«ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ» 2ο Γ.Ε.Λ. ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2011-12 ΤΑΞΗ Α ΘΕΜΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: «ΣΥΝΟΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ» ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ: ΚΑΚΑΤΣΗ ΧΑΡΟΥΛΑ ΜΑΘΗΤΕΣ: ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ ΑΝΝΑ - ΜΑΡΙΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΙΑΤΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΒΛΑΧΟΥ ΘΕΚΛΗ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ ΣΤΑΜΩ ΓΚΙΚΑ ΑΤΖΕΛΑ ΔΕΛΛΑΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΘΩΜΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΘΩΜΑΤΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ – ΑΜΑΡΑΝΤΙΔΟΥ ΗΛΕΚΤΡΑ ΚΟΜΠΟΘΕΚΡΑΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΚΟΜΠΟΡΟΖΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΡΚΑΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΟΣΣΟΥ ΕΛΕΝΗ ΣΠΥΡΑΤΟΥ ΣΤΑΜΩ ΣΤΑΜΟΥΛΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΦΩΚΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  

Εισαγωγή Η άμεση βιωματική σχέση με το παρελθόν εξασφαλίζεται με τη συστηματική εξέταση και γνωριμία με τα μνημεία. Η επαφή με τα μνημεία αποτελεί αναμφισβήτητα αφορμή για ένα γοητευτικό όσο και πολύτιμο ταξίδι στο παρελθόν. Απλά ή επιβλητικά, μεγαλοπρεπή ή ταπεινά στέκουν σιωπηλά και μας υπενθυμίζουν ποιοί είμαστε και από πού ερχόμαστε. Τα έργα τέχνης δίνουν την ευκαιρία μιας θερμής και άμεσης «συνομιλίας». Υποβάλλουν συνειρμούς, προβληματίζουν, διδάσκουν όποιον μπορεί να καταλάβει «τη γλώσσα» τους. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι να συνειδητοποιήσει κανείς την αξία και τη λειτουργία τους. Παράλληλα όμως αξίζει να προσέχουμε και την ομορφιά και την καλλιτεχνική τους αξία. Ένα τέτοιο ταξίδι μέσα στο χρόνο πραγματοποιήσαμε κι εμείς, μια μικρή ομάδα μαθητών της Α λυκείου του 2ου Γ.Ε.Λ. Αργοστολίου. Περιηγηθήκαμε μέσα στην πόλη με ζωηρό το ενδιαφέρον για την τοπική ιστορία της Κεφαλονιάς αλλά και την εθνική ιστορία και με νοσταλγική διάθεση, συγκίνηση, θαυμασμό και ενθουσιασμό γνωρίσαμε λόγιους, ποιητές ιστοριοδίφες, αγωνιστές, οραματιστές, πολιτικούς, που έδρασαν από την περίοδο της Αγγλοκρατίας, στο νησί, ως τη σύγχρονη εποχή. Όλα αυτά μέσα από «γλυπτά» αξιόλογων δημιουργών, μοναδικής καλλιτεχνικής αξίας που οπωσδήποτε αναβάθμισαν και την αισθητική μας αντίληψη. Τα οφέλη μας πολλαπλά και ανεκτίμητα.  

5. Μνημείο πεσόντων/εκτελεστέντων 6. Μνημείο Εθνικής Αντίστασης 10. Στήλη Πεσόντων 7. Στήλη Ριζοσπαστών 9. Sir Charles James Napier 11. Αγαλμα Ειρήνης 8. Παναγής Βαλλιάνος 12. Ηλίας Α. Τσιτσέλης 4. Νίκος Καββαδίας 13. Ανδρέας Καρούσος Σαντριβίλης 16. Παναγιώτης Βεργωτής 3. Γεώργιος Μολφέτας 2. Γεώργιος Παναγιώτης Μπλέσσας 14. Μνημείο Πολυτεχνείου 15. Μαρίνος Αντύπας 1. Αντώνης Τρίτσης

Αντώνης Τρίτσης Στην είσοδο της πόλης επί του παραλιακού δρόμου που φέρει το όνομά του, βρίσκεται ο ανδριάντας του Αντώνη Τρίτση, έξω από το ομώνυμο Δημοτικό Κλειστό Γυμναστήριο Αργοστολίου. Ανεγέρθη με πρωτοβουλία του «Συλλόγου Φίλων Αντώνη Τρίτση», έπειτα από οργάνωση Δημοτικού Συμβουλίου στις 30/40/1990. Οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν μετά από 5 χρόνια, και τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 24/9/1995. Η επιλογή της θέσης του ανδριάντα έγινε προφανώς, λόγω της πολυετούς αθλητικής δραστηριότητας του πολιτικού. Ο Αντώνης Τρίτσης γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1937 ενώ κατάγεται από τα Κοντογουράτα Κεφαλονιάς. Μετά τους σεισμούς του 1953 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Αφού ο Αντώνης τέλειωσε το 1Ο Πρότυπο Γυμνάσιο Αρρένων της Πλάκας, φοίτησε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.Παράλληλα με τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό, όντας και κάτοχος του Πανελληνίου ρεκόρ στο Δέκαθλο αθλητισμό, όντας και κάτοχος του Πανελληνίου ρεκόρ στο Δέκαθλο. Στις αρχές τις δεκαετίας του ’60 βρέθηκε στο Σικάγο για μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του Ιδρύματος «Φουλμπράιτ», στη Σχολή Πολεοδομίας-Χωροταξίας του Τεχνολογικού Ινστιτούτου του Ιλλινόις. Το 1986 εξελέγη υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων έως το 1988. Ο ίδιος είδε την τοποθέτησή του σε αυτό το υπουργείο ως μια ευκαιρία να ασχοληθεί με τα προβλήματα της παιδείας, που θεωρούσε ως την πεμπτουσία του ελληνικού πολιτισμού. Το 1990 εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων υποστηριζόμενος από την Νέα Δημοκρατία.Με την διαθήκη του ίδρυσε το ίδρυμα «Αντώνης Τρίτσης, για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών» στο οποίο κληροδότησε όλη την προσωπική του περιουσία. Το Ίδρυμα βρίσκεται στην Αθήνα και φιλοξενεί σήμερα και το «Αρχείο Αντώνη Τρίτση». Ο γλύπτης του αδριάντα του Αντώνη Τρίτση είναι ο Διονύσης Γερολυμάτος.  

Γεώργιος Παναγιώτης Μπλέσσας Σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, μπροστά στο λιμεναρχείο, επί της οδού Αντώνη Τρίτση, βρίσκεται το άγαλμα του Γεώργιου Παναγιώτη Μπλέσσα. Η προτομή είναι τοποθετημένη πάνω σε τρεις βάσεις: η πρώτη και χαμηλότερη μοιάζει με μικρό λοφίσκο και πάνω της υπάρχει ένα χάλκινο ανάγλυφο του αντιτορπιλικού Βασίλισσα Όλγα. Πάνω σε αυτή είναι γραμμένα τα εξής λόγια προς τιμήν του: «Αντιπλοίαρχος Β.Ν., έπεσεν υπέρ πατρίδος ως κυβερνήτης του Αντιτορπιλικού ‘’Βασίλισσα Όλγα’’ βυθισθέντος την 26-9-1943 εν Λέρω. ου κονις ουδ’ ολίγον πετρής βάρος αλλά Γεώργιε Μπλέσσα ην εσορα αυτή, Πάσσα θάλασσα τάφος. Έστησαν αρχηγείον ναυτικού Κεφαλληνιακή Αδελφότητα της Αθήνας.» Ο Γεώργιος Μπλέσσας γεννήθηκε στο Αργοστόλι την 1 Ιανουαρίου του 1905 και σε ηλικία 12 χρονών γράφτηκε στην Ιόνιο Σχολή Αθηνών. Τον Αύγουστο του 1919 μπήκε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και τέσσερα χρόνια αργότερα, ως απόφοιτος Δόκιμος, υπηρέτησε στο εύδρομο ΕΛΛΗ και πήρε μέρος στις επιχειρήσεις υποστήριξης της υποχώρησης του ελληνικού στρατού από την Μικρά Ασία.Κατά την κήρυξη του πολέμου του 1940 ήταν Κυβερνήτης του τορπιλοβόλου ΚΥΔΩΝΙΑΙ.Στις 15 Οκτωβρίου του 1941 ανέλαβε Κυβερνήτης του Α/Τ ΣΠΕΤΣΑΙ και στις 28 Αυγούστου 1942 Κυβερνήτης του Α/Τ Β.ΟΛΓΑ. Ως κυβερνήτης του Βασίλισσα Όλγα πήρε μέρος στην απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στην Ιταλία (Σεπτέμβριος του 1943) και συνόδευσε τον ιταλικό στόλο, που είχε παραδοθεί στους Συμμάχους, στην Αλεξάνδρεια.

Γεώργιος Μολφέτας Η προτομή του σατιρικού ποιητή Γ Γεώργιος Μολφέτας Η προτομή του σατιρικού ποιητή Γ. Μολφέτα βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο της πόλης του Αργοστολίου μπροστά από τα κτίρια του λιμεναρχείου και του τελωνείου. Είναι κατασκευασμένη από λευκό μάρμαρο και στηρίζεται σε ορθογώνια παραλληλεπίπεδη διαβαθμισμένη βάση. Στην πρόσθια επιφάνεια της βάσης είναι χαραγμένα το όνομα του ποιητή με ημερομηνίες γέννησης και θανάτου (ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΟΛΦΕΤΑΣ 1871-1916) και πιο κάτω η επικεφαλίδα της εφημερίδας Ζιζάνιον με δύο σατιρικούς στίχους (ΖΙΖΑΝΙΟΝ Η εφημερίς των απανταχού Κεφαλλήνων – «Ο Γιάννης κι ο Μαρής/ μιλούνε κι απορείς»), ενώ στην αριστερή πλάγια όψη αναφέρεται ότι δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της «Κεφαλληνιακής Αδελφότητας Αθηνών». Στην αριστερή πλευρά της προτομής, λίγο κάτω από τον ώμο είναι χαραγμένο το όνομα του γλύπτη (Κ.Δ. ΚΟΛΛΙΑ). Σατιρικός ποιητής, εκδότης σατιρικών εφημερίδων και μουσικός, ο επιλεγόμενος «Σουρής της Κεφαλονιάς». Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το Μάρτιο του 1871 και σε ηλικία 20 ετών άρχισε να εκδίδει τη σατιρική εφημερίδα «ο Κολόμπος». Σύντομα, όμως, διέκοψε την έκδοσή της για να σπουδάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σύμφωνα με την επιθυμία του πατέρα του.Ωστόσο, ο Μολφέτας, λάτρης της Κεφαλονιάς επέστρεψε από νοσταλγία στο Αργοστόλι όπου σύντομα άρχισε να εκδίδει την πολιτικοσατιρική εφημερίδα «Ζιζάνιον» από το 1892 μέχρι το 1916, η οποία υπήρξε για μια ολόκληρη εικοσιπενταετία η διαυγέστερη αναπαράσταση της κεφαλληνιακής και σε πολλά μέρη της σύγχρονης ελληνικής ζωής. γνήσιος εκπρόσωπος του ευφυούς και δηκτικού Κεφαλονίτικου πνεύματος πέθανε ξαφνικά το καλοκαίρι του 1916 από πλευρίτιδα.

Νίκος Καββαδίας Η προτομή του Ν Νίκος Καββαδίας Η προτομή του Ν. Καββαδία βρίσκεται στο λιμάνι του Αργοστολίου, σ' έναν πλακόστρωτο χώρο διπλά απ' το Ναυτικό Όμιλο της πόλης. Είναι τοποθετημένη πάνω σ' έναν ακανόνιστο βράχο και εκεί πάνω βρίσκονται σε σιδερένια επιγραφή κάποιοι στίχοι απ' το μελοποιημένο ποίημα του “Πούσι”. Η προτομή είναι φτιαγμένη από ορείχαλκο. Στο αριστερό του μπράτσο βρίσκεται η χρονολογία 1983 καθώς και το όνομα του γλύπτη Ν. Ίκαρη, που ανάλαβε την αναστήλωση της προτομής. Πίσω απ' τον ακανόνιστο βράχο ανεμίζει η ελληνική σημαία. Το ότι βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο αποτελεί φόρο τιμής στον Έλληνα ποιητή. Η ανέγερση της προτομής έγινε με πρωτοβουλία του Συλλόγου Κεφαλλήνων Νέας Υόρκης “Κέφαλος” Ο λογοτέχνης Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου του 1910 στο Χαρμπίν της Μαντζουρίας. Ο πατέρας του, Χαρίλαος, είχε τη ρώσικη υπηκοότητα ενώ η μητέρα του, Δωροθέα, ήταν Κεφαλλονίτικης καταγωγής. Για μερικούς μήνες εργάσηκε σε ναυτικό γραφείο, κρατώντας τα λογιστικά βιβλία, και τον επόμενο χρόνο, αμέσως μετά το θάνατο του πάτερα του μπαρκάρει ναύτης σε φορτηγό. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, αποτυπώνει στο χαρτί τις εικόνες από τα μέρη που επισκέπτεται, τη ζωή του, τους ναυτικούς και τις σχέσεις τους με την πατρίδα τους, τη θάλασσα και τις γυναίκες. Τον Ιούνιο του 1933 κυκλοφορεί την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τίτλο “Μαραμπού”. Το 1939 παίρνει το δίπλωμα του ασυρματιστή.Τον Ιανουάριο του 1947 εκδίδεται η δεύτερη ποιητική συλλογή του “Πούσι”, συλλογή με την οποία εδραιώθηκε η φήμη του ως θαλασσινού ποιητή. Τρία χρονιά μετά το θάνατό του, κάποια από τα ποιήματα του μελοποιήθηκαν από πολλούς σύγχρονους σύνθετες. Ένας απ' αυτούς, ο Θάνος Μικρούτσικος, μελοποίησε ποιήματα του Νίκου Καββαδία στο δίσκο “Σταυρός του Νότου”. Με την έντονη ευαισθησία του, έγραψε ιδιαίτερα αξιόλογα έργα, που τον καθιέρωσαν στους κορυφαίους εκπροσώπους του νεοελληνικού λυρισμού.

Μνημείο πεσόντων/εκτελεστέντων Την Πρωτομαγιά του 1944, οι Γερμανοί κατακτητές εκτέλεσαν δίπλα από τις φυλακές, στον κήπο του Μουσείου έξι πατριώτες, μέλη του Ε.Α.Μ. και της ΕΠΟΝ, που ήδη ήταν φυλακισμένοι. Οι τέσσερις από αυτούς, οι Ιωάννης Γρηγοράτος, Αριστομένης Μιχαλάτος, Πέτρος Μιχαλάτος, Γιάννης Μουρίκης είχαν συλληφθεί στα Μουζακάτα στις 23 Απριλίου κατά την έφοδο στο χωριό στο χωριό των Γερμανών σε συνεργασία με τους ντόπιους συνεργάτες τους. Ο Ερωτόκριτος Μπάλλας και Δημήτριος Μπάλλας συνελήφθησαν στις 15 Απριλίου σε μπλόκο στα Αργίνια. Άλλοι δύο ο Δημήτριος Βουτσινάς (από τα Φάρσα) και ο Μαρίνος Λιναρδάτος (από τα Βαλσαμάτα) εκτελέστηκαν σ’ άλλη περιοχή. Στη μνήμη όλων των πεσόντων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης στήθηκε επιτύμβια πλάκα, με απόφαση του τοπικού τμήματος της Π.Ε.Α.Ε.Α.(Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης), όπου είναι γραμμένα τα ονόματα όλων των παραπάνω εκτελεσμένων. Προς τιμή τους κατατίθεται στεφάνι κάθε χρόνο τη μέρα της Πρωτομαγιάς.  

Μνημείο Εθνικής Αντίστασης Μετά από αίτηση του συλλόγου «ΔΡΑΠΑΝΟ», το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου αποφάσισε στις 20 Ιουλίου 2005 την ανέγερση του «Μνημείου Εθνικής Αντίστασης» στη συμβολή των οδών Χαροκόπου και Ερυθρού Σταυρού. Το μνημείο αυτό είναι ένα από τα δημιουργήματα του αξιόλογου, συντοπίτη γλύπτη μας Γεράσιμου Καλογηράτου. Το δημιούργημα αυτό μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο καταλαμβάνουν επιφάνεια 180,18τ.μ. Αποτελείται από ένα ψηλό άγαλμα, το όποιο σύμφωνα με όσα μας είπε ο κ. Καλογηράτος, δεν απεικονίζει ούτε γυναικεία ούτε ανδρική μορφή, αλλά γενικά τον άνθρωπο. Η μορφή έχει ύψος 3,20 μέτρα και είναι στηριγμένη σε μια βάση από μάρμαρο. Δεξιά και αριστερά του αγάλματος βλέπουμε δύο μαρμάρινα τοιχία , καμπύλης μορφής. Πάνω στα τοιχία αυτά, είναι τοποθετημένη μία χάλκινη λωρίδα, πάνω στην οποία υπάρχουν με ανάγλυφα γράμματα οι λέξεις «ΜΝΗΜΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ». Η συνολική διαμόρφωση του έργου είναι σε 3 στάθμες. Στις 25 Νοεμβρίου 2007 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου.

Στήλη Ριζοσπαστών Η στήλη των Ριζοσπαστών αποτελεί έναν φόρο τιμής για την δράση του κόμματος των Ριζοσπαστών. Η στήλη στήθηκε στην οδό Ερυθρού Σταυρού , στην μικρή πλατεία των Ριζοσπαστών και στις 21 Μαΐου του 1934 έγιναν και επίσημα τα αποκαλυπτήρια της. Η στήλη αποτελείται εξ ολοκλήρου από λευκό μάρμαρο. Το ανώτερο τμήμα της στήλης φέρει σε ανάγλυφο την μορφή της ''Ιστορίας''. Στα χέρια της η ''Ιστορία'' κρατά σε μια πλάκα την ημερομηνία της Ένωσης των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα, 21 Μαΐου 1864. Ακριβώς από κάτω υπάρχει η επιγραφή ''Η ιστορία στεφανώνει τους αξίους της'' και κάτω απ΄αυτήν, χαράχτηκαν τα ονόματα των Ριζοσπαστών. Τέλος κάτω από τα ονόματα, βλέπουμε τρία ανάγλυφα σε μορφή παπύρου , τα οποία αναφέρουν τα ονόματα των εφημερίδων ''Ο Χωρικός'', ''Ο Φιλελεύθερος'' ''Η Αναγέννησις''. Στο πίσω μέρος της στήλης υπάρχει το ψήφισμα που διαβάστηκε από τους Ριζοσπάστες στη Βουλή , στις 26 Νοεμβρίου του 1850 , με το οποίο προσπαθούν να ξεσηκώσουν τον λαό υπέρ της ενώσεως των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα. Από κάτω αναγράφονται και πάλι τα ονόματα των Ριζοσπαστών. Και κάτω από τα ονόματα βρίσκεται η επιγραφή που λέει : ''Η Αδελφότης των εν Πειραίει Κεφαλλήνων και Ιθακήσιων των ένεκεν Ανεγέρθη εν έτει 1933''. Στην δεξιά πλευρά της στήλης υπάρχει η επιγραφή '' Γεώργιος Μπονάνος Κεφαλλήν εποίει''. Επίσης κάθε χρόνο , την 21η Μαΐου , γίνεται απότιση φόρου τιμής προς τους Ριζοσπάστες με την κατάθεση στεφάνων μπροστά από το μνημείο.

Παναγής Βαλλιάνος Το άγαλμα του ευεργέτη Παναγή Βαλλιάνου βρίσκεται νοτιοδυτικά της κεντρικής πλατείας Αργοστολίου που φέρει και την επωνυμία του εδώ και 80 έτη.Ο Παναγής Βαλλιάνος παρατηρείται καθιστός να γέρνει τον κορμό μπροστά, να μαζεύει προς τα πίσω το δεξί του πόδι και να ακουμπά τα δυο του χέρια στο κάθισμα. Ο γλύπτης, Κωνσταντίνος Δημητριάδης, έχει δώσει ιδιαίτερη προσοχή τόσο στο γέρικο πρόσωπο του όσο και στο ύφασμα που καλύπτει το κάθισμα του. Ο Παναγής Βαλλιάνος παρουσιάζεται σκεπτικός, ενώ ατενίζει το πέλαγος . Στην μπροστινή πλευρά του βάθρου έχει χαραχτεί η εξής επιγραφή…« Παναγή Βαλλιάνω / Οι Κεφαλλήνες » … και στην πίσω πλευρά έχει χαραχτεί μακροσκελής επιγραφή που μνημονεύει την επιχειρηματική δράση του Βαλλιάνου και των αδελφών του.Στις πλαϊνές όψεις της τετράγωνης μαρμάρινης βάσης, στην οποία έχει τοποθετηθεί το άγαλμα του, βρίσκονται σκαλισμένα τα πρόσωπα των δυο αδερφών του. O Παναγής Βαλλιάνος , το πέμπτο παιδί του Αθανάσιου Βαλλιάνου και της Κερασούς Καμπίτση , γεννήθηκε το 1814 στις Κεραμειές της Κεφαλονιάς. Από το 1858 εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο όπου ίδρυσε εμπορικό κατάστημα, το οποίο αργότερα συγχωνεύθηκε με τραπεζικό γραφείο και λειτούργησε με τη νέα του μορφή επί 45 συνεχή χρόνια σε άμεση συνεργασία μετά των καταστημάτων των αδελφών Βαλλιάνου του Ταϊγανίου και της Μασσαλίας. Σε προσωπική επίσκεψη στον Πρωθυπουργό Χ. Τρικούπη διέθεσε το ποσό του 1.000.000 δραχμών έχοντας μόνο την επιθυμία το ίδρυμα να φέρει το όνομα «Αδελφών Βαλλιάνου». Διέθεσε επίσης σημαντικά ποσά για την ανέγερση της Εθνικής Βιβλιοθήκης, καθώς και για την ίδρυση κοινωφελών ιδρυμάτων στην Κεφαλονιά. Δικαίως λοιπόν , οι Αδελφοί Βαλλιάνοι έλαβαν τον τιμητικό τίτλο του ευεργέτη για την ελληνικότητα τους και την εκ φιλοπατρίας γενόμενη δωρεά , αλλά και τιμήθηκαν με την απονομή Ταγμάτων Αριστείας και απέκτησαν αιώνια μνήμη τόσο στην Κεφαλονιά όσο και στην Ελλάδα. Το άγαλμα του Παναγή Βαλλιάνου στην κεντρική πλατεία του Αργοστολίου το φιλοτέχνησε ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης, περίφημος γλύπτης της Αθηναϊκής κοινωνίας. Επίσης, υπάρχει κι η προτομή του Παναγή Βαλλιάνου στο Τ.Ε.Ι. στο Αργοστόλι, το οποίο έχει πάρει κι το όνομά του «Βαλλιάνειος Γεωργική Σχολή Αργοστολίου».

Sir Charles James Napier Γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1782 και ήταν Άγγλος πολιτικός, στρατιωτικός και συγγραφέας. Υπηρέτησε την πατρίδα του στην Ινδία, στους πόλεμους της Ιβηρικής κατά του Ναπολέοντα καθώς και σε πολλές άλλες μάχες. Ενδιαφέρον για 'μας αποτελεί η σχέση του με την Κεφαλονιά. Συγκεκριμένα, το 1820 διορίστηκε στην υπηρεσία του Maitland, Κυβερνήτη των Επτανήσων. Γύρισε ένα χρόνο την ηπειρωτική Ελλάδα και έγινε ειλικρινώς φιλέλλην. Ανέλαβε την διοίκηση της Κεφαλονιάς και εκεί γνωρίστηκε με τον Λόρδο Βύρωνα, λίγο πριν το τελευταίο του ταξίδι στο Μεσολόγγι. Ο Βύρωνας, εντυπωσιασμένος από τον φιλελληνισμό, το θάρρος και την εντιμότητα του Napierτον συνέστησε ολόθερμα στην Ελληνική Επιτροπή για την θέση του Αρχιστρατήγου του Ελληνικού στρατού. Στο νησί, όχι μόνο η διοίκηση του ήταν συνετή, ήπια και φιλική αλλά πρόσφερε και πολλά έργα, όπως δρόμους, έναν φάρο (πρόκειται για τον Φάρο των Αγίων Θεοδώρων που σώζεται ακόμα και ίδρυσε και πολλά ιδρύματα. Ακόμη, το όνομα του φέρουν οι Κήποι Napier στο Αργοστόλι. Εκτός αυτών, ο Napier ανέπτυξε μια σημαντική συγγραφική δραστηριότητα. Κυριότερα έργα του: «Για τους δρόμους της Κεφαλονιάς» (1825), «Γουλιέλμος κατακτητής» (ιστορικό μυθιστόρημα). Πέθανε το 1853 στο Πόρτσμουθ της Αγγλίας.

Στήλη Πεσόντων Η στήλη των Πεσόντων είναι τοποθετημένη στον Κήπο του Νάπιερ* του Αργοστολίου και είναι αφιερωμένη στους δημότες της πόλης που έπεσαν πολεμώντας στην περίοδο 1912-1922. Ο τύμβος κατασκευάστηκε το 1926 από το γνωστό γλύπτη Γεώργιο Μπονάνο με πρωτοβουλία του δήμου Αργοστολίου επί δημαρχίας του Βασιλείου Βανδώρου. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1927. Στο ανώτερο μέρος της στήλης εικονίζεται σε ζωηρό ανάγλυφο φτερωτή γυναικεία μορφή, η Δόξα. Στηρίζεται στο δεξιό της πόδι. Με το λυγισμένο αριστερό της πατεί πάνω σε έξαρμα του εδάφους και στο γόνατο ακουμπά πλάκα. Τη στηρίζει με το αριστερό της χέρι και με το δεξιό της γράφει. Στη μέση της και πάνω από το πτυχωτό φόρεμα τονίζεται ύφασμα και πέφτει στο έδαφος ανάμεσα στα πόδια της. Στην αριστερή πλάγια όψη είναι χαραγμένο το όνομα του γλύπτη (ΓΕΩΡ. ΜΠΟΝΑΝΟΣ- ΚΕΦΑΛΛΗΝ ΕΠΟΙΕΙ). Στη μεσαία πυραμίδα αναγράφεται ότι πρόκειται για αφιέρωμα του δήμου στους πεσόντες και από κάτω υπάρχουν χαραγμένα τα ονόματα των πεσόντων αξιωματικών. Τέλος, στο πρόσθιο τρίγωνο του υποβάθρου ο γλύπτης έχει σμιλέψει ένα ανάγλυφο δάφνινο στεφάνι με κορδέλα στο κάτω μέρος του, ενώ το τρίγωνο του αετώματος καταλαμβάνουν οι ακτίνες ανατέλλοντος ηλίου. *O κήπος του Νάπιερ Στο λοφίσκο στο Αργοστόλι με την ονομασία Κουτούπι, υπήρχε μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα ένα περιποιημένο αμπέλι. Επί Αγγλοκρατίας ο Τοποτηρητής Κεφαλληνίας Συνταγματάρχης Sir Charles James Napier (1822 έως 1830) αγόρασε από τον Πέτρο Παύλου Βαλσαμάκη στις 28 Μαρτίου 1828 την έκταση αυτή. Μετά από αίτημα του τότε Δημάρχου Κρανίων Σπύρου Κοσμετάτου (12/25 Οκτωβρίου 1904), η πρώτη κόρη του Napier, Susan-Sarah Κόμισα Mac Mo(u)rdo, δώρισε στο Δήμο το οικόπεδο στο Κουτούπι, έκτασης 2.480 οργιών, με τον όρο να πληρώσουν τις δικαστικές δαπάνες και τα έξοδα περιτοιχίσεως. Η έκταση αυτή διαμορφώθηκε το Νοέμβριο του 1905 σε Δημοτικό Άλσος και λειτουργούσε σαν χώρος αναψυχής και ψυχαγωγίας. Για τη φύτευση, την κατά σκευή περιπτέρου, την τοποθέτηση καθισμάτων και υδραγωγών σωλήνων, την κατασκευή της προτομής του Napier, τη διαμόρφωση του εδάφους και τις δαπάνες μεταβίβασης κατεβλήθη από τον Δήμο το ποσό των 45.542,84 δρχ. Το ίδιο έτος διαμορφώθηκε και η οδός Napier. Οι βομβαρδισμοί του 1943 κατέστρεψαν «το περίπτερο και το Καφενείο Napier», η δε προτομή του Napier -έργο του 1906 του γλύπτη Ιωάννη Κόκκινου- υπέστη βανδαλισμούς από Ιταλό στρατιώτη. Ακολούθησαν οι σεισμοί, η εγκατάλειψη του Κήπου και φθάνουμε στο σήμερα όπου, επί Δημαρχίας Γερασίμου Φόρτε πραγματοποιήθηκε η ανάπλαση του Κήπου του Napier την περίοδο 2003-2004 με χρηματοδότηση από το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.

‘Αγαλμα Ειρήνης Μπροστά στο Δημοτικό θέατρο Αργοστολίου '' Ο Κέφαλος '', σε ένα παρκάκι που από πολλούς ονομάζεται πλατεία Ειρήνης βρίσκεται το άγαλμα της ''Ειρήνης'', του γλύπτη Μέμα Καλογηράτου. Παριστάνεται μια νεαρή ψηλή και λεπτή γυναικεία μορφή, κατασκευασμένη εξ’ ολοκλήρου από ορείχαλκο. Το κεφάλι της έχει ελαφρά κλίση προς τα αριστερά και κοιτάζει προς τα κάτω. Τα χαρακτηριστικό του προσώπου της είναι γλυκά και λεπτεπίλεπτα ενώ το βλέμμα της απέραντο με έναν τόνο μελαγχολίας. Τα μαλλιά της είναι πιασμένα σε ένα χαμηλό κότσο και φοράει ένα λιτό μακρύ φόρεμα που φτάνει ως τους αστραγάλους. Τα χέρια της είναι κολλημένα στο σώμα της. Το δεξί ακουμπάει στο θώρακα ενώ το αριστερό έρχεται πιο κοντά στο πρόσωπο της, αφού πάνω στον αντίχειρά του υπήρξε, σύμφωνα με πληροφορία του ίδιου του δημιουργού ένα περιστέρι κατασκευασμένο από το ίδιο υλικό με το οποίο η Ειρήνη ''συνομιλούσε''. Η κοπέλα προβάλει το δεξί της πόδι μπροστά, στο οποίο φορά αρχαιοελληνικού τύπου σανδάλι ενώ το αριστερό είναι κρυμμένο στο γρασίδι που πάτα. Στη δεξιά πλευρά του αγάλματος αναγράφεται το όνομα του γλύπτη και η ημερομηνία κατασκευής του ''ΜΕΜΑΣ ΚΑΛΟΓΗΡΑΤΟΣ , 1983''. *Ο Γεράσιμος (Μεμάς) Καλογηράτος γεννήθηκε στα Πετρικάτα Κεφαλονιάς τον Οκτώβριο του 1940. Έχει φιλοτεχνήσει 4 γλυπτά που κοσμούν την πόλη του Αργοστολίου, το άγαλμα στο «Μνημείο Εθνικής Αντίστασης», το άγαλμα της «Ειρήνης» έξω από το Δημοτικό Θέατρο, την προτομή του «Μαρίνου Αντύπα» και τέλος το πρόσφατο γλυπτό στην Πλατεία Καμπάνας, το οποίο δημιουργήθηκε προς τιμήν του γεγονότος του Πολυτεχνείου το 1973.

Ηλίας Α. Τσιτσέλης Το άγαλμα του Ηλία Α. Τσιτσέλη βρίσκεται έξω από το Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου σε πλακόστρωτο πεζοδρόμιο σε ένα τετράγωνο χώρο με γρασίδι. Αποτελείταιαπό τέσσερις βάσεις. Στην υψηλότερη βάση του είναι σκαλισμένο το όνομά του, η χρονολογία γέννησης- θανάτου(1850-1927) και η αδελφότητα που ανέλαβε την ανέγερση της προτομής, η Κεφαλληνιακή Αδελφότητα Αθηνών. Γεννήθηκε στο Ληξούρι,γιος του Άγγελου και της Ρεγγίνας Γ. Πηνιατόρου. Υπήρξε δημοσιογράφος, λαογράφος, ποιητής και ιστοριοδίφης. Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του σε μακροχρόνιες έρευνες για να μελετήσει την ιστορία της Κεφαλλονιάς από τον καιρό της Βενετοκρατίας ως την εποχή του. Με υπομονή και επιμέλεια αναδίφησε βιβλιοθήκες και αρχεία, μελέτησε κώδικες εκκλησιών και μοναστηριών, συμβουλεύτηκε δημόσια έγγραφα και ανέκδοτα κείμενα λογίων ,ζήτησε πληροφορίες από ανθρώπους της εποχής του ,και έγραψε το γνωστό έργο του για την Κεφαλλονιά, τα περίφημα "Κεφαλληνιακά Σύμμεικτα", μνημείο πολύτιμο για τον τόπο και για τους ανθρώπους του. Το έργο του Τσιτσέλη είναι απαραίτητο βοήθημα για τους μελετητές της Κεφαλληνιακής και της Επτανησιακής ιστορίας και γραμματείας. Το έργο του είναι διαιρεμένο σε τρεις τόμους.

Ανδρέας Καρούσος Σαντριβίλης Η προτομή του Ανδρέα Καρούσου-Σαντριβίλη βρίσκεται δίπλα στα σκαλιά του Δικαστικού Μεγάρου στο Αργοστόλι. Στην κύρια βάση γράφει στο μπροστινό μέρος «Ανδρέας Καρούσος Σαντριβίλης (1814-1850), μέγας νομομαθής και μέγιστος αγωνιστής της Ελευθερίας». Όπως το βλέπουμε, στα αριστερά στο πλάι γράφει το όνομα του γλύπτη και στο πλάι δεξιά γράφει «Υψώθη υπό της Ενώσεως Κεφαλλωνητοπούλα επί προεδρίας Βαρβάρας Θεοδωροπούλου –Λιβαδά 1970». Η προτομή είναι φτιαγμένη από ορείχαλκο και αποτελεί έργο του γλύπτη Ιωάννη Ρηγανάκου. Γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1815. Γόνος της αριστοκρατικής οικογένειας Καρούσου –Ιταλικής καταγωγής- που εγκαταστάθηκε στην Κεφαλονιά το 1500. Νεότατος έγινε μέλος του Δημοτικού Καταστήματος Αργοστολίου. Τα δημοτικά Καταστήματα ήταν πολιτικά κέντρα εκείνης της εποχής, όπου καλλιεργούνταν οι ριζοσπαστικές ιδέες για την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Στην περίοδο 1848-1850 εμφανίζεται ως ηγετικό στέλεχος στον αγώνα των Ριζοσπαστών δίπλα στον Ηλία Ζερβό, Γεράσιμο Λιβαδά και Ιωσήφ Μομφεράτο. Πηγές της εποχής αποδίδουν στους τέσσερις Ριζοσπάστες το κίνημα του 1848 και το «Κίνημα της Σκάλας» του 1849, ενάντια στους Άγγλους. Μάλιστα τους αναφέρουν όχι μόνο ως υποκινητές, αλλά και ως πρωταίτιους. Ο Ανδρέας Καρούσος-Σαντριβίλης υπήρξε ανεξάρτητος χαρακτήρας, αγωνιστής, εθνικιστής, ιδεολόγος με όραμα την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Μνημείο Πολυτεχνείου Στην πλατεία Καμπάνας, κεντρικό σημείο της πόλης του Αργοστολίου αλλά και τόπος ιστορικής μνήμης, βρίσκεται το Μνημείο του Πολυτεχνείου. Πάνω σε ορθογωνίου σχήματος , σκούρο μαρμάρινο βάθρο διαστάσεων 1,10μ. χ 0,60μ. είναι τοποθετημένο ένα ακόμα έργο του γνωστού γλύπτη Μεμά Καλογηράτου. Το ορειχάλκινο γλυπτό παριστάνει δύο νεανικές μορφές .Ένα αγόρι και ένα κορίτσι που είναι τόσο κοντά τοποθετημένα το ένα στο άλλο, που δίνουν την αίσθηση μιας απαράμιλλης ενότητας. Πιθανότατα να είναι η αίσθηση της ενότητας που διακατείχε τους νεαρούς αγωνιστές της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973.Πάνω στην πλάκα αναγράφονται τα εξής: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧNΕΙΟΥ. Σ' OΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚH ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠEIA. ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2010 Μέρος των εξόδων για την ανέγερση του συγκεκριμένου έργου καλύφθηκαν από τα έσοδα της έκδοσης του βιβλίου «Κεφαλλονίτες και Ιθακήσιοι στην εξέγερση του Πολυτεχνείου 1973». Το συγκεκριμένο βιβλίο περιλαμβάνει δημοσιεύματα από βιβλία, περιοδικά εφημερίδες από Κεφαλλονίτες και Ιθακήσιους για τη δικτατορία και το Πολυτεχνείο και αποτελεί φόρο τιμής για όσους έλαβαν μέρος στα συγκλονιστικά τότε γεγονότα.

Μαρίνος Αντύπας Στην πλατεία μπροστά από την Αγροτική Τράπεζα, βρίσκεται η προτομή του Μαρίνου Αντύπα. Σύμφωνα με πολίτες του Αργοστολίου, η τοποθεσία δεν είναι τυχαία. Καθώς ο Αντύπας υπήρξε «μάρτυρας της αγροτιάς», και επαναστάτησε στο πλευρό των αγροτών, αποφασίστηκε να τοποθετηθεί η προτομή του κοντά στην Αγροτική Τράπεζα.Φιλοτεχνήθηκε το 1978 από τον γλύπτη Μεμά Καλογηράτο, και με πρωτοβουλία της Εθνικοτυπικής ΚΚΕ (Κεφαλλονίτες Αθήνας). Ο Μαρίνος Αντύπας γεννήθηκε στα Φερεντινάτα Πυλάρου της Κεφαλονιάς το 1872. Ο Μαρίνος κατάφερε να τελειώσει το γυμνάσιο με πολλές στερήσεις, και τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα γι’ αυτόν όταν πήγε να ζήσει στην Αθήνα ως φοιτητής της Νομικής Σχολής. Παρ’ όλ’ αυτά δεν κατάφερε ποτέ να αποπερατώσει τις σπουδές του και να πάρει πτυχίο νομικού. Έγινε μέλος του Κεντρικού Σοσιαλιστικού Συλλόγου αναπτύσσοντας μια πολύπλευρη δραστηριότητα και συνεργάστηκε με τον σοσιαλιστή Σταύρο Καλλέργη. Αργότερα αγόρασε μια μεγάλη έκταση 300.000 στρεμμάτων στον Θεσσαλικό κάμπο. Στο κτήμα αυτό πήγε ο ίδιος να εργασθεί ως διευθυντής τον Ιούνιο του 1906. Η κατάσταση εκεί δεν τον ανεπηρέαστο. Καθώς η γη ήταν ακόμη όπως είχε μείνει επί τουρκοκρατίας, ο νεαρός σοσιαλιστής επεξεργάστηκε ένα πολιτικό πρόγραμμα για την απελευθέρωση των κολίγων, το οποίο και προπαγανδίζει ανοιχτά, προκαλώντας την οργή της κρατικής εξουσίας και των μεγαλοκτηματιών. Γι’ αυτό και οι ισχυροί αποφάσισαν να τον βγάλουν από τη μέση. Η δουλειά αυτή, ανατέθηκε στον Ιωάννη Κυριακού, επιστάτη στα κτήματα του συνέταιρου του θείου του, Αρ. Μεταξά. Ο Κυριακού, μάλιστα που φερόταν βάναυσα στους κολίγους, μισούσε θανάσιμα τον Αντύπα για τη φιλοαγροτική του συμπεριφορά. Έτσι, τη νύχτα της 8ης του Μάρτη 1907, επιστρέφοντας από μια δίκη του στην Λάρισα με τον νομάρχη Νιώτη, ο Μαρίνος Αντύπας δολοφονήθηκε άνανδρα από τον Κυριακού, δεχόμενος σφαίρα από δίκαννο.  

Παναγιώτης Βεργωτής Βρίσκεται απέναντι από ένα παρκάκι σε ένα ειδικά διαμορφωμένο και τριγωνικό χώρο επί της οδού Παναγιώτη Βεργωτή. Πάνω στην όρθια βάση υπάρχει μια μπρούτζινη επιγραφή που φέρει το όνομα του και την ημερομηνία γέννησης – θανάτου του (1842-1916). Η προτομή, επίσης, είναι φτιαγμένη από μπρούτζο. Ο Παναγιώτης Βεργωτής γεννήθηκε και έζησε όλη του την ζωή στην Κεφαλονιά, τελείωσε το Λύκειο στο Αργοστόλι και σταδιοδρόμησε ως δάσκαλος. Δεν είχε πανεπιστημιακές σπουδές, ωστόσο η μαθητεία του με σπουδαίους – γνωστούς ανθρώπους τον βοήθησαν να αποκτήσει την απαραίτητη υποδομή και να αναδειχτεί σε έναν από τους σημαντικότερους λογίους της εποχής του, με ενδιαφέροντα ιστορικά, φιλολογικά και γλωσσικά. Σε ηλικία μόλις εικοσιτριών ετών, άρχισε τους αγώνες του για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Είχε διαβλέψει το κοινωνικό περιεχόμενο του γλωσσικού ζητήματος και προχώρησε σε προωθημένες προτάσεις, όπως η απλούστευση της ορθογραφίας. Παράλληλα θεωρούσε αναγκαία και τη μεταρρύθμιση στο πρόγραμμα του σχολειού. Στο βιβλίο του "Ο Μικρός Πολίτης" έδωσε σαφές πρόγραμμα των σχετικών ιδεών του. Ακόμη είχε σημειωθεί ότι είχε πατριωτική και κοινωνική δράση ως γραμματέας της Φιλοδραματικής Εταιρείας της Κεφαλονιάς.