Βιβλιογραφία για παραπομπές ECO Umberto 20012: Πώς γίνεται μια διπλωματική εργασία (μετάφρ. Μ. Κονδύλη). Υλικά 2. Αθήνα: Νήσος ΙΟΡΔΑΝΙΔΟΥ Άννα (επιστημονική επιμέλεια), 2003. Οδηγός Νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: εκδ. Πατάκης, 141-150. ΠΟΛΙΤΗΣ Αλέξης 1998. Υποσημειώσεις και Παραπομπές. Κρήτη: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Πώς παραπέμπουμε; Επώνυμο Όνομα (όχι χαϊδευτικό) Χρονολογία (και αριθμό έκδοσης ως εκθέτη) Τίτλος βιβλίου (με πλάγια γράμματα) ή εισαγωγικά και τίτλο άρθρου (με όρθια γράμματα) Τίτλος περιοδικού και αριθμός τεύχους ή τίτλος συλλογικού έργου (με πλάγια γράμματα) Τόπος έκδοσης Εκδοτικός οίκος Αριθμός σελίδων (σε περίπτωση άρθρου)
Παραδείγματα [1] ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ Γεώργιος 19912: Γλωσσολογία και λογοτεχνία (από την Τεχνική στην Τέχνη του Λόγου). Αθήνα.
Παραδείγματα [2] FOLGER Joseph P.- CHAPMAN Robin S. 1978: “A pragmatic analysis of spontaneous imitations”. Journal of Child Language 5, 25-38.
Παραδείγματα [3] ΠAΠAΓEΩPΓIOY Γεώργιος χ.χ.: H παραγωγή και η σύνθεση λέξεων στη Nέα Eλληνική Γλώσσα.
Εσωτερικές παραπομπές «O Xατζιδάκις (:1892, 134-137) σημειώνει ότι θα μπορούσαμε να συνδέσουμε τα δύο φαινόμενα» «O Xατζιδάκις (1934: Glotta, XXII, 128-130) υποστηρίζει ότι αοριστικές δομές αυτού του είδους είναι προϊόντα αναλογικού μεταπλασμού προς συγγενή ρήματα» «Μαρτυρούνται ιδιωματικοί τύποι, όπως αγαπώ, -είς, -εί (ιδίωμα Νοτιοανατολικής Θράκης), σβώ, συνηθώ (ιδίωμα Πάτμου) κ.ά. (Κοντοσόπουλος 1994: 99, 148).»