Γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1948 στην Κέρκυρα. Στα γεγονότα του Απριλίου του 1967 ο Κώστας είναι 19 ετών και μέλος της ΕΔΗΝ, δηλαδή της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου.
Τα χρόνια του αντιδικτατορικού αγώνα τον βρίσκουν στη Γένοβα όπου σπουδάζει Γεωλογία στο ξακουστό πανεπιστήμιο της ιταλικής πόλης. Είναι ένας από τους χιλιάδες Έλληνες φοιτητές του εξωτερικού που οργανώνονται και προσπαθούν να συντονίσουν την δράση τους απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης με χαρακτηριστικό παράδειγμα την κοινότητα Ελλήνων φοιτητών στο Παρίσι.
Ιούλιος 1970: ο Γεωργάκης θα αποκαλύψει ανώνυμα ότι άνθρωποι της Χούντας έχουν εισχωρήσει στο φοιτητικό κίνημα της Ιταλίας και παρέχουν πληροφορίες στο καθεστώς. Τα βέλη του συγκεντρώνει κυρίως το ελληνικό προξενείο της Γένοβας. Το καθεστώς θορυβείται και γρήγορα η ταυτότητα του Γεωργάκη γίνεται γνωστή στους χουντικούς κύκλους.
Ο Γεωργάκης φοβάται για την ζωή του αλλά κυρίως για τη ζωή των μελών της οικογένειας του που διαμένουν στην Κέρκυρα. Ο φόβος αυτός τον οδήγησε στην επιλογή ενός εντυπωσιακού θανάτου. Ενός θανάτου που δεν θα μπορούσε να αποσιωπηθεί από το καθεστώς.
Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου του 1974 , ακριβώς 4 χρόνια μετά την θυσία του Γεωργάκη στη Γένοβα. Στην ελεύθερη Ελλάδα , η εφημερίδα "Αθηναϊκή" μπορεί πλέον να ασχοληθεί με τη θυσία του Έλληνα φοιτητή καθώς δεν υπάρχει πια η απειλή της λογοκρισίας.
«Αγαπημένε μου πατέρα, σε παρακαλώ συγχώρα με χωρίς να κλάψεις «Αγαπημένε μου πατέρα, σε παρακαλώ συγχώρα με χωρίς να κλάψεις. Ο γιος σου δεν είναι ήρωας. Είναι ένας άνθρωπος σαν όλους τους ανθρώπους ίσως με περισσότερο φόβο. Φίλησε το χώμα της πατρίδας για μένα. Μετά από τρία χρόνια καταπίεσης δεν μπορώ να αντέξω άλλο.
Δε θέλω εσύ να αντιμετωπίσεις κανέναν κίνδυνο γι’ αυτή μου την πράξη, αλλά δεν μπορώ ούτε να σκεφτώ ούτε να ενεργήσω αν δεν είμαι ελεύθερος. Ζήτω η Δημοκρατία, Κάτω η Τυραννία. Η πατρίδα μας που γέννησε την ελευθερία θα εξαφανίσει τους τυράννους. Συγχώρα με αν μπορείς, ο Κώστας σου».
Η κηδεία γίνεται στην Γένοβα στις 23 Σεπτεμβρίου Η κηδεία γίνεται στην Γένοβα στις 23 Σεπτεμβρίου. Η χούντα καθυστερεί τη μεταφορά της σωρού,φοβούμενη τις αντιδράσεις. Το σώμα του Γεωργάκη φυλάσσεται στο νεκροτομείο για 4 τουλάχιστον μήνες όπου και μεταφέρεται κρυφά στην Κέρκυρα. Στην κηδεία ήταν μόνο ένα περιπολικό και ένα ταξί με την οικογένεια του.