ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ δημιουργία παρουσίασης Δ. Κυριαζίδης

ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΦΗΓΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ Αφηγηματολογία  Αναλύει τα στοιχεία και τους μηχανισμούς της αφήγησης ή πώς τα γεγονότα μιας ιστορίας γίνονται αφήγηση Αφηγητής  Αυτός που αφηγείται μια ιστορία  Δεν υπάρχει αφήγηση χωρίς αφηγητή

ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΦΗΓΗΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ Αυτοδιηγητικός  Ο αφηγητής είναι πρωταγωνιστής της ιστορίας Ομοδιηγητικός  Ο αφηγητής είναι δευτερεύων ήρωας ή βασικός μάρτυρας της ιστορίας Ετεροδιηγητικός  Ο αφηγητής αφηγείται την ιστορία κάποιου άλλου Δημήτρης Κυριαζίδης

ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ Εξωδιηγητικός αφηγητής Ενδοδιηγητικός αφηγητής  Ο αφηγητής είναι εκτός της ιστορίας η οποία, είναι αποτέλεσμα της αφηγηματικής του πράξης Ενδοδιηγητικός αφηγητής  Ο αφηγητής εμφανίζεται στην ιστορία ως αφηγητής μιας «μεταδιήγησης» (δηλ. μιας αφήγησης μέσα στην αφήγηση) Παράδειγμα: η περίπτωση του Οδυσσέα στο νησί των Φαιάκων. Ο ήρωας, αναλαμβάνει το ρόλο του αφηγητή μέσα στην αφήγηση και αφηγείται όσα πέρασε μέχρι να φτάσει στο νησί των Φαιάκων. Δημήτρης Κυριαζίδης

ΕΣΤΙΑΣΗ Μη εστιασμένη αφήγηση ή μηδενική εστίαση Εσωτερική εστίαση (ταυτίζεται με τον παλιότερο «παντογνώστη αφηγητή»)  ο αφηγητής, γνωρίζει περισσότερα από τον ήρωα, ή ακριβέστερα, λέει περισσότερα απ’ όσα ξέρει οποιοσδήποτε από τους ήρωες Εσωτερική εστίαση  ο αφηγητής, λέει μόνο ό,τι ξέρει κάποιος δεδομένος ήρωας η εστία δηλ. είναι τοποθετημένη σε έναν ήρωα Εξωτερική εστίαση  ο αφηγητής, λέει λιγότερα απ’ όσα ξέρει ο ήρωας (τεχνική συνηθισμένη σε αστυνομικά μυθιστορήματα αφού έτσι ο αναγνώστης αγνοεί τις σκέψεις ή τις προθέσεις των ηρώων) Δημήτρης Κυριαζίδης

ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ Η σχέση μεταξύ του χρόνου της ιστορίας και του χρόνου της αφηγηματικής διαδικασίας δημιουργεί τριών ειδών αφηγηματικές πράξεις Μεταγενέστερη  η ιστορία προηγείται χρονικά της αφηγηματικής διαδικασίας Συγχρονική ή ταυτόχρονη  ο χρόνος της ιστορίας και ο χρόνος της αφηγηματικής διαδικασίας συμπίπτουν Προγενέστερη  τα γεγονότα δεν έχουν συμβεί ακόμα, θα συμβούν στο μέλλον δηλ. η αφηγηματική πράξη προηγείται της ιστορίας Δημήτρης Κυριαζίδης

ΧΡΟΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ Ανάληψη ή αναδρομή Η αφήγηση αναφέρεται σε γεγονότα προγενέστερα από το σημείο της ιστορίας στο οποίο βρίσκεται ο αφηγητής Πρόληψη ή προσήμανση Η αφήγηση αναφέρεται πρόωρα σε γεγονότα που θα συμβούν μελλοντικά Αχρονία Η αφήγηση συνδέει γεγονότα ασχέτως χρονολογικής σειράς Περίληψη Η αφήγηση επιταχύνει σε σχέση με την ιστορία Παύση Η αφήγηση διακόπτεται, ο χρόνος σταματά και παρεμβάλλεται η περιγραφή ενός προσώπου, αντικειμένου, τόπου, πράξης όπου δε συμμετέχουν οι ήρωες κλπ Έλλειψη Ασάφειες στην αφήγηση του τύπου: «πέρασαν πολλά χρόνια» Δημήτρης Κυριαζίδης