτητα εφόδια για την επιβίωση τους και επιβιβάστηκε στο πλοίο μαζί με την γυναίκα του.

Στο μεταξύ ο Δίας ανοίγει τους καταρράκτες του Ουρανού και το έδαφος της Ελλάδας γεμίζει με νερό και οι άνθρωποι χάνονται. Για εννέα μέρες και εννέα νύχτες το βασιλικό ζευγάρι περιφέρεται από τα νερά μέσα στο πλοίο.

Την δέκατη όμως ημέρα προσάραξε στο όρος Όρθρυς Την δέκατη όμως ημέρα προσάραξε στο όρος Όρθρυς. Εκεί όταν οι βροχές σταμάτησαν και τα νερά υποχώρησαν ο Δευκαλίων και η Πύρρα κατέβηκαν στην ξηρά και το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν θυσία στον Φύξιο Δία (προστάτης των φυγάδων). Τότε εμφανίστηκε ο Ερμής για να τους μεταφέρει την υπόσχεση ότι ο Δίας θα πραγματοποιούσε την πρώτη ευχή τους.Και η πρώτη ευχή του Δευκαλίωνα και της Πύρρας δεν ήταν άλλη από το να δώσει και πάλι ζωή ο Δίας στο ανθρώπινο γένος.

Τι αναφέρει για τους κατακλυσμούς… η Βίβλος; Ως ο μοναδικός δίκαιος και ευσεβής άνθρωπος της εποχής του, ο Νώε κατασκεύασε με υπόδειξη του Θεού τη γνωστή ως Κιβωτό του Νώε, μέσα στην οποία διασώθηκε από τον κατακλυσμό, που επέφερε ο Θεός για να τιμωρήσει το ανθρώπινο γένος.

Μαζί του διασώθηκαν τα μέλη της οικογένειάς του και από ένα ζευγάρι από κάθε είδος ζώου που υπήρχε πάνω στη Γη. Μόλις σταμάτησε ο κατακλυσμός και η κιβωτός του προσάραξε στην κορυφή του όρους Αραράτ, ο Νώε βγήκε και προσέφερε θυσία ευχαριστίας στον Θεό, αφού έχτισε βωμό.

Τι αναφέρει για τους κατακλυσμούς… το Ασσυριακό Έπος; Σύμφωνα με το Έπος του Γκιλγκαμές, ο θεός Ένκι έδωσε εντολή στον Ουτναπιστίμ να φτιάξει ένα πλοίο, σε σχήμα κύβου, και μέσα σε αυτό να βάλει σπόρους από όλα τα φυτά και τα ζώα της γης. Το πλοίο ήταν έτοιμο σε έξι ημέρες και την έβδομη καθελκύστηκε.

Πρώτα εμφανίστηκε ένα μαύρο σύννεφο και ο θεός Αντάντ έσπειρε φοβερή θύελλα και βροχή , μετά εμφανίστηκε ο θεός Νεργκάλ και άφησε τα νερά του κάτω κόσμου. Μετά ήρθε ο Νικούρτας , θεός του πολέμου, και έσπασε τα φράγματα, μαζί του και οι εφτά κριτές της κόλασης και ο θεός Αννουνάκι. Ήταν τόση μεγάλη και τρομερή η καταστροφή που τρόμαξαν και οι ίδιοι οι θεοί και κατέφυγαν στα πιο ψηλά μέρη του ουρανού. Η καταστροφή κράτησε έξι μέρες και έξι νύχτες έβρεχε και πλημμύρισε όλη η γη, την έβδομη η βροχή σταμάτησε.

Το πλοίο προσάραξε στο όρος Νισίρ και ο Ουτναπιστίμ έστειλε ένα περιστέρι ,αλλά αυτό δεν βρήκε γη να καθίσει και ξαναγύρισε. Το ίδιο και ένα χελιδόνι, τέλος στέλνει και ένα κοράκι το οποίο όμως δεν ξαναγύρισε, έτσι ο Ουτναπιστίμ κατάλαβε ότι ο κατακλυσμός είχε τελειώσει και έκανε θυσία στους θεούς. Οι θεοί βλέποντας την θυσία μαζεύτηκαν γύρω της εκτός τον θεό Ενλίλ ο οποίος ήταν ο υπαίτιος της καταστροφής.

Κάποια στιγμή ήρθε και ο Ενλίλ και εξοργίστηκε που επέζησαν άνθρωποι από την καταστροφή. Επενέβησαν οι θεοί Νινούρτα και Ένκι κάνοντας τον Ουτναπιστίμ και τη γυναίκα του αθάνατους. Τον Ουτναπιστίμ συνάντησε μετά από χρόνια ο Γκιλγκαμές και του αφηγήθηκε την ιστορία του κατακλυσμού η οποία υπάρχει στο Έπος του Γκιλγκαμές.

Τι αναφέρουν για τους κατακλυσμούς… οι Ίνκας; Στη μυθολογία των Ίνκας, ο Κον Τίκι Βιρακότσα, ή απλά Βιρακότσα, θεωρείται ο δημιουργός του πολιτισμού κι ένας από τους σημαντικότερους θεούς των Ίνκας. Είχε ένα γιο, τον Ίντι, και δυο κόρες, τη Μάμα Κίγια και την Πατσαμάμα. Σύμφωνα με ένα μύθο, ο Βιρακότσα προκάλεσε ένα μεγάλο κατακλυσμό, που ονομάζεται Unu Pachakuti, γύρω από τη λίμνη Τιτικάκα.

Αφανίστηκαν όλοι οι άνθρωποι εκτός από δυο, που επέλεξε να σώσει: το Μάνκο Καπάκ, γιο του Ίντι και τη Μάμα Όκλο. Αυτοί οι δυο ίδρυσαν τον πολιτισμό των Ίνκας, κουβαλώντας ένα χρυσό ραβδί. Ο μύθος του χρυσού ραβδιού υπάρχει και σε άλλο μύθο, όπου ο Βιρακότσα στέλνει όλα τα παιδιά του στη γη: το χρυσό ραβδί προσγειώνεται στο Κούζκο, που γίνεται η πρωτεύουσα των Ίνκας.