Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΟΡΦΑΝΙΔΗ Γ2 Σχολική Χρονιά 2013-2014

«Γνωρίζω, Δεν Ξεχνώ, Διεκδικώ»

Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου, βόρεια πλευρά

Το Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου έχει μακρά και λαμπρή ιστορία Το Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου έχει μακρά και λαμπρή ιστορία. Στις 15 Αυγούστου 1917 η Ιερά Μονή του Αποστόλου Αντρέα, γνωρίζοντας την ανυπολόγιστη αξία της παιδείας και πιστεύοντας ότι αυτή αποτελεί ασφαλή βάση πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί το οικοδόμημα της γενικής ανάπτυξης ενός τόπου, πήρε την ιστορική απόφαση να ιδρύσει στο Ριζοκάρπασο Ανωτέρα Πρακτική Σχολή. Η Επιτροπή της Σχολής αποτελείτο από την τότε διαχειριστική Επιτροπεία Αποστόλου Αντρέα με πρόεδρο της τον αείμνηστο οικονόμο της Μονής, Ιωσήφ, και από τον τότε πρόεδρο της Σχολικής Κοινοτικής Επιτροπείας, Σολωμό Φαλά. Διευθυντής της σχολής διορίστηκε ο Μιχαήλ Κουνάς.

Το σχολείο βρισκόταν στο κέντρο του χωριού στην ενορία Λεκού Το σχολείο βρισκόταν στο κέντρο του χωριού στην ενορία Λεκού. Το 1974-75 υπολειτούργησε με καθηγητές που έτυχε να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στο Ριζοκάρπασο και με φυλλάδια από το Υπουργείο Παιδείας μέσω του Ερυθρού Σταυρού.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ Υπήρχε ψηλού επιπέδου μόρφωση. Μικρός αριθμός μαθητών σταματούσαν το σχολείο για να δουλέψουν. Ο μεγαλύτερος αριθμός μαθητών συνέχιζε το σχολείο. Τα παιδιά θεωρούσαν ότι ήταν τυχερά που είχαν την ευκαιρία της μόρφωσης και την πιθανότητα να ξεφύγουν απο την σκληρή δουλειά της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Εκτιμούσαν ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι γονείς τους δούλευαν σκληρά για να μπορούν να πληρώσουν τα δίδακτρα του σχολείου. Γιατί η μόρφωση δεν ήταν δωρεάν. Τα παιδιά που δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια να πληρώσουν τα δίδακτρα του σχολείου, ήταν αυτά που σταματούσαν το σχολείο για να δουλέψουν και να συνεισφέρουν στην οικογένεια τους ένα χρηματικό ποσό, για να μπορούν να τα βγάλουν πέρα.

Ο ρόλος των καθηγητών Οι καθηγητές ήταν πολύ σεβαστοί και αγαπητοί στο χωριό αλλά και στα παιδιά. Τα παιδιά εκτιμούσαν ιδιαίτερα τους καθηγητές τους και πάντα ήταν πρόθυμοι να τους βοηθήσουν. Αυτό δεν γινόταν μόνο εντός σχολείου αλλά και εκτός. Οι καθηγητές αποτελούσαν παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδιά και όλα ήθελαν να τους μοιάσουν. Αποτελούσαν το σωστό πρότυπο ανθρώπου .Τα παιδιά ήταν υπάκουα και συνεργάσιμα και είχαν θέληση για μάθηση.

Ήταν ένα απο τα μεγαλύτερα γυμνάσια της περιοχής Ριζοκαρπάσου Ήταν ένα απο τα μεγαλύτερα γυμνάσια της περιοχής Ριζοκαρπάσου.Ήταν φτιαγμένο από πέτρα που ήταν της περιοχής Ριζοκαρπάσου την οποία και χρησημοποιούσαν για το κτίσιμο πολλών σπιτιών. Είχε μεγάλες αίθουσες με θρανία και καρέκλες όπως τα σύγχρονα γυμνάσια. Η αυλή του ήταν τεράστια. Στο πλάι και στο πίσω μέρος η αυλή του αποτελείτο απο γήπεδα και κομμάτια πευκόφυτα. Στο μπροστινό μέρος του σχολείου υπήρχε ένας μεγάλος κήπος με πολυάριθμα σκαλιά και δόμες γιατί το μπροστινό μέρος του σχολείου ήταν κτισμένο σε λόφο ενώ το πίσω ήταν κτισμένο στο ίδιο επίπεδο. Επειδή το σχολείο ήταν κτισμένο σε διαφορετικά επίπεδα υπήρχαν κάγκελα για λόγους ασφαλείας.

Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου (1917- 1921-, 1926-1974) Α΄ Ανωτέρα Πρακτική Σχολή Ριζοκαρπάσου 1917 – 1921 μονοτάξια, γίνεται διτάξια Β΄ Ανωτέρα Σχολή Ριζοκαρπάσου 1926 – 1930 μονοτάξια, γίνεται τριτάξια Γ΄ Ελληνική Πρακτική Σχολή Ριζοκαρπάσου 1930 – 1940 τριτάξια Δ΄ Ανωτέρα Σχολή Ριζοκαρπάσου 1940 – 1953 τριτάξια, γίνεται πεντατάξια Ε΄ Ελληνικόν Γυμνάσιον Ριζοκαρπάσου 1953 – 1965 εξατάξιο κλασικό Γυμνάσιο Στ΄ Γυμνάσιον Ριζοκαρπάσου 1965 - 1974

Το σήμα που τοποθετούσαν οι μαθητές και οι μαθήτριες στο πηλήκιο τους μέχρι το 1965