Ε ΛΕΥΘΈΡΙΟΣ Β ΕΝΙΖΈΛΟΣ Ο Ελευθέριος Βενιζέλος (Μουρνιές Χανίων, 23 Αυγούστου 1864 – Παρίσι, 18 Μαρτίου 1936) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της νεότερης Ελλάδας και αναμφισβήτητα ο κορυφαίος πρωθυπουργός της, με τα σημαντικότερα επιτεύγματα στον τομέα κυρίως της εξωτερικής πολιτικής και των οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Διπλασίασε τα εδαφικά σύνορα της Ελλάδος, πρωταγωνίστησε στην αυτονομία της Κρητικής Πολιτείας και την οριστική ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, συνέβαλε στην απελευθέρωση του μεγαλύτερου μέρους της Μακεδονίας, του μεγαλύτερου τμήματος της Ηπείρου, των νησιών του Αιγαίου και στην οργάνωση της χώρας στα πρότυπα αστικού κράτους διατελώντας πολλές φορές πρωθυπουργός.ΜουρνιέςΧανίων23 Αυγούστου1864Παρίσι 18 Μαρτίου1936πολιτικούςΕλλάδαςΚρητικής ΠολιτείαςΜακεδονίαςΗπείρουΑιγαίου
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος γεννήθηκε στις 11/23 Αυγούστου του 1863, κατ΄ άλλους το Το όνομά του "Ελευθέριος", επειδή δεν προϋπήρξε ως οικογενειακό, κατά πιθανότερη εκδοχή προέρχεται από το τάμα που έκανε η μητέρα του Δέσποινα να «ελευθερωθεί» από τον οδυνηρό τοκετό και να επιβιώσει και ευτυχήσει το κυοφορούμενο βρέφος, μετά από τρία προηγηθέντα τέκνα που είχαν πεθάνει.
Όταν ξέσπασε στην Κρήτη η επανάσταση του 1866, η οικογένεια του Βενιζέλου κατέφυγε στη Σύρο. Όταν ηρέμησαν τα πράγματα, ο πατέρας του Κυριάκος παρέμεινε στην Ελλάδα επειδή δεν του επετράπη η επάνοδος στην Κρήτη λόγω του ότι είχε συμμετάσχει στην επανάσταση, και μόνο όταν το 1872 χορήγησε αμνηστία ο Σουλτάνος, η οικογένεια επέστρεψε στο νησί. Ο Βενιζέλος ολοκλήρωσε το Δημοτικό καθώς και την πρώτη τάξη του Γυμνασίου στα Χανιά ( ) με καθηγητή τον ελληνοδιδάσκαλο Ιωάννη Παπαδάκη.1866Σύρο1872ΣουλτάνοςΧανιά
Συνέχισε τις εγκύκλιες σπουδές του για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στο εκπαιδευτήριο Αντωνιάδου στην Αθήνα, στο οποίο εισήχθη κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων. Το απολυτήριο του Γυμνασίου το πήρε από το Γυμνάσιο της Ερμούπολης Σύρου, όπου παρακολούθησε την τελευταία τάξη. Ο πατέρας του ήταν έμπορος και ήθελε να βάλει στη δουλειά αυτή και το γιο του. Έτσι, ο νεαρός Ελευθέριος δούλεψε για δύο χρόνια στο κατάστημα του πατέρα του. Αλλά ο Γεώργιος Ζυγομαλάς, γενικός τότε πρόξενος της Ελλάδας στα Χανιά, τον έπεισε ότι ο γιος του έπρεπε να κάνει ανώτερες σπουδές γιατί είχε ιδιαίτερη κλίση στα γράμματα. Κατόπιν της.Αθήνα ΕρμούποληςΓεώργιος Ζυγομαλάς
Την κυβέρνηση Δηλιγιάννη διαδέχθηκε η κυβέρνηση Ράλλη κι αυτήν η κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη, που υπέγραψε στην Κωνσταντινούπολη συνθήκη ειρήνης με την Τουρκία.κυβέρνηση Δηλιγιάννηκυβέρνηση Ράλλη κυβέρνηση Αλέξανδρου ΖαΐμηΚωνσταντινούπολη Κατόπιν οι Μεγάλες Δυνάμεις ξεκίνησαν τη διαδικασία διακανονισμού του Κρητικού ζητήματος, που όμως τραβούσε μακριά. Προτάθηκαν για τη θέση του Γενικού Διοικητή του νησιού οι Δροζ, Σέφερ, ο Μαυροβούνιος Πέτροβιτς Μπόζα, ο πρίγκιπας Βάττεμβεργ ενώ οι Τούρκοι ήθελαν γι' αυτή τη θέση τον Ανθόπουλο πασά. Η Ρωσία υπέδειξε τον γιο του βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου του Α΄, τον πρίγκιπα Γεώργιο, ο οποίος και επελέγη τελικά.Γεωργίου του Α΄Γεώργιο
Στις 21 Ιανουαρίου 1898, η κρητική συνέλευση, μέσα σε ζητωκραυγές ενέκρινε πρόταση του Βενιζέλου να κάνει το προεδρείο της τα αναγκαία διαβήματα.21 Ιανουαρίου1898 Η Γερμανία και η Αυστρία, επειδή δεν ήθελαν να φανεί ότι αντιτίθενται στις τουρκικές απαιτήσεις, αποχώρησαν από τον συνασπισμό των ευρωπαϊκών δυνάμεων, ο οποίος έγινε πλέον τετραμελής. Εκλέχθηκε μια εκτελεστική επιτροπή, με τη συμμετοχή του Βενιζέλου, που εκτελούσε χρέη προέδρου κυβέρνησης και είχε τις επαφές με τους Ευρωπαίους ναυάρχους.ΓερμανίαΑυστρία Άρχισε να εφαρμόζει το προσωρινό πολίτευμα αλλά οι Μουσουλμάνοι, υποκινούμενοι από τους Τούρκους, ξεσηκώθηκαν. Οι Κρητικοί άρχισαν να συγκεντρώνουν ένοπλα τμήματα και η εκτελεστική επιτροπή προέβη σε διαβήματα διαμαρτυρίας, με συνέπεια να επισπευσθεί η εκλογή του πρίγκιπα Γεωργίου, που εκκρεμούσε επί εννιάμηνο.
Η ΑΠΌΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΊΑΣ
Ο πολιτικός κόσμος αλλά και πλήθος κόσμου έσπευσαν στον Ευαγγελισμό για να εκδηλώσουν τη συμπάθειά τους προς τον Βενιζέλο και τους τραυματίες. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση απουσίασε από τις εκδηλώσεις αυτές. Με δήλωσή της, βέβαια, καταδίκασε την πράξη αυτή. Το κλίμα του διχασμού και του αντιβενιζελισμού καλλιεργούσε ο κυβερνητικός Τύπος πριν και μετά την απόπειρα. Στις 8 Ιουνίου η εφημερίδα «Ελληνική», όργανο του Ιωάννη Μεταξά, έγραφε σε κύριο άρθρό της: «Τους ήρωας της οδού Κηφισιάς, αυτών των οποίων τα ονόματα θα τιμήση η εθνική ιστορία με χρυσά γράμματα, ας τους μιμηθώμεν όλοι, αφού τα ύψιστα συμφέροντα της πατρίδος αυτό απαιτούν. Εις τας απειλάς του βενιζελισμού πρέπει ο αντιβενιζελισμός να απαντήση με έργα της αγριωτέρας σκληρότητος, εάν δεν θέλη να ατιμασθή και να εξευτελισθή... Γίγαντες του αντιβενιζελικού λαού, εγερθήτε και ορμήσατε! Εις την ορμήν σας δε ας μη υπάρξη ούτε οίκτος ούτε έλεος διά την συντριβήν και τον αφανισμόν των αντιπάλων»
Διονύσης Δ΄ τάξη Ευχαριστώ